Τετάρτη 30 Αυγούστου 2006

Νόμος & φόβος

Κάθε κοινωνία δικαίου αναθέτει κάποια μέρα στον νομοθέτη να εκφράσει το κοινό αίσθημα δικαίου των πολιτών της σε γραπτούς νόμους - ασφαλιστικές δικλείδες, ώστε να είναι γνωστός και δεδομένος ο τρόπος λειτουργίας της κοινωνίας, όπως αυτός υπαγορεύεται από το κοινό αίσθημα δικαίου. Οι νόμοι αυτοί πρέπει να τηρούνται από το σύνολο και τηρούνται από καρδιάς αφού εκφράζουν το κοινό αίσθημα. Φυσικά πάντα υπάρχουν οι παραβάτες, καθώς και αυτοί που "είναι υπέρ άνω του νόμου". Δυστυχώς είμαστε ανθρώπινη κοινωνία η οποία χρησιμοποιεί ανθρώπινα όργανα και ανθρώπινα κριτήρια. Αυτοί και βάσει του νόμου, και της υποκειμενικής πάντα κρίσης των δικαστών, τιμωρούνται (η πρέπει να τιμωρούνται) με τιμωρία ανάλογη αυτής που ικανοποιεί το της δεδομένης κοινωνίας κοινό αίσθημα δικαιοσύνης.

Ο νόμος λοιπόν, όντας παιδί του κοινωνικού αισθήματος δικαίου, εμφυσείται στους πολίτες κατά την διάρκεια της διαπαιδαγώγησής τους στη δεδομένη κοινωνία. Εμφυσείται, όπως ακριβώς δημιουργήθηκε νωρίτερα, ως ιδεολογία, ήθος και γνώση, με σκοπό να τηρείται από καρδιάς και όχι μετά φόβου, ώστε να μην αισθάνεται ο πολίτης περιορισμό, έχοντας δεδομένους τους λόγους ορθότητας του νόμου. Άλλωστε είναι δεδομένο ότι παραβάτες είναι όσοι θεωρούν πως περιορίζονται από τον νόμο και επομένως στην νομολατρική κοινωνία του φόβου όλοι είναι εν δυνάμει παραβάτες, ενώ ο νόμος είναι άστοχος αφού δεν εκφράζει το περί δικαίου κοινό αίσθημα, αποτέλεσμα του εμφυσόμενου φόβου και όχι απαραιτήτως του εσφαλμένου περιεχόμενου του νόμου. Ταυτόχρονα η κοινωνία του φόβου χάνει την δυνατότητα αναγνώρισης των νόμων που σταμάτησαν (για λόγους ανάπτυξης ή μεταβολής ηθών και ιδεολογίας) να εκφράζουν το κοινό αίσθημα, ώστε ο νομοθέτης είτε να τους μετατρέψει, είτε ακόμα και να τους καταργήσει, ως οφείλει. Όταν δε ένας νόμος δεν εφαρμόζεται, τότε είτε υπάρχει σφάλμα στον ίδιο το νόμο (έπαυσε να εκφράζει το πλήθος), είτε στο σύστημα εφαρμογής του νόμου (πολιτεία), είτε στο σύστημα διαπαιδαγώγησης (αποτυχία δημιουργίας πολιτών που σέβονται το κοινό δίκαιο, παρότι το αναγνωρίζουν και το αποζητούν για τον εαυτό τους). Ο νομοθέτης και οι κυβερνώντες καλούνται να εντοπίσουν και να επιδιορθώσουν τα σφάλματα αυτά και όχι να επιβάλλουν τον νόμο δια της βίας.

Η προσκόλληση στη δια φόβου επιβολή του νόμου παραπέμπει πλέον μόνο σε πρακτικές του εκκλησιαστικού ιερατείου (όχι την θρησκεία αυτή καθαυτή, η οποία εκφράζει πάλι το κοινό αίσθημα κάθε κοινωνίας) κυρίως του καθολικού μεσαίωνα και μερικώς του σημερινού χριστιανισμού, αλλά και άλλων θρησκειών του κόσμου, συμπεριλαμβανομένων των ισλαμικών μουλάδων (τονίζεται εκ νέου ότι οι θρησκείες δε φέρουν ευθύνη, τα ιερατεία που απληστούν για εξουσία τη φέρουν). Η νοοτροπία του φόβου, ενός άλλου τότε νόμου, ενθυμούμαστε όλοι ότι κατέληξε στους ιεροεξεταστές του μεσαίωνα, νομιμοποίησε τους σταυροφόρους, ενώ έφτασε σε επίπεδο να θέλει να στείλει στην πυρά τους λαμπρούς (για την σημερινή κοινωνία του μέλλοντος) επιστήμονες που αρνούνταν να φοβηθούν. Δεν θα ήθελα να φανταστώ τι θα είχε συμβεί αν ο Γαλιλαίος είχε σταλεί στην πυρά ως όφειλαν οι του γράμματος του τότε νόμου τηρητές. Σήμερα που ύστερα από τόσους αιώνες αποκοπήκαμε πλέον από τους φόβους και αρχίσαμε να συνειδητοποιούμε τους εαυτούς μας, είναι τραγικό να εμφανίζονται πλανητάρχες που χειραγωγούν την μάζα μέσω φόβου και νομολάτρεις που απαιτούν την εφαρμογή με το φόβο θέτοντας την απαρχή μιας νέας ιεράς εξέτασης, ξεχνώντας δε συστηματικά πως όσες μάγισσες κι αν στείλουν στην πυρά, πάντα θα υπάρχει ο πάπας να δώσει συγχωροχάρτι στους οικείους, τους εκλεκτούς και τους καλοπληρωτές, ενώ ταυτόχρονα ο ίδιος κατέχει το αλάθητο, και ο ιδεολόγος που θα αντιδράσει στην αδικία και, υπό την εκμετάλλευση υποψήφιων σφετεριστών παπών, θα δημιουργήσει την αίρεση και τον πόλεμο, χωρίς καμία ουσιαστική αλλαγή, αφού το τελικό αποτέλεσμα θα είναι η αλλαγή του προσώπου του πάπα και όχι η κατάργηση του θεσμού και της μέσω του φόβου εκμετάλλευσης.

Ακόμα πιο τραγικό δε είναι το γεγονός της καθημερινής χειραγώγησης της μάζας, με όργανο το φόβο, από το παγκόσμιο (ξεκινώντας από τον τρομολάγνο πλανητάρχη) και κρατικό επίπεδο, έως το εργασιακό ή ακόμα και ορισμένες φορές το τοπικό επίπεδο μιας απλής γειτονιάς. Με δεδομένη την κατάσταση, τον παραλογισμό του φόβου και τα αποτελέσματα στα οποία οδήγησαν στο παρελθόν οι φασιστικές νοοτροπίες που εκφράσθηκαν με απόλυτη ευστοχία από την φράση "ο φόβος φυλάει τα έρμα", είναι πλήρως άτοπο, και θεωρώ τουλάχιστον εγκληματικό, να αποζητούμε την επιστροφή του φόβου στις κοινωνίες μας, την ώρα που η ανθρωπότητα αγωνίσθηκε επί αιώνων για να αποδεσμευτεί από τα φαντάσματα του τρόμου. Ο φόβος άλλωστε θρέφει και αυξάνει την παραβατικότητα, οδηγώντας τελικά στα αντίστροφα, από τα επιθυμητά, αποτελέσματα. Οι νόμοι πρέπει να διαφυλάττονται από το κοινωνικό σύνολο, από το οποίο και πηγάζουν, και όχι να επιβάλλονται σε αυτό με την βία. Όσο και αν ακούγεται "ουτοπικό" και ανεφάρμοστο σε ορισμένα αυτιά για το σήμερα, αυτό πρέπει να στοχεύουμε και να επιδιώκουμε για το μέλλον και με αυτό το γνώμονα πρέπει να προσπαθούμε να επιλύσουμε τα σημερινά μας προβλήματα. Και ένας τέτοιος στόχος είναι αδύνατο να θεμελιωθεί σε μία κοινωνία φόβου. Μπορεί μόνο να θεμελιωθεί σε κοινωνία παιδείας.

32 σχόλια:

  1. Υπάρχουν δύο περιπτώσεις. Είτε η αναρχική κοινωνία, όπου δεν υπάρχουν νόμοι και σε ιδανικές συνθήκες, θα ήταν ευχής έργον να λειτουργεί και να δρούμε εντός της.
    Είτε οι κοινωνίες, όπως τις ξέρουμε, οργανωμένες σε ένα δημοκρατικό πλαίσιο, όπου οι νόμοι είναι αναγκαίοι. Όπως ορθώς αναφέρεις, οι νόμοι δεν πρέπει να τηρούνται, επειδή φοβόμαστε την ποινή που θα ακολουθήσει αν δεν τηρηθούν, αλλά επειδή αντιλαμβανόμαστε ότι είναι το ορθό να τηρηθούν.
    Κι όμως, υπάρχουν περιπτώσεις που οι νόμοι δνε πρέπει να τηρούνται. Ο Γλέζος κατέβασε παρανομα τη χιτρερική σημαία από την Ακρόπολη, αλλά έπραξε ορθά.
    Ακόμα και σε δημοκρατικές κοινωνίες όμως, υπάρχουν νόμοι τους οποίους πρέπει να μην τηρούμε. Ένας ώριμος πολίτης οφείλει αν είναι σε θέση να κρίνει αν ένας νόμος είναι λανθασμένος. Στην Ελλάδα υπάρχουν νόμοι που θεσμοθετήθηκαν επί Μεταξά, οι οποίοι είναι αν μη τι άλλο ξεπερασμένοι....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Το κείμενό σου με βρίσκει απολύτως σύμφωνη.
    Ιδίως στο τέλος, στο αποκορύφωμά του,όπου γίνεται και η αναφορά στα σημερινά. Και επικίνδυνα.
    Θαρρώ πως για να σταθεί ένας κανόνας δικαίου ως "προϊόν" συλλογικής συνείδησης κι αλληλεγγύης, ως έκφραση κοινωνικότητας και έμπρακτης δημοκρατίας, πρέπει έτσι να βιώνεται απ' το λαό.
    Και πρέπει έτσι να σαρκώνεται από τα όργανά του.
    Τους βουλευτές πρωτίστως = τους νομοθέτες, τους φροντίζοντες για την ασφάλεια των πολιτών και την ορθή εφαρμογή των νόμων = την αστυνομία, τους επιβάλλοντες σωφρονισμό = δικαστικό σώμα, φυλακές.

    Σε όλες τις περιπτώσεις, σήμερα, η απειλή του φόβου δεν είναι απλώς συμπληρωματική, αλλά είναι ΤΟ εργαλείο για την εφαρμογή "νόμων". Τυπικά και άτυπα.

    Έχοντας ο πολίτης μια τέτοια εικόνα, σαφώς αντιδρά φτύνοντας τις κοινωνικές δομές και αμφισβητώντας την ίδια την νομοθεσία.
    Βλέποντας ότι η βία, που αναφέρεις, βαφτίζεται "έννομη" ή παράνομη κατά το δοκούν, πως να αντιδράσει;

    Βία στη βία;
    Φόβο στο φόβο.
    Πρωτοξάδερφα είναι άλλωστε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Darth, ομολογώ ότι σήμερα με εντυπωσίασες με την εξαιρετική σου ανάλυση.

    Krot, είπες

    Ακόμα και σε δημοκρατικές κοινωνίες όμως, υπάρχουν νόμοι τους οποίους πρέπει να μην τηρούμε.

    Νομίζω ότι αν δεχτείς την αυτοδικία, ανοίγεις τους ασκούς του Αιόλου. Σε μια "δημοκρατική" κοινωνία, τους λανθασμένους Νόμους κανείς δεν τους παραβαίνει, προσπαθεί νατους αλλάξει. Μέσω της ΣΥΜΜΕΤΟΧΗΣ.... Και της εκλογής ΆΞΙΩΝ αντιπροσώπων, που ΔΕΝ θα αφήσουν Μεταξικούς νόμους να κυκλοφορούν αδέσποτοι....

    κατάλαβες γιατί έβαλα το "δημοκρατική" σε εισαγωγικά.

    Σ:)))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Στα καθ'ημάς ως γνωστόν για όλα φταίει το σύνδρομο ης Τουρκοκρατίας.... Μόνο 180 χρόνια πέρασαν, πώς να το ξεπεράσει ο Ραγιάς;;;;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Εξαιρετικό ποστ!
    Φιλάκια :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Γάτε μου, δεν διαφωνούμε. Προσπαθείς να τους αλλάξεις, ναι. Αλλά πριν από αυτό, ένας ενσυνείδητος πολίτης, ώριμος και έχων σώας τας φρένας, είναι αναγκασμένος να τον παραβεί.

    Όσο για τα εισαγωγικά, δεν θα μπορούσα να συμφωνώ περισσότερο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Α) Περιγραφεις τους νομους και τον ρολο τους στην κοινωνια. Καλος. Πολυ καλος.
    Αλλα για την κοινωνια του Πλατωνα. Σημερα η κοινωνια ειναι πολυυυυ πιο πολυπλοκη. Αυτο που στην εποχη του Πλατωνα ηταν ενα "κοινο αισθημα δικαιου", εχει γινει σημερα αλληλοσυγκρουομενα συμφεροντα πολλων κοινωνικων ομαδων. Σε μια απλη κοινωνια (αφεντες-δουλοι) μπορεις να φτιαξεις δικαιους νομους (= εκφραζουν το κοινο συναισθημα περι δικαιου). Σε μια πολυπλοκη κοινωνια, ακομα και ο καλυτερος νομοθετης θα βγαλει νομους που θα ευνοουν μερικες κοινωνικες ομαδες και θα βλαπτουν αλλες. Ενας πραγματικος (δηλ. οχι ιδανικος) νομοθετης θα τα θαλασσωσει πολυ περισσοτερο - ευνοωντας π.χ. την ολιγαρχια, ειτε τα λαμογια. Συμπερασμα: στην σημερινη εποχη δεν υπαρχουν γενικα αποδεκτοι νομοι. Ολο και καποιος θα αδικειται.

    Β) Περιγραφεις τα μειονεκτηματα της καταστολης / φοβου / χειραγωγησης. Καλος. Πολυ καλος.
    Αλλα παραβιαζεις ανοιχτες πορτες. Κανεις δεν ζητησε κρατος φοβου και καταστολης. Τουλαχιστον οχι εγω.

    Γ) Καταληγεις στο συμπερασμα (η τελευταια σου φραση), οτι για να λυθουν τα προβληματα χρειαζομαστε κοινωνια παιδειας.
    Απο που το βγαζεις αυτο; Το να απαριθμεις τα μειονεκτηματα του κρατους καταστολης δεν συνηγορει αυτοματα υπερ του κρατους παιδειας. Δεν υπαρχει ειτε-ειτε (ασπρο-μαυρο). Υπαρχουν αρκετοι αλλοι τροποι για να λυθουν τα προβληματα.

    Δ) Δεν περιγραφεις πως το εννοεις το κρατος παιδειας που προτεινεις. Ωραιο να λεμε ολοι "χρειαζεται παιδεια", αλλα τι ειναι αυτο τελικα;
    Ποιος θα ειναι δασκαλος; Εσυ; Εγω; Ο πρωθυπουργος; η πνευματικη ηγεσια;
    Ποιος θα ειναι μαθητης; Τα παιδια; Οι ενηλικες;
    Τι θα διδασκεται; Οι νομοι; η υπακοη στους νομους; καποιες γενικες ηθικες αξιες (ποιες ειναι αυτες, ποιος θα τις οριζει);
    Πως θα διδασκεται; Σχολεια; Σεμιναρια; Εκπαιδευτικη τηλεοραση;
    Ενα γενικο και αοριστο "παιδεια" δεν μας λυνει τα προβληματα.

    Αντιπροταση: η αντιδιαστολη δεν γινεται μεταξυ κρατους παιδειας και κρατους καταστολης.
    Η αντιδιαστολη γινεται αναμεσα σε κρατη με Ποιοτητα Ζωης (ΠΖ) [*] και σε κρατη με Πληθωρα Καρδιακων Νοσηματων (ΠΚΝ).

    [*] αγνωστος ορος στο 99.999% των ελληνων - γι' αυτο δεν ξερουν να την εκτιμησουν

    Στην χωρα μου, καθε φορα που περναω με πρασινο ΞΕΡΩ οτι ολοι οι αλλοι ειναι σταματημενοι [*].
    Στην χωρα σου, καθε φορα που περνας με πρασινο, αναρωτιεσαι με αγχος, ποιος ηλιθιος θα σου σμπαραλιασει τα νευρα και σημερα.

    [*] και μαλιστα τα μπλοκα της αστυνομιας ειναι αγνωστα. Η αστυνομευση ειναι σαφως λιγοτερη απ' οτι στην Ελλαδα.

    Δυο ανεγκεφαλοι μου εχουν καταστρεψει ισαριθμα αυτοκινητα οδηγωντας μεθυσμενοι (μερα μεσημερι). Σε κρατη με ποιοτητα ζωης, αυτοι οι ηλιθιοι θα ειχαν χασει δια βιου το δικαιωμα να οδηγησουν οποιοδηποτε οχημα (ουτε ποδηλατο). Σε κρατη Πληθωρας Καρδιακων Νοσηματων οι εν λογω ηλιθιοι συνεχιζουν να κυκλοφορουν ανενοχλητοι, να επιδεικνυουν σε καθε κοκκινο φαναρι, το ποσο μακρια την εχουν (καταπατωντας τους νομους) και να απειλουν τις ζωες μας.

    Αν λοιπον καποιος απο τους παμπολλους ηλιθιους σου σκοτωσει μεθαυριο το δικο σου παιδι (κατι που προφανως απευχομαι), προσπαθησε εσυ να τον εκπαιδευσεις. Εγω απλα θα απαιτησω να του αφαιρεσουν το διπλωμα και να τον τιμωρησουν, οσο σκληρα οριζει ο νομος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Βρε Καπετάνιε, τι τον βαράς τον Darth? Δικός μας είναι....

    Συμφωνώ μαζί του ότι ο ρόλος της παιδείας είναι θεμςλιώδης, και δεν νομίζω κι εσύ τελικά να διαφωνείς. Συμπληρώνω κα΄τι που κανείς σας δεν είπε, τον ρόλο της ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ. Η ελληνική οικογένεια ΔΕΝ παίζει το ρόλο που πρέπει. Και όλα ξεκινούν από την υπερπροστασία και την εθνική μας υστερία. Κι αν δει κανείς λίγη ελληνική τηλεόραση, είτε καθρέφτης της κοινωνίας είναι αυτή, είτε προαγωγός (νταβατζής) της κοινωνίας είναι, δεν μπορέι να είναι αισιόδοξος για το μέλλον....

    Καλό βράδυ Βρυξέλλες (Krot), Γερμανία (Oldskipper), και Menzoberanzan Σ:)))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. O καπετάνιος έχει ζητήσει πολλάκις τον ευνουχισμό, τα ηλεκτροσόκ αντί της παιδείας και άλλες τακτικές φόβου ώστε να μάθουν οι Έλληνες ότι ο παραβάτης του νόμου τιμωρείται και όχι να διδαχτεί σεβασμό του δίκαιου.

    Δυστυχώς μάλλον αυτός δεν είναι μαζί μας μιας και έχει την εντύπωση ότι μπορεί να υπάρξει ο οποιοσδήποτε νομοθέτης ο οποίος μπορεί να λάβει την ευθύνη για το δίκαιο των νόμων και αυτόματα να καταργήσει το δίκαιο του συνόλου. Δυστυχώς το μεγάλο πρόβλημα της ανθρωπότητας είναι ακριβώς αυτού του είδους οι νοοτροπίες. Δεν έχω λόγο να ασχοληθώ με τις απόψεις του, απλά ήθελα να βεβαιώσω ότι έχει αποζητήσει επακριβώς το κράτος φόβου, μιας και αυτός ήταν ο πρώτος που ανέφερε ότι ο φόβος πρέπει να φυλάει τα έρμα.

    Η κοινωνία λοιπόν δεν χρειάζεται παιδεία, θα την καθοδηγήσει ο καπετάνιος με τα φόβου δικαστών και νομοθέτη πίστεως.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Είναι σαφές ότι η παιδεία είναι το θεμέλιο μιάς κοινωνίας που λειτουργεί αρμονικά, και θεμέλιο αυτής της παιδείας είναι η οικογένεια και το εκπαιδευτικό σύστημα, αλλά ώσπου να λειτουρ΄γησουν αυτά τα δύο θεμέλια, συμφωνώ απόλυτα με τον Καπετάνιο, Darth, όχι φυσικά ηλεκτοσόκ, αλλά χρειάζεται μαστίγιο, στου Έλληνος τον τράχηλο.

    Τρομακτικό το μαστίγιο, αλλ΄ακόμα πιό τρομακτικός ο εκτροχιασμός που ζούμε κάθε μέρα. Το θέμα είναι βέβαια ποιός θα κρατάει το μαστίγιο.....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Ανώνυμος31/8/06 2:13 μ.μ.

    Darthiir the abban said:
    Αυτό το "μαστίγιο" δεν είμαι διατεθημένος να το δώσω στον εαυτό μου, πόσο μάλλον στον οποιονδήποτε άλλο που θεωρεί ότι μπορεί να λάβει αποφάσεις για το καλό συνόλων.

    Η πολιτεία υποχρεούται να διαπιστώσει και να επιδιορθώσει τον, ή τους, εκ των τριών παραγόντων που δεν λειτουργεί σωστά. Στη συνέχει ο νόμος θα γίνει σεβαστός.
    Αντιθέτως, ο μαστιγωτής θα καταλίξει, ακόμα και αδέκαστος να είναι εν αρχή, στη θέση του πάπα εξουσιαστή και θα δημιουργίσει τον αντιρησία. Η μία άκρη δημιουργεί ακούσια την άλλη ώστε το σύστημα να ισορροπεί. Η απαρχή της αλυσιδωτής αντίδρασης που οδηγεί στην βία, την εκδίκηση και την τρομοκρατία. Ο πρώτος κρίκος.

    Απελθέτω από εμέ το ποτήριο τούτο. Όποιος είναι σόφρων αρκετά, αντιλαμβάνεται πως η επιβολή με την βία επιφέρει τα αντίθετα αποτελέσματα, όσο "άγιος" και αν είναι ο στόχος του. Συνεπώς δεν είμαι διατεθημένος να το παραχωρήσω σε κανέναν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Δεν εχεις καταλαβει τα λογια μου, φοβαμαι.
    Δεν ζητησα να μαστιγωσω ουτε να τρομοκρατησω κανεναν.

    Ζητησα το αυτονοητο: να γινονται σεβαστοι οι νομοι. Το αυτονοητο δυστυχως ειναι ακατανοητο στην Ελλαδα.

    Ο ΚΑΘΕ νομος - ακομα και αν προερχεται απο τον Ιησου Χριστο τον ιδιο - εμπεριεχει ενα οριο. Ο ΚΑΘΕ νομος οριζει, τι ειναι νομιμο και τι ειναι παρανομο. Ο ΚΑΘΕ νομος προβλεπει τιμωριες για τους παρανομους. Αυτο δεν ειναι εκφοβισμος, ουτε μαστιγωμα. Ειναι συνωνυμο της εννοιας "νομος".
    Αλλιως, τι τους εχουμε τους νομους;

    Λαθος Νο 1: θεωρεις οτι υπαρχει ενα γενικο + καθολικο αισθημα Δικαιου. Στις κοινωνιες μας δεν υπαρχει, ουτε μπορει να υπαρξει. Ειναι παρα πολυ πολυπλοκες. Που σημαινει: ΟΠΟΙΟΣΔΗΠΟΤΕ νομος ολο και καποια κοινωνικη ομαδα θα αδικει. Δεν μπορεις να το αλλαξεις αυτο με Παιδεια (ουτε με αλλο τροπο). Ουτε μπορεις να ζητας ευθυνες απο τον νομοθετη.

    Λαθος Νο 2: στην Ελλαδα εχουμε επιτρεψει στον καθενα να αγνοει τους νομους. Με την δικαιολογια οτι ο εκαστοτε νομος ειναι αδικος, παλιωμενος, ακυρος, ανεφαρμοστος, "ελα μωρε, ο γειτονας γιατι το κανει δηλαδη;" κλπ. κλπ. κλπ., εχουμε φτασει στο σημειο, να επιβαλλει ο καθενας τον τσαμπουκα του με βια πανω στους υπολοιπους. Η Ελλαδα ειναι χωρα του τσαμπουκα και χωρα του αγχους (οσο και να προσπαθεις, καποιος θα σε βιασει).
    Οταν ζηταω εφαρμογη των νομων δεν ζηταω μαστιγια, ουτε εκφοβισμους. Ζηταω να σπασει αυτος ο αεναος τσαμπουκας.

    Για να μην ξεφευγουμε απο το θεμα: Ασχετα απο το τι πιστευω εγω. Εστω οτι εγω ειμαι υπερ του μαστιγωματος (που δεν ειμαι). Σε ρωτησα πως το εννοεις το κρατος Παιδειας. Σε ρωτησα, τι ειναι επι τελους αυτη η Παιδεια που ευαγγελιζεσαι; Σε ρωτησα, πως αυτη η Παιδεια θα λυσει τα __σημερινα__ μας προβληματα. Οχι να περιμενουμε 3 γενεες μεχρι να φτιαξουν οι ελληνες και να μην καινε τα δαση. ΣΗΜΕΡΑ πως δεν θα καιγονται τα δαση, μπορεις να μου εξηγησεις;

    Ακομα περιμενω απαντηση. Αντι να με κατηγορεις, περιεγραψε τι ειδους Παιδεια προτεινεις.

    Υ.Γ. Σε περιπτωσεις οπου υπαρχει νομος και παραβαση του νομου ζηταω _μονο_ τις ποινες που προβλεπει ο νομος. Σε περιπτωσεις που καποιος συνειδητα και απροκαλυπτα θελει να με σκοτωσει, τα ηλεκτροσοκ και τον ευνουχισμο που προτεινα ηταν λιγα. Χρειαζονται χειροτερα.
    Μην τα φερνεις ομως σαν παραδειγματα - μιλουσα για διαφορετικες περιπτωσεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Ανώνυμος31/8/06 7:08 μ.μ.

    Darthiir the abban:
    Καπετάνιο δεν νομίζω ότι υπάρχει κάτι να παρανοήσω στα λόγια: "να μάθουν οι Έλληνες ότι ο παραβάτης του νόμου τιμωρείται" αντί να διδαχθούν σεβασμό του δίκαιου. Και ναι, δεν διαφωνούμε στην εφαρμογή των νόμων. Διαφωνούμε ρητά στην μεθοδολογία. Μιλάς για "σεβασμό" αλλα ο σεβασμός έρχεται μόνο μέσω διαπαιδαγώγησης. Αλλιώς έρχεται ο φόβος. Όντως κάθε νόμος έχει όρια. Όρια τα οποία όποιος έχει διδαχθεί το "παν μέτρον άριστον" και τον αλληλοσεβασμό δεν τα πλησιάζει καν. Το συμπέρασμα των "αντικρουόμενων συμφερόντων" είναι δικό σου. Αυτά υπάρχουν μόνο στις κοινωνίες των άπληστων που δεν σέβονται τους γύρω τους. Ούτως ή άλλως δεν επικροτώ την απληστεία αφού "παν μέτρον άριστον".
    Κατά τα άλλα όλοι οι νόμοι είναι απόλυτοι και δεν μπορούν να συμπεριλάβουν όλες τις περιπτώσεις. Άρα όλοι μπορούν να "υποστουν παραβίαση" όσο δεν θίγονται τα συμφέροντα των συνανθρώπων σου. Άλλωστε ένα μεγάλο μέρος τους είναι πολύ απόλυτο για να "προλάβει ακραίες καταστάσεις" και αυτοί συνήθως παραβιάζονται καθημερινά χωρίς καν να το αντιληφθεί κανείς, υπάρχουν και αρκετοί νόμοι που ούτε καν γνωρίζει ο απλός πιλίτης ότι παραβιάζει καθημερινά και έχουν στόχο να λύσουν τις ακραίες καταστάσεις. Άσε που υπάρχουν πολλοί νόμοι που έχουν δημιουργηθεί μόνο και μόνο για να εξυπηρετήσουν συμφέροντα ή απλά δεν έχουν λογική (μπορώ να σου αναφέρω αρκετούς που δημιουργήθηκαν από ανοησία και θίγουν συμφέροντα μέχρι και του συνόλου ολόκληρου, χωρίς να επιφέρουν τίποτε στην κοινωνία).

    Όσο για τις λύσεις, δεν διανοούμαι να θυσιάσω την παιδεία του αύριο για να επιβάλω με τον φόβο τον νόμο σήμερα. Αν το κάνω καταστρατηγώ την διδασκαλία μου, την ακυρώνω και δημιουργώ αντιρησίες, με ολα τα επακόλουθα. Παρόλ' αυτά μπορείς και στους ενήλικους να δώσεις παιδεία, αν σταματήσεις την πλύση εγκεφάλου των διαφημήσεων που σε παραπλανούν (διαφήμιση αυτοκινήτου για αγώνες στην παραλιακή; έλεος) και παροτρίνεις το πλήθος με κοινωνικά μηνύματα (άλλωστε ένας από τους κύριους παράγοντες που ευθύνονται για το κατάντημά μας ειναι το marketing που αντί να ενημερώνει ώς ωφείλει, προσπαθεί να χειραγωγίσει φουσκώνωντας μυαλά, μόνο και μόνο για να προωθήσειι προϊόντα... εσύ όμως δεν πιστεύεις στο matrix- χειργώγιση). Πάντως για το σήμερα το δικό σου και το δικό μου δεν θυσιάζω το αύριο. Την παιδεία των νέων που προσπαθώ καθημερινά να εμφυσήσω σίγουρα δεν μπορώ να στην περιγράψω. Στοχεύει κυρίως στην δημιουργία σκεπτόμενων ανθρώπων με κρίση και σεβασμό. Αυτοί δεν χρειάζονται καν γραπτούς νόμους και τους εχουν μόνο ως δικλείδες, ούτε έχουν αντικρουόμενα συμφέροντα, αλλά συμμετέχουν στα κοινά και την κοινωνία. Τον σεβασμό των νόμων τον ζητούμε και οι δύο. Απλά, όσο σεβαστή και αν είναι η άποψή σου, ως άποψη, δεν παύω να πιστεύω ότι η μεθοδολογία σου και η νοοτροπία σου όχι μόνο καταστρέφουν το μέλλον, αλλά και ευθύνονται για το κατάντημα της σημερινής κοινωνίας.
    Καιρός να ωριμάσεις, να σταματήσεις να χρησιμοποιείς πιπίλες και να αρχίσεις να σκέφτεσαι ότι η επιβολή φέρνει αντίδραση και καταστρέφει κάθε πιθανότητα διαπαιδαγώγησης. Άλλωστε θεωρώ ότι ακόμα και η τρομοκρατία που τοσο αρνήσαι να ψάξεις να βρείς τον πρώτο κρίκο της, αλλά καταδικάζεις, σε αυτή ακριβώς τη νοοτροπία οφείλεται.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Darth, δεν νομίζω ότι ο OldSkipper εννοεί να παίρνουμε τον παραβάτη και να τον πετροβολούμε παραδειγματικά στην πλατεία του χωριού μας ... Εννοεί επιβολή της ποινής που -ούτως ή άλλως- προβλέπει ο νόμος. Χωρις εξαιρέσεις, ώστε να γίνει συνείδηση. Δεν είναι θέμα φόβου αλλά συνειδητοποίησης. Δεν πιστεύω να θεωρείς δίκαιο να παρκάρει κάποιος όπου θέλει πχ (ακόμα και μπροστά από τις διαβάσεις για άτομα με ειδικές ανάγκες) και να μπορεί να σβήνει το πρόστιμο. Αν ξέρει ότι το πρόστιμο είναι τόσο, είμαι σίγουρη ότι την επόμενη φορά θα το σκεφτεί πριν το κάνει. Ακόμα και αν δεν το κάνει για τον σωστό λόγο ...

    Ναι είναι θέμα παιδείας και νοοτροπίας ο σεβασμός των νόμων. ΑΛΛΑ και θέμα σεβασμού γενικότερου στον συνάνθρωπο ΚΑΙ το σύστημα (και εκεί κολλάει και το επίπεδο ζωης, καλώς ή κακώς αυτό δίνει μια εμπιστοσύνη στο σύστημα, μία ασφάλεια)... Νομίζεις όμως ότι σε μία κοινωνία που δεν έχει καμμία εμπιστοσύνη στο σύστημα και τους εκπροσώπους του αυτό είναι εφικτό;;; Με ποια μέθοδο;;; Με τι χρονοδιάγραμμα;;; Μιλάμε για αλλαγή νοοτροπίας μην ξεχνάς, για αποβολή του "έλα μωρέ" που στηρίζει ολόκληρη κοινωνία...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. By the way, το όριο ταχύτητας στους Ελβετικούς δρόμους πριν τον αυτοκινητόδρομο είναι 80. Μπορεί να θεωρώ ότι είναι λίγο για τους συγκεκριμένους δρόμους αλλά -πλέον- το σέβομαι ... Για τους λάθος λόγους, αλλά το σέβομαι...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Εξαιρετικο... ποστ, Darth μου. Μπράβο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Darth, ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟΟΟΟΟΟΟΟΟ!
    ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ, ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ ΠΟΣΤ!
    ΔΗΛΑΔΗ ΜΕ ΑΛΛΑ ΛΟΓΙΑ, ΟΥΑΟΥ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. KVούλα μου καλά κάνεις γιατί βαρέθηκα να βλέπω την φάτσα σου στις φώτος του ελβετικού τύπου :p

    (Αντέχεις; Εγώ αδυνατώ...)

    Αλήθεια ο σεβασμός ως προς το οτιδήποτε θέμα παιδείας και μόνο παιδείας δεν είναι;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Όχι, είναι και θέμα αγωγής. Φιλιά από την Κέλλυ τηλεφωνικά.
    Smooooch!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Ανώνυμος1/9/06 12:50 π.μ.

    Darthiir said:
    (Το%^$*$ ppc μου)
    Ασε το άλλο...
    Για να απαιτήσει το σύστημα έστω και τον πιο υποτυπόδη σεβασμό από τον πολίτη, δεν οφείλει να τον σέβεται και αυτό;;;

    [σιγά κορίτσια, μία μία, θα μας παρεξηγήσουν :p]

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Darth μου είσαι ιδεαλιστής. Ο Oldskipper από την άλλη είναι ρεαλιστής.

    Σωστότατη η παιδεία. Μόνο αυτή μπορεί να αλλάξει τα πράγματα- Συμφωνώ μαζί σου- αλλά είναι ΠΟΛΥ δύσκολο να φτάσουμε στο επίπεδο της κοινωνίας που αναφέρεις. Νομίζω ότι είσαι αυστηρός με τον Oldskipper...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Ανώνυμος1/9/06 11:26 π.μ.

    Darthiir:
    Ακόμα και έτσι να είναι, δεν απενοχοποιείται η νοοτροπία της επιβολής για τα αποτελέσματα που φέρει στην κοινωνία.
    Ας μην καταδικάζουμε τα αντιμετρα όταν είμαστε υπεύθυνοι για τα μέτρα.
    Οι νόμοι υπάρχουν, ισχύουν και τηρούνται σε μεγάλο βαθμό. Το μέρος τους που καταστρατηγείται δεν οφείλεται απαραίτητα στην παραβατικότητα αλλά ίσως και σε κάποιο από τους άλλους παράγοντες (πολιτεία, μέθοδοι εφαρμογής, εσφαλμένο του νόμου). Είμαστε έτοιμοι να καταδικάσουμε τον πολίτη για σφάλματα άλλων; Είμαστε έτοιμοι να αδιαφορήσουμε για τις εκάστωτε ιδιαίτερες συνθήκες μιας παράβασης; Είμαστε έτοιμοι να εξαντλήσουμε την αυστηρότητα σε έναν ένοχο ο οποίος μπορεί και να είναι αθώος; (υπενθυμίζω ότι ο νομοθέτης είναι απρόσωπος και ο νόμος δεν μπορεί να χρησιμοποιεί άλλα μέτρα και άλλα σταθμά, η αυστηρότητα θα εφαρμοσθεί στο σύνολο των νόμων και όχι μόνο στους τροχαίους ή όσους μας πειράζουν). Είμαστε έτοιμοι να απωλέσουμε τις ασφαλιστικές δικλείδες ελέγχου, ανάγωντας τον νόμο σε άκριτο οδηγό; Είμαστε έτοιμοι να ζήσουμε σε μια κοινωνία όπου όλες αυτές οι κατά τα άλλα "όμορφες ιδέες" ανήκουν (κατα καπετάνιο) στην σφαίρα του Πλάτωνα; Αν είστε, χρείστε τον μαζί με τον ρεαλισμό του οδηγό των δικαστών και των νομοθετών. Εγώ θα συνεχίσω να του υπενθυμίζω ότι κοινωνία είμαστε εμείς και είμαστε όπως διαλέγουμε να είμαστε. Τίποτε δεν "είναι έτσι".

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Darthiir εγραψε: "Την παιδεία [...] σίγουρα δεν μπορώ να στην περιγράψω. Στοχεύει κυρίως στην δημιουργία σκεπτόμενων ανθρώπων με κρίση και σεβασμό. Αυτοί δεν χρειάζονται καν γραπτούς νόμους [...]".

    Οταν φτασεις σε μια τετοια κοινωνια, σφυρα μου. Δυνατα ομως, για να σε ακουσω εδω που θα ειμαι.

    Υ.Γ. Αν την παιδεια "σιγουρα" δεν μπορεις να την περιγραψεις, τοτε ζητας κατι αφηρημενο.
    Με το να ζηταμε κατι αφηρημενο, δεν λυνουμε κανενα προβλημα. Αυτη ειναι και η βασικοτερη μου αντιρρηση στην συζητηση περι Παιδειας. Εγω βραχνιασει να φωναζω, "καλη μεν η Παιδεια, αλλα δεν λυνει τα προβληματα".

    Αντι για Παιδεια, θα μπορουσα να ζητησω Ελευθερια, Αδελφοσυνη, Ισοτητα και να σταματησουν ολοι οι πολεμοι.
    Σιγουρα ειναι σωστο, σιγουρα σε μια κοινωνια χωρις πεινα και πολεμο δεν θα καιγαμε ουτε τα δαση, ουτε θα πεταγαμε σκουπιδια στον δρομο.
    Αλλα ειναι κατι τελειως αφηρημενο.

    Οσο δεν αναζηταμε συγκεκριμενες και αμεσα εφαρμοσιμες λυσεις στα καυτα σημερινα προβληματα, τοσο τα διαιωνιζουμε.

    Υ.Υ.Γ. Αντιστροφη αιτιου και αποτελεσματος: συμφωνουμε, οτι η ελλειψη Παιδειας (επι δεκαετιες) μας εφερε σ' αυτην την κατασταση. Αλλα αυτο δεν σημαινει αυτοματα, οτι "προσθετοντας" παιδεια στην κοινωνια μας σημερα, θα λυσουμε το προβλημα. Η ζημια δυστυχως δεν ειναι αντιστρεψιμη.

    Υ.Υ.Υ.Γ. Ευχαριστω την KV και την Αλεπουδιτσα που με καλυψαν στα τελευταια τους σχολια. (το "κερδισαμεεεεεεε" εξαιρειται ;-) )

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Δεν ξέρω σε ποιό σημείο ακριβώς καπετάνιο έχεις χάσει το ότι είσαι ο μόνος στην παρούσα σελίδα (καθώς και σε άλλες) ο οποίος σθεναρά αρνείται τον ρόλο της παιδείας και πιστεύεις ότι "η παιδεία δεν λύνει τα προβλήματα".

    Μαστίγωσε και πετροβόλησε άμεσα λοιπόν τους παραβάτες και στέρησε από την κοινωνία την δυνατότητα διαπαιδαγώγησης. Διαιώνισε τις αιτίες, ώστε να καταστέλεις απλά τα προβλήματα, χωρίς να τα λύνεις, δημιουργώντας δε την τάση να βρεθεί τρόπος παράκαμψης των νόμων.

    Μόνο η παιδεία λύνει τα προβλήματα (είπε η αλεπουδίτσα "καλύπτοντάς σε" 4 σχόλια παραπάνω). Μόνο η διαφύλαξη των νόμων από τους πολίτες μπορεί να πετύχει το επιθυμητό, όχι η επιβολή τους. Στο ενδιάμεσο πρέπει απλά να βρείς τρόπο να διαφυλάξεις εσύ (όχι να επιβάλεις με τον φόβο) τον νόμο, μέχρι να αποδώσουν καρπούς οι κόποι διαπαιδαγώγισης.

    Όσο δεν θα αντιμετωπίζεις τις αιτίες καπετάνιο τα προβλήματα δεν θα τα λύνεις, θα δημιουργείς άλλα. Γι' αυτό και η νοοτροπία της επιβολής είναι επικίνδυνη.

    Οι νόμοι πρέπει να διαφυλάττονται από τους πολίτες. Κάθε άλλη μέθοδος επιβολής τους δεν συνάγει με δημοκρατικά πολιτεύματα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. :)) Χαίρομαι που για άλλη μια φορά πέφτω μέσα. Έχουμε χ(ι)ουμοράκι όλα τα παιδάκια. Άπειροοοοοο.
    :)))))) Smoooooch! :))))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. Ανώνυμος2/9/06 12:10 π.μ.

    OldSkipper σε κάποιο σημείο γράφεις "Απο που το βγαζεις αυτο; Το να απαριθμεις τα μειονεκτηματα του κρατους καταστολης δεν συνηγορει αυτοματα υπερ του κρατους παιδειας". Διαφωνώ, διότι αφού το κράτος καταστολής εμφανίζει τα μειονεκτήματα που περιγράφει ο darthiir πρέπει με κάποιο τρόπο να πάψει να είναι κράτος καταστολής. Και αυτό μπορεί να επιτευχθεί μέσα από ένα κοινωνικό σύνολο που θα ξέρει να διεκδικεί, θα είναι πιο συνηδειτοποιημένο, δεν θα υποκύπτει και δεν θα τρώει αμάσητο ότι του λένε. Αλλά για να διαμορφωθεί έτσι το κοινωνικό σύνολο χρειάζεται σαφώς "παιδεία" με την ευρεία έννοια του όρου. Όσον αφορά τις ερωτήσεις σου
    "Ποιος θα ειναι δασκαλος; Εσυ; Εγω; Ο πρωθυπουργος; η πνευματικη ηγεσια;
    Ποιος θα ειναι μαθητης; Τα παιδια; Οι ενηλικες;
    Τι θα διδασκεται; Οι νομοι; η υπακοη στους νομους; καποιες γενικες ηθικες αξιες (ποιες ειναι αυτες, ποιος θα τις οριζει);
    Πως θα διδασκεται; Σχολεια; Σεμιναρια; Εκπαιδευτικη τηλεοραση;
    Ενα γενικο και αοριστο "παιδεια" δεν μας λυνει τα προβληματα."
    δεν καταλαβαίνω το νόημά τους! Αμφισβητείς δηλαδή ότι μπορεί να οριστεί ένας γενικά αποδεκτός ορισμός της παιδείας; Μην στενοχωριέσαι, αν υπάρχει η πολιτική βούληση να διορθωθούν τα πράγματα στην παιδεία υπάρχουν οι κατάλληλοι άνθρωποι που ξέρουν και ποιος θα είναι ο δάσκαλος και τι θα διδάσκεται και ότι άλλο θέλεις. Οι ερωτήσεις σου με κάνουν να αμφιβάλλω ως προς την εμπιστοσύνη που έχεις στους γύρω σου. Μάλλον σου αρέσει να επαναστατείς και να αμφισβητείς γενικότερα απλά για την αμφισβήτηση! Αλλά και η αμφισβήτηση, το ψάξιμο και η αναζήτηση από την "σωστή" παιδεία προέρχεται επομένως χαίρομαι για σένα μόνο όμως ως προς αυτό και όχι ως προς την ουσία των ερωτήσεών σου.

    Όσον αφορά στο παράδειγμά σου για τα τροχαία θεωρώ πως είναι εκτός θέματος μιας και ο darthiir απλά περιγράφει το γενικότερο κλίμα τρόμου και φόβου που καλλιεργείται με σκοπό οι κοινωνίες και τα άτομα να γίνονται ακόμη πιο ανεκτικά, να υποκύπτουν πιο εύκολα, να συμβιβάζονται και να μην διεκδικούν προς όφελος φυσικά συγκεκριμένων κοινωνικών στρωμάτων. Δεν νομίζω ότι κάτι τέτοιο γίνεται με τις ποινές για τα τροχαία που αναφέρεις. Σωστό μεν αυτό που λές για τις ποινές και την διαφορετική αντιμετώπιση στο εξωτερικό αλλά δεν είναι σχετικό με αυτό που θίγει ο darthiir.

    Εγώ συμφωνώ απόλυτα με τον darthiir στο κείμενό του αυτό, που ομολογώ πως με εξέπληξε με την ανάλυσή του! Θέλω να προσθέσω επίσης πως για μένα κάθε μεγάλο ζήτημα όπως η παιδεία, η υγεία κ.α. είναι καθρέφτης της κοινωνίας μας. Τέτοιος λαός είμαστε σαν Έλληνες και τέτοια παιδεία χάλια μας αξίζει, τέτοιο απαράδεικτο σύστημα υγείας μας αξίζει και τέτοιους βουλευτές αξίζουμε. Έχουμε ξεχάσει να απαιτούμε, να διεκδικούμε και να επιδιώκουμε βολεμένοι στον μικρόκοσμό μας. Αρνούμαστε να προσπαθήσουμε για το καλύτερο και μόνον όταν ο κόμπος φτάνει στο χτένι απαιτούμε αλλαγές. Αλλά τότε είναι αργά!

    Επίσης Oldskipper σε κάποιο σημείο αναφέρεις "θεωρεις οτι υπαρχει ενα γενικο + καθολικο αισθημα Δικαιου. Στις κοινωνιες μας δεν υπαρχει, ουτε μπορει να υπαρξει. Ειναι παρα πολυ πολυπλοκες. Που σημαινει: ΟΠΟΙΟΣΔΗΠΟΤΕ νομος ολο και καποια κοινωνικη ομαδα θα αδικει. Δεν μπορεις να το αλλαξεις αυτο με Παιδεια (ουτε με αλλο τροπο). Ουτε μπορεις να ζητας ευθυνες απο τον νομοθετη."
    Φυσικά και υπάρχει γενικό αίσθημα δικαίου το οποίο ακόμα και οι κοινωνικές ομάδες που αδικούνται το έχουν. Απλά δεν το παραδέχονται γιατί έτσι τους βολεύει.
    Για παράδειγμα θα σου πω το εξής: Έχουμε δύο άτομα. Ο ένας μπήκε στο δημόσιο με αξιοκρατικά κριτήρια και ο άλλος βολεύτηκε από κάποιον βουλευτή αναξιοκρατικά. Αν τους ρωτήσεις ο δεύτερος θα σου πεί ότι έτσι πρέπει να γίνεται, να μπαίνουν δηλαδή όλοι με το μέσον. Δεν το πιστεύει όμως. Αν κάποια στιγμή φτάσει σε κρίση συνειδήσεως θα παραδεχτεί πως δεν είναι έτσι το σωστό αλλά το υποστηρίζει γιατί έτσι τον βολεύει και γιατί αλλιώς δεν πρόκειται ποτέ να έπαιρνε την θέση που είχε. Επομένως γενικό αίσθημα δικαίου υπάρχει απλά το όλο θέμα είναι κατά πόσον υπάρχει η παιδεία που λέγαμε ώστε να αναγνωρίζεται η αδικία μιας κοινωνικής ομάδας, από μία άλλη κοινωνική ομάδα που ευνοείται. Άλλωστε στις δημοσκοπήσεις που γίνονται 9 στους 10 Έλληνες απαντούν ότι οι διορισμοί θα πρέπει να γίνονται αξιοκρατικά αλλά στην καθημερινή τους ζωή προσπαθούν να βολέψουν το παιδί τους δια της πλαγίου οδού. Συνεπώς αίσθημα δικαίου καθολικό υπάρχει αλλά επειδή δεν μας βολεύει το παραβλέπουμε και δεν αντιδρούμε, γινόμαστε ρεαλιστές και καταλήγουμε να συμπεριφερόμαστε όπως οι άλλοι που κατηγορούμε. Η παιδείας όμως δημιουργεί όπως λέει και ο darthiir "σκεπτόμενους ανθρώπους με κρίση" και άρα ανθρώπους που φτάνουν σε κρίση συνηδήσεως γιατί σκέπτονται!!!

    Πολύ σωστά η Αλεπουδίτσα λέει πως ο darthiir είναι ιδεαλιστής και ο oldskipper ρεαλιστής. Ο ρεαλισμός όμως σε κάνει να σκέφτεσαι ρεαλιστικά και άρα να προσπαθείς να επιβιώσεις μέσα στην πραγματικότητα με το να γίνεσαι στην πραγματικότητα σαν και αυτούς που κατηγορείς. Φαύλος κύκλος δηλαδή, με συνεχή κατρακύλα. Τουλάχιστον ο ιδεαλισμός σε οδηγεί στο να ενεργείς διαφορετικά από όλους τους άλλους, έχοντας έναν στόχο στο μυαλό σου και μερικά πράγματα που θα ήθελες να διορθωθούν. Οπότε σαφώς προτιμώ το να είμαι ιδεαλιστής από το να είμαι ρεαλιστής.

    Παρακάτω oldskipper γράφεις (ρεαλιστικά πάντα) "Οταν φτασεις σε μια τετοια κοινωνια, σφυρα μου. Δυνατα ομως, για να σε ακουσω εδω που θα ειμαι."
    Η κοινωνία της Σουηδίας αγαπητέ oldskipper είναι μια τέτοια κοινωνία. Παλιότερα μάλιστα λόγω "κρίσης συνείδησης της κοινωνίας", σκεπτικισμού και συνεχούς αναζήτησης εξαιτίας της σωστής παιδείας τους και όταν είχαν εξαντληθεί τα όρια του κοινωνικού προσώπου του καπιταλιστικού συστήματος στην χώρα τους έγινε δημοψήφισμα για το αν θα θελήσουν να περάσουν σε σοσιαλιστικό σύστημα. Σε τέτοιο σημείο είχαν φτάσει οι άνθρωποι που νοιάζονταν ακόμη περισσότερο για το κοινωνικό πρόσωπο του κράτους τους και όταν μάλιστα ήταν πρώτοι στους λεγόμενους κοινωνικούς δείκτες. Αυτό αν μη τι άλλο δείχνει κοινωνία και πολίτες που ψάχνονται, διεκδικούν την μετάβαση ακόμη και όταν βρίσκονται σε καλύτερη θέση από πολλούς άλλους Ευρωπαίους. Δεν επαναπαύονται, διαρκώς αμφισβητούν (με ουσία και στόχους όμως και όχι απλά για να αμφισβητούν),δείγμα ατόμων με τρομερή παιδεία. Α και παρεπιπτόντως, το εκπαιδευτικό τους σύστημα θεωρείται ένα από τα καλύτερα στον κόσμο.

    Να λοιπόν ένα παράδειγμα στο ερώτημά σου για το πώς θα έπρεπε να είναι η παιδεία μας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. Ας πάρουμε την απλή περίπτωση της κατά γράμμα εφαρμογής του νόμου στην οδική συμπεριφορά. Ας σκεφτούμε λιγάκι:

    Πόσο επικίνδυνη μπορούμε να κάνουμε την οδήγησή μας χωρίς να παραβαίνουμε ούτε έναν από τους νόμους και τα όρια του κώδικα;
    Πόσο ασφαλές μπορεί να είναι το ταξίδι μας ακόμα και αν παραβιάσουμε ορισμένες από τις διατάξεις και τα όρια του κώδικα;
    Πόσοι από εμάς αγνοούμε πλήρως ορισμένες από τις διατάξεις του κώδικα;
    Πόσες φορές αναγκαζόμαστε να παραβούμε τον κώδικα εξ αιτίας ορισμένων μη-παραβατών, αλλά επικίνδυνων ή παράλογων οδηγών;
    Πόσες φορές ο κώδικας είναι εντελώς παράλογος και θεσπίστηκε (στα συγκεκριμένα σημεία) έτσι για να εξυπηρετήσει μόνο συμφέροντα, σπάζοντας τα νεύρα των οδηγών;
    Ο νευριασμένος, ακόμα και από τον κώδικα τον ίδιο, οδηγός είναι ικανός να κάνει σωστές εκτιμήσεις;
    Έχοντας δεδομένο ότι δεν μπορείς να ελέγξεις κάθε στενό, κάθε επαρχιακό δρόμο, κάθε χιλιόμετρο της εθνικής οδού, πόσο θα αυξάνεται η παραβατικότητα των οδηγών σε περιοχές που είναι δεδομένο ότι θα είναι ανεξέλεγκτοι, όταν προηγουμένως τους έχεις «μαστιγώσει»;
    Γιατί άραγε ορισμένοι οδηγοί των κρατών με λιγότερα ατυχήματα, όταν έρχονται στην Ελλάδα οδηγούν τόσο επικίνδυνα που εγείρουν την εύλογη απορία: «Μα καλά δεν τους μαθαίνουν να οδηγούν εκεί έξω;»
    Γιατί μέσα στον τελευταίο μήνα έχω μετρήσει πάνω από 20 εν δυνάμει δολοφόνους αυτοκινητιστές σε οχήματα που δεν φέρουν ελληνικές πινακίδες;

    Όσοι από εμάς έχουν γνώση της μετρολογίας:
    Τα όργανα μέτρησης ταχύτητας, επιπέδου αλκοόλ στις αναθυμιάσεις των πνευμόνων μας κοκ, έχουν ελεγχθεί και αν ναι, με βάση πιο σύστημα ISO;
    Ποια η διακριτική ικανότητα των οργάνων, ποια η τυπική αβεβαιότητά τους και ποιο το διάστημα εμπιστοσύνης της τιμής που δίδουν;
    Ποια η σύνθεση της συνάρτησης σφαλμάτων, ξεκινώντας από το μάτι του οδηγού, περνώντας στο κοντέρ του αυτοκινήτου, στη συνέχεια στο ραντάρ και τέλος στο καταγραφικό όργανο που δίδει την τιμή; Ποια η τυπική αβεβαιότητα της συνολικής αυτής συνάρτησης που αποδίδει την τιμή που θα χρησιμοποιήσει ο νόμος για να κρίνει τον παραβάτη;
    Ποια η τυπική αβεβαιότητα της αντιστοίχησης του επίπεδου αλκοόλ στις αναθυμιάσεις της ανάσας, με τα επίπεδα αλκοόλ στο αίμα και ακόμα περισσότερο με την απώλεια συνείδησης;
    Ποια η αβεβαιότητα στην απόφαση αθώου ή ένοχου ανθρώπου, ώστε να εξαντλήσεις την αυστηρότητά σου επάνω του;
    (Όσοι γνωρίζουν τις αληθείς απαντήσεις των ανωτέρω, γνωρίζουν ότι αν η παράβασή τους δεν είναι κατάφορη, κανένα δικαστήριο δεν μπορεί να τους καταδικάσει, ακόμα και αν είναι παραβάτες)

    Ξεχνώντας όλα τα υπόλοιπα και στεκόμενοι μόνο στο «Πόσο επικίνδυνη μπορούμε να κάνουμε την οδήγησή μας χωρίς να παραβαίνουμε ούτε έναν από τους νόμους και τα όρια του κώδικα;», μήπως αντιλαμβανόμαστε ότι και εδώ μόνο η σωστή κυκλοφοριακή αγωγή μπορεί να λύσει τα προβλήματα, ενώ στην ουσία η επιβολή αδυνατεί να βελτιώσει ουσιαστικά την κατάσταση;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. Darth, άμα είναι να ανεβάσεις ποστ καλέ μου, ξέρεις εσύ !!!!!!!!!!
    ;-)

    [σκέφτεσαι όμως και να την κάνουμε επικίνδυνη και να παραβαίνουμε τους νόμους;;;; ]

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  29. Ξέρω ξέρω....
    To ψήνω....
    Άμα με αφήσετε ν' αγιάσω...

    Και ξέρεις εεε το επόμενο post θα είναι αφιερωμένο σε 'σένα... ότι ακριβώς ζήτησες ;p

    [Δηλάδή εσύ άμα σεβόσουν τον εαυτό σου θα τους παρέβαινες; Άσε που τώρα έχεις χάσει και σε δημοτικότητα που δεν σε βγάζουν τόσες φώτος :ppp Όπως και να έχει το στήριζες το σύστημα ;)]

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  30. [Xμμ τουίνγκο εεε;;;... χμμμ κάτσε να τους πάρω να κάνουν το όριο 60, 80 είναι περβολικό για εσένα.... :ppp]

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  31. Καμηλιέρη, ΔΕΝ ζητησα να είναι αφιερωμένο σε μένα, ούτε καν σχετικό ... Ξέρεις τι ζήτησα: τα αποκλειστικά δικαιώματα ανάγνωσης για ένα 10λεπτο!!!

    {τώρα που δεν ταξιδεύω κάθε πρωΐ, και 50 κάντο!!!}

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  32. Για άλλη μια φορά αποδεικνύεται ότι όσο "αυστηρά και αν τηρηθούν οι νόμοι, αυτοί που θέλουν, θα τους παραβούν, και πως μόνο η σωστή ενημέρωση/παιδεία κτλ θα ανατρέψει "σφάλματα" που ακόμα και η "αυταρχική" θρησκεία δεν μπόρεσε να αλλάξει αλλά αναγκάστηκε να το ενστερνισθεί.

    Το θέμα περί κλειτοριδεκτομής...
    Όσο και αν είναι "έθιμο", είναι βάρβαρο. Αλλά άμα δεν δείξεις τους κινδύνους και τους βαρβαρισμούς που εμπεριέχει, ώστε να το αποτρέψεις, δεν έχει νόημα να προσπαθείς με νόμους να το καταστείλεις, όπως αποδεικνύεται από τους εν Φινλανδία Σομαλούς..

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Για πες...