Κυριακή 16 Οκτωβρίου 2005

Είμ' ένας φτωχός και μόνος καμηλιέρης


Η μέρα πέφτει, ο ήλιος γέρνει. Το χρώμα πορφυρό. Τα ηλιοβασιλέματα στην έρημο πάντα ματωμένα. Το ταξίδι όμως υπέροχο αν και κουραστικό, και ο προορισμός αποζημιώνει.

Το πρόσωπο γεμάτο από την άμμο και τα χείλη φριγμένα, περιμένουν με λαχτάρα την όαση, το νερό που θα απαλύνει την δίψα, το χάδι του δροσερού αέρα που θα τινάξει την κούραση. Ο ήλιος τυραννικά έκαψε το δέρμα και η δροσιά καλοδεχούμενη. Η όαση είναι κοντά. Μερικά βήματα ακόμα

10 σχόλια:

  1. Ότι κι αν είναι, σου αξίζει...Σ' έφαγε η έρημος, έρημε καμηλιέρη...Η αναμονή και οι μεγάλες πορείες...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ενας ξαμπλουτος καμηλιέρης
    που θυμήθηκε την φτωχική
    και ποιητική καταγωγή του.

    Είδες τι κάνουν οι Κυριακές;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. ει πθιτ!! έλα εδώ να δροσιστείς...έχει κρρρρύο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Μην ανυσηχείς ,θα πάει
    σήμερα "Δευτερα" στους φοιτητές
    του και θα τα ξεχάσει όλα.

    Μη μασάς Darthiir

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Όπως θα έλεγε και ο Τommy,
    Ακόμα και οι καμηλιέρηδες μελαγχολούν!

    Αλλά έχουν βρεί το φάρμακο που τους περνάει την μελαγχολία ;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Darthiir είσαι καλά? Ένας καμηλιέρης δεν πρέπει να μελαγχολεί ποτέ!!! Εσύ όλα τα έχεις...
    1) Ερωτευμένος είσαι
    2) Δουλειά που σου προσφέρει λεφτά
    3) πετρέλαια
    4) ...και φοιτητές!!!
    Τι άλλο θέλεις μου λες!?!??!?!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Chrisa τι τον
    ρωτάς, αφού ο άνθρωπος
    είναι ανικανοποίητο ον.
    Σωστά δεν τα λέω φίλε
    darthiir;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Ρε παιδιά τα μοναχικά ηλιοβασιλέματα με μελαγχολούν, τί να κάνω;

    Θέλω αγάπη φροντίδα και χάδια...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Παλαιά. Τώρα όχι προδέρμ, χάδια...

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Για πες...