Προσπερνώντας την καταστροφή

Λοιπόν, δεν ξέρω αν το πρόσεξες αλλά ζείτε ακόμα! Εντάξει, ποτέ δεν είπαν ότι θα πεθάνετε, είπαν «θα έρθει η καταστροφή του κόσμου»! Επειδή όμως δεν μπορείς να διακρίνεις καν κάποια αλλαγή μεταξύ 21της και 22ρης Δεκεμβρίου, προφανώς καμία καταστροφή δεν συνετελέσθη! Μα τί ψεύτες αυτοί οι Μάγια!

Στην Κίνα πάλι η συζήτηση περί καταστροφής του κόσμου ορίσθηκε ως ποινικό αδίκημα. Δεν μπορείς να πεις πως τους δίνεις άδικο, αν και μειδιάς στο άκουσμα της είδησης. Εν γένει η βλακεία καλό θα ήταν να ποινικοποιηθεί, αλλά ας όψεται η «ελευθερία έκφρασης» και το ντελίριο που έχει καταλάβει τον κόσμο!

Καταστροφή βέβαια θα μπορούσαν κάποιοι να χαρακτηρίσουν το πόρισμα της λίστας Φαλτσιανί, Λαγκάρντ, ή όπως αλλιώς θέλει κάποιος να την ονομάσει. Για ποιούς, δεν ξέρεις. Αλήθεια όμως, ποιος εμπιστεύεται πλέον το οτιδήποτε ανακοινώνεται από την ελληνική πολιτεία; Δεν ξέρεις αν εκτός χώρας έχουν αρχίσει να την εμπιστεύονται δηλαδή, αλλά εσύ συνεχίζεις να χάνεις και τα όποια ψήγματα εμπιστοσύνης μπορεί και να σου είχαν απομείνει.

Και φυσικά δεν μιλάς για την εμπιστοσύνη προς πολιτικούς, όπως κάποιος προτρέχοντας θα μπορούσε να υποθέσει για να επιχειρηματολογήσει υπέρ των θέσεών του. Μιλάς για την εμπιστοσύνη απέναντι στην πολιτεία ολόκληρη. Άλλωστε δεν μπορεί να διαφύγει της προσοχής σου πως αν και κάποιοι προσπαθούσαν να περάσουν την γραμμή των τεχνοκρατών που θα διόρθωναν τα λάθη των πολιτικών και δεν θα υπέπεπταν σε παραπτώματα, τεχνοκράτης είναι αυτός που τελικά έκανε την κουτσουκέλα. Ναι, δεν πιστεύεις πως είναι ο μόνος, αλλά θεωρείς πως δεν τον παγίδεψαν, απλά ήταν αυτός που δεν κάλυψαν για να υπάρξει τουλάχιστον ένα εξιλαστήριο θύμα να κατευνάσει το μένος των πολιτών.

Κατά τα άλλα, η ελληνική πολιτεία συνεχίζει το καταστροφικό της έργο προσπαθώντας να δικαιώσει εν μέρει τους Μάγια πραγματοποιώντας τουλάχιστον την καταστροφή της ελληνικής κοινωνίας.

Ένα από τα πράγματα που εύχεσαι να υλοποιηθούν στην εκπνοή του έτους τούτου πού ήδη πνέει τα λοίσθια, είναι η αναδιανομή των βαρών και η υψηλότερη φορολόγηση των πλουσίων στη Μέκκα της «φιλελεύθερης οικονομίας» και του άκρατου ατομισμού. Κρατάς μικρό καλάθι, ή μάλλον δεν κρατάς κανένα καλάθι, μιας και δεν περιμένεις να πάρεις ούτε καν ρώγα κερασιού, αλλά ποτέ δεν ξέρεις αν οι Μάγια δεν έπεσαν απλά έξω κατά μερικές ημέρες και όντως επίκειται μεταβολή του μονοπατιού που ακολουθεί ο κόσμος. Στη δική σου μικρή κοινωνία πάλι θα εκπλαγείς αν δεις να αλλάζει κάτι μέσα στις λίγες τελευταίες ημέρες που απομένουν πριν το δικό σας ημερολόγιο δείξει 2013!

Ευελιξία

Το πρόβλημα δεν δημιουργείται επειδή τα μαγαζιά θα είναι ανοιχτά τις Κυριακές. Το πρόβλημα δημιουργείται επειδή τα σχολεία είναι κλειστά τα Σαββατοκύριακα! Σίγουρα θα έπρεπε η πολιτεία να σκεφτεί σοβαρά και να ανοίξει επιτέλους το ωράριο λειτουργίας των σχολείων, αυξάνοντας την ευελιξία και τους βαθμούς ελευθερίας των γονέων ώστε κάποιος που δουλεύει τα Σαββατοκύριακα και παίρνει τα ρεπό του μέσα στην εβδομάδα, να διαλέγει ανάλογο τμήμα για τα παιδιά του, ώστε να μπορεί να συνφάγει ως οικογένεια τουλάχιστον μία ημέρα την εβδομάδα!

Είναι κάποιες στιγμές που αναρωτιέσαι πως γίνεται η κοινωνία των ανθρώπων να θυσίασε κάθε άλλη ανθρώπινη παράμετρο και δραστηριότητα για χάρη της οικονομικής δραστηριότητας. Είναι κάτι στιγμές που αναρωτιέσαι πώς ο «άνθρωπος ο σοφός, σοφός», υποβαθμίστηκε σε «άνθρωπος ο οικονομικός», ή μάλλον «άνθρωπος ο οικονομόπληκτος».

Μιλώντας πάντως για ευελιξίες, μια κάποια ευελιξία που πραγματικά θα ήθελες να σου δώσει η αγορά είναι να μπορείς να πληρώνεις αυτό ακριβώς που αγοράζεις. Δεν θέλεις για παράδειγμα να αγοράσεις τα τηλεοπτικά σκουπίδια που ακούν στο όνομα διαφημίσεις; Να μπορείς να απαιτήσεις να αφαιρεθεί από την τιμή του προϊόντος το κόστος τηλεοπτικής διαφήμισής του! Άλλωστε συνήθως στις διαφημίσεις παύεις να παρακολουθείς! Και επιπλέον ούτε περιοδικά αγοράζεις για να σε ενδιαφέρουν οι διαφημίσεις τους. Άρα γιατί να πληρώνεις το κόστος διαφήμισης του προϊόντος στα έντυπα;

Επιπλέον θα προτιμούσες να γνωρίζεις την πλήρη ανάλυση τιμής του κάθε προϊόντος, ώστε για παράδειγμα, αν είσαι οικολόγος να μην αγοράζεις προϊόντα των οποίων οι εταιρίες δεν συμπεριφέρονται με οικολογικό τρόπο. Αυτή θα ήταν μια πραγματικά ρηξικέλευθη ευελιξία που θα έδινε όντως δύναμη στον καταναλωτή να καθορίσει τη λειτουργία της αγοράς.

Όμως το πρόβλημα παραμένει στις Κυριακές των καταστημάτων, και μιας και η ανθρωπότητα δεν φαίνεται διατεθειμένη να προοδεύσει απότομα όσον αφορά στην ευελιξία του καταναλωτή, καλό θα ήταν να αρχίσει να σκέφτεται την ευελιξία των σχολικών μαθημάτων. Άλλωστε η προσαρμοστικότητα του ανθρώπου είναι τόση που πιθανότατα στο μέλλον θα απεμπολήσει πλήρως κάθε άλλη διάστασή του και από «άνθρωπος ο οικονομικός» θα αναπτυχθεί σε «άνθρωπος ο απλός εργάτης»!