Παρασκευή 28 Μαΐου 2010

Φαρμαληστρική βιωσιμότητα

Άξαφνα ο κόσμος, σαν μέσα σε παροξυστική ονείρωξη, θυμήθηκε τη λέξη: «Βιωσιμότητα». Οι δημοσιογράφοι αλαλάζουν προφέροντάς την, την ώρα που οι βιομήχανοι την μετατρέπουν σε σημαία τους. Οι φαρμακευτικές εταιρίες ετοιμάζονται ν’ αποσύρουν σκευάσματα γιατί «θίχθηκε η βιωσιμότητά τους» με τα τελευταία κυβερνητικά μέτρα.
Μπράβο κελεπούρια μου. Μόνο που η βιωσιμότητα είναι «συνολική» έννοια. Και μιας και αναφερόμαστε σε αυτή: μια εταιρία οφείλει να είναι βιώσιμη στο σύνολό της, όχι σε κάθε προϊόν χωριστά. Σε συγκεκριμένα προϊόντα μπορεί να παρουσιάζει ζημιά, δη στα φαρμακευτικά, που έχουν (υποτίθεται) να κάνουν με την υψηλή αξία της υγείας, αρκεί στο σύνολό της να είναι βιώσιμη. Αν και η βιωσιμότητα υπερβαίνει ακόμα και το επίπεδο εταιρίας και είναι αναγκαία στο σύνολο του συστήματος, ανεχόμενη και την ύπαρξη ζημιογόνων επιχειρήσεων στην πραγματικότητα!
Μόνο που στην παροξυστική κερδοφρενίτιδα που έχει καταλάβει σήμερα τον homo consumeris αυτά αποτελούν ψιλά γράμματα και τις λέξεις τις «πετάμε» για να δημιουργούμε εντυπώσεις (ελληνιστή εφέ) και όχι γιατί τις κατανοούμε και τις υποστηρίζουμε.
Φυσικά, το ότι θίγεται η «βιωσιμότητα ενός προϊόντος» κινητοποίησε άμεσα την κυβέρνηση, η οποία τρέχει να διορθώσει την αδικία που έκανε σε βάρος της φαρμακευτικής βιομηχανίας, η οποία, να μην ξεχνάμε, επί σειρά ετών έκανε τρελά τσιμπούσια κατακλέβοντας τα ασφαλιστικά ταμεία, εκμεταλλευόμενη και την θέση ισχύος της, αλλά και την πολυφαρμακία στην οποία επιδίδεται ο «καταναλωτής», λέγε με ανεγκέφαλο, άνθρωπος. Το ότι θίγεται η βιωσιμότητα μέρους της κοινωνίας όμως, μόνο και μόνο για να «διορθωθεί» το λογιστικό πρόβλημα που δημιουργούν οι καταναλωτικοί φαντασιόπληκτοι της «ανάπτυξης», αλλά και το αναπτυξιακό μοντέλο της χώρας που συνοψίζεται στη φράση «πούλα θάλασσα κι αέρα, κι όσα παν κι όσα έρθουν», δεν προβλημάτισε κανέναν μπουρδολόγο της ντεμέκ σοσιαλιστικής κυβέρνησης.
Τελικά μάλλον οι λογιστάδες δεν ξέρουν από γλώσσα, πόσο μάλλον από βιωσιμότητα… Το ίδιο και οι σύγχρονοι σοσιαλιστές. Αλλά και οι δημοσιογράφοι τόσο άσχετοι είναι πια;
(Κερδοφορία θέλαν να πουν οι καημένοι, αλλά είπαν να το εξωραΐσουν λίγο!)
Στο μεταξύ, στην αντίπερα όχθη, ο συμπαθητικός νεγρούλης υποψιάζεται διαφθορά και διαπλοκή κυβερνητικών στελεχών με τις πετρελαϊκές!

12 σχόλια:

  1. Οι δημοσιογράφοι? ΟΙ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΙ??? Μα, αυτοί είναι κατ' εξοχήν οι παπαγαλίσκοι των συμφερόντων του ενός και του άλλου και μακράν απέχουν από τον κοινωνικό στόχο που έχει το επάγγελμά τους (βλέπεις, δεν λέω λειτούργημα πλέον...). Για σύγχρονους σοσιαληστές τους κόβω όλους και το θέμα της συνολικότητας δεν το βλέπω να ευδοκιμεί στις πολιτικές πρακτικές... Και από πότε οι φαρμακοβιομηχανίες είχαν κάποιον άλλον στόχο από το κέρδος και όχι το κοινό όφελος? H υψηλή αξία της υγείας μετράται μόνο με το κέρδος από ό,τι βλέπω γύρω μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Γι αυτό και συμφέρει ιδιαίτερα να αρρωσταίνουμε καταναλώνοντας επιβλαβείς ουσίες... ξεκινά ο κύκλος και τρώνε πολλοί από την σάρκα μας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Oι δημοσιογρσφοι ως επι το πλειστον απλα τα παιρνουν ή θελουν να τα πάρουν ή (ακόμα χειρότερα) κανουν ότι κανουν οι άλλοι (που τα παίρνουν) γιατι στην ουσία τοσα ξέρουν τόσα λένε.

    (ρε τι είπα ρεεεε)

    Στα υπολοιπα συμφωνω απολύτως, ειδικά σε αυτό:

    "Το ότι θίγεται η βιωσιμότητα μέρους της κοινωνίας όμως, μόνο και μόνο για να «διορθωθεί» το λογιστικό πρόβλημα που δημιουργούν οι καταναλωτικοί φαντασιόπληκτοι της «ανάπτυξης», αλλά και το αναπτυξιακό μοντέλο της χώρας που συνοψίζεται στη φράση «πούλα θάλασσα κι αέρα, κι όσα παν κι όσα έρθουν», δεν προβλημάτισε κανέναν μπουρδολόγο της ντεμέκ σοσιαλιστικής κυβέρνησης."


    Για τους δε οικονομολογους - αναλυτες της καμενης κατσαρολας.... τι να πω....


    Αυτοι ειναι ικανοι να σου πουν να κοψεις το χερι σου και να το πουλήσεις δια να ευημερευσουσι οι αριθμοι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ας μην μπερδευόμαστε. Οι τρύπες στα ταμεία δεν έχουν γίνει από την δαπάνη για τα φάρμακα αλλά από τον ιατροφαρμακευτικό εξοπλισμό. Έχει διαφορά το ένα με το άλλο. Ας μην δαιμονοποιούμε, ισοπεδώνοντας τα πάντα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Πόσο σε βάθος το γνωρίζεις το ζήτημα Κιτσομήτσε μου;
    Και από πότε ο εξοπλισμός βαραίνει τα ταμεία;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. @darthiir Αρκετά σε βάθος, αγαπητέ. Αρκετά για να λέω αυτό που λέω.

    Εξοπλισμός είναι όλα τα αναλώσιμα (από νυστέρια μέχρι γάζες, στεντς κτλ) αλλά και τα υλικά ορθοπεδικών και λοιπών επεμβάσεων. Στους συγκεκριμένους τομείς έχουμε τις σούπερ-ύπερ τιμολογήσεις τύπου εισάγουμε με 10 ευρώ και πουλάμε 500. Αυτά ισχυρίζεσαι ότι δεν επιβαρύνουν τα ταμεία;

    Τα καθαρά φαρμακευτικά έξοδα που αφορούν σε φάρμακα αυξήθηκαν την τελευταία 5ετία μετά την κατάργηση της λίστας, όταν πλέον μπήκανε όλα τα φάρμακα στην αποζημίωση από τα ταμεία, ακόμη και τα πολύ φτηνά τύπου ασπιρίνη. Οπότε πήγαινε πλέον ο καθένας και αντί να τα αγοράσει κανονικά όπως γινόταν πριν, του τα έγραφε ο γιατρός του ταμείου του και αποζημιωνόταν κανονικά και με τον νόμο.

    Σημείωση: αυτά αφορούν στις πολυεθνικές επιχειρήσεις με τα πρωτότυπα φάρμακα. Για τις λοιπές κάποια πράγματα αλλάζουν, αλλά αυτή είναι άλλη μεγάλη κουβέντα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Α, πάρα πολύ ωραία. Με μπέρδεψες με τον εξοπλισμό! Περί αναλώσιμων συμφωνούμε. Όμως η συνταγογράφιση με βάση μίζες σε γιατρούς είναι και αυτή μεγάλη πληγή. Όπως και η πολυφαρμακία και η επιλογή των ακριβών φαρμάκων που συμφέρουν. Το σύστημα που είχε πλαφόν στις τιμές και έλεγχο των φαρμάκων κάθε γιατρού ήταν πολύ καλύτερο, αν και είχε και αυτό τρύπες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. και εγω για αυτο διαλεξα αντρα με καλο μισθο και θεση
    βιωσιμοτητα εψαχνα
    ευχαριστω και στα δικα σας

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. @darthiir Πλαφόν στο όριο συνταγογράφησης κάθε γιατρού δεν υπήρχε. Τώρα θα ξεκινήσει να γίνει με την ηλεκτρονική συνταγογράφηση.

    Το θέμα που θίγεις είναι άλλο όμως από το αρχικό. Άλλο πράγμα η μείωση τιμών και άλλο η υπερσυνταγογράφηση.

    Ας πάμε στο πρώτο. Παράλληλες εξαγωγές ξέρεις τι είναι; Είναι κάτι νόμιμο αλλά όχι ηθικό. Αυτό δημιουργείται με τις υπερβολικά χαμηλές τιμές. Ας εφαρμοστεί ο νόμος που λέει ότι η τιμή καθορίζεται με βάση τις 3 κατώτερες τιμές της Ευρώπης. Καλό δεν ακούγεται αυτό; Αυτό θα οδηγούσε σε μία μεσοσταθμική μείωση των τιμών 11%. Το Υπουργείο κωλυσιεργεί να βγάλει το νέο δελτίο τιμών και αντ'αυτού εισάγει "μεταβατική" διάταξη με μειώσεις 25%+! Και φυσικά επειδή ουδέν μονιμότερο του προσωρινού κτλ κτλ καταλαβαίνεις τι γίνεται.

    Το θέμα είναι ότι είναι πλασματικό ότι ο έλληνας ασθενής θα βρει φθηνότερα φάρμακα. Τα φάρμακα πολύ απλά θα εξάγονται από φαρμακεία και φαρμακαποθήκες στο εξωτερικό γιατί πολύ απλά θα συμφέρει λόγω τιμής.

    Εναλλακτικά, η φαρμακευτική επειδή δεν την συμφέρει οικονομικά αποσύρει το φάρμακο από την αγορά. Η συνέχεια είναι ότι το φάρμακο επανεισάγεται από τον ΙΦΕΤ σε πολλαπλάσια τιμή και τελικά το κράτος βγαίνει ζημιωμένο. Θυμάμαι για παράδειγμα γνωστό υπναγωγό που μειώθηκε η τιμή από 1,2 σε 0,8 - η εταιρεία το απέσυρε και ο ΙΦΕΤ το επανεισήγαγε με 1,4!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Και συνεχίζω στο δεύτερο ζήτημα, αυτό της υπερσυνταγογράφησης. Φυσικά και υπάρχει. Πώς ακριβώς όμως αυτό λύνεται με την μεγάλη μείωση τιμών; Τρέξε ως υπουργείο την ηλεκτρονική συνταγογράφηση ώστε να υπάρχει έλεγχος. Ώστε να μην μπορεί ο κάθε γιατρός να κάνει του κεφαλιού του, ώστε να μην γράφονται πανάκριβα φάρμακα σε βιβλιάρια πεθαμένων ούτε ορμονικές θεραπείας γονιμότητας σε άντρες και ούτω καθεξής. Μείωσε το υπέρογκο κέρδος του φαρμακοποιού - πού ακούστηκε κέρδος 30% για να κατεβάσει απ'το ράφι το φάρμακο ενώ αντίστοιχα ο γιατρός παίρνει πολύ λιγότερα για να κάνει εξέταση, διάγνωση, θεραπεία.

    Αυτό όμως είναι δύσκολο, σωστά; Γιατί απαιτεί πράξεις. Ενώ να βγάλουμε μπροστά τις κακές εταιρείες και τους παρανομούντες γιατρούς του Κολωνακίου είναι εύκολο γιατί ικανοποιεί το λαϊκό συναίσθημα, αφού ούτως ή άλλως υπάρχει αρνητική γνώμη γι αυτούς...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Υπήρχε πλαφόν στην μέση τιμή φαρμάκων στη συνταγή. Εκεί ακριβώς ήταν και η τρύπα, βάζοντας ένα ακριβό φάρμακο μαζί με μια ασπιρίνη (πχ) έριχναν τη μέση τιμή. Την υπερσυνταγογράφηση όντως μπορεί να την μειώσει με την ηλεκτρονική συνταγογράφηση, αλλά πιστεύω ότι θα αργήσει να το κάνει, αν το κάνει, γιατί του τραβάνε τ’ αυτί, όπως του το τράβηξαν και πήρε πίσω τις μειώσεις μην και τους θίξει.

    Πάντως το τσιμπούσι των φαρμακευτικών το αναφέρω παρεμπιπτόντως. Το θέμα μου ήταν και είναι η βιωσιμότητα και η ανηθικότητα της κερδοσκοπίας από πλευράς των φαρμακευτικών (και όχι μόνο), τα υπόλοιπα είναι παράπλευρα. Σε τελευταία ανάλυση, μια συνολικά κερδοφόρα (αν και απλά το βιώσιμη πρέπει να εξετάζεται) επιχείρηση είναι για τις πέτρες αν δεν ανέχεται να διαθέτει για κάποιες περιόδους στην αγορά ένα προϊόν της (ειδικά κοινής ωφέλειας) ακόμα και με ζημιά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Οκ...

    Λύσαμε τη βιωσιμότητα των φαρμακευτικών, ας κοιτάξουμε τώρα και τη δική μας!

    ;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Για πες...