Σαν σήμερα σταμάτησε ο χρόνος στην Χιροσίμα. Σαν σήμερα τα ίδια τα σπίτια των κατοίκων της μετατράπηκαν στα προσωπικά τους κρεματόρια. Οι αυλές τους, τα πάρκα τους, τα κρεβάτια τους, οι κούνιες των παιδιών τους. Τα σώματά τους ανεφλέγησαν και έλιωσαν μέσα σε δευτερόλεπτα, ενώ περπατούσαν αμέριμνοι. Σαν σήμερα μια κραυγή τράνταξε συθέμελα την οικουμένη, συνονθύλευμα από τον πόνο χιλιάδων ανθρώπων που «εξατμίσθηκαν» μεμιάς αποτέλεσμα της μαζικότερης και φρικιαστικότερης σφαγής όλων των εποχών. Διακόσιες είκοσι χιλιάδες νεκροί πέθαναν την πρώτη βδομάδα με φριχά βασανιστήρια καθώς τα κορμιά τους αποσυντίθονταν. Η πλάση ολόκληρη θρηνούσε. Θρηνούσε, θρήνησε από τότε μέχρι σήμερα εκατομμύρια ακόμα ανθρώπους που γεννήθηκαν «κατεστραμμένοι» από εκείνη τη στιγμιαία φρικαλέα πράξη και θρηνεί ακόμα τα παιδιά που γέννιουνται με νεοπλασίες, τα παραμορφωμένα μωρά, τους ανθρώπους που ακόμα και σήμερα δεν έχουν μέλλον. Τρείς μέρες μετά ακολουθεί το Ναγκασάκι.
Σήμερα, ανεξάρτητη επιστημονική αρχή του Ισραήλ ανακοίνωσε ότι οι βόμβες των Αμερικανών, βοήθεια στους Ισραηλινούς σφαγείς, περιέχουν απεμπλουτισμένο ουράνιο και ραδιενεργό σκόνη. Σήμερα οι φονιάδες της ανθρωπότητας συνεχίζουν το φρικαλέο έργο της καταστροφής του ανθρώπινου γένους, χαμογελώντας υποκριτικά στις κάμερες και προσποιούμενοι ότι ενδιαφέρονται για το κοινό καλό. Σήμερα γράφτηκε η μοίρα χιλιάδων ανθρώπων που ανέπνευσαν τη ραδιενεργό σκόνη. Σήμερα συσσωρεύθηκε στον οργανισμό τους, σήμερα προσέβαλε τα κόκαλά τους, σήμερα σημαδεύτηκε η ζωή τους, τα παιδιά τους, τα παιδιά των παιδιών τους.Σήμερα ας βροντοφωνάξουμε όλοι: «Φτάνει πια».
Εχω την εντύπωση ότι καταλαβαίνουμε ότι κάναμε ένα λάθος μόνο όταν δούμε τα παιδιά μας να υποφέρουν. Αλλά μέχρι τότε είναι αργά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌσο για το post... απλά respect.
Καλησπέρα Καμηλιέρη μου εκεί στας εξοχάς.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕξαιρετικό το ποστ σου, λες να είμαστε πολλοί που καταφέρνουμε να συνδέουμε έτσι εύστοχα τα -φαινομενικά άσχετα- γεγονότα;
Ωραίο κείμενο. Δυστυχώς δεν μαθαίνουμε με τίποτα. Ούτε απο τη Χιροσίμα μάθαμε σαν ανθρωπινο γένος, ούτε απο τους πολέμους με τα χιλιάδες θύματα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα ίδια και χειρότερα ξανακάνουμε.
Δυστυχώς έτσι είναι όπως τα γράφεις καμηλιέρη. Στο βωμό του χρήματος δεν διστάζουμε να σκοτώσουμε, δεν υπολογίζουμε τίποτα, δεν ντρεπόμαστε για τίποτα. Εμείς να περνάμε καλά και όλοι οι άλλοι... Γενιές ανθρώπων στιγματίζονται από την ραδιενέργεια, υποφέρουν, το ξέρουμε αλλά... δεν κάνουμε τίποτα για να διαφέρουμε από τα υπόλοιπα ζώα που κατασπαράζει το ένα το άλλο. Δυστυχώς ο νόμος του δυνατού κυριαρχεί σε μια ανθρωπότητα της ισότητας μόνο στα χαρτιά, στους τύπους και τις διακηρύξεις των Ηνωμένων Εθνών...
ΑπάντησηΔιαγραφήΈνα ακόμη "φτάνει πιά" και απο μένα λοιπόν!
Εδλω θα διαφωνήσω. Μού είναι πιό φρικαλέα τα όσα ξέρω για την Αυτοκρατορική Ιαπωνία παρά η ατομική βόμβα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο Ναγκασάκι ήταν σχεδόν αποκλειστικά στρατιωτική βάση, και η Χιροσίμα κέντρο της πολεμικής βιομηχανίας, (ή το αντίστροφο;) Κάποτε έπρεπε να τελειώσει εκείνος ο πόλεμος. Οι Ιάπωνες ήταν αποφασισμένοι να πέσουν μέχρι τον τελευταίο για τον Αυτοκράτορα. Η βόμβα ήταν η μόνη λύση....
Μετα την επισκεψη μου στην Ιαπωνια τον Μαρτιο και την ζωη μου για 2 χρονια στην Αμερικη το μονο που εχω να πω οτι τα χειροτερα ειναι στα προσεχως...
ΑπάντησηΔιαγραφήεμεις απλοι θεατες σε μια ταινια που το τελος της ειναι μια επιβεβαιωση των φοβων μας.
Ειναι κριμα!