Ηθική διαπόμπευση

Θα ήταν μια κάποια λύση. Μιας και ποινική τιμωρία δύσκολο, έως και αδύνατο να υπάρξει. Έχεις δει εσύ κανέναν να καταδικάζει τον εαυτό του; Φωτεινές μόνο εξαιρέσεις που επιβεβαιώνουν τον κανόνα…

Αλλά η ηθική ούτε πουλιέται, ούτε αγοράζεται σε καμία από τις αγορές του κόσμου. Οπότε σήμερα, που ο κόσμος εξουσιάζεται από τις αγορές, τι χώρος υπάρχει άραγε για την ηθική; Γνωστό άλλωστε το ανέκδοτο: Πες στην μάνα σου ότι ο χασάπης την θέλει για μια νύχτα στο κρεβάτι με τόσα ευρά, μετά στην αδερφή σου, κοκ, και ανεβαίνει το κασέ, μέχρι που όλες δέχτηκαν. Ηθικό δίδαγμα: θεωρητικά στο σπίτι υπάρχουν μερικές δεκάδες χιλιάδες ευρώ, πρακτικά υπάρχουν μόνο δυο πουτάνες.

Γιατί αυτή είναι η αλήθεια του χρήματος. Βέβαια, ευτυχώς που υπάρχουν και κάποιοι που δεν εξαγοράζονται απ’ όλα τα χρήματα της υφηλίου. Ναι υπάρχουν και είναι αρκετοί και αυτοί. Αλλά, επειδή σήμερα εξουσιάζει η αγορά, αυτοί δεν βρίσκονται στην εξουσία. Ούτε και την επιδιώκουν δηλαδή. Οπότε η εξουσία παραμένει στα χέρια της αγοράς και οι κατέχοντές την εξυπηρετούν μόνο συμφέροντα, χάθηκε η έννοια του λειτουργού. Τα συμφέροντα πάλι ήθος δεν κοιτούν, όπως και κάθε έμπορος είδους ή υπηρεσίας εδώ που τα λέμε, ποιός θα απομείνει να διαπομπεύσει ηθικά;

Άλλωστε, όσοι υπέστησαν μια κάποια διαπόμπευση, μέσα σε πόσο μικρό χρονικό διάστημα δεν ξαναήρθαν στο προσκήνιο, σε νέα θέση; Κοντά τα ποδάρια της μνήμης στη χώρα αυτή, κοντύτερα σίγουρα απ’ ότι στις υπόλοιπες. Όσο για τη μίζενς, και τις υπόλοιπες εταιρίες μίζας, δεν πρόκειται ποτέ να διωχθούν. Είναι πολλά τα φράγκα, και επιπλέον: ποιός έλληνας θα κουνηθεί στη γερμανία, όταν περιμένει να γλύψει τα κοκαλάκια της «ευρωπαϊκής βοήθειας»; Οι πουτάνες πάντα εξαγοράζονται και μάλιστα πάμφθηνα. Ποιος ασχολείται με ηθική σήμερα, στον κόσμο της ελεύθερης αγοράς; Το χρήμα να κινείται και τα υπόλοιπα γίνονται…

Άντε, το πολύ πολύ, να κάψουμε μερικά καμένα χαρτιά για λόγους «επικοινωνίας», αφού πρώτα εξαγοράσουμε φυσικά τη σιωπή τους. Μέχρι εκεί φτάνει η «πολιτική μας ανδρεία».