Διαβάσματα

Δεν είναι να διαβάζεις βιβλία. Δεν κάνει καλό – στους άλλους. Άμα ξεκινήσεις ένα δεν θες με τίποτε να σταματήσεις. Θες να το φτάσεις μονορούφι το τέλος. Όχι για το τέλος, αυτό καθ’ εαυτό, αυτό θα μπορούσες να το δεις άμεσα, γυρνώντας στην τελευταία σελίδα – αυτό όμως ποτέ δεν το κάνεις. Θες να το δεις να ξετυλίγεται όλο μπροστά σου και μετά να τελειώσει, και όταν τελειώσει συνήθως αναρωτιέσαι γιατί τελείωσε. Και ο κόσμος γύρω σου βέβαια γκρινιάζει γιατί δεν του δίνεις σημασία και δεν κάνεις τίποτε άλλο. Θυμάσαι κάποτε, πάνε πάνω από δέκα έτη, καλοκαίρι, σου είχε κοστίσει μπόλικη μουρμούρα…

Αλλά αυτή τη φορά, αν και το αρχίνησες προχτές, είσαι ακόμα στην σελίδα εξήντα. Βλέπεις στο ενδιάμεσο έπρεπε να κρεμάσετε τις κουρτίνες, να καθαρίσετε την κουζίνα από κάτι βρωμούσε του θανατά σε ένα ντουλάπι – θανατά βρωμούσε ότι ήταν, αλλά ήταν απροσδιόριστο, ανακάλυψες τη μυρωδιά να έρχεται μέσα από ένα αλουμινένιο κουτάκι το οποίο έκλεισε και σφράγισε πιο γρήγορα απ’ ότι άνοιξε – κανείς δεν έμαθε ποτέ τι ήταν αποθηκευμένο εκεί και τι ήταν αυτό που βρωμούσε. Ε και εν τέλει καθαρίσατε όλα τα ντουλάπια και ησυχάσατε. Μ’ αυτά και μ’ αυτά δε φαίνεται να καταφέρνεις να τελειώσεις τις οκτακόσιες σελίδες σύντομα – πιο γρήγορα θα γυρίσεις στα τσιμέντα αν δεν αυξήσεις τους ρυθμούς σου.

Με την ιστιοσανίδα δεν βλέπεις να καταπιάνεσαι φέτος. Λείπουν οι μπάρες για τη μεταφορά της – πού να τις έβαζες κι αυτές, εδώ ταξιδέψατε ο ένας πάνω στον άλλο, τις μπάρες θα σκεφτόσουν;

Το γραφικό λιμανάκι λίγο πιο πάνω απ’ τη νυφούλα ήταν δροσερό και ήρεμο. Το κτίριο στη μέση του βέβαια χαλάει πλέον τη γραφικότητα του τοπίου. Άσε που ο τελευταίος όροφος διακρίνεται φανερά ως «πανωσήκωμα». Διαφορετικά κάγκελα, άλλη δομή στο μπαλκόνι, σίγουρα έγινε εκ των υστέρων – δε θυμάσαι πότε – και σίγουρα ενισχύει το παράταιρο του κτίσματος με το περιβάλλον. Άντε μετά να έρθει «ποιοτικός» τουρίστας.

Όχι ότι εφέτο ήρθαν όσοι πέρυσι. Δυστυχώς δεν πήγε καλά η χρονιά και μάλιστα, με την τακτική των τουριστικών γραφείων που πλέον ρίχνουν τις τιμές κάτω και από το όριο της βιωσιμότητας των επιχειρήσεων, μάλλον τα πράγματα δεν είναι και τόσο ρόδινα. Τραβάει ο ένας από ‘δω, τραβάει ο άλλος από ‘κει, τελικά ο λογαριασμός δεν βγαίνει με τίποτε. Βλέπεις, απ’ τη μια οπτική είν’ ακριβά αυτά που απ’ την άλλη είναι φτηνά. Εμ από τότε που χάθηκε το αντικειμενικό μέτρο άντε να βγάλεις άκρη…

Το βιβλίο δίπλα σου, αντικειμενικά, σου κλίνει το μάτι και μάλλον είν’ η ώρα να το πιάσεις και να προχωρήσεις μερικές σελίδες ακόμα, τώρα που όλοι οι υπόλοιποι κοιμούνται ακόμα και μπορείς!

Ξανασφίγγουν οι ζέστες!

Πάνω που δρόσισε λιγάκι, επέστρεψε η ζέστη, επέστρεψαν όμως και τα αυτοκίνητα στην τσιμεντούπολη. Αυτό από την μία είναι κακό γιατί δεν βρίσκεις θέση να παρκάρεις για μια γρήγορη δουλειά που χρειάζεσαι και που φυσικά αδυνατείς να κάνεις με τη συγκοινωνία. Είναι όμως καλό γιατί οι άδειοι δρόμοι του προηγούμενου μήνα ήταν πολύ επικίνδυνοι, δυο-τρεις φορές «τό ‘σωσες»  γιατί είχες πολύ πιο τεταμένη την προσοχή απ’ ότι συνήθως, η μία περίπτωση μάλιστα παραλίγο να αποβεί και μοιραία. Η πόλη το καλοκαίρι είναι επικίνδυνη.

Στο ασφαλιστικό ταμείο τα πράγματα ήταν υποτονικά, ήσουν ο μόνος στην ουρά, εκεί που συνήθως πρέπει να περιμένεις πάνω από ώρα! Η βεβαίωση απώλειας που έγινε στην αστυνομία εδόθη, για να ικανοποιηθεί η κακώς εννοούμενη και παράλογη πλευρά της ελληνικής γραφειοκρατίας και για να καλύψουν τα οπίσθιά τους οι υπάλληλοι που δεν γνωρίζουν τι πρέπει να κάνουν λόγω της κακής οργάνωσης και της πλήρους έλλειψης οργανογράμματος και πυραμιδωτής δομής ευθύνης του ελληνικού δημοσίου. Όλα καλά όμως, μέσα σε 6 λεπτά είχες ξεμπερδέψει και κρατούσες στο χέρι το καινούργιο συνταγολόγιο. Τώρα είσαι σίγουρος πως εντός των επόμενων ημερών θα βρεις κατά τύχη το χαμένο, το οποίο επί τρείς συναπτές ημέρες δεν ανακάλυπτες παρότι έκανες ανάκατο το σπίτι, αλλά κατά τις έρευνες βρήκες ένα μυθιστόρημα το οποίο έψαχνες την προηγούμενη εβδομάδα και πάλι είχες κάνει ανάκατο το σπίτι αλλά δεν έβρισκες με τίποτε, αν και ανακάλυψες τότε μια ξεχασμένη μελανοταινία – και πάει λέγοντας...!

Πάντως, όταν πήγες στο αστυνομικό τμήμα να δηλώσεις την απώλεια, με δισταγμό ξεκίνησες προειδοποιώντας: «μη γελάσετε, αλλά από το ταμείο μου... μπλαμπλαμπλα…». Ε δε γέλασαν, δεν ήσουν ο πρώτος, αν και ο νέος του φυλακίου της πύλης υποστήριξε πως ήσουν ο πρώτος που πήγες γι’ αυτό το σκοπό.

Το καλοκαιράκι σιγά σιγά αποχωρεί, αν και με τις ζέστες που είχατε ο επερχόμενος χειμώνας πιθανότατα θα είναι σχετικά ζεστός κατά το μεγαλύτερο μέρος του. Η ταλαιπωρία του πατέρα καλά κρατεί, αλλά μιας και βρίσκεται σε ύφεση, ίσως και προς ίαση, αλλά μετά από έξι μήνες περιπέτειας σκέφτεσαι πως αν από τώρα μέχρι το Δεκέμβρη δεν εμφανιστεί τίποτε καινούργιο, κατά το Μάρτη του επόμενου μπορεί και να αρχίσεις να πιστεύεις πως για την ώρα ξεμπερδέψατε˙ μιας και βρίσκεστε σε υφεσιακή φάση λοιπόν, ίσως θα καταφέρεις να κάνεις μια ολιγοήμερα επίσκεψη στο Ιόνιο, έτσι για να ξεφύγεις λίγο από την τυράννια της τσιμεντούπολης και να κάνεις και μερικές δουλειές και να διεκπεραιώσεις μερικές υποχρεώσεις που εκκρεμούν εκεί. Μπας και ξελασπώσεις από εκεί δηλαδής, γιατί από την ελληνική οικονομική και εργασιακή πολιτική χαΐρι δεν βλέπεις…

Μια ωραία ατμόσφαιρα!

Η κοκορομαχία συνεχίζεται. Ποιος είναι υπέρ του ευρώ, και ποιος υπέρ μιας κάποιας δραχμής. Όλο το πρόβλημα της ελληνικής οικονομίας συμπυκνώνεται σε αυτό το δίλλημα. Ενδιαφέρον τρόπος για να απομακρυνθεί το μυαλό από το πρόβλημα το οποίο παραμένει άλυτο: δεν υπάρχουν χρήματα, η ελληνική οικονομία δεν είναι παραγωγική αλλά καταναλωτική και οι θέσεις εργασίας συνεχώς στερεύουν και θα συνεχίσουν να στερεύουν με τις πολιτικές που ακολουθούνται. Αλλά η κοκορομαχία μεταξύ ευρωλάγνων και δραχμολάγνων συνεχίζεται, αφού λύση δεν υπάρχει, ας τσακωθούμε για το πάπλωμα βρε αδερφέ!

Ο δυτικός πολιτισμός έδειξε άλλη μια φορά το πολιτισμένο του πρόσωπο ανοίγοντας πυρ κατά διαδηλωτών. Ως γνωστό, την ανθρώπινη ζωή έχει βάλει πάνω απ’ όλα ο δυτικός πολιτισμός, όχι τη ζωή των διαδηλωτών, αυτοί μάλλον εμπόδιο στο διάβα του στέκονται και αφού η νότια Αφρική δεν βρίσκεται και στον πυρήνα του δυτικού κόσμου για να ακουστούν εκκωφαντικά οι σφαίρες, οι διαδηλωτές καλά θα κάνουν να σωπάσουν και να γυρίσουν πίσω στα ορυχεία τους, η τεχνολογική ανάπτυξη του πυρήνα της δύσης χρειάζεται τα πολύτιμα μέταλλα, για χάρη τους ευχαρίστως οι ανώτεροι δυτικοί θα κλέψουν πλουτοπαραγωγικές πηγές και ζωές!

Στον πυρήνα του πολιτισμού τώρα, η Αγγλία διδάσκει απειλώντας με διπλωματικό επεισόδιο χάριν καταδίκης αυτού που διέπραξε ένα σεξουαλικό έγκλημα. Ποτέ άλλοτε δεν απειλήθηκαν διπλωματικές σχέσεις για χάρη της δικαιοσύνης ή μερικών πολιτών. Η εκπολιτισμένη δύση όμως τράβηξε επιτέλους τις κόκκινες γραμμές της και δεν θα συγχωρήσει ποτέ το σεξουαλικό έγκλημα του ιδρυτή του ιστοτόπου που ξεμπροστιάζει μυστικές υπηρεσίες, κράτη και σημαίνοντα πρόσωπα! Από εδώ και πέρα οι πολίτες πρέπει να κοιμόνται ήσυχοι, τα σεξουαλικά εγκλήματα θα τιμωρούνται παραδειγματικά στον κόσμο μας, ακολουθώντας πιστά το δρόμο που χάραξαν οι άγγλοι!

Σ’ αυτόν τον πλανήτη τελικά έχουμε γίνει μια πολύ ωραία ατμόσφαιρα τώρα που εκπολιτιστήκαμε…

Τα νέα από το μέτωπο του τουρισμού, στον οποίο έχετε εναποθέσει τις ελπίδες σας για το ερχόμενο έτος δεν είναι και ενθαρρυντικά. Ευτυχώς τουλάχιστον σταμάτησε η συνεχής παράταση της παράτασης της παράτασης κατάθεσης φορολογικών δηλώσεων. Αυτό το κράτος δεν φαίνεται ούτε να γίνεται ποτέ συνεπές, αλλά ούτε και να απαιτεί ποτέ συνέπεια από τους πολίτες του. Μετά ποιος περιμένει αλήθεια βελτίωση; Φυσικά η φοροδιαφυγή ανθεί. Ξεδιάντροπα, μπροστά στις κάμερες, «επιχειρηματίες» λαμόγια δηλώνουν πως τα Σαββατοκύριακα που δουλεύουν η φοροδιαφυγή πρέπει να είναι θεμιτή και οι έλεγχοι καλό θα ήταν να γίνονται μεσοβδόμαδα. Μπορεί να διαφωνείς με το σπορ της υπερφορολόγησης στο οποίο έχει επιδοθεί η κυβέρνηση, αλλά ο τραγέλαφος που αναπαράγουν τα κανάλια χωρίς καν να κατακρίνουν τη στάση αυτή, και τα μηνύματα που υπονοούν είναι τρομακτικά.

Λοιπόν, δεν ξέρω αν το προσέξατε, αλλά πραγματικά είστε μια πολύ ωραία ατμόσφαιρα...

Θυμάσαι…

…προ διετίας, τα χρήματά σου έφταναν για να βγεις μερικές φορές, πίνοντας ένα ποτηράκι παραπάνω, και να μπορέσεις να συντηρηθείς. Έκανες και καμιά εκδρομή στα εξωτερικά, έβαζες και στην άκρη για μια ώρα ανάγκης που θα ερχόταν. Μέσα σε μια δεκαετία «έφτιαξες» ένα καλό διαμερισματάκι. Καλό αυτό, όταν με το καλό ξεκίνησες να κάνεις οικογένεια δεν είχες ανάγκες και είχες και πέντε φράγκα στην άκρη. Όλα αυτά όμως μέχρι το 2010.

Σήμερα τα πράγματα είναι εντελώς διαφορετικά. Εδώ και πάνω από χρόνο το ισοζύγιό σου είναι αρνητικό. Και να φανταστείς πως όχι μόνο το «παραπάνω ποτηράκι» έχεις κόψει, αλλά και το μεγαλύτερο μέρος από τις εξόδους. Οι δαπάνες που έχεις βέβαια συγκαταλέγονται στις ανελαστικές. Γιατροί και φάρμακα, παρότι είστε εναντίων της πολυφαρμακίας. Ασφάλειες αυτοκινήτων, τρόφιμα, ε τους απαιτούμενους αποκωδικοποιητές, ή άλλα παρόμοια πράγματα, που φρόντισαν να τους προσθέσουν με τις μεταβολές σήματος στις ανελαστικές δαπάνες κάθε νοικοκυριού.

Ρούχα ή καταναλωτικά αγαθά με το σταγονόμετρο. Ούτως ή άλλως ήσουν πάντα ενάντια όχι μόνο στον υπερκαταναλωτισμό, αλλά ακόμα και στον καταναλωτισμό. Τώρα όμως αρχίζεις να μετράς και το πώς θα πάρεις ένα ζευγάρι παπούτσια το Σεπτέμβρη – τα προπροπρο-προπέρσινα τρύπησαν, και τα δύο. Για ένα συζητάς, αν και με ένα ζευγάρι παπούτσια δεν την βγάζεις, εκτός φυσικά και αν θεωρήσουμε πως είσαι ένας άλλος άνθρωπος σε μια άλλη εποχή και όχι στο σήμερα.

Εντάξει, μπορεί και να φταίει το ότι έχασες το διδακτικό μέρος της δουλειάς σου και φυσικά συμβάσεις για επιστημονικές έρευνες έχεις πάνω από πενταετία να υπογράψεις. Τώρα μένεις μόνο σε κανά μαθητή που μπορεί να έχει ανάγκες για το σχολείο ή για προετοιμασία για εξετάσεις. Το μεγάλο πρόβλημα όμως θα προκύψει αν και όταν το Σεπτέμβρη η χώρα βουλιάξει επειδή ο τουρισμός θα είναι λίγος και τα επερχόμενα «μέτρα» πολλά. Στη «νυφούλα» η οικονομική κατάσταση είναι ζοφερή και αν κοπούν και τα εισοδήματα που έρχονται από το Ιόνιο τότε θα απομείνει μόνο ο μισθός της γυναίκας σου κουτσουρεμένος και κατακρεουργημένος και αυτός, που δεν αρκεί ούτε καν για τα πάγια έξοδα και για φαγητό. Για γιατρούς και για οικογενειακές ανάγκες που αναμένονται να προκύψουν μέσα στο επόμενο έτος ούτε λόγος. Το ισοζύγιο όχι απλά αρνητικό θα είναι, αλλά στα τάρταρα, να κάνει παρέα με τον Κρόνο.

Και ύστερα ακούς τους πεφωτισμένους πως θα πρέπει να μειωθούν και άλλο οι μισθοί, μάλιστα προτείνουν στους εργαζομένους να επιδιώκουν μόνοι τους μείωση μισθού και να δέχονται να υποβιβάζουν τον εαυτό τους ακόμα περισσότερο. Είναι λέει καλύτερα έτσι.

Όμως ο μισθός δεν είναι τίποτε άλλο από αγοραστική ικανότητα και φυσικά είναι παράλογο για κάποιον να πουλάει τον εαυτό του όσο όσο, ειδικά όταν αυτό το όσο όσο δεν καλύπτει τις βασικές ανάγκες της οικογένειάς του, στο όνομα μιας δήθεν πιθανής μελλοντικής ανάπτυξης. Όπως έλεγε και ο ναστραδίν χότζας: «πάνω που το έμαθα το ζωντανό να μην τρώει, μου ψόφησε».  Στο υποζύγιό του αναφερόταν, και κάπως έτσι βλέπουν οι πεφωτισμένοι τον κόσμο, κάπως έτσι και του φέρονται.

Όταν η εργασία σου δεν σου αποφέρει τα βασικά αγαθά, και ξέρεις ότι τα «βασικά αγαθά» παίρνουν μεγάλη συζήτηση, αλλά προφανώς και «η περιρρέουσα ατμόσφαιρα» μαζί με τη χρονική στιγμή της εξέλιξης στην οποία βρίσκεσαι καθορίζουν αρκετά καλά τα περιθώρια των βασικών αγαθών, τότε δεν υπάρχει κανένας λόγος να την προσφέρεις. Ούτε και γεννήθηκες σ’ αυτόν τον κόσμο μόνο για να εργάζεσαι, να τρως και να κοιμάσαι, γεννήθηκες για να ζεις και μέσα σε αυτή τη διαδικασία προσφέρεις κι όλας, ώστε να παραχθούν τα προς το ζην. Αυτό όμως τείνουν να το «ξεχνούν» οι πεφωτισμένοι, ορίζοντας την κοινωνία ως το υποζύγιο των ξέφρενων ρυθμών «ανάπτυξης» και των ξέφρενων ρυθμών παραγωγής χρήματος και κατανάλωσης.

Θες χαμηλότερους μισθούς ας πούμε; Ρύθμισε την αγορά σε χαμηλότερο κόστος ζωής ώστε να μπορεί ο οποιοσδήποτε να δέχεται χαμηλότερο αντίτιμο για την εργασία του. Το να συμπιέζεις όμως τον κόσμο και να τον κάνεις να δυστυχεί με την ελπίδα/υπόσχεση ότι η αγορά κάποια στιγμή θα «αυτορυθμιστεί» και συνεπώς απλά χρειάζεται υπομονή, είναι απλά λάθος οπτική, λάθος μέθοδος, λάθος αντίληψη των πραγμάτων, ακόμα και αν υποτεθεί πως ο στόχος σου είναι θεμιτός και ορθός. Η αγορά στήθηκε για να υπηρετεί τον άνθρωπο και συνεπώς δεν μπορεί να δυστυχεί ο άνθρωπος για να ικανοποιείται αυτή. Αν θες, η ελευθερία ορίζεται στον άνθρωπο, όχι στην αγορά, και το πρόβλημα προφανώς είναι η λάθος ιεράρχηση.

Μήπως όμως δεν πληρώνουμε στην πράξη τις συνέπειες της απορύθμισης που έχει αρχίσει εδώ και μερικές δεκαετίες; Δεν πληρώνουμε το λάθος δρόμο που πήρε η παγκοσμιοποίηση; Σε ένα κόσμο με τεράστιες διακυμάνσεις στην αξιακή αποτίμηση των ίδιων πραγμάτων η «απελευθέρωση» και η παγκοσμιοποίηση, με τον τρόπο που καθιερώθηκε και μέσα από την πλήρη απορύθμιση και κατάργηση κανόνων, το μόνο που κατάφερε ήταν να θίξει τη βιωσιμότητα των τοπικών κοινωνιών ανεπανόρθωτα. Ενώ η περαιτέρω απορύθμιση των κοινωνιών, που διατυμπανίζεται ως πανάκεια, αποτελειώνει το έργο της διάλυσης κάθε έννοιας της κοινωνίας.

Και ναι, μπορεί το «σύστημα» κάποια μέρα να αυτορυθμιστεί, αν και αυτή η μέρα προφανώς και τείνει στο άπειρο, όπως η αποκατάσταση ισορροπίας σε όλα τα συστήματα δυναμικής ισορροπίας, το πρόβλημα όμως είναι πως οι άνθρωποι θα υποφέρουν «για χάρη της αγοράς», για να μην πεις για χάρη των κερδοσκόπων και μόνο, ενώ το προφανές είναι πως η αγορά, ως εργαλείο, πρέπει να ρυθμίζεται, όπως ρυθμίζεις και το κάθε εργαλείο σου στην καθημερινότητα, ώστε να διευκολύνει τη ζωή των ανθρώπων. Ψηλά γράμματα για τους πεφωτισμένους με την μονοδιάστατη οπτική τους γωνία. Εδώ άλλωστε αποφάσισαν να καταργήσουν και την σταθερότητα του μέτρου του χρήματος, πώς να μην καταλήξει ο κόσμος στην αμετροέπεια;

Καλοκαιρινή λογοδιάρροια εν μέσω καύσωνα. Κάπου έπρεπε όμως να ξεσπάσεις κι εσύ. Ξέρεις πως το ελληνικό κράτος θέλει πολλά ρετουσαρίσματα και εξυγίανση, αλλά η μέθοδος που χρησιμοποιείται προφανώς και είναι λανθασμένη. Ή μάλλον τα κριτήρια και η αξιολόγηση που γίνεται για τη μέθοδο προφανώς και δεν έχουν στην ανώτερη βαθμίδα τον άνθρωπο, αλλά τί να κάνεις, εδώ και καιρό έχει εκλείψει η ανθρωπιά από τον πλανήτη. Άσε που τελικά εξυγίανση δεν γίνεται, μόνο απορύθμιση η οποία απλά εντείνει το χάος. Γιατί είναι προφανές πως η εμμονή των πεφωτισμένων της κυβέρνησης και της τρόικα, και όλων των υπολοίπων, στην πολιτική «λιτότητας» και στο συγκεκριμένο δρόμο της περικοπής και της απορύθμισης, όποιο αποτέλεσμα και να έχει μακροπρόθεσμα, όχι μόνο δεν εξυπηρετεί την σημερινή κοινωνία, αλλά κάνει την κατάσταση ακόμα χειρότερη. Για την ακρίβεια η πολιτική αυτή είναι που φταίει για την ίδια της την αποτυχία, μη σου πω πως θα αυξήσει και τη διαφθορά υπέρμετρα, χαλώντας ακόμα περισσότερο το κράτος που υποτίθεται ότι θα φτιάξει!

Φυσικά είναι απόλυτα σύμφωνη με τη «οικονομική θεωρία» κατά την οποία πρέπει να πιάσεις πάτο για να ξαναρχίσεις να ανεβαίνεις, αλλά αυτή η θεωρία δεν είναι τίποτε άλλο από το απαύγασμα της απανθρωπιάς που εφαρμόζεται εδώ και καιρό μέσα από διάφορα πειράματα των «νεοφιλελεύθερων» σχολών ανά τον κόσμο. Άλλα όπως είπες και παραπάνω, όλα είναι θέμα αξιολόγησης και ιεράρχησης, και σήμερα η αγορά, οι τράπεζες, και εν γένει η χρηματοοικονομία, ιεραρχούνται πάνω από τον άνθρωπο, οπότε και αυτός θα υποφέρει. Ας είχε λίγο παραπάνω μυαλό κι ας αξιολογούσε τη ζωή του λίγο περισσότερο από την τσέπη του για να μην άφηνε την απορύθμιση να αλώσει τα πάντα.

Όσο για σένα, ώρα να κλείσεις με τη λογοδιάρροια που σε έπιασε γιατί έχεις ανειλημμένες υποχρεώσεις τις οποίες ακούς σιγά σιγά να πλησιάζουν…