Πρεμιέρα

Πρεμιέρα λοιπόν σήμερα. Για τις πανελλήνιες. Έκθεση. Ιδεών; Γίνεται τις ιδέες να τις αναπτύσσεις στο φροντιστήριο; Δικές σου είναι ή των άλλων; Γιατί τις δικές σου τις αναπτύσσεις σε ένα φύλλο χαρτί, ή έστω στο μυαλό σου την ώρα που στοχάζεσαι, όχι στο φροντιστήριο. Ο πρώτος που εξήλθε του εξεταστικού πάντως είχε αντιμετωπίσει το θέμα στο φροντιστήριο και ήταν ευτυχής και γεμάτος ελπίδα.

Ενώ γύρω η παραφιλολογία για τα καημένα τα παιδιά καλά κρατεί. Γιατί καημένα; Επειδή η κοινωνία, οι γονείς, η ανάγκη η ίδια, τους ζητά να μάθουν πως δουλεύει η ζωή, η φύση, το σύμπαν, τα πράγματα γύρω τους; Ναι, αλήθεια, κι εσύ υποστηρίζεις πως τα παιδιά είναι οι σκληρότερα εργαζόμενοι, απαιτείται συνεχώς είτε να παρακολουθούν είτε να διαβάζουν, ενώ οι γονείς μετά το πέρας του ωραρίου, ό,τι ώρα κι αν είναι αυτό, μπορούν να ξεχάσουν την εργασία τους. Αλλά η εργασία που «απαιτείται» από τα παιδιά είναι ευχάριστη, και αν αυτά δεν νοιώθουν την εσωτερική ανάγκη να αναπτύξουν τον εαυτό τους, τότε και μόνο τότε είναι προφανώς καημένα. Καημένα γιατί κανείς δεν τα προέτρεψε και γιατί η κοινωνία τα μετέτρεψε σε άψυχα και αδιάφορα ανδρείκελα. Αλλά καημένα γιατί διαβάζουν; Ή γιατί εξετάζονται, αγωνίζονται δηλαδή με πολύ μικρότερο κόστος, διδασκόμενα για τους μετέπειτα αγώνες που θα κάνουν για μια δουλειά, για έναν καλύτερο μισθό; Μα και ο αγώνας, η εξέταση, είναι και πρέπει να είναι μέρος της εκπαιδευτικής διαδικασίας και μέτρο της ικανότητας. Όμως προφανώς και είναι έξω από την νοοτροπία της καλοκουρδισμένης αλλά άνετης ζωής που ουτοπικά ονειρεύεται ένα μεγάλο μέρος της κοινωνίας.

Όχι, καημένα επειδή πρέπει να διαβάσουν και να αποδώσουν, αποδεικνύοντας έτσι πως ανέπτυξαν τον εαυτό τους, ποτέ δεν θα τα πεις. Αν και θα τα πεις καημένα επειδή οι γονείς τα σέρνουν σε πολύδραστηριότητες γεμίζοντάς τους το χρόνο και στερώντας τους την παιδεία και το παιγνίδι. Θα τα πεις σίγουρα καημένα αν από το σχολείο επιδιώκουν πρωτίστως την αποκατάσταση, και μόνο αυτή συνήθως, και όχι τη γνώση που θα τα οδηγήσει τελικά στην πρώτη.

Επιπλέον, καημένα θα τα πεις επειδή μαθαίνουν τις απαιτούμενες ιδέες για το περιβάλλον και τις χρησιμοποιούν «παπαγαλιστί» για να αναπτύξουν θέματα σαν το σημερινό, αλλά δεν τις κατέχουν, δεν τις έχουν κτήμα τους, δεν τις ανέπτυξαν και δεν τις γνώρισαν πραγματικά. Το αποτέλεσμα; Το περιβάλλον προστατεύεται και εκθειάζεται μόνο στις μαθητικές εκθέσεις, ενώ στην πραγματική ζωή βιάζεται καθημερινά από τους απόφοιτους που είχαν αναπτύξει το θέμα στην τάξη και ήξεραν να γράψουν μια καλή έκθεση γι’ αυτό.

Και να είχε μόνο το περιβάλλον αυτή τη μοίρα; Δυστυχώς όμως όλες οι μεγάλες ιδέες το ακολουθούν κατά πόδας, ενώ η ελληνική κοινωνία ετοιμάζεται για μία ακόμα φορά να παρακολουθήσει την ελληνική αποστολή στη γιουροβίσιον. Έκθεση ιδεών είπαμε το σημερινό μάθημα; Οι καημένες οι ιδέες…

Και η Βουλη πάντως σήμερα, έκθεση ιδεών σκέτη ήταν!