Γκρίζο πέπλο πλανάται πάνω από την πόλη. Ξεκίνησε σαν μια
θολούρα που έκρυβε τα νησιά, συνέχισε σαν λευκά σταγονίδια που κάλυψαν τα
κτήρια, και κατέληξε σε μια κουρτίνα που κάνει δυσδιάκριτα πλέον ακόμα και Ακρόπολη-Λυκαβηττό.
Τα τζάκι και οι σόμπες σηκώνουν φαίνεται πολύ μεγάλο βάρος θέρμανσης, και προφανώς
ο καθαρισμός καυσαερίων απουσιάζει…
Άσε που και οι καυστήρες δεν ξέρεις κατά πόσο έχουν συντηρηθεί
φέτος, μάλλον καθόλου, μπορεί και να αποτελείς τραγική μειοψηφία…
Ο της ατμοσφαιρικής ρύπανσης πάντως, δεν ενθυμείσαι τον
τίτλο του αυτή τη στιγμή, τα είπε σταράτα! Δεν νομίζει πως υπάρχει πολίτης ο
οποίος θα ήθελε να έχει ευθύνη για βλάβες στην υγεία των συμπολιτών του, άρα το
λογικό είναι οι πολίτες να σταματήσουν την αλόγιστη καύση…
Ναι, αυτά τα λέτε στην επιστημονική κοινότητα αναμεταξύ σας συχνά-πυκνά,
αλλά ο απλός πολίτης συνήθως σας ακούει ως γραφικούς αγύρτες που μόνο φαιδρότητες
ξέρετε να λέτε! Στην πραγματικότητα βέβαια ο απλός πολίτης, ως βρέφος στο μυαλό
ανεξαρτήτου ηλικίας, δεν έχει καν επίγνωση κινδύνου. Σιγά που αντιλαμβάνεται ο
μέσος πολίτης πως βλάπτει την υγεία του και την υγεία του συνόλου όταν συνεισφέρει
στην παραγωγή αιθαλομίχλης! Για την ακρίβεια ουδέποτε αντιλήφθη καν ποτέ ότι με
κάποιες ενέργειές του βλάπτει την δια του την υγεία, των άλλων σίγουρα ούτε που
τον απασχολεί!
Άλλωστε, όταν τα χρήματα δεν του φτάνουν, θα ζεσταθεί όπως όπως.
Αν αυτό αύριο θα του κοστίσει περισσότερο σε άλλα έξοδα, για υγεία ας πούμε, ούτε
καν του περνάει από το μυαλό. Έχει φροντίσει άλλωστε γι’ αυτό η «οικονομική
παιδεία» της σημερινής πραγματικότητας. Η τσέπη του άλλωστε είναι εντελώς
μονοδιάστατη, και η σκέψη του σαφώς καθόλου πολυδιάστατη για να προεκβάλλει και
στο μέλλον!
Φυσικά, οι ανόητες εξαγγελίες των λαϊκιστών πολιτικάντηδων του
ελληνικού θεάτρου του παραλόγου, παρότι ανέκδοτες, φαντάζουν πολύ πιο «λογικές»
από τον επιστημονικό λόγο. «Θα δίνουμε δωρεάν ρεύμα» λέει. Και γιατί όχι δωρεάν
φαγητό; «Δωρεάν λαϊκισμό» πάντως μπόλικο, μιας και σίγουρα ουδείς, έκανε μια απλή
τεχνοοικονομική μελέτη πριν την εξαγγελία. Άλλωστε το θέμα είναι να
δημιουργήσουμε το σωστό αίσθημα στον κόσμο, όχι να μιλήσουμε σοβαρά. Τους σοβαρούς
άλλωστε λόγους ο κόσμος τους εκλαμβάνει ως φαιδρά ανέκδοτα, μιας και θέλει
αρκετή αυτοπειθαρχία και παιδεία για να τους καταλάβει και να τους ενστερνιστεί,
και σήμερα στον καιρό της παρλαπιπίασης του φέισμπουκ και του τουίτερ…
Κατά τα άλλα, άκουσες και για το πόθεν-έσχες των πολιτικών. Και η απορία που σου δημιουργήθηκε
είναι: πώς είναι δυνατόν άνθρωποι με 200.000 ετήσιο εισόδημα και πάνω από εκατομμύριο
στην τράπεζα, πώς είναι δυνατό να κατανοήσουν και να καθορίσουν την τύχη και τη
ζωή ανθρώπων που έχουν το ένα δέκατο του ετήσιου τους εισοδήματος, και αν τύχει
κι έχουν και το ένα δέκατο των τραπεζικών τους καταθέσεων, αισθάνονται ευτυχείς;
Αλλά τί να κάνεις, αφού το σύστημα επιτρέπει την ψαλίδα να ανοίγει τόσο, προφανώς
οι πιο πάνω πάντα θα διαφεντεύουν και θα φροντίζουν η ψαλίδα να παραμένει ανοιχτή,
και να ανοίγει ακόμα περισσότερο!
Τώρα, λέγεται ότι ο καθείς μπορεί να ανέβει πάνω στον άγιο «φιλελεύθερο
καπιταλισμό», αλλά κανείς δεν ασχολήθηκε να αποδείξει το μηχανισμό, αρκεί που με
κάποιον τρόπο, αρκεί να τα καταφέρει να τον ανακαλύψει και να τον εφαρμόσει, μπορεί
να το κάνει.
Ο πνευμονολόγος πάντως συμπλήρωσε τον φυσικό συμφωνώντας: «λίγη
κοινωνική συνείδηση χρειάζεται, και νομίζω ότι όλοι θέλουν να την επιδείξουν».
Μόνο που αυτή την κοινωνική συνείδηση ακόμα την ψάχνετε, γιατί πλέον, όπως και
πολλά άλλα, ανήκει στη σφαίρα της λογοτεχνίας˙ η πραγματικότητα είναι πολύ πιο μαύρη
και ασυνείδητη…
Λονδίνο γίναμε...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Για πες...