Θυμάσαι…

…προ διετίας, τα χρήματά σου έφταναν για να βγεις μερικές φορές, πίνοντας ένα ποτηράκι παραπάνω, και να μπορέσεις να συντηρηθείς. Έκανες και καμιά εκδρομή στα εξωτερικά, έβαζες και στην άκρη για μια ώρα ανάγκης που θα ερχόταν. Μέσα σε μια δεκαετία «έφτιαξες» ένα καλό διαμερισματάκι. Καλό αυτό, όταν με το καλό ξεκίνησες να κάνεις οικογένεια δεν είχες ανάγκες και είχες και πέντε φράγκα στην άκρη. Όλα αυτά όμως μέχρι το 2010.

Σήμερα τα πράγματα είναι εντελώς διαφορετικά. Εδώ και πάνω από χρόνο το ισοζύγιό σου είναι αρνητικό. Και να φανταστείς πως όχι μόνο το «παραπάνω ποτηράκι» έχεις κόψει, αλλά και το μεγαλύτερο μέρος από τις εξόδους. Οι δαπάνες που έχεις βέβαια συγκαταλέγονται στις ανελαστικές. Γιατροί και φάρμακα, παρότι είστε εναντίων της πολυφαρμακίας. Ασφάλειες αυτοκινήτων, τρόφιμα, ε τους απαιτούμενους αποκωδικοποιητές, ή άλλα παρόμοια πράγματα, που φρόντισαν να τους προσθέσουν με τις μεταβολές σήματος στις ανελαστικές δαπάνες κάθε νοικοκυριού.

Ρούχα ή καταναλωτικά αγαθά με το σταγονόμετρο. Ούτως ή άλλως ήσουν πάντα ενάντια όχι μόνο στον υπερκαταναλωτισμό, αλλά ακόμα και στον καταναλωτισμό. Τώρα όμως αρχίζεις να μετράς και το πώς θα πάρεις ένα ζευγάρι παπούτσια το Σεπτέμβρη – τα προπροπρο-προπέρσινα τρύπησαν, και τα δύο. Για ένα συζητάς, αν και με ένα ζευγάρι παπούτσια δεν την βγάζεις, εκτός φυσικά και αν θεωρήσουμε πως είσαι ένας άλλος άνθρωπος σε μια άλλη εποχή και όχι στο σήμερα.

Εντάξει, μπορεί και να φταίει το ότι έχασες το διδακτικό μέρος της δουλειάς σου και φυσικά συμβάσεις για επιστημονικές έρευνες έχεις πάνω από πενταετία να υπογράψεις. Τώρα μένεις μόνο σε κανά μαθητή που μπορεί να έχει ανάγκες για το σχολείο ή για προετοιμασία για εξετάσεις. Το μεγάλο πρόβλημα όμως θα προκύψει αν και όταν το Σεπτέμβρη η χώρα βουλιάξει επειδή ο τουρισμός θα είναι λίγος και τα επερχόμενα «μέτρα» πολλά. Στη «νυφούλα» η οικονομική κατάσταση είναι ζοφερή και αν κοπούν και τα εισοδήματα που έρχονται από το Ιόνιο τότε θα απομείνει μόνο ο μισθός της γυναίκας σου κουτσουρεμένος και κατακρεουργημένος και αυτός, που δεν αρκεί ούτε καν για τα πάγια έξοδα και για φαγητό. Για γιατρούς και για οικογενειακές ανάγκες που αναμένονται να προκύψουν μέσα στο επόμενο έτος ούτε λόγος. Το ισοζύγιο όχι απλά αρνητικό θα είναι, αλλά στα τάρταρα, να κάνει παρέα με τον Κρόνο.

Και ύστερα ακούς τους πεφωτισμένους πως θα πρέπει να μειωθούν και άλλο οι μισθοί, μάλιστα προτείνουν στους εργαζομένους να επιδιώκουν μόνοι τους μείωση μισθού και να δέχονται να υποβιβάζουν τον εαυτό τους ακόμα περισσότερο. Είναι λέει καλύτερα έτσι.

Όμως ο μισθός δεν είναι τίποτε άλλο από αγοραστική ικανότητα και φυσικά είναι παράλογο για κάποιον να πουλάει τον εαυτό του όσο όσο, ειδικά όταν αυτό το όσο όσο δεν καλύπτει τις βασικές ανάγκες της οικογένειάς του, στο όνομα μιας δήθεν πιθανής μελλοντικής ανάπτυξης. Όπως έλεγε και ο ναστραδίν χότζας: «πάνω που το έμαθα το ζωντανό να μην τρώει, μου ψόφησε».  Στο υποζύγιό του αναφερόταν, και κάπως έτσι βλέπουν οι πεφωτισμένοι τον κόσμο, κάπως έτσι και του φέρονται.

Όταν η εργασία σου δεν σου αποφέρει τα βασικά αγαθά, και ξέρεις ότι τα «βασικά αγαθά» παίρνουν μεγάλη συζήτηση, αλλά προφανώς και «η περιρρέουσα ατμόσφαιρα» μαζί με τη χρονική στιγμή της εξέλιξης στην οποία βρίσκεσαι καθορίζουν αρκετά καλά τα περιθώρια των βασικών αγαθών, τότε δεν υπάρχει κανένας λόγος να την προσφέρεις. Ούτε και γεννήθηκες σ’ αυτόν τον κόσμο μόνο για να εργάζεσαι, να τρως και να κοιμάσαι, γεννήθηκες για να ζεις και μέσα σε αυτή τη διαδικασία προσφέρεις κι όλας, ώστε να παραχθούν τα προς το ζην. Αυτό όμως τείνουν να το «ξεχνούν» οι πεφωτισμένοι, ορίζοντας την κοινωνία ως το υποζύγιο των ξέφρενων ρυθμών «ανάπτυξης» και των ξέφρενων ρυθμών παραγωγής χρήματος και κατανάλωσης.

Θες χαμηλότερους μισθούς ας πούμε; Ρύθμισε την αγορά σε χαμηλότερο κόστος ζωής ώστε να μπορεί ο οποιοσδήποτε να δέχεται χαμηλότερο αντίτιμο για την εργασία του. Το να συμπιέζεις όμως τον κόσμο και να τον κάνεις να δυστυχεί με την ελπίδα/υπόσχεση ότι η αγορά κάποια στιγμή θα «αυτορυθμιστεί» και συνεπώς απλά χρειάζεται υπομονή, είναι απλά λάθος οπτική, λάθος μέθοδος, λάθος αντίληψη των πραγμάτων, ακόμα και αν υποτεθεί πως ο στόχος σου είναι θεμιτός και ορθός. Η αγορά στήθηκε για να υπηρετεί τον άνθρωπο και συνεπώς δεν μπορεί να δυστυχεί ο άνθρωπος για να ικανοποιείται αυτή. Αν θες, η ελευθερία ορίζεται στον άνθρωπο, όχι στην αγορά, και το πρόβλημα προφανώς είναι η λάθος ιεράρχηση.

Μήπως όμως δεν πληρώνουμε στην πράξη τις συνέπειες της απορύθμισης που έχει αρχίσει εδώ και μερικές δεκαετίες; Δεν πληρώνουμε το λάθος δρόμο που πήρε η παγκοσμιοποίηση; Σε ένα κόσμο με τεράστιες διακυμάνσεις στην αξιακή αποτίμηση των ίδιων πραγμάτων η «απελευθέρωση» και η παγκοσμιοποίηση, με τον τρόπο που καθιερώθηκε και μέσα από την πλήρη απορύθμιση και κατάργηση κανόνων, το μόνο που κατάφερε ήταν να θίξει τη βιωσιμότητα των τοπικών κοινωνιών ανεπανόρθωτα. Ενώ η περαιτέρω απορύθμιση των κοινωνιών, που διατυμπανίζεται ως πανάκεια, αποτελειώνει το έργο της διάλυσης κάθε έννοιας της κοινωνίας.

Και ναι, μπορεί το «σύστημα» κάποια μέρα να αυτορυθμιστεί, αν και αυτή η μέρα προφανώς και τείνει στο άπειρο, όπως η αποκατάσταση ισορροπίας σε όλα τα συστήματα δυναμικής ισορροπίας, το πρόβλημα όμως είναι πως οι άνθρωποι θα υποφέρουν «για χάρη της αγοράς», για να μην πεις για χάρη των κερδοσκόπων και μόνο, ενώ το προφανές είναι πως η αγορά, ως εργαλείο, πρέπει να ρυθμίζεται, όπως ρυθμίζεις και το κάθε εργαλείο σου στην καθημερινότητα, ώστε να διευκολύνει τη ζωή των ανθρώπων. Ψηλά γράμματα για τους πεφωτισμένους με την μονοδιάστατη οπτική τους γωνία. Εδώ άλλωστε αποφάσισαν να καταργήσουν και την σταθερότητα του μέτρου του χρήματος, πώς να μην καταλήξει ο κόσμος στην αμετροέπεια;

Καλοκαιρινή λογοδιάρροια εν μέσω καύσωνα. Κάπου έπρεπε όμως να ξεσπάσεις κι εσύ. Ξέρεις πως το ελληνικό κράτος θέλει πολλά ρετουσαρίσματα και εξυγίανση, αλλά η μέθοδος που χρησιμοποιείται προφανώς και είναι λανθασμένη. Ή μάλλον τα κριτήρια και η αξιολόγηση που γίνεται για τη μέθοδο προφανώς και δεν έχουν στην ανώτερη βαθμίδα τον άνθρωπο, αλλά τί να κάνεις, εδώ και καιρό έχει εκλείψει η ανθρωπιά από τον πλανήτη. Άσε που τελικά εξυγίανση δεν γίνεται, μόνο απορύθμιση η οποία απλά εντείνει το χάος. Γιατί είναι προφανές πως η εμμονή των πεφωτισμένων της κυβέρνησης και της τρόικα, και όλων των υπολοίπων, στην πολιτική «λιτότητας» και στο συγκεκριμένο δρόμο της περικοπής και της απορύθμισης, όποιο αποτέλεσμα και να έχει μακροπρόθεσμα, όχι μόνο δεν εξυπηρετεί την σημερινή κοινωνία, αλλά κάνει την κατάσταση ακόμα χειρότερη. Για την ακρίβεια η πολιτική αυτή είναι που φταίει για την ίδια της την αποτυχία, μη σου πω πως θα αυξήσει και τη διαφθορά υπέρμετρα, χαλώντας ακόμα περισσότερο το κράτος που υποτίθεται ότι θα φτιάξει!

Φυσικά είναι απόλυτα σύμφωνη με τη «οικονομική θεωρία» κατά την οποία πρέπει να πιάσεις πάτο για να ξαναρχίσεις να ανεβαίνεις, αλλά αυτή η θεωρία δεν είναι τίποτε άλλο από το απαύγασμα της απανθρωπιάς που εφαρμόζεται εδώ και καιρό μέσα από διάφορα πειράματα των «νεοφιλελεύθερων» σχολών ανά τον κόσμο. Άλλα όπως είπες και παραπάνω, όλα είναι θέμα αξιολόγησης και ιεράρχησης, και σήμερα η αγορά, οι τράπεζες, και εν γένει η χρηματοοικονομία, ιεραρχούνται πάνω από τον άνθρωπο, οπότε και αυτός θα υποφέρει. Ας είχε λίγο παραπάνω μυαλό κι ας αξιολογούσε τη ζωή του λίγο περισσότερο από την τσέπη του για να μην άφηνε την απορύθμιση να αλώσει τα πάντα.

Όσο για σένα, ώρα να κλείσεις με τη λογοδιάρροια που σε έπιασε γιατί έχεις ανειλημμένες υποχρεώσεις τις οποίες ακούς σιγά σιγά να πλησιάζουν…