Σελίδες

Δευτέρα 28 Φεβρουαρίου 2011

Και οι θεοί τρελάθηκαν…

Δεν φτάνει που έχουν ήδη ανθίσει οι μυγδαλιές, άρχισαν τώρα να κιτρινίζουν και οι κάμποι. Μπαίνει βέβαια αύριο τυπικά η άνοιξη, αλλά ο καιρός είναι σχεδόν «χιονιάς». Πώς δένει τώρα ο γκρίζος ουρανός και η παγωνιά με κιτρινισμένους κάμπους και κάτασπρες μυγδαλιές, αντί για κάτασπρους κάμπους και γυμνά κλαδιά, ένας θεός ξέρει. Βέβαια εδώ και πολλά χρόνια είχε γίνει αντιληπτό πως «και οι θεοί τρελάθηκαν», οπότε πώς να μην τρελαθούν οι καιροί;
Απαίτηση νεαρού φυντανιού «να βρεθεί ένας τρόπος να περάσει το μάθημα». Πέραν φυσικά του να το διαβάσει. Αδυνατεί λέει να το καταλάβει, πρέπει να βρεθεί κάποια άλλη μέθοδος εκτός του να λύσει τις ασκήσεις. Να του ταχυδρομηθεί πιθανόν το πτυχίο, έτσι σαν χάρισμα, κι ας μην μπορεί να καταλάβει… Να πάρουν και λίγη δουλειά τα ΕΛΤΑ, να μην μένουν παραπονεμένα!
Οι άνθρωποι τελικά σίγουρα τρελάθηκαν. Ή ίσως ήταν πάντα τρελοί, απλά τώρα φαίνεται περισσότερο… Τέτοιες απαιτήσεις πάντως δεν ακούγονταν πριν από εικοσαετίας… Ή τουλάχιστον αυτή είναι η διάχυτη αίσθηση… μα, μισό λεπτό, αυτό είχε γίνει και γελοιογραφία, αλήθεια, πόσο αληθινή…
Ώρες ώρες η σκέψη μοιάζει τόσο… «αδύνατη»…
Το τάβλι και το ψάρεμα είναι τελικά οι καλύτερες δυνατές ασχολίες, τα υπόλοιπά θέλουν πολύ γερό στομάχι την σήμερον ημέρα για να ασχοληθεί κανείς μαζί τους. Ή πολλή αδιαφορία, το ίδιο κάνει, απλά φέρνει διαφορετικό αποτέλεσμα.
Και σίγουρα έχει μπει και αυτή μέσα στο παιγνίδι , υπάρχουν πράγματα που δεν μπορείς να αλλάξεις με κανέναν τρόπο, ε εκεί αδιαφορείς, δεν μπορείς να βάλεις εσύ μυαλό στον κόσμο άλλωστε, μόνος του πρέπει να το βάλει, εσύ, το πολύ-πολύ να βοηθήσεις αυτούς που θέλουν να βάλουν…
Με την προϋπόθεση ότι έχεις εσύ βέβαια μυαλό όλα αυτά…
Η μεγάλη καλοκαιρινή βραδιά ετοιμάζεται σιγά-σιγά. Πολλοί την περίμεναν και πολλοί θα χαρούν. Κάποιοι βέβαια θα λείπουν· κρίμα, αλλά όπως πάντα, πολλά πράγματα είναι έξω απ’ τις δυνάμεις του ανθρώπου να τ’ αλλάξει. Πείσε ας πούμε τις μυγδαλιές ν’ ανθίσουν λίγο αργότερα…
Αλήθεια, ίσως αυτό μπορεί να το πετύχει κάποιος, αν ενδιαφερθεί, αλλά με τί κόστος άραγε; Τα πορτοκάλια ας πούμε από το κτήμα είναι γεμάτα κουκούτσια, δεν είναι στείρα βιομηχανοποιημένα προϊόντα όπως πολλά από αυτά που κυκλοφορούν στην αγορά. Δεν είναι ας πούμε σαν την έρμη την μπανάνα που, στείρα πια εδώ και χρόνια, κινδυνεύει να εκλείψει και να παρασύρει κοινωνίες ολόκληρες στην εξαθλίωση· φτώχεια έχουν ήδη αυτές οι χώρες, φιλική συμμετοχή του «δυτικού πολιτισμού». Πολλές οι ευθύνες, σε πολλούς.
Αν έβαζε μυαλό κάποια μέρα αυτός ο κόσμος…

3 σχόλια:

  1. "I think it's the actual process of broadening yourself of knowing there is now a little extra facet of the universe you know about and can think about and can understand. It seems to me when it's time to die and that will come to all of us, there'll be a certain pleasure in thinking that you had utilised your life well, that you had... learned as much as you could, gathered in as much as possible of the universe, and enjoyed it. I mean there's only this one universe and only this one lifetime to try to grasp it. And while it is inconceivable than anyone can grasp more than a tiny portion of it, at least do that much."
    Isaac Asimov

    I just pity the fools, who just don't...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. "Η μεγάλη καλοκαιρινή βραδιά ετοιμάζεται σιγά-σιγά".

    Μήπως βιάζεσαι λίγο Καμηλιέρη μας ή κοιμήθηκα πολλές ώρες;;;!!!

    Όσο για το απαιτητικό φυντάνι πολύ το χάρηκα χαχα. Ώρες ώρες απλά κουφαίνεσαι με τις απαιτήσεις των μαθητευομένων. Να του πεις ότι εδώ είναι σχολή όχι ελληνική κυβέρνηση που υπακούει σε ΔΝΤούδες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Είναι όμως και ένα θέμα το πώς ορίζει κανείς το σύμπαν βρε Σοφία μου…

    Όχι, όχι Μάνο μου, δεν βιάζομαι καθόλου! Αν περιμένω, μετά θα τρέχω και δε θα φτάνω!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Για πες...