Σάββατο 20 Οκτωβρίου 2007

Κάτι σάπιο υπάρχει στο βασίλειο…

…και πάνω που ακούς ότι το εμβόλιο κατά του καρκίνου του τραχήλου γίνεται υποχρεωτικό και καλύπτεται πλήρως από την κοινωνική ασφάλιση (τουλάχιστον ένα καλό ανά θητεία θα βρω…), εμφανίζεται ένας ουραγκοτάγκος από τον πλανήτη του πιθηκιστάν και αποσύρει την εισπνεόμενη ινσουλίνη «για οικονομικούς λόγους», ενισχύοντας την πεποίθησή σου πως σε μια συγκεκριμένη μερίδα του πληθυσμού δεν αξίζει ο τίτλος «άνθρωπος». Η συνείδηση έχει πεθάνει βλέπεις και το χρήμα έχει λάβει ανώτερη του ανθρώπου θέση. Σαπίζει στα αζήτητα την ώρα που η τσέπη κρύβει επιμελώς την ανθρώπινη δυστυχία, ενώ οι κάτοικοι του πιθηκιστάν την γεμίζουν ακόμα περισσότερο για να μπορεί να καλύπτει όλο και περισσότερο πόνο (μη χάσουν τον ύπνο τους...).
Αηδία σκέτη έχει καταντήσει το αξιακό μας σύστημα και αρχίζει να μην το αντέχει το στομάχι μου...
Μία, μία στον κόσμο βρε παιδί μου, φαρμακευτική δημοσίου συμφέροντος ή/και κοινωνικού χαρακτήρα δεν υπάρχει για να την παράξει έστω και αντιοικονομικά και να ευεργετήσει την γη και όχι το πιθηκιστάν; Όλες ιδιωτεύουν συμφεροντολογικά;
Κάτι σάπιο υπάρχει στο βασίλειο και βρωμάει όλο και περισσότερο, ταλαιπωρώντας την κοινωνία με τη δυσωδία που εκπέμπει…


:(

11 σχόλια:

  1. Μα ακριβώς για το λόγο ότι δεν πριμοδοτείται αυτό το φάρμακο από τα Κρατικά ασφαλιστικά ταμεία αποσύρετε νομίζω!
    Μόνο κανα δυο χώρες ( συμπεριλαμβανομένης και της Ελλάδας) το είχαν στις λίστες τους!
    Η απόσυρση του λοιπόν έχει να κάνει με την δημόσια υγεία και τον τρόπο που την φαντάζονται οι εκάστοτε δημόσιοι οργανισμοί.
    Η "κρατική μέριμνα" διαπλέκετε με κάποιες από τις φαρμακευτικές εταιρίες και σε αυτόν τον πόλεμο συμφερόντων χαμένος βγαίνει τελικά ο ασθενής.
    Γιατί είναι τέτοιο το μέγεθος της διαπλοκής, που απαγορεύει ακόμη και στον έχοντα να προμηθευτεί το όποιο φαρμακευτικό προϊόν καθιστώντας τις αντίπαλες εταιρείες οικονομικά προβληματικές με ότι αυτό συνεπάγεται.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Δηλαδή από τα ιδιωτικά ταμεία όλων των χωρών χρηματοδοτείται και η κρατική μέριμνα φταίει ε;
    Όντως η απόσυρση αποτελεί έναν εκβιασμό προς τα ασφαλιστικά ταμεία (γενικά, όχι μόνο «κρατικά», μην ξεχνάμε πως μεγάλο ποσοστό της ασφάλισης στις χώρες που δεν το έχουν στο συνταγολόγιό τους είναι ιδιωτική - η κρατική μέριμνα μας έφταιξε πάλι που είναι αντιοικονομικό και έχει χαμηλή διείσδυση...).
    Άλλος λόγος θεωρείται πως η μέθοδος δεν έχει ακόμα μεγάλη απήχηση. Όμως παραμένει το θέμα πως ακόμα και αντιοικονομικό να είναι, εφόσον έχει να κάνει με την υγεία του κόσμου, θα έπρεπε να παράγεται. Παραμένει το γεγονός πως ακόμα και να χάνεις από εκεί, το παράγεις για να ευεργετήσεις κόσμο αλλιώς είσαι ουρακοτάγκος. Τόσα κερδίζεις από τον ίδιο αυτό κόσμο άλλωστε, από άλλα φάρμακα. Φταίει απλά ότι δεν υπάρχει σε όλους τους τομείς και μια δημόσιου συμφέροντος εταιρεία που δεν ενδιαφέρεται για κέρδος, να παράγει και να εξυπηρετεί, και ας κόψουν τον λαιμό τους οι συμφεροντολόγοι που θυμούνται την κρατική μέριμνα όποτε τους συμφέρει και όποτε είναι να επιδοτηθούν, ενώ ωρύονται συνεχώς κατά τα άλλα για ιδιωτικοποιήσεις ώστε να μπορούν να ελέγχουν τα πάντα – ακόμα και τα κράτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Καμηλιέρη μην μπερδεύεσαι , δεν έχει να κάνει με την υγεία του κόσμου μιας και το συγκεκριμένο φάρμακο δεν έρχεται να δώσει τίποτε καινούργιο!
    Για τον διαβήτη πρέπει τάχιστα να υπάρξουν άλλου τύπου θεραπευτικές μέθοδοι που θα δώσουν μια ανάσα σε εκατομμύρια ασθενείς( ένας απ αυτούς είμαι και εγώ αλλά στον τύπου Β).
    Το βασικό ζήτημα για μένα παραμένει η διαπλοκή.
    Άσχετο
    Ακόμη και μη κερδοσκοπική και δημόσιου συμφέροντος εταιρεία παραγωγής φαρμάκων να υπάρξει πρέπει να μην γίνει προβληματική ξέρεις!( μας φτάνουν αυτές που έχουμε)
    Και αυτό είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με την εξασφάλιση κάποιου μεριδίου αγοράς ;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Καθόλου δεν μπερδεύομαι. Η υγεία έχει να κάνει και με τον πόνο και με την δυσκολία ανακούφισης κοκ. Η εισπνεόμενη έναντι της ενέσιμης είναι υγιέστερη στη παρούσα φάση, ανεξάρτητα της ανάγκης για καλύτερη αντιμετώπιση. Όσο για την διαπλοκή φυσικά και συμφωνούμε. Άλλωστε τι άλλο από διαπλοκή είναι ο εκβιασμός της φαρμακευτικής. Λες και θα γίνει προβληματική όποια επιχείρηση κι αν παράξει το φάρμακο έστω και αντιοικονομικά. Συνολικά τα κέρδη της θα παραμένουν θετικά το μερίδιο της αγοράς είναι ούτως ή άλλως μεγάλο. Καμία επιχείρηση δεν έγινε προβληματική για τέτοιους λόγους όπως ενθυμούμαι, άλλοι ήταν οι λόγοι που κηρυσσόταν προβληματικές.
    Σκέτος χρηματικός εκβιασμός είναι η απόσυρση. Κανείς τους δεν πείνασε, ούτε θα πεινάσει, αρκετοί θα διευκολυνθούν… Γι’ αυτό με αηδιάζει πια το αξιακό μας σύστημα… Ξεχάσαμε να έχουμε συνείδηση, ξεχάσαμε να δίνουμε αξία στους ανθρώπους και την δίνουμε μόνο στο χρήμα… Αυτό είναι το χάλι μας…

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Το οποίο αξιακό μας σύστημα θεωρεί ας πούμε τον "ιατρικό επισκέπτη"( και μάλιστα την ώρα που στα ιατρεία γίνεται χαμός) κάτι σαν τον επιμορφωτή του Γιατρού που είναι έτοιμος να μας γράψει καμιά χιλιάδα φάρμακα για να γιάνουμε την... Φθινοπωρινή ίωση μας!!
    Σύστημα "χέσε μέσα" δηλαδή και συγνώμη για το λεξιλόγιο μου( θα με πάρουν και για κανέναν αθυρόστομο :)))
    Πραγματικά δεν ξέρω από που μπορεί κανείς να το πιάσει το θέμα (και να μην το παρατήσει γρήγορα γρήγορα) για να κάνει μια αρχή στην προσέγγιση του προς την βέλτιστη λύση!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Ανώνυμος20/10/07 11:34 μ.μ.

    Και εγώ που δεν καταλαβαίνω το πρόβλημα;
    Δηλαδή δεν καταλαβαίνω εσάς που έχετε εκπλαγεί.

    Υπάρχει οικονομική δραστηριότητα στις οικονομίες δυτικού τύπου, έστω και μια, που να ξεκινάει από τον άνθρωπο;
    Όταν η τεχνική των πωλήσεων συνίσταται στην ανάδειξη και την δημιουργία αναγκών (έχετε συνειδητοποιήσει τι είναι αυτά) ώστε να αυξηθούν οι πωλήσεις και να μεγιστοποιηθεί το κέρδος, λέτε να υπάρξει ενδεχόμενο, να βρεθεί κάποιος που θα αλλάξει τα δεδομένα;
    Αν, -υπόθεση εργασίας-, βρεθεί ένας Τσάβες, και αρχίζει να παράγει φτηνά φάρμακα (κατά το δωρεάν πετρέλαιο στους φτωχούς της Νέας Υόρκης), πόσο καιρό λέτε να χρειαστούν τα ενδιαφερόμενα ΚΡΑΤΗ, για να του κηρύξουν πόλεμο και να τον ισοπεδώσουν; (Αφού προηγουμένως τον έχει καταδικάσει το Διεθνές Δικαστήριο, ο ΟΗΕ, η Ουνέσκο η Κοινωνία των Εθνών, η ... Αμφικτιονία και δεν ξέρω ποιος άλλος νέος ή παλιός οργανισμός...)

    Ή δεν είναι έτσι;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Καμηλιέρη μου τι τα θες τι τα γυρεύεις.

    Πότε είχε κοινωνική ευαισθησία το κράτος μας για να αποκτήσει και τώρα.

    Η απόσυρση της εισπενεόμενης ινσουλίνης (του πιο πρωτοποριακού φαρμάκου για τους ταλαίπωρους διαβητικούς συμπολίτες μας) καταδεικνύει με τον πιο πειστικό τρόπο την κοινωνική ημικώφωση όσων διαχειρίζονται τον νευραλγικό τομέα της δημόσιας υγείας

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Σε ότι έχει να κάνει με μένα θα συμφωνήσω εν μέρη με τον Σωτήρη.
    ( στο θέμα της υγείας δεν χρειάζεται να δημιουργήσεις ανάγκες ή αγορά μιλώντας με οικονομικούς όρους μιας και είναι δεδομένη)
    Και βεβαίως είμαι αντίθετος στην επιστροφή ενός κρατισμού , όχι τόσο ιδεολογικά όσο από άποψης πρακτικής.
    Πρακτική που έδειξε με τον καλύτερο τρόπο την αδυναμία της λειτουργίας ενός τέτοιου συστήματος.
    ( δεν μιλώ μόνο για την Σοβιετική ένωση αλλά και για τα παραδείγματα παροχής υπηρεσιών κρατικών φορέων ή οργανισμών στα πέριξ μας)
    Ακόμη ακόμη δεν πιστεύω σε μια πετυχημένη προσπάθεια μιας χώρας και μόνο. Το αποτέλεσμα είναι σίγουρο ότι θα είναι αυτό που περιγράφει ο Σωτήρης.
    Πιστεύω ότι η "λύση" είναι ένας επαναπροσδιορισμός σε διεθνές επίπεδο του πλαισίου λειτουργίας όλων των ιδιωτικών επιχειρήσεων και ένα περισσότερο αυτών που έχουν να κάνουν με την δημόσια υγεία( με την ευρύτερη έννοια όλες έχουν να κάνουν με αυτήν)
    Πιστεύω σε ένα διεθνές κίνημα και θεωρώ ότι τώρα παρά ποτέ υπάρχει η ανάγκη μιας Ευρωπαϊκής και γιατί όχι παγκόσμιας Αριστεράς ούτος ώστε η πίεση προς το οικονομικό κατεστημένο να είναι από όλες και προς όλες τις κατευθύνσεις.
    Τα οικολογικά κινήματα , οι ανθρωπιστικές οργανώσεις, οι κοινωνίες των πολιτών πρέπει να απαντήσουν στην παγκοσμιοποίηση με μια εξίσου παγκοσμιοποίηση στην προάσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και στην απαίτηση να έχουν σοβαρό λόγο στα δρώμενα.
    Για να μην μακρηγορώ λέω ΝΑΙ στην ιδιωτική πρωτοβουλία ( και ασφαλώς ΟΧΙ στον Κρατισμό) αλλά σε ένα διαφορετικό μοντέλο και πλαίσιο ανάπτυξης αυτής της πρωτοβουλίας .
    Ναι στο κέρδος, μιας και είναι συνήθως αποτέλεσμα ταλέντου και επιχειρηματικής ικανότητας αλλά σταθερά και φωναχτά ΟΧΙ στο υπερΚέρδος που παράγεται σε ένα περιβάλλον άκρατης εκμετάλλευσης, ασυδοσίας και αδιαφορίας για τον "άνθρωπο" και το περιβάλλον.
    ΝΑΙ στην ισότητα των προϋποθέσεων ανάδειξης του καθενός μας αλλά ΟΧΙ στην ισοπεδωτική εξίσωση ανθρώπων ανεξάρτητα της ευφυΐας και της αποτελεσματικότητας τους.
    ( για το συγκεκριμένο φάρμακο δεν νομίζω ότι χρειάζεται κάποια παραπέρα κουβέντα μιας και δεν ήταν ούτε καν μέσα στις προτιμήσεις της πλειοψηφίας των ασθενών. Επιμένω σε μια διαφορετική προσέγγιση ίασης της ασθένειας του Διαβήτη)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Ναι καπετάνιο μου, σε αυτό το αξιακό σύστημα που ονοματίζει έναν απλό πλασιέ σε «ιατρικό επισκέπτη» ο οποίος ανάγει την «επιμόρφωση» σε μιζάρισμα ή εκβιασμό του γιατρού και παροχή ταξιδιών «συνεδρίων», γνωριμίας και αναψυχής, με στόχο την προώθηση προϊόντων, την ενίσχυση της πολυφαρμακίας και την διείσδυση στην αγορά με μέσα εντελώς άσχετα από την ποιότητα και την υγεία.
    Ποιος ακριβώς είπε όχι στην ιδιωτική πρωτοβουλία; Σίγουρα όχι εγώ που θεωρώ κάκιστους όσους στραγγαλίζουν την πρωτοβουλία σε κάθε τομέα. Ούτε με τον κρατισμό ασχολήθηκα. Για οργανισμό/εταιρία δημοσίου και όχι χρηματικού συμφέροντος μίλησα. Τα όχι πάντα στην εκμετάλλευση, το υπερκέρδος και τον έλεγχο πάνε. Στο αξιακό σύστημα. Το θέμα είναι ένας υγιής συνδυασμός των δραστηριοτήτων. Ουδέποτε είπα όχι στην ιδιωτική πρωτοβουλία. Λέω όμως όχι σε ιδιωτικοποιήσεις και αποπομπή των οργανισμών δημοσίου συμφέροντος και στον έλεγχο της αγοράς μέσω αυτών. Και λέω σίγουρα όχι σε όσους ουρακοτάγκους δεν αντιλαμβάνονται ότι υπάρχουν πράγματα που αξίζουν πολύ περισσότερο από τα χρήματα και την τσέπη τους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Nα συμφωνήσω με τον Καπετάνιο. Χρειάζεται νέα μορφή θεραπείας για τον Διαβήτη και σύντομα. Το εισπνεόμενο σκεύασμα δεν είχε ούτε την χρηστικότητα ούτε τα αποτελέσματα που όλοι ανέμεναν. Η θεραπεία του Διαβήτη κατά την ταπεινή μου γνώμη είναι εδώ, απλά πολύ μακρυά ακόμα από την τελική έγκριση. (Κάτι που σίγουρα είναι συνδυασμός των ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΩΝ δοκιμών και συμφερόντων).

    Άσχετο (;;;) αλλά Καπετάνιε τα ναι, τα όχι και τα πιστεύω σου, ΑΚΡΙΒΩΣ όπως τα εξέφτασες, είναι νομίζω η μόνη λύση.

    Καλημέρες! Καλή Κυριακή !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Βρε εγώ συμφωνώ ότι, αφού είναι εφικτή, πρέπει να δοθεί μια πιο αποτελεσματική λύση, η οποία δεν δίδεται και πάλι λόγο του αξιακού μας συστήματος, αφού όπως αναφέρετε φταίνε τα συμφέροντα και η διαπλοκές γι’ αυτό. Αυτό που πραγματικά δεν μπορώ να καταλάβω είναι αν το γεγονός ότι πρέπει να δοθεί μια καλύτερη λύση αποτελεί λόγο για να αποσυρθεί από τα ράφια μια λύση η οποία τουλάχιστον λυτρώνει ένα ποσοστό ανθρώπων από τις ενέσεις και δικαιολογεί τους ουρακοτάγκους που την αποσύρουν όχι γιατί χάνουν, αλλά γιατί κερδίζουν κάτι λιγότερο. Αν αυτό αποτελεί λόγο να μην μας νοιάζει που κάποιοι συνάνθρωποι γλυτώνουν την ταλαιπωρία της ένεσης λέω να πάμε να αυτοκτονήσουμε ομαδικά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Για πες...