
Βαφτίστηκε στο νησάκι, με φόντο την νυφούλα του Ιονίου. Κυρία
η δικιά σου, όχι μόνο δεν έκλαψε, αλλά δεν δυσανασχέτησε καν, ούτε
δευτερόλεπτο! Τα λόγια του παπά τα βαρέθηκε είν’ η αλήθεια, σαν τον πατέρα της ένα
πράμα. Δις χασμουρήθηκε, και μετά πήρε και έναν υπνάκο στα χέρια του νονού.
Ξύπνησε να γδυθεί και να λουστεί. Χτύπησε τα πόδια στο νεράκι για να παίξει, πάλι
καλά που δεν άρχισε και τα παλαμάκια όταν μπήκε στην κολυμπήθρα!
Το πάρτι της απέναντι, στη γράβα, με φόντο το νησάκι της Παναγίας.
Κυρία κι εκεί η κοπελιά, περιδιάβηκε μερικές αγκαλιές και μετά το έριξε στον
ύπνο στο παρκοκρέβατό της, στημένο δίπλα στο οικογενειακό τραπέζι, ενώ οι
λοιποί, γονείς, παππούδες, συγγενείς, μετά των συνδαιτυμόνων, έριχναν τις γυροβολιές
τους στην πρώτη δεξίωση που διοργανώθηκε προς τιμήν της. Μιάμιση πρωινή σφύριξε
η λήξη, και κανείς δεν είχε καταλάβει πόσο είχε προχωρήσει η ώρα!
Να το χαίρεσαι κούκλα τ’ όνομά σου, να το φέρεις
μεγαλοπρεπώς και να το καμαρώνεις σ’ όλη σου τη ζωή, και να θυμάσαι όσο μπορείς
τις δύο νόνες που μνημονεύεις!
Ωραίο το άρθρο σου τη χάρηκα τη βάπτιση όπως και τη χαρά που είχαν οι δύο νόνες της
ΑπάντησηΔιαγραφή