Τρίτη 31 Ιανουαρίου 2006

Η «τοξικότητα» της δημοσιογραφίας.

Ο χιονιάς μας τελείωσε. Κοίτα να δεις λοιπόν που θυμηθήκαμε ξανά την νόσο των πουλερικών… Βέβαια με «την χώρα στην κατάψυξη» δεν κινδυνεύαμε από τον ιό οπότε δεν χρειαζόταν να ενημερώσουμε τους πολίτες για το θέμα.

Όμως προέκυψε (ξανά, λες και είχε σταματήσει μέχρι σήμερα) πρόβλημα με τις διοξίνες! Από χτες λοιπόν ξεκίνησε ξανά η παραφιλολογία και η κινδυνολογία. Όμως αυτή την φορά ο κίνδυνος είναι υπαρκτός (όχι στην έκταση που αναφέρεται αλλά είναι υπαρκτός). Κρέας, γάλα, λαχανικά, αυγά, ψάρια είναι δυνατό να μολυνθούν με τις διοξίνες. Οι ουσίες δεν μεταβολίζονται και δεν αποβάλλονται, συσσωρεύονται στον οργανισμό και δημιουργούν καρκίνο. Μέχρι εδώ καλά.

Γιατί κανένας δημοσιογράφος δεν ανέφερε ΠΩΣ προκύπτει το πρόβλημα; Αυτό δεν είναι ενημέρωση; Δεν θα έπρεπε να ξέρει ο πολίτης γιατί υπάρχει πρόβλημα διοξινών;

- Δεν θα έπρεπε ας πούμε να γνωρίζει ότι οι διοξίνες δεν έχουν παραχθεί ποτέ απευθείας, ούτε δημιουργούνται στην φύση, αλλά σχηματίζονται κυρίως ως παραπροϊόντα διαφόρων παραγωγικών και φυσικών-χημικών διεργασιών, όπως για παράδειγμα την λεύκανση χαρτοπολτού, την παραγωγή χλωρίνης, την καύση και αποτέφρωση απορριμμάτων, την καύση βενζίνης, πετρελαίου, ξύλου και κατά την διάρκεια πυρκαγιών;
- Δεν θα έπρεπε να γνωρίζει ότι όλες οι δραστηριότητές του, και κυρίως οι δραστηριότητες παραγωγής ενέργειας (θέμα που έκαψε και καίει πολύ κόσμο, αφού ζητάμε συνεχώς ενέργεια χωρίς να ενδιαφερόμαστε να μάθουμε τις συνέπειες παροχής και κατανάλωσης της στην ίδια μας την ζωή) είτε για οικιακή χρήση, είτε για κίνηση, παράγουν αυτές τις ουσίες που του καταστρέφουν την ίδια του την ζωή;
- Δεν θα έπρεπε να γνωρίζει ότι μεγάλο μέρος από τα βιομηχανικά προϊόντα που χρησιμοποιεί ευθύνονται για την παραγωγή των διοξινών (και άλλων παρόμοιων ουσιών) που στην ουσία τον σκοτώνουν;

Φυσικά και δεν θα έπρεπε να ξέρει. Η ανακοίνωση όλων αυτών βάλλει τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα (πετρελαιάδες, βιομηχάνους) οπότε δεν θα συνέφερε τους δημοσιογράφους, οι οποίοι άλλωστε δεν ασχολούνται με το να βρουν τις σωστές ειδήσεις και να τις δημοσιεύσουν, αλλά να σπείρουν πανικό και να θερίσουν ακροαματικότητα!

Αν και εκτός θέματος, τους ίδιους κινδύνους ελλοχεύει και η χρήση ηπίων μορφών ενέργειας. Για παράδειγμα, η χρήση του τόσο πολλά υποσχόμενου υδρογόνου μπορεί να επιφέρει την δημιουργία όξινης βροχής (πολύ πιο όξινης απ’ ότι γνωρίζουμε) και να οδηγήσει στην ταχεία καταστροφή του στρώματος του όζοντος. Ανεμογεννήτριες και ηλιακά μπορούν να αποτελέσουν καλό συμπλήρωμα αλλά δεν μπορούν να στηρίξουν τις απαιτήσεις μας για πολλούς λόγους (αδυναμία συνεχούς παροχής, αδυναμία συσσώρευσης τόσο μεγάλων ποσών ενέργειας ώστε να καλυφθούν οι ασυνέχειες, αδυναμία εγκατάστασης τόσο μεγάλων εκτάσεων ηλεκτροπαραγωγών μονάδων κοκ).

Η προφανής λύση φυσικά δεν συμφέρει κανένα από τα μεγάλα πορτοφόλια και δεν βολεύει και τον κόσμο οπότε….

14 σχόλια:

  1. Εγώ είμαι σίγουρη πως η δική μας η γενιά δεν θα την βγάλει καθαρή (περάσαμε και ένα Τσέρνομπιλ) και πως αμα περάσουμε τα 60 πιθανώς θα είναι είτε από θαύμα είτε θα έχουμε βρεί το φάρμακο του καρκίνου!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Η λύση στο "δημοσιογραφικό" πρόβλημα σκορπίνα μου θα ήταν να κλείσουμε τ' αυτιά μας για ένα χρονικό διάστημα ώστε να καταλάβουν ότι εμείς έχουμε το πάνω χέρι και όχι αυτοί.

    Η λύση στο δεύτερο πρόβλημα φυσικά θα ήταν η υιοθέτηση του αρχαίου ρητού "Παν μέτρον άριστον" και η απόφαση να ενημερωνόμαστε πριν χρησιμοποιήσουμε ο,τιδήποτε μας διατίθεται....

    Μια καλή αρχή θα ήταν να διαβάζουμε ΟΛΑ τα manuals, όσο γελοίο κι αν μας φαίνεται... ξέρεις... εκείνα τα βιβλιαράκια που ποτέ δεν ανοίγεις...!!!! :ppp

    Δυστυχώς Χρύσα μου, το μόνο πράγμα που δεν θα μπορέσουμε ποτέ να νικήσουμε είναι "η αδιαφορία της μάζας". Είναι φοβερό το πόσο ευαισθητοποιημένοι εμφανιζόμαστε, μεμονομένα, όλοι μας και πόσο αναίσθητοι φερόμαστε όταν μαζικοποιούμαστε....

    Φυσικά, όπως παρατηρήσατε από τα links, οι πληροφορίες διατίθενται στο κοινό, οι δημοσιογράφοι όμως, πολύ "έξυπνα", διαλέγουν να προβάλλουν αυτό που θέλουν και όχι αυτό που πρέπει...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Η δημοσιογραφία στην Ελλάδα μας… έχει πάρει τον κατήφορο και δεν βρίσκει και καμιά κοτρόνα να πάει να πέσει πάνω(να σπάσει και τα μούτρα της) και να σταματήσει εκεί.

    Όσο για εμάς…έχω την αίσθηση ότι καταλάβαμε πια ότι «ότι φάμε…κι ότι πιούμε…κι ότι αρπάξει…» και χαμπάρι δεν παίρνουμε…έχουμε πέσει σε νάρκη-όχι χειμερία γιατί απ’ αυτή ξυπνάνε οι αρκούδες-σε μόνιμη νάρκη…και κυνηγάμε «πουκάμισα αδειανά».

    Πότε θα πάρουμε ένα βούρδουλα να βαράμε πρώτα εμάς, μετά τους διπλανούς μας και τέλος εκείνους εκεί πάνω…τους μακρινούς…τους δυνατούς…και τους μεγάλους;;; Ρωτάω πότε;;;;

    Φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Αγαπητέ Καμηλοκάβαλε, πολλά ζητάς, από αυτούς που έχουν ελάχιστα να δώσουν, και πολλά να πάρουν.

    Όσο για εμάς, όπως είπε και ο θείος Πλάτων στην Θεία Κωμωδία πριν την απαυτώσει, "οι λαοί έχουν τους δημοσιογράφους που τους αξίζουν"....

    Καλό βράδυ και να προσέχεις τα τσακάλια της ερήμου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. πολύ ενδιαφέροντα όσα λες darth,
    και πραγματικά δεν τα ακούς στα δελτία ειδήσεων.
    και διαγράφουν ένα πολύ δυσοίωνο μέλλον για τα παιδιά μας και τα παιδιά των παιδιών μας...

    πόσο όμως μπορούμε εμείς σαν απλοί πολίτες, να βοηθήσουμε ωστε να μην καταλήξουμε εκεί, αν τα συμφέροντα των μεγάλων, μας οδηγούν με το "έτσι θέλω" σε αυτόν τον δρόμο?
    τι να κάνω δηλαδή εγώ για να λύσω το ενεργειακό πρόβλημα και παράλληλα να μη βλάψω το περιβάλλον?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Ευαισθητοποιείσαι, μιλάς στους γύρω σου (με αποδείξεις) αντί να σωπαίνεις, κάποιοι θα ακούσουν, αν κάνουν το ίδιο, αλυσιδωτά, θα ξυπνήσει μια μερίδα κοινωνίας και το ρεύμα θα εξαπλωθεί.

    Σημασία έχει, ως μονάδες, να προσπαθήσουμε να πράξουμε το σωστό και να μην σιωπούμε. Μόνη/μόνος/μόνοι μας δεν μπορούμε να λύσουμε κανένα κοινωνικό πρόβλημα. Μπορούμε όμως να βάλουμε το λιθαράκι μας και…. όσοι πιστοί… προσέλθουν…

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Νταρτιράκο, μιά χαρά εσύ τα λές, έλα όμως που δεν γίνονται. Βαρέθηκα να ακούω για τα τρομερά που θα μας χτυπήσουν, γρίππες, διοξίνες, καταστροφές..αλλά μόνο κινδυνολογία..στην πράξη 0.
    Μόνοι μας βέβαια μπορούμε να συνεισφέρουμε στη μείωση σπατάλης..πχ. να σβήνουμε τα φώτα όταν δεν είμαστε στο συγκεκριμμένο χώρο, πόσοι όμως το κάνουν? Είναι αρκετό?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Γι΄ αυτό είπα Μαρίνα μου.
    Ο καθένας μας θα πράτει σωστά για τον εαυτό του και δεν θα σιωπά αλλά θα το διαδίδει στους γύρω του και θα προσπαθεί να τους ευαισθητοποιήσει για να κάνουν το ίδιο.

    Επιτέλους, δεν χρειαζόμαστε χωροφύλακες ή εξουσιαστές για να πράξουμε σωστά. Νοήμονες άνθρωποι είμαστε και ΟΦΕΙΛΟΥΜΕ να σκεφτόμαστε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Ανώνυμος2/2/06 7:34 π.μ.

    Όποιος ενδιαφέρεται να μάθει τι ειναι η σύγχρονη δημοσιογραφία, τι σκοπούς εξυπηρετεί και τι μπορεί να κάνει ο πολίτης, ας αρχίσει με το http://www.chomsky.info/

    Ένα απόσπασμα:
    "To start with, there are two different groups, we can get into more detail, but at the first level of approximation, there's two targets for propaganda. One is what's sometimes called the political class. There's maybe twenty percent of the population which is relatively educated, more or less articulate, plays some kind of role in decision-making. They're supposed to sort of participate in social life -- either as managers, or cultural managers like teachers and writers and so on. They're supposed to vote, they're supposed to play some role in the way economic and political and cultural life goes on. Now their consent is crucial. So that's one group that has to be deeply indoctrinated. Then there's maybe eighty percent of the population whose main function is to follow orders and not think, and not to pay attention to anything -- and they're the ones who usually pay the costs".

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Ανώνυμος3/2/06 1:10 π.μ.

    Μπορώ να σκεφτώ δύο θεωρίες:
    α) ο άνθρωπος κατά βάση θέλει την δημοκρατία όπως ήταν στην αρχαία Ελλάδα, όχι τη σημερινή έκφανση που στηρίζεται στη Αγγλική επανάσταση. Η αντιπροσωπευτική δημοκρατία δεν μπορεί να λειτουργήσει υπό το καθεστώς "κατοχής" του λαού και γιαυτό ο λαός πρέπει να κρατιέται "κοιμισμένος" ώστε οι οποιεσδήποτε εκφράσης αντίστασης και διαμαρτυρίας να γίνονται σπάνια και μόνο για πολύ σοβαρά θέματα.

    β) τα ΜΜΕ είναι επιχειρήσεις που δεν ενδιαφέρονται για την ποιότητα του περιεχομένου τους αλλά για την ακροαματικότητά τους πάνω απ' όλα. Το περιεχόμενό τους αντιπροσωπεύει ένα "γκάλοπ" στο επίπεδο μόρφωσης, κοινωνικού και πολιτικού ενδιαφέροντος του πολίτη. Κοινώς, δεν συνεχίζει να προσπαθεί να υποτάξει τον πολίτη, πλέον απλά προσπαθεί να του πουλήσει ένα προϊόν που θα αγοράσει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Με μια σημείωση μόνο.
    Αυτό το 80% απλά βαριέται να ενημερωθεί ή βολεύεται με την κατάσταση και προτιμάει να μην μάθει και συνειδητοποιήσει ότι πρέπει να ξεβολευτεί.

    Αυτό είναι το πραγματικό πρόβλημα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Πες τα χρυσόστομε!!!
    Όπως λες Νταρθιιρ, αν ο καθείς αλλάξει κάποιες συνήθειές του (π.χ. μετά που έφαγε γιαούρτι, ξεπλένει με λίγο νερό το πλαστικό κεσεδάκι και το βάζει σε σακουλίτσα για να πάει στην ανακύκλωση)θα γίνουν μεγάλες αλλαγές. Δεν χρειάζεται μια μεγάλη επανάσταση. Χρειάζεται να κάνει ο καθένας λίγη προσπάθεια για κάτι καλύτερο. "Ένα μικρό βήμα για τον άνθρωπο μπορεί να δώσει ένα μεγάλο βήμα για την ανθρωπότητα."

    Και η Γυριστρούλα έχει δίκιο. Η δημοσιογραφία στην Ελλάδα είναι τουλάχιστον αχαρακτήριστη!!! Και όταν κάποιο δραματικό ατύχημα έχει συμβεί ή ενας φόνος ούτε θρίλλερ να ήταν με τις μουσικές επιλογές τους! Ξεφτίλα!!!

    Και θα τελειώσω με μια φράση του Antoine de Saint-Exupéry:
    "Δεν κληρωνομούμε την Γη των γονειών μας, την δανειζόμαστε από τα παιδιά μας"

    Τις καλημέρες μου! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Καταγγέλω τον Καμηλοκάβαλο ότι είναι φανατικός καμηλιέρης γι'αυτό και έχει τόσες μέρες να εμφανιστεί στα Δίχτυα.

    Ζητώ την παραδειγματική τιμωρία του από μια δίμετρη Δανέζα με ζαρτιέρες κα μαστίγιο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Καλή μου σκορπίνα, μην ανησυχείς, εγώ είμαι και του σαλονιού, εγώ είμαι ΚΑΙ του λιμανιού...

    Και νυχάκια έχω, και να γαβγίζω ξέρω...

    Αλλά προτιμώ να μην το κάνω, εκτός και αν είναι τελείως απαραίτητο.

    Σ;))))))

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Για πες...