Ημέρα με διχασμένη προσωπικότητα!

Ή ίσως ημέρα με «κρίση ταυτότητας». Παγκόσμια ημέρα καταναλωτή κατά μερικούς, δηλαδή μια μέρα αφιερωμένη στην ντροπή που θα έπρεπε να νοιώθει η ανθρωπότητα για την κατασπατάληση των πάσης φύσεως πόρων στο βωμό της «χρηματοοικονομικής ανάπτυξης»; Δυστυχώς κανείς δεν το βλέπει επισήμως έτσι. Οι «σύγχρονες επιταγές» άλλωστε επιβάλλουν αύξηση της κατανάλωσης. Άλλη μια απόδειξη πως το «σύγχρονος» δεν είναι πάντα ένας θετικός χαρακτηρισμός. Τελικά κανείς δεν ντρέπεται που οι «σύγχρονες» ιδεολογίες τον υποβιβάζουν στο απλό επίπεδο του σπάταλου. Διότι καταναλωτής είναι ο άνθρωπος, μιας και στον κύκλο των ζωντανών οργανισμών δεν παράγει, αλλά απλά καταναλώνει, τον ρόλο του παραγωγού παίζουν μόνο τα φυτά. Στο χρηματοοικονομικό παιγνίδι όμως ο καταναλωτής σημαίνει σπάταλος. Απλά ένας ωραιοποιημένος σπάταλος.
Στην Ιταλία όμως σήμερα «γιόρτασαν» την «παγκόσμια ημέρα της βραδύτητας»! Και είναι η μοναδική φορά που το άκουσμα μίας ακόμα παγκόσμιας ημέρας έφερε το χαμόγελο στα χείλη (αν κάπου κρατούνται πρακτικά, θα είχε ενδιαφέρον να δημοσιευτεί η λίστα των ισχυουσών παγκοσμίων ημερών). Παρότρυναν λοιπόν τους Ιταλούς να κάνουν ένα διάλειμμα από τους ξέφρενους «σύγχρονους» ρυθμούς (νά ‘τη πάλι η λέξη «σύγχρονος» με αρνητική χροιά) να πιούν ένα ήρεμο καφεδάκι, να χαλαρώσουν με ένα μισάωρο μασαζάκι (αν ήταν μεγαλύτερης διάρκειας μπορεί να συγχυζόταν ο πρωθυπουργός τους και να το φορολογούσε, 5% του μασάζ να αποδίδεται άμεσα στον ίδιο!), να αφουγκραστούν στο τέλος-τέλος την ζωή γύρω τους αντί να τρέχουν ξέφρενα χωρίς να την αντιλαμβάνονται πώς περνάει και να φεύγει μεσ’ απ’ τα χέρια τους! Μια παγκόσμια ημέρα λοιπόν γροθιά στο κατεστημένο και τους σημερινούς ρυθμούς ζωής, μια ημέρα που προτρέπει σε ελάττωσή τους σε πιο ανθρώπινους χρόνους. Άραγε τη μεσημεριανή σιέστα σκέφτηκαν να την προσθέσουν στις «ακτιβιστικές προτροπές» ή είναι ακόμα νωρίς για να θιγεί και αυτό το ταμπού που θέλει όσους πιστεύουν στη μεσημεριανή ξεκούραση να αποτελούν τους τεμπέληδες και τα δακτυλοδεικτούμενα προς αποφυγή παραδείγματα;
Ε λοιπόν μερικές τέτοιες «παγκόσμιες ημέρες» ακόμα να ανακοινωθούν και ίσως ο θεσμός της «παγκόσμιας ημέρες» βρει μεγαλύτερη αποδοχή!
Το σίγουρο είναι πως μπορεί σε παγκόσμιο επίπεδο η ημέρα να ψάχνει να βρει την πραγματική της ταυτότητα, στο επίπεδο όμως του προσωπικού μικρόκοσμου δεν ήταν τίποτε άλλο από μια ημέρα όπου ο λαιμός για μια ακόμη φορά παρουσίασε τις κλασικές οχλήσεις που εμφανίζονται μετά από τις μακροσκελείς πρώτες παρουσιάσεις. Ναι, επιτέλους τα εαρινά τμήματα του φυντανοτροφείου ξεκίνησαν τη λειτουργία τους. Κάλλιο αργά, παρά ποτέ. Δεν έλειψαν βέβαια και κάποια παρατράγουδα κατά την έναρξη των εαρινών εργασιών, μιας και υπάρχουν φυντάνια που πιστεύουν ακράδαντα στο δικαίωμα του «απροκάλυπτου ψεύδεσθαι»! Ε και ως γνωστόν ο υποφαινόμενος μπορεί να αντισταθεί στα πάντα, εκτός από τον πειρασμό και… την αυθάδεια! Η οποία και πάλι πειρασμός είναι! Και μεγάλος μάλιστα!
Πέραν αυτών όμως το νέο πελατολόγιο εμφανίζεται αυξημένο παρά το κακό όνομα που φέρει η επιχείρηση στην πιάτσα. Βέβαια, ως γνωστόν, οι φημολογίες που κυκλοφορούν έχουν πάντα να κάνουν με την ποιότητα των στομάτων που τις διαδίδουν (και όλος ο κόσμος πια ξέρει πως η ποιότητα Μόργκαν Στάνλει δεν εγγυάται τίποτε), και αυτό οι πελάτες το αναγνώρισαν έκπληκτοι, προκαλώντας ρίγη συγκίνησης και εκ νέου εμφάνιση χαμόγελου. Ή μάλλον το δεύτερο αυτό χαμόγελο ήταν προγενέστερο αυτού που προκλήθηκε από την «παγκόσμια ημέρα της βραδύτητας», αλλά αυτό δεν έχει καμία μα καμία σημασία. Στην πραγματικότητα άλλωστε τρίτωσε το κακό, μιας και των δύο αυτών είχε προηγηθεί άλλο ένα χαμόγελο, το οποίο προκλήθηκε από το άκουσμα της φράσης «επιτέλους, τώρα κατάλαβα πώς λειτουργούν αυτά τα κυκλώματα». Αυτό το χαμόγελο βέβαια δεν υλοποιήθηκε στα χείλη αλλά παρέμεινε αδιόρατο, κρυμένο στον ιστό της παρασυμπαντικής διάστασης, για να μην θιγούν πρόσωπα και καταστάσεις βεβαίως βεβαίως. Άλλωστε τα συγκεκριμένα έχουν στηλιτευτεί όπως πρέπει, δεν κρίνεται απαραίτητη η περεταίρω δημοσιοποίηση.

Ε λοιπόν, τρία κακά για σήμερα πολλά είναι, μην πάθουμε και τίποτε και γίνουμε σαν τον Joker!