Σάββατο 4 Ιουνίου 2005

Τα διαμάντια της ζωής!

Υπάρχουν διαφόρων ειδών άνθρωποι που μας περιτριγυρίζουν. Οι άνθρωποι που απλά περνάνε δίπλα μας, αυτοί που μένουν για λίγο κοντά μας, αυτοί που μας ευχαριστούν με την παρουσία τους και τέλος αυτοί που μιλάνε στην ψυχή μας.

Όλοι προσφέρουν κάτι στο πολυποίκιλτο κέντημα της καθημερηνότητάς μας, όμως αυτοί που το δίνουν τα χρώματα και τα σχέδια είναι οι τελευταίοι. Οι άνθρωποι αυτοί εμφανίζονται στην ζωή μας σαν κομήτες και μένουν μέσα σε αυτή, ακόμα και αν κάποια στιγμή απομακρυνθούν από κοντά μας. Ζωντανό παράδειγμα η ζωή μου! Παρόλο που έζησα σε δύο πόλεις για πολλά χρόνια, η έκφραση που χρησιμοποιούν οι φίλοι είναι: Σαν να μην έφυγε μια μέρα! (Την άκουσα πριν από δύο εβδομάδες και μου εντυπώθηκε στο μυαλό. Δεν είχα νοιώσει μέχρι εκείνη την στιγμή την σημασία της)

Έτσι λοιπόν, μπορεί καθημερινά να συναναστρέφεσαι με πάρα πολλούς ανθρώπους, ορισμένοι από αυτούς όμως βρίσκονται μέσα στην καρδιά σου και τους νοιώθεις δίπλα σου ακόμα και όταν αυτοί βρίσκονται χιλιόμετρα μακρυά.

Αυτούς τους ανθρώπους δεν χρειάζεται να τους ψάξεις, σε βρίσκουν μόνοι τους, εκεί που δεν το περιμένεις. Δεν είναι κάτι το διαφορετικό, είναι καθημερινοί άνθρωποι με καθημερινά προβλήματα και παρόμοιους προβληματισμούς με τους δικούς σου. Απλά έχουν την δυνατότητα να μιλήσουν στην ψυχή σου.

Έτσι, αποκτάς μερικά διαμάντια στο κέντημα της ζωής σου και δύναμη να συνεχίσεις και να πας ακόμα πιό μπροστά. Γιατί οι άνθρωποι αυτοί αποτελούν διαμάντια για 'σένα! Διαμάντια που τα φυλάς και τα προσέχεις γιατί δίνουν νόημα στην ζωή σου.

Με τους ανθρώπους αυτούς δεν υπάρχουν ποτέ παρεξηγήσεις. Διαφωνίες μπορεί να υπάρξουν αλλά αυτές δεν μετατρέπονται ποτέ σε παρεξηγήσεις. Άλλωστε δεν γίνεται να μην διαφωνείς με τους γύρω σου. Δεν είσαι ίδιος. Δεν πρέπει να είσαι ίδιος. Δεν θα είχε ομορφιά η ζωή άμα όλοι οι άνθρωποι έμοιαζαν μεταξύ τους! Δεν θα υπήρχε το πολυχρωματικό μωσαϊκό που δίνει νόημα στον κόσμο μας. Όλα θα ήταν μουντά και μονόχρωμα!

Γι' αυτό και πρέπει να χαίρεσαι που έχεις και βρίσκεις τέτοιους ανθρώπους. Και τους εκτιμάς και βρίσκεσαι και εσύ δίπλα τους με τον ίδιο ακριβώς τρόπο!

Ξέφυγα λίγο από το θέμα που είχα σκεφτεί αρχικά αλλά δεν πειράζει, νομίζω ότι βγήκε καλύτερο.

Αυτό λοιπόν αρχικά ήθελα να το αφιερώσω στην Σίσσυ, η οποία πίστεψε ότι μπορεί να παρεξηγήθηκα μαζί της για μηδαμηνές, ή μάλλον για την ακρίβεια ανύπαρκτες (!!!) αιτίες. Στην πορεία όμως αποφάσισα να το αφιερώσω στην απανταχού παλιοπαρέα που τυραννάω τόσα χρόνια.

Όποιος αγαπάει παιδεύει παιδιά λέει ο λαός.... Γι' αυτό κι εγώ θα συνεχίσω να σας τυραννάω αλύπητα!

Νά 'στε καλά (να με αντέχετε :p)!

6 σχόλια:

  1. Βάρβαρε και τυρρανικέ Νταρθίιρ, μας έχεις πιει το ζουμί, το ξέρεις; Μας έχεις φάει τα καλύτερά μας χρόνια!

    Αλλά εμείς, εκεί, πιστά σκυλιά, να σε υπομένουμε... (μέχρι να σε ρίξουμε δηλαδή από τον θρόνο σου και να αναλάβουμε εμείς τα ηνία... Χαλίφηδες στην θέση του Χαλίφη κατιτίς..;-)

    Σοβαρά τώρα, όντως έτσι όπως τα λες είναι τα πράγματα: Οι φίλοι, είναι τα διαμάντια της ζωής. Και τα διαμάντια, όπως είχε πει ο κύριος Μπόντ, Τζέιμς Μπόντ, είναι παντοτινά.

    Ο λαός μας, το λέει κάπως διαφορετικά: Ο καλός ο φίλος, στην φουτούνα φαίνεται. Και έτσι ακριβώς είναι. Οι πραγματικοί φίλοι φαίνονται στις δυσκολίες, στα σκαμπανεβάσματα και στις πτώσεις μας. Είναι εκεί δίπλα μας, μπορεί να μας συμβουλεύου, μπορεί να μας συμπαραστέκονται, μπορεί να μας βρίζουν κι όλας, αλλά ξέρουμε ότι το κάνουν με την ελπίδα μπας και σκεφτούμε λογικά, μπας και βάλουμε λίγο μυαλό... δεν το κάνουν από κακία, ζήλεια ή προσωπικό συμφέρον αλλά από αγάπη και ανιδειοτέλεια.

    Αυτοί είναι οι φίλοι. Και είναι καλό να έχεις φίλους. Ακόμη κι αν ο ένας ζει στην Θεσσαλονίκη και ο άλλος στην Αθήνα. :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ανώνυμος6/6/05 8:41 π.μ.

    ....είμαστε διαμάντια αλλά και συ δεν πάς πίσω μαργαριτάρι μου!!! .....μήπως πρέπει να συστήνεσαι με bloggs απ' εδώ και πέρα? Είσαι ένας άλλος Βασίλης όταν γράφεις...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Και γιατί να συστηθώ παρακαλώ;
    Στην ζωή δεν αξίζει να τα παίρνεις όλα στο πιάτο. Χρειάζεται να προσπαθείς και λίγο από μόνος σου για να ανακαλύψεις τα μυστήρια του κάθε ανθρώπου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Μας έχεις μπερδέψει. Σοφία, Ploutonia, Scorpina...
    Σταθεροποιήσου κάπου γιατί στο τέλος θα πάθεις σύγχιση (και εσύ, αλλά και εμείς που σε διαβάζουμε....)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. απορώ πως δεν σ ανακάλυψα νωρίτερα.
    άντε τώρα ξενύχτι να διαβάζω τα ποστ σου
    [τα ήθελα] ;;;;

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Για πες...