Γύρος προβενσάλ με σαλάτα ιταλιάνα

Και αφού ξεκινήσαμε πουρνό πουρνό (κατά τις 12 όπως επέβαλε η γυναίκα της παρέας…) και κάναμε και μερικές στάσεις για καφέ στο δρόμο, φτάσαμε στην νυχτερινή Προβηγκία. Η διαμονή τύπου «Κρεβάτι & Πρωινό» σε ένα σπίτι τύπου αγρόκτημα στα περίχωρα της Αβινιόν. Ε η αλήθεια είναι πως πέρα από τα ηλιοτρόπια και ορισμένα αλόγατα και γαϊδουράκια, δεν υπήρχε τίποτε άλλο γύρω μας (ευτυχώς τουλάχιστον υπήρχε το κρεβάτι και το πρωινό… ειδικά το δεύτερο το τιμήσαμε δεόντως, θα μας θυμούνται για χρόνια – διπλασιάσαμε την κατανάλωση ψωμιού και μαρμελάδας σύκου). Οι μέρες κύλησαν γρήγορα ανάμεσα σε πόλεις, μουσεία και χωριά της Προβηγκίας. Επιστροφή κατά μήκος της κυανής ακτής. Αντισταθήκαμε στον πειρασμό να αυξήσουμε το μπάτζετ των διακοπών στο Μόντε Κάρλο. Όπως πάντα όμορφη η Γαλλία.
Η συνέχεια σε «Κρεβάτι & Πρωινό» στις πέντε γαίες (γιατί 5, αφού σε μία ακτή είναι χτισμένες). Η πρώτη έκπληξη ήταν πως το συγκεκριμένο «Κρεβάτι & Πρωινό» δεν διέθετε πρωινό! (Αν δεν διέθετε κρεβάτι προφανώς θα ήταν καφετέρια αλλά ευτυχώς δεν σταθήκαμε τόοοοοσο τυχεροί). Η δεύτερη πως εκεί ένα μονοπάτι «αλά κρέμασμα» θεωρείται εθνικός δρυμός (και σχολίαζα την Πάρνηθα; Δρυμότατος δρυμός η Πάρνηθα!), άσε που θέλεις 5 ευρά για να πας με τα πόδια (σου, μόνος σου) από το ένα χωριό στο άλλο, ενώ με το τραίνο θέλεις 1!!! (και δεν χαλάς και τις σόλες σου). Εντάξει, ενδιαφέρουσες οι γαίες αλλά όχι για παραπάνω από 2ήμερο (εδώ δεν πρόκαμα να σχολιάσω, σχολίασε το υπόλοιπο team και πολύ χειρότερα από εμένα). Πως πέρασαν οι άλλες 3 μέρες; Ο ιταλοϊδρυματικός έκανε διαφήμιση της Ελλάδας (μα τι ήρθατε εδώ, τραβάτε παραδίπλα να δείτε την υγειά σας, κτλ…) μέχρι που αποφασίσαμε να εκδράμουμε και στην Σιέννα. Ε εκεί τουλάχιστον αποζημιώθηκα. Όπως δήλωσα ήταν το πρώτο αξιόλογο πράγμα που είδα αυτή τη φορά στην Ιταλία!
Επιστροφή στο τρεντοΐδρυμα και Αΐντα στην Βερόνα. Είπαμε βρε παιδιά, κυκλοφορείτε όλοι με μια πίτσα το βράδυ, αλλά ντελίβερι πίτσας σε θεατή της αρένας στο διάλειμμα, ούτε στα πιο γκροτέσκα όνειρά μου δεν είχα φανταστεί (οι αρένες τελικά πάντα βάρβαρους θα φιλοξενούν).
Ύστερα από 3500 χλμ και 1500 φωτογραφίες, εκ των οποίων απέμειναν 900 μετά το ξεκαθάρισμα, και αφού τραβήξαμε και γύρω στις 3 ώρες ταινίας, τουρισμός τέλος. Και αφού το team πέρασε καλά και άφησε τις «καλύτερες» εντυπώσεις, ιδού τα 2/90 οπτικής γεύσης
>:p

Επιστροφή στον πολιτισμό και αρχίζουν επιτέλους οι διακοπές :)

Στιβεν Κινγκ ανά χείρας, γουϊντσερφ τριμαρισμένο και μπυρίτσες απέναντι από το νησάκι :))
[Τελικά χαίρομαι αφάνταστα που ζω στην Ελλάδα]