Η «οικονομία» είναι μία έννοια που χρησιμοποιείται από τους επιστήμονες πολύ πριν την εμφάνιση των οικονομολόγων. Είναι η πορεία και διαχείριση ενός υλικού (έννοιας, οντότητας, στοιχείου) σε μια διεργασία ή ένα σύνολο αλληλεπιδρώντων διεργασιών, έως ότου ολοκληρωθεί ο κύκλος του. Η χρηματοοικονομία τώρα είναι ένα πολύ περιορισμένο και παροπηδικό υποσύνολο που αφορά στον κύκλο μιας εικονικής έννοιας: του χρήματος. Η υπόθεση μέσω της οποίας παίρνει υποτίθεται η χρηματοοικονομία ευρύτητα, πως κάθε άλλη παράμετρος μπορεί να εκφραστεί σε χρηματικό αντίτιμο είναι απολύτως λανθασμένη και χωρίς καμία ισχύ, γιατί δεν είναι αντικειμενική, υπεραπλουστεύει και οδηγεί σε απώλεια της φυσικής σημασία των παραμέτρων.
Είναι γεγονός πως κάποιος που θα ασχολούταν με το πεπλεγμένο ισοζύγιο όλων των στοιχείων κάποιου κύκλου, σε όσο το δυνατόν ευρύτερο σύνολο αλληλεπιδρώντων διεργασιών, με στόχο την προς όφελος του συστήματος βελτιστοποίηση της αποτελεσματικότητάς τους, θα μπορούσε κάλλιστα να λάβει τον τίτλο του επιστήμονα. O οικονομολόγος όμως, μέσα από την αυθαίρετη «κοστολόγηση» των παραμέτρων, προσπαθεί μέσα από το μονοχρωματικό πρίσμα του να μεγιστοποιήσει τα χρηματικά οφέλη, αδιαφορώντας αν στο διάβα του θίγει την οικονομία άλλων παραμέτρων του συστήματος, κάτι που συμβαίνει συνεχώς γιατί οι παράμετροι, μέσα από την αποτίμηση σε χρήμα, έχουν χάσει τη φυσική τους σημασία. Ως αποτέλεσμα, τις περισσότερες φορές, οι υπόλοιπες παράμετροι αντιμετωπίζονται με εγκληματική αμέλεια και η χρηματοοικονομία θίγει σχεδόν κάθε πτυχή του κόσμου μας, μόνο και μόνο για να μεγιστοποιηθεί η μοναδική εικονική παράμετρος, το χρήμα!
Η παράμετρος αυτή μάλιστα δημιουργήθηκε εκ του μη-όντος για να βοηθήσει στις ανθρώπινες συναλλαγές. Από τη σκοπιά των συστημάτων λοιπόν είναι η ελάσσονος σημασίας παράμετρος, η οικονομία της οποίας θα έπρεπε να εξετάζεται και να βελτιστοποιείται στο χαμηλότερο επίπεδο και όχι στο ανώτερο, και μοναδικό στην πράξη, στο οποίο εξετάζεται σήμερα. Η επικρατούσα αυτή τακτική έχει φέρει πολλά προβλήματα στην λειτουργία του κόσμου και των κοινωνιών μας, από την περιβαλλοντική καταστροφή, μέχρι και την αδυναμία κατανομής αγαθών σε μια περίοδο όπου τα αγαθά αυτά βρίσκονται σε πληθώρα. Στην πράξη, με την κοντόφθαλμη αντιμετώπιση των υπόλοιπων παραμέτρων, σε μακρο-χωροχρονικό επίπεδο θίγεται ακόμα και η ίδια η χρηματική παράμετρος.
Υπό το πρίσμα αυτό λοιπόν ο οικονομολόγος μπορεί να διεκδικεί επάξια τον τίτλο του εγκληματία. Το ότι υπήρξαν φυσικά και επιστήμονες οι οποίοι αποδείχθηκαν εγκληματίες δεν μπορεί να αποτελέσει επιχείρημα για να ονομαστεί εξ επαγωγής ο οικονομολόγος επιστήμονας!
Μια ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα προσέγγιση!
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν ξέρω, ρε φίλε, μερικές φορές φτάνω στο σημείο να πιστέψω ότι δε μιλάμε για πραγματική επιστήμη, αλλά για σύνολο επιστημονικών προσεγγίσεων με ένα στόχο. Γιατί στο κάτω κάτω η Οικονομία θα ήταν επιστήμη αν λάμβανε υπόψη και ανθρωποκεντρικές προσεγγίσεις...
ΑπάντησηΔιαγραφήΆλλο το μέσο και άλλο η χρήση του.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτο κομμάτι αναφέρεται για "κοντόφθαλμη αντιμετώπιση των υπόλοιπων παραμέτρων". Έχω την αίσθηση ότι στην προσπάθεια στήριξης του γενικότερου επιχειρήματος, τέτοια αντιμετώπιση και γενικεύσεις γίνονται κι εδώ.
Στο κάτω-κάτω πολλοί από εμάς δεν κατανοούμε τις πτυχές για παράδειγμα της πυρηνικής φυσικής αλλά δεν κατηγορούμε ντε φάκτο τους συγκεκριμένους επιστήμονες για δολοφόνους εξαιτίας των παρενεργειών της πυρηνικής ενέργειας.
Κάθε πτυχή της επιστήμης έχει τα θετικά και τα αρνητικά της.
Κοίταξε να δεις, όταν για παράδειγμα έχεις έναν πόρο όπως το νερό, όταν εξετάζεις την οικονομία του, πρέπει να εξετάσεις τα οικοσυστήματα τα οποία εξαρτώνται απ’ αυτό, όχι μόνο στην πηγή του, αλλά και στη ροή του, όπως και στις εκβολές του. Όταν εξετάσεις όλες τις οικονομίες αυτές, μπορείς να δεις πόσο σου απομένει και με ποιο ρυθμό μπορείς να το εκμεταλλευτείς, και αν πρέπει να το εκμεταλλευτείς μόνο στην πηγή, ή σε όλη τη ροή του με διάφορα έργα. Κι όλα αυτά πρέπει να τα κάνει χωρίς να περάσει σε «νομισματικές μονάδες», αλλά να εξετάζει την οντότητα «νερό» και να εξετάζει τα οικοσυστήματα ως οικοσυστήματα. Έχεις ακούσει οικονομολόγο να λαμβάνει υπ’ όψη του όλες αυτές τις παραμέτρους; (Σου θυμίζει λίγο Χιλή;)
ΑπάντησηΔιαγραφήΦυσικά και δεν ασχολείται η φυσική με δολοφονίες, η οικονομία όμως ασχολείται, δεν υπάρχει οποιασδήποτε μορφής αναλογία στην σύγκριση που κάνεις. Κανένας επιστήμονας δεν παρότρυνε μέσω επιστήμης να χρησιμοποιηθεί η πυρηνική βόμβα, οι οικονομολόγοι όμως παροτρύνουν μέσω «επιστημονικών επιχειρημάτων» να χρησιμοποιηθεί το νερό της Χιλής με συγκεκριμένους τρόπους!