Τετάρτη 26 Μαΐου 2010

Εν αρχή η μαργαρίτα

Το Ιόνιο αποβαίνει πάντα αναζωογονητικό. Αν και η κάθε αναχώρηση συνοδεύεται από μια μικρή «κατάθλιψη». Η αλήθεια είναι πως η διάθεση εκεί είναι πάντα καλύτερη, πιο «λαμπερή»; Σαν το σπίτι, κι εκείνο πιο «λαμπερό» φαντάζει. Κι αν ήταν περισσότερες οι μέρες, όλο και κάποια επιπλέον σελίδα θα δημιουργούνταν για την «νταρδιριάδα». Αν και οι επισκέψεις από την ΠάνωΠόλη δεν άφησαν πολλά περιθώρια. (Μμμμμ ΠανωΠόλη…)
Όχι ότι χωρίς αυτές δηλαδή θα υπήρχε περισσότερος χρόνος· εν αρχή πάντα ο χρόνος ξοδεύεται σε βόλτες στην παραλία και μαργαρίτες στο γαλάζιο και λευκό, μέχρι να «χαλαρώσει πλήρως το πνεύμα» από την μουντάδα του τσιμέντου, και μέσα σε τέσσερις μέρες τί να πρωτοπροκάμει να χαλαρώσει; Άσε που οι επισκέπτες ήταν περισσότεροι, οι ΠανωΠολίτες είναι απλά μια δικαιολογία, μια προσπάθεια μεταφοράς ευθύνης!
Πίσω στην καθημερινότητα, στο ντάντεμα (πέρα-δώθε, καλά που έχουμε το χρόνο δηλαδής…), αλλά και την παραφιλολογία της μετρολογίας και της κρίσης. Η αλήθεια είναι πως πολύς κόσμος έχει τρομάξει. Και ίσως και να έχουν ένα δίκιο. Και δύο. Σίγουρα κάμποσος έχασε τη γη κάτω από τα πόδια. Αλλά όλα αυτά μήπως δεν είναι απλή απόρροια της αδυναμίας του ανθρώπινου μυαλού να δει «έξω από την πεπατημένη»; Όπως και «οι λύσεις», και αυτές στην πεπατημένη κινούνται. Την ήδη αποδειχθείσα ως αποτυχημένη.
Ες αύριο τα σπουδαία… (μεθαύριο… αντιμεθαύριο…)

7 σχόλια:

  1. Προφανώς η αποτυχία της πεπατημένης είναι must σε όλα τα επίπεδα από όσο βλέπω γύρω μου, ουδείς σχεδόν δεν κάνει τον κόπο κάτι διαφορετικού. Και γενικά η αποτυχία της σκέψης, η αποτυχία της συνεργασίας, η αποτυχία ως επί το γενικότερο... Θλίβομαι και γυρνάω το βλέμμα αλλού.

    Όσο για το Ιόνιο....
    "η ομίχλη κυλά στη θάλασσα
    και η ζωή είναι αργή και απλή."
    Λ.Μ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Κοντά-σιμά ειν' τα Γιάννενα... (έτσι λέμε όταν κάτι πλησιάζει, στην προκειμένη περίπτωση οι διακοπές)
    Κουράγιο άραψ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. εγω που εφυγα γιατι κουραστηκα αντι να ξεκουραστω ?
    καλα ειναι αλλα αν δεν φυγεις για πολλες μερες δεν ξεκουραζεσαι αρκετα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Είναι δύσκολο στο μυαλό να κινηθεί στο διαφορετικό Σοφία. Για όλους μας.

    Βρε τα Γιάννενα κοντά είναι Αθηνόβιά μου, αλλά άμα κλείνουν τους δρόμους κάθε τρεις και λίγο για εργασίες (εκνευρίστηκα πάλι στο Αγρίνιο) δε θα τα φτάσουμε ποτέ, ούτε αυτά, ούτε την Ιθάκη ;)

    Σκώληξ μου έχεις απόλυτο δίκιο! Πολύ κουραστικές αυτές οι εκδρομές…
    Εγώ ακόμα να συνέλθω…
    Καλύτερα η δουλειά λοιπόν!!! :p

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ιόνιο ακούω, μαργαρίτες ακούω- πολύ θέλει το δόλιο το μυαλό να ξεστρατίσει; Καλά που μερικοί λένε τις εντυπώσεις τους και παρηγορούν και μας τους άμοιρους που μένουμε εντός... (Καλοκαίριασε πάλι...)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Σε πολύ φιλοσοφικό επίπεδο το γύρισες. Ο τρόμος πάντως που σκορπούν οι κάθε λογής "ειδικοί"-δημοσιογράφοι είναι το κάτι άλλο. Χάσαμε ειδήσεις από την περιφέρεια, χάσαμε ειδήσεις πολιτισμού, χάσαμε τα αβγά και τα πασχάλια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Γι’ αυτό είμαι εδώ θεία! Για να σας παρηγορώ και να σας… τσινάω να ξεστρατίσετε και ν’ ακολουθήσετε!!! :)))

    Ε όχι και φιλοσοφικό δείμο μου. Άκρως πραγματικό! Η «κοινωνική αδράνεια» (όπως και η αδράνεια του ανθρώπινου μυαλού) δεν είναι καθόλου φιλοσοφικά θέματα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Για πες...