Εγκεφαλική συνομωσία

Από μια γλωσσική σύμπτωση, οι λέξεις «τέσσερα» και «θάνατος» στην ιαπωνική γλώσσα και στις διαλέκτους των καντονέζων και των μανδαρίνων προφέρονται σχεδόν το ίδιο. Έτσι, στην Ιαπωνία και την Κίνα, ο αριθμός 4 περιστοιχίζεται από κάθε είδους προκαταλήψεις. Μεγάλη έκπληξη προκάλεσαν τα αποτελέσματα ιατρικής έρευνας (British Medical Journal, 2001) για τη συσχέτιση των στρεσογόνων παραγόντων της καθημερινότητας στην χρονική συγκυρία του θανάτου, κατά τα έτη 1973-1998. Συγκεκριμένα, οι περισσότεροι θάνατοι Ασιατών που διέμεναν στην Καλιφόρνια και έπασχαν από χρόνια καρδιακά νοσήματα συνέβησαν στις 4 του μήνα! Μάλιστα, το γεγονός πως η συχνότητα θανάτων κάθε 4 του μηνός ήταν κατά 27% μεγαλύτερη από κάθε άλλη μέρα του μήνα υποδηλώνει την σημαντική επίδραση της ημερομηνίας στο φαινόμενο του θανάτου! Η ίδια έρευνα, για το ίδιο χρονικό διάστημα, στην ίδια περιοχή, υπέδειξε ότι όσο αφορά στην καυκάσια φυλή, δεν υπάρχει παρόμοιος συσχετισμός μεταξύ θανάτου και ημερομηνίας. Η μελέτη καταδεικνύει πως η προκατάληψη μπορεί να δράσει σαν στρεσογόνος παράγοντας επηρεάζοντας μέχρι και την ίδια την επιβίωση του ανθρώπου.

Στην ιατρική ονομάζεται φαινόμενο nocebo/placebo, οι ασιάτες το ονόμασαν ομοιοπαθητική, οι φιλόσοφοι το εξέφρασαν ως «την συνομωσία του σύμπαντος για να συμβούν αυτά στα οποία πιστεύουμε πολύ», οι τσιγγάνοι το ονόμασαν μοίρα, οι αφρικανοί το ονόμασαν voodoo, ο απλός κόσμος το ονομάζει πρόληψη, αλλά δεν είναι τίποτε άλλο από μια πανίσχυρη (και αναγκαία για την επιβίωση) δύναμη του μυαλού που ονομάζεται «δύναμη της αυθυποβολής» και κυβερνά τον άνθρωπο και την ανθρωπότητα ολόκληρη. Η επιστήμη διαθέτει ατράνταχτες αποδείξεις για την ύπαρξή της και την ισχύ της επάνω στον άνθρωπο. Στην ουσία, οι εξωγενείς παράγοντες δημιουργούν ερεθίσματα στον ανθρώπινο εγκέφαλο, τα οποία δεν είναι τίποτε άλλο από ηλεκτρικές διαταραχές της ιοντικής ισορροπίας Κ-Να. Αλλά και οι αποκρίσεις του εγκεφάλου πάλι τέτοιου τύπου ηλεκτρικές διαταραχές είναι. Είναι πολύ εύκολο για τον εγκέφαλο, όταν πιστεύει κάτι, να δημιουργήσει από μόνος του, εντελώς ακούσια, τις κατάλληλες διαταραχές, «προκαλώντας» αισθήσεις, συναισθήματα, αλλά και πράξεις που οδηγούν στην ενίσχυση, ακόμα και την επίτευξη του «πιστεύω». Στην ουσία, ακόμα και απουσία ερεθίσματος, ο εγκέφαλος μπορεί να δημιουργεί την αντίστοιχη «ιοντική διαταραχή» που περιμένει/πιστεύει ότι ανταποκρίνεται στο «αναμενόμενο» ερέθισμα. Η δύναμη αυτή, όπως αποδείχθηκε, έχει τρομακτική ισχύ ακόμα και πάνω στην ζωή και τον θάνατο.

Όσο η δύναμη αυτή χρησιμοποιείται για να υποβοηθήσει, έχει αποδειχθεί πως ωφελεί τον άνθρωπο στις αντιδράσεις του και τις επιδιώξεις του. Όσο ευεργετική αποδεικνύεται όμως η επίδραση του placebo, τόσο εγκληματική είναι η επίδραση του nocebo. Μάλιστα εκτός των αρνητικών συνεπειών του nocebo στην ψυχολογία, τις σχέσεις και την ζωή μας, η ίδια ακριβώς δύναμη είναι αυτή που χρησιμοποιείται επιτυχώς για την χειραγώγηση μας. Αποδεχόμενοι το γεγονός της αδυναμίας (και ίσως και του καταστροφικού αποτελέσματος που μπορεί να επιφέρει) κατάργησης της δύναμης της αυθυποβολής, αξίζει τουλάχιστον να προσπαθούμε να αφουγκρασθούμε καλύτερα τον εαυτό μας και το περιβάλλον μας, λαμβάνοντας υπ’ όψη πάντα το σύνολο κάθε φαινόμενου και όχι τα επιμέρους στοιχεία του, σε μια προσπάθεια αποδυνάμωσης του nobeco και «αντικειμενικοποίσης» της κρίσης μας. Να μάθουμε δηλαδή να καταλαβαίνουμε και να κρίνουμε, όχι απλά να ακούμε/βλέπουμε και να πιστεύουμε.

Τέσσερα ή θάνατος;

Όλα στο μυαλό είναι...

[εμένα αυτό το 27% μου έκανε

τρομερή εντύπωση]