Αλήθεια, αναρωτιέμαι, γιατί πειράζουν οι λέξεις και γιατί πρέπει να διαστρεβλώνουμε και να ξεχνούμε τα γεγονότα; Ο συνωστισμός στο λιμάνι λέει έγινε φυγή υπό δραματικές συνθήκες. Διωγμός ήταν. Λαοθάλασσα αποκλεισμένη στο λιμάνι μιας πόλης που καιγόταν. Βάρκες που δεν έφταναν και μέσα στον πανικό βούλιαζαν υπέρβαρες. Γύρω-γύρω καμία διέξοδος. Οι εισβολείς σκότωναν όποιον έβρισκαν, έπιαναν τις κοπέλες και τις βίαζαν και μετά τους έκοβαν τα στήθη για να μην μπορούν να θηλάσουν. Πραγματικότητα που πρέπει να θυμόμαστε και που θρασύτητα υπουργοί και συγγραφείς του συμφέροντος θέλουν οδηγήσουν στην λήθη.
«Φυγή υπό δραματικές συνθήκες…»
Ο γάμος λέει προτείνεται να είναι συμβόλαιο οκταετούς διάρκειας. Συμβόλαιο; Πόσα άλλα πλήγματα πρέπει να δεχθεί η οικογένεια; Η ανθρωπιά; Η επικοινωνία; Σε πόσο χαμηλό επίπεδο μπορεί να φτάσει η ανθρωπότητα πριν αρχίσει να αντιδρά; Πόσο πρέπει να ξεφτιλισθεί κάθε αξία; Πόσο κοντά στο επίπεδο της ζούγκλας πρέπει να ξαναβρεθούμε; Ζούγκλα μοναξιάς και ανταγωνιστικότητας σε κάθε επίπεδο της ζωής μας. Και το ονομάζουν και νεοτερισμό… ανάπτυξη…
Μεταρρυθμίζουμε τον άνθρωπο επιστρέφοντάς τον καθημερινά στην ζωώδη του κατάσταση.
Ώρα για τον δεύτερο καφέ της ημέρας…
7ετή διάρκεια ( "όσα τα χρόνια της φαγούρας" )λέει η πρόταση καμηλιέρη και τώρα που το σκέπτομαι δεύτερη φορά μπορεί να μην έχει και τόσο άδικο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΈτσι κι αλλιώς ο γάμος είναι μια συμβολαιογραφική πράξη που δεν έχει να κάνει με την ανθρωπιά , την επικοινωνία, την αγάπη κλπ.
Και επειδή μιλώ εκ πείρας το αυτόματο διαζύγιο έσωσε πολλές ζωές, το ίδιο μπορεί να κάνει ενδεχομένως και ένας γάμος με ημερομηνία λήξης.
Σκέψου πόσοι θα αισθάνονται ανασφαλείς!
Και να ξέρεις, η ανασφάλεια( το να μην έχεις δέσει το γάιδαρο σου δηλαδή) είναι η πηγή του έρωτα και του ενδιαφέροντος ;)
( για την Ιστορία, σίριαλ το κάναμε και όσο το συνεχίζουμε, "επιστήμονες" ή μη, γινόμαστε και σούργελο)
Θα διαφωνήσω κάθετα με το "συμβόλαιο" (νομίζω ότι έχω δικαίωμα - μετράω ήδη 15 χρόνια γάμου, και συνεχίζουμε...)
ΑπάντησηΔιαγραφή7ετή διάρκεια λέει - μα δεν παντρεύεται -ή δεν θα έπρεπε-κανείς με χρονοδιάγραμμα...
(δλδ, αν στα 2-3 χρόνια αποφασίσεις να χωρίσεις, "σπας" το συμβόλαιο, σαν τους τηλε-αστέρες;)
**έχεις κι εσύ θέμα με το διωγμό, ε;;
Καλό μεσημέρι :)))
Την ενδεχόμενη αύξηση της ανευθυνότητας που θα επιφέρει;
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα παιδιά που θα καταλήξουν λόγω των ανεύθυνων κινήσεων να ζουν σε μονογονεϊκές οικογένειες;
Ο γάμος ως γάμος, στενά ορισμένος, είναι συμβόλαιο, η δημιουργία οικογένειας όμως προϋποθέτει ανθρωπιά, επικοινωνία, ζεστασιά. Πράγματα που δεν τα βρίσκεις ποτέ σε ένα συμβόλαιο. Ναι η ανασφάλεια μπορεί ίσως και να διατηρεί τον έρωτα, αν και δεν το πιστεύω, αλλά η υγειής οικογένεια χρειάζεται ασφάλεια…
Το βιβλίο της Ιστορίας το διάβασα πρίν το αποσύρουν. Για να καταλαβαίνω τι λένε οι πολέμιοι και οι υπερασπιστές του. Σαν παραμυθάκι μου φάνηκε, χωρίς πολλές λεπτομέρειες, ευχάριστο "μια φορά και ένα καιρό". Τώρα κατά πόσον είναι Ιστορία αυτό, άλλο καπέλλο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕνας γνωστός μου εκπαιδευτικός μου είπε ότι το βιβλίο είναι απαραίτητο να συμβαδίζει με τα αντίστοιχα της ΕΕ. Δεν έχει νόημα να γράφονται με ανατριχιαστικές λεπτομέρειες τα εγκλήματα του Χίτλερ στη Γαλλία, ή τι τους έκανε τους Εβραίους, όταν οι οικονομικές σχέσεις μεταξύ των λαών αυτών είναι σημαντικές. Αντίστοιχα οι σφαγές που υποστήκαμε απο τους Τούρκους δεν χρειάζονται να λέγονται με λεπτομέρειες, μόνο βλάβη μπορούν να επιφέρουν στις Ελληνοτουρκικές σχέσεις.
Ετσι για χάρη των σχέσεων, η Μικρασιατική καταστροφή ήταν ένας γατοκαυγάς, που άνοιξαν μερικές μύτες.
Αντίστοιχα ήταν και η εισβολή στη Κύπρο, ένα πανηγύρι που Τούρκοι πήγαν να φάνε αμπελοπούλια και τσακώθηκαν με τον μάγειρα. Και φάπα στη φάπα έγινε το μπούμ.
Να μη πληγώνουμε τα αισθήματα των οικονομικών μας υποστηρικτών!
Βλέπω να την πάμε μακριά την βαλίτσα :))
ΑπάντησηΔιαγραφήΑς τα πάρουμε ένα ένα.
Κατ αρχήν ας αφήσουμε απ έξω τα παιδιά. Το γνωστό "ανέκδοτο" δεν χωρίζω για τα παιδιά μου με αφήνει παγερά αδιάφορο και ως εκ τούτου...
Ας μείνουμε λοιπόν στην σχέση των δύο συζύγων αυτή κάθε αυτή.
Μέχρι το 1981, το διαζύγιο ήταν μια πολύ μα πάρα πολύ περίπλοκη διαδικασία μέσα από την οποία σε διαβεβαιώ καταστρέφονταν ζωές "ένοχων" και αθώων ( και εδώ βάλε και τα παιδιά μέσα στα θύματα).
Το "αυτόματο" διαζύγιο έδωσε κάποια λύση αλλά ακόμη και σε αυτήν την περίπτωση (με την "ψευδορκία" να είναι πολύ της μόδας στις αίθουσες των δικαστηρίων,) ο μέσος χρόνος αναμονής( και ότι αυτό συνεπάγεται) του δεν ήταν λιγότερος από 4-5 χρόνια.
Τα χρόνια πέρασαν, φτάσαμε στην δεκαετία του 90 και τα πράγματα έγιναν κάπως καλύτερα.
Καλύτερα απ ότι ήταν πριν αλλά όχι και καλά. Στις περιπτώσεις που υπήρχαν παιδιά ή περιουσία η κατάσταση των δύο εμπλεκομένων αλλά και των παιδιών που βίωναν την έχθρα και την αντιπαλότητα στην πιο άγρια τους μορφή δεν νομίζω ότι θα την περιέγραφε κανείς ως υγιή.
Αυτή η κατάσταση λίγο πολύ έχει φτάσει και στις μέρες μας απαράλλαχτη.
Ο θεσμός του γάμου ( τουλάχιστον στην σημερινή του μορφή) δεν καλύπτει κανέναν (ο αριθμός των διαζυγίων το αποδεικνύει περίτρανα). Σίγουρα κάτι πρέπει να αλλάξει και σίγουρα το ποτάμι δεν γυρνά προς τα πίσω.
Όσο αφορά την πρόταση και το σκεπτικό της δεν την γνωρίζω και καλά μιας και δεν την έχω μελετήσει.
Σίγουρα πρέπει να υπάρξουν υποχρεώσεις αλλά και δεσμεύσεις, δικαιώματα αλλά και υποχωρήσεις σε μια σειρά από ζητήματα όπως η επιμέλεια και η γονική μέριμνα των παιδιών, ο χωρισμός της περιουσίας που ενδεχομένως αποκτήθηκε από κοινού, το δικαίωμα στην κατοικία εάν αυτή υφίσταται κλπ.
Οι μονογονιακές οικογένειες( ως αποτέλεσμα ενός διαζυγίου) πολλές φορές είναι καλύτερες από αυτές που θα υπήρχαν παρουσία και των δύο γονέων.
Βεβαίως και η δημιουργία οικογένειας προϋποθέτει ανθρωπιά κλπ .Όταν χαθούν αυτά να δεις τι γίνεται!
Η υγιής οικογένεια δεν χρειάζεται ασφάλεια! Ανθρώπους που θέλουν να βρίσκονται μαζί χρειάζεται αλλιώς χέστα και άστα.
Εάν λοιπόν θέλουν να συνεχίσουν μαζί μπορούν άνετα να το κάνουν Εάν όχι σίγουρα θα τους διευκολύνει το μέτρο αυτό ( ή κάποιο άλλο προς αυτήν την κατεύθυνση) και το γεγονός αυτό να είσαι σίγουρος ότι θα ωφελήσει τους εμπλεκόμενους αλλά και τα παιδιά τους.
[ ο γιος μου είναι 22 χρονών , μένει μαζί μου αλλά και με την μητέρα του, και με την νέα μου (εδώ και 17 χρόνια) γυναίκα-σύντροφο τα πηγαίνει περίφημα όπως φυσικά και με την ετεροθαλή αδερφή του. Κάποια στιγμή θα γράψω ένα ποστ με το τι τράβηξα όλα αυτά τα χρόνια και ίσως τότε να καταλάβεις…]
Οι καλοί λογαριασμοί κάνουν τους καλούς φίλους αγαπητέ καμηλιέρη, και οι περισσότεροι σύζυγοι έχουν πάψει προ πολλού να είναι φίλοι…..
Δεν είναι θέμα βαλίτσας καπετάνιο, ούτως ή άλλως χωρίς την διάθεση να δέσεις την ζωή σου με τον άλλο και να τον στηρίξεις στα κακά, δεν έχει νόημα η οικογένεια. Από της δικής μου σκοπιάς δεν θέλω να το κάνω, ούτε θέλω να πιστεύω πως ο άλλος θα με «κρεμάσει» ανά πάσα στιγμή. Ο γάμος και η οικογένεια είναι για εμένα θέμα ευθύνης. Και σε μια κοινωνία που ούτως ή άλλως μαστίζεται ήδη από ανευθυνότητα, πολύ φοβούμαι θα την αυξήσει. Όσο για τις μονογονεϊκές οικογένειες, είμαι κάθετα αντίθετος. Όπως και για το να κάνεις παιδιά χωρίς να είσαι συνειδητοποιημένος. Τώρα το αν είναι καλύτερο, το μέλλον ίσως το δείξει, αλλά απλά ένα τέτοιο μέλλον που η συμβίωση με έναν άνθρωπο θα γίνει καθαρά θέμα συμβολαίου, εμένα δεν με ελκύει καθόλου. Αντιθέτως μου δημιουργεί αρνητικότητα. Αν χρειάζομαι κάτι πλάι μου, είναι ένας άνθρωπος που θα μοιραστεί την ζωή και τα όνειρά μου μαζί μου - και εγώ μαζί του - και θα ξέρω πως θα με στηρίξει και θα τον στηρίξω στα δύσκολα, όχι να αναρωτιέμαι αν θα λακίσει με την πρώτη δυσκολία. Όσο για τις εξασφαλίσεις καπετάνιο μου, δυστυχώς όλοι οι νόμοι τις γυναίκες εξασφαλίζουν, εμάς χεσμένους μας έχουν…
ΑπάντησηΔιαγραφήΠαρεπιπτόντως, ποτέ δεν κατάλαβα γιατί η γνώση της αλήθειας δημιουργεί έχθρες και κάνει κακό στις σχέσεις (ανθρώπινες-διακρατικές). Εγώ αντίθετα πιστεύω πως η αλήθεια απελευθερώνει…
Εδώ πάλι καλοκαίρι! Ete Indien που παρόλη την κούραση δεν περνάει απαρατήρητο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα συμφωνήσω απόλυτα με τον καπετάνιο. Η υγιής οικογένεια δεν ορίζεται από χαρτιά και νομικές δεσμεύσεις, είναι προσωπικό συμβόλαιο... Έχω δει αρκετά παιδιά να ταλαιπωρούνται στον βωμό μιας οικογένειας που μόνο σε χαρτιά υπήρξε... Και πολλές οικογένειες που μόνο αυτό δεν είναι. Σίγουρα, οι υγιείς οικογένειες δεν θα πληγούν από ένα τέτοιον νόμο. Οι pretend ίσως ανακουφιστούν κάπως.
Νούμερο 7 ή 8. Τέλος εργασιών, καλοκαιράκι έξω!
Βάλε ένα καφέ για να σου τα αναλύσω όλα διότι αδυνατώ να πράξω τοιούτον senza caffeina!
ΑπάντησηΔιαγραφή"..δυστυχώς όλοι οι νόμοι τις γυναίκες εξασφαλίζουν, εμάς χεσμένους μας έχουν…"
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο αυτό μου έλεγαν και όλοι οι δικηγόροι πριν 19 χρόνια , όταν και προσπαθούσα να προστατέψω το δικαίωμα μου στην επιμέλεια του παιδιού μου.
Τώρα , μετά από 19 χρόνια, ΕΓΩ έχω χεσμένους τους σχετικούς νόμους
Όταν θελήσεις πραγματικά κάτι, κανένας , μήτε θεός μήτε άνθρωπος , δεν μπορεί να σου σταθεί εμπόδιο καμηλιέρη . Όλα εξαρτώνται από το τι είσαι διατεθειμένος να χάσεις .
Για την αλήθεια, ναι σε κάποιες περιπτώσεις επιβάλλεται να κρυφτεί η να αφεθεί να ξεθωριάσει. Η ζωή γίνεται τόσο δύσκολη καμιά φορά που συνταγές και αδιαπραγμάτευτες απόψεις μόνο ακόμη δυσκολότερη την κάνουν.
Τα αποτελέσματα της αλήθειας είναι αυτά που κανονίζουν εάν πρέπει να ειπωθεί.
( χώρια που η αλήθεια είναι και αυτή ένας ζωντανός οργανισμός που διαμορφώνει και διαμορφώνεται κάθε μέρα , μα κάθε μέρα που περνάει)
Οπότε, μπροστά στις διευκολύνσεις προς τις pretend, το γεγονός πως πιθανότατα θα αυξήσει τις ανεύθυνες κινήσεις, φέρνοντας πιθανόν περισσότερα «pretend» παιδιά και αυξάνοντας τον μέσο όρο ηλικίας δημιουργίας υγειούς οικογένειας, σας αφήνει παγερά αδιάφορους. Εμένα πάλι όχι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠέρα από αυτό, και παρόλο που συμφωνώ απόλυτα ότι η υγειής οικογένεια είναι στο χέρι του καθενός να την κάνει και εντελώς πέρα από τους νόμους, νόμοι και ενέργειες σαν αυτή και σαν τα προγαμιαία συμβόλαια κτλ, πλήττουν σοβαρά και την εμπιστοσύνη. Μου είναι αδύνατο να εμπιστευτώ και να αφεθώ σε έναν άνθρωπο αν δεν ξέρω πως κάνει το ίδιο. Και πως μπορώ να το ξέρω; Η αλήθεια είναι πως δεν μπορώ. Εξ ου και όσο πιο εύκολο είναι να διαλύσεις έναν γάμο, τόσο λιγότερο μπορεί να σε εμπιστευτεί κάποιος ότι το κάνεις συνειδητοποιημένα και θα σταθείς στο ύψος των περιστάσεων...
Όσον αφορά στην αλήθεια τώρα, είμαι απόλυτος υποστηρικτής και αυτής αλλά και του «Δεν ξεχνώ».
Χμμμμ, ξέρεις ( κι αν δεν το ξέρεις μάθε το) ότι είμαι υπέρμαχος της θετικής σκέψης σε κάθε βήμα που επιχειρώ να κάνω αλλά και σαν στάση ζωής γενικότερα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι ασφαλώς πιστεύω ότι η κατάκτηση αυτής της στάσης ζωής δεν περνά μέσα από συμβόλαια δεσμεύσεων κλπ.
Ακόμη και στις μπίζνες καμηλιέρη η βάση είναι η εμπιστοσύνη που δημιουργείται μέσα από την έρευνα και την γνώση αυτού που θέλω να κάνω και με ποιόν.
Πέρα από τους πάμπολλους δικηγόρους και συμβολαιογράφους που θα ασχοληθούν ώστε να δέσουν σωστά την όποια συμφωνία, ξέρουμε όλοι μας ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ ότι δεν μας σώνει τίποτε έτσι και στραβώσει κάτι ή κάνουμε μια λάθος επιλογή(απ την χασούρα κέρδος δεν βγαίνει που να χτυπάς τον πισινό σου κάτω όσο θέλεις)
Σε θεωρώ αρκετά ευφυή ώστε να μην επηρεάζεσαι ούτε από "όρκους αιώνιας αγάπης" αλλά ούτε και από τυπικές ημερομηνίες λήξης μιας κίνησης. Όπως επίσης πιστεύω ακράδαντα ότι δεν είσαι από αυτούς που δέχονται να μένει κάποιος μαζί του λόγο δυσκολιών που παρουσιάζει ένα διαζύγιο..
Ο ανεύθυνος άνθρωπος δεν συμμορφώνεται από νόμους και εν πάση περιπτώσει εγώ προσωπικά δεν θέλω κανέναν τέτοιον "συμμορφωμένο" δίπλα μου. Να συνυπάρξω, έχω ανάγκη, με έναν άνθρωπο που θέλει όσο τίποτε άλλο να είναι μαζί μου. Και ένας τέτοιος άνθρωπος δεν περιορίζει ούτε ρυθμίζει την υπευθυνότητα του από το τι ισχύει κάθε φορά στο νομικό καθεστώς που διέπει την συμβολαιογραφική πράξη (γιατί έτσι την αντιλαμβάνομαι εγώ) του γάμου.
Όταν βρεθείς σε ένα πραγματικά σοβαρό δίλημμα στάσης και συμπεριφοράς τότε ενδεχομένως αναθεωρήσεις τάχιστα την αδιαπραγμάτευτη θέση σου για την «αλήθεια». Φαντάζομαι ότι σαν συγγενής ενός μικρού παιδιού ( θυμίζοντας σου ότι η μισή αλήθεια είναι ψέμα) που πεθαίνει, δεν θα τρέξεις να το ενημερώσεις με λεπτομέρειες τι ακριβώς θα του συμβεί μετά από 1ή 2 χρόνια. Και βεβαίως δεν θα του αναλύσεις την αλήθεια περί σκουληκιών που θα αναλάβουν την βρώμικη δουλειά , όπως ασφαλέστατα δεν θα αναπτύξεις την αθεΐα σου και την πίστη σου για την ανυπαρξία μιας άλλης ζωής , να μην σου πω ότι μάλλον θα πρέπει πάση θυσία να το πείσεις για το αντίθετο.(να πεις δηλαδή ένα τεράστιο ψέμα και να το πεις όσο καλύτερα γίνεται )
Δεν είναι η "αλήθεια" ο στόχος της ζωής μας αγαπητέ φίλε αλλά η ίδια η ζωή και η ποιότητα της. Αυτό σημαίνει αυτόματα ότι ΚΑΙ η αλήθεια θα μπει στην βάσανο της κριτικής και θα εξεταστεί για το εάν λειτουργεί προς αυτήν την κατεύθυνση ή προς άλλη.
Η αλήθεια είναι ότι υπήρξε εμφύλιος στην Ελλάδα αλλά καλό θα είναι να «ξεχάσουμε» γρήγορα όλες εκείνες τις "αλήθειες" που συνέβησαν την περίοδο εκείνη ( εάν φυσικά θέλουμε να προχωρήσουμε μπροστά αλλά και μαζί)
Η αλήθεια είναι επίσης ότι, ότι θέλει να μάθει κάποιος το μαθαίνει αλλά επίσης μια άλλη αλήθεια είναι ότι όλοι μας επιλέγουμε τι θέλουμε να μάθουμε κάθε φορά.
Μέσα λοιπόν απ αυτό το πρίσμα θεωρώ σωστό το να μην τονίζονται ( και μάλιστα με κεφαλαία) γεγονότα και απόψεις που νομίζουμε ότι αληθεύουν σε παιδιά 10-12 χρονών. Γιατί ο τονισμός μιας "αλήθειας" σε τέτοιες ηλικίες δεν καθιστά απλώς μια άποψη ως ντε φάκτο αλλά δημιουργεί συγκεκριμένες τάσεις και ιδεολογικά υπόβαθρα. Σε κάποιες μάλιστα σκοτεινές περιόδους αυτό λέγεται και προπαγάνδα.
Εάν η Κρήτη και η Μάνη μένανε σε "πραγματικές Ιστορίες"( ειπωμένες γλαφυρά σε μικρά παιδιά ) θα είχαν πάψει προ πολλού να υφίσταντο.
Θα είχαν αλληλοσκοτωθεί όλοι.!
Όλα λοιπόν είναι ρευστά και όλα συζητήσιμα .
( σταματώ εδώ την πολυλογία μου γιατί κινδυνεύω να γίνω-εάν δεν έχω ήδη γίνει- και βαρετός):)
Καπετάνιο μου νομίζω ότι ήδη είπα πως συμφωνώ στο ότι δεν κάνουν οι νόμοι και οι περιορισμοί την υγιή σχέση, άλλωστε ούτως ή άλλως οι νόμοι δεν μπορούν να προσφέρουν σχεδόν τίποτε παραπάνω από τυφλοσούρτες που λύνουν τις διαφορές εκ των υστέρων (κάθε άλλο παρά νομιμόφρονας θεωρούμαι). Ο φόβος μου είναι πως ο συγκεκριμένος νόμος θα αυξήσει την ανευθυνότητα και φυσικά διαφωνώ με την οπτική από την οποία βλέπει τις σχέσεις. Και ξέρεις πόσο επιρρεπής είναι ο κόσμος στην ανευθυνότητα. Και η συγκεκριμένη οπτική μετατρέπει την έννοια του γάμου σε ανεύθυνη πράξη από την οποία μπορείς να ξεφύγεις με την λύση ενός απλού συμβολαίου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌσο για την αλήθεια… το ψέμα μπορεί να επιφέρει θετικά αποτελέσματα μόνο για λίγο και μόνο για να βοηθήσει μέχρι την αποκάλυψη της αλήθειας. Το ψέμα όμως ως ψέμα είναι καταστροφή. Οδηγεί σε ένα νέο ψέμα για να καλύψεις το προηγούμενο και πάει λέγοντας. Κάπου θα πιαστείς. Είμαι υπέρ της αλήθειας και αυτή ποτέ δεν δημιουργεί έχθρες. Άλλωστε μια συγνώμη, μια ορθή συμπεριφορά αρκεί για να συγχωρήσουμε. Να συγχωρήσουμε πρέπει, όχι να ξεχάσουμε. Δεν πρέπει να ξεχάσουμε. Αν ένα κράτος δεν έχει την ικανότητα να φερθεί σωστά δεν αξίζει να το συγχωρήσουμε. Αν ένας λαός, το ίδιο. Το παλιό βιβλίο της ιστορίας δεν οξύνει τα πνεύματα ούτε σπρώχνει τα παιδιά στο μίσος, ρίξ’ του πάλι μια ματιά, κάπου θα σου βρίσκεται. Το καινούργιο όμως κάνει κόκαλα νεκρών να τρίζουν. Σήμερα ζουν άλλοι άνθρωποι. Δεν κρίνονται από το παρελθόν αλλά με το παρόν. Με μεγάλη μου χαρά «να συγχωρήσω» το παρελθόν (άλλωστε τον λαό τον συμπαθώ πολύ), αλλά το παρόν δεν δύναμαι να συγχωρήσω (αναφορικά με το κράτος και τις φατρίες του), ούτε δύναμαι να αποδεχθώ την λήθη. Η λήθη δεν βελτιώνει τις σχέσεις. Η λήθη απλά δημιουργεί τις συνθήκες για επανάληψη της ιστορίας.
Αντί του στραγγαλισμού της ιστορίας ας φτιάξουν ανθρώπους που σκέφτονται. Έτσι θα βελτιωθούν όλα, χωρίς να ξεχάσουμε...
δεν με ενδιαφερει να το ψαξω και να επιχειρηματολογησω.
ΑπάντησηΔιαγραφήτο μονο που δεν χωραει το μυαλο μου (και ξερω οτι στους περισσοτερους φαινονται σαν συναισθηματικες αηδιες και εφηβικη αφελεια ) ειναι πως μπορει να υπαρχει γαμος με ημερομηνια ληξης ?
εγω η αφελης οταν θελησω να παντρευτω και να ενωσω τη ζωη μου με καποιον, ενιωσα οτι θα ειναι για παντα,αν κατι αλλαξει στο δρομο δεν το γνωριζω αλλα με αυτο το σκεπτικο παντρευτηκα αν ηταν να υπογραψω 7ετες συμβολαιο θα ειχε σημασια η αγαπη και ο ερωτας ?
Ενδιαφέρουσα η συζήτηση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα ήθελα να μου επιτρέψεις να καταθέσω μερικές σκέψεις-ερωτήματα που προκύπτουν από τη δήλωση της γερμανίδας βουλευτού.
Δεδομένο: Ο γάμος έτσι κι αλλιώς είναι ένα συμβόλαιο.
Τα ερωτήματα.
Ερώτημα πρώτον. Το θέλουμε ορισμένου ή αορίστου χρόνου αυτό το συμβόλαιο;
(Όλα τα συμβόλαια μπορείς να τα καταγγείλεις, άρα τίποτα δεν είναι υποχρεωτικά ισόβιο.
Ερώτημα δεύτερον (που στην πραγματικότητα είναι πρώτο.) Ποια είναι τα συμβαλλόμενα μέρη και μην βιαστούμε να πούμε εκείνος και εκείνη. Οφείλουν να οριστούν. Οποιοσδήποτε τρίτος (περιλαμβανομένων και των παιδιών, που ενδεχομένως θα έρθουν κάποια στιγμή στη ζωή)θα μπορεί να καταγγείλει ή να απαιτήσει την μη καταγγελία του συμβολαίου; Και πώς;
Ερώτημα τρίτον. Αν ορίσουμε το συμβόλαιο σαν ορισμένου χρόνου, ποιες θα ήταν οι παράμετροι και ποιος θα τις ορίσει, για να καθοριστεί ο χρόνος ισχύος του;
Ερώτημα τέταρτον. Πώς θα ανανεώνεται αυτό το συμβόλαιο;
(άλλο η ανανέωση και άλλο η καταγγελία)
Μα θα μου πεις, έτσι που τα γράφεις αφήνεις απέξω τη συντροφικότητα και την ανθρώπινη επικοινωνία.
Καθόλου δεν τα αφήνω έξω αυτά. Το ερώτημα περί παραμέτρων περιέχει ΚΑΙ αυτά μέσα του...
Και ένα τελευταίο ερώτημα.
Γιατί τελικά παντρευόμαστε;
Υπογραφή.
Συζευγμένος περισσότερο από 30 χρόνια. Με την ίδια σύζυγο !!
1.Με οψιόν
ΑπάντησηΔιαγραφή7+7+7 και πάει λέγοντας , άσε που παραπάνω από 3-4 φορές δεν μπορούμε να το ανανεώσουμε γιατί μας παίρνει ο διάολος νωρίς ( από την πολύ καλοπέραση ...:)
2. Το συμβόλαιο αφορά τα δυο μέρη και μόνο ,όπως συμβαίνει και τώρα.
Το "σπάσιμο" του συμβολαίου από τα παιδιά δεν χρειάζεται να γίνει όπως και σήμερα ( με πατροκτόνους κλπ) μιας και η λύση του είναι κοντά.
Για τις υποχρεώσεις και τις καταγγελίες της σύμβασης ας μείνουν όπως έχουν μέχρι σήμερα (τα Ελληνικά δικαστήρια λύνουν σε καθημερινή βάση υποθέσεις που αφορούν πλημμελή άσκηση των καθηκόντων που απορρέουν από το σημερινό στατους κβο )
3. Δεν χρειάζεται περαιτέρω απάντηση.
4. Έχει απαντηθεί (1)
5. Σήμερα γιατί παντρευόμαστε?
( τα περί συντροφικότητας και επικοινωνίας στοχεύουν συγκινησιακά τον αναγνώστη και δεν αφορούν την συζήτηση μας( συμβόλαια κλπ)Κάλλιστα δυο άνθρωποι, μπορούν να συνυπάρξουν μαζί ( όπως ήδη γίνεται σε κάποιες αρκετές περιπτώσεις και δη ηλικιωμένων που δεν τους αφήνουν τα παιδιά τους να ξαναπαντρευτούν μήπως και χάσουν από την κληρονομιά)αγαπώντας και σεβόμενος ο ένας τον άλλον χωρίς να παντρευτούν. Εκτός εάν νομίζεις ότι ο γάμος καλλιεργεί τον έρωτα , την αγάπη και τον αλληλοσεβασμό.
(30 χρόνια με την ίδια σύζυγο ???? !!!!!! Ρε την καημένη! :)))))
ελα μωρε τωρα που πρεπει να μαθαινουμε και σωστα την ιστορια μας ναουμ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΠοιος μίλησε για σένα μιστερ καμηλιέρης!
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια τα παιδιά 10-12 χρονών μίλησα ( αυτό δεν ήταν το θέμα?).
Εσύ , εγώ και ο οποιοσδήποτε άλλος, μπορεί να μάθει ( όπως ήδη κάποιοι την έχουμε μάθει και ΟΧΙ στο δημοτικό φυσικά) ότι θέλει και για όποιο κράτος θέλει.
Δηλαδή έτσι όπως τίθεται το θέμα δεν ξέρω ποιος δουλεύει ποιόν τελικά!!
Φυσικά ο στόχος των ΜΜΕ είναι ακριβώς αυτός, να μην ξέρει κανένας τι συζητάμε!!
Τα κόκαλα των νεκρών τρίζουν από το ΣΗΜΕΡΙΝΟ επίπεδο Ιστορικής γνώσης και σεβασμού. Ρώτα 10 νοματαίους και άμα σου απαντήσει παραπάνω από ένας- κι αν- σωστά για τα τι και πως της Μικρασιατικής καταστροφής- και όχι μόνο- εμένα να μου περάσεις έναν χαλκά στην μύτη σαν αυτούς που βάζουνε στην ζούγκλα!
( και στα Ελληνικά ιστολόγια το τι έχω διαβάσει δηλαδή τον τελευταίο καιρό δεν περιγράφεται! Να γελάει και ο κάθε πικραμένος...)
7+7+7 και πάει λέγοντας Σώτο μου, και αν λάβουμε υπ’ όψη ότι τώρα θα έπρεπε να κάνεις την 7μη ανανέωση συμβολαίου, μπορείς ίσως να δεις τα κίνητρα πίσω από μια τέτοια «μεταρρύθμιση».
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι όμως καπετάνιο για εμένα, για εσένα, για το Σώτο και για όλους εμάς μιλάμε που παρόλο που ξεκινήσαμε να διδασκόμαστε ιστορία από εκείνο το κατάπτυστο σύγγραμμα, δεν μισούμε σήμερα για όσα πάθαμε τότε. Δεν είναι το βιβλίο και όσα γράφει που θα εγείρει το μίσος. Ούτε το γεγονός της γνώσης της αλήθειας. Μην τρελαθούμε τώρα αλλά υπάρχει μεγαλύτερη αντιπαλότητα Αθήνα-Θεσσαλονίκη ξεκινώντας τα ποδοσφαιρικά, απ’ ότι Ελλάδα-Τουρκία με αφορμή τη Σμύρνη. Αλλού εγείρεται το μίσος όταν εγείρεται. Και σίγουρα έχει να κάνει με το σήμερα. Το θέμα του βιβλίου έχει να κάνει απλά με το ότι η αλήθεια πειράζει. Έχει να κάνει με το ότι υποδεικνύει ξεκάθαρα τα αποτελέσματα και τις θηριωδίες του ιμπεριαλισμού, ανεξαρτήτως κράτους ή λαού. Και η απώλεια την μνήμης έχει να κάνει με την διευκόλυνση διαχείρισης των λαών.
Καμηλιέρη, θα σε στεναχωρήσω. Ναι, να μην ξεχνάμε την σφαγή της Σμύρνης, αλλά να μην ξεχνάμε επίσης ότι πριν μας σφάξουν στη Σμύρνη, είχαμε σφάξει κι εμείς ουκ ολίγους. Τι δουλειά είχαμε στην Αγκυρα, Καμηλιέρη; Αμα είχαμε κάτσει στ'αβγουλάκια μας, δεν θα μας είχαν σφάξει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι γιατί να μαθαίνουμε μισές αλήθειες? Γιατί να μην μαθαίνουμε και τα λάθη τα δικά μας, παρά μόνο τα κακά που μας έκαναν οι άλλοι? ε?
Ουδέποτε υποστήριξα πως θέλω την μισή αλήθεια. Δεν έχω κανένα πρόβλημα να βάλουν σφαιρική ιστορία. Φυσικά και δεν είχαμε καμία δουλειά πέρα από τα παράλια της ΜΑ και το γεγονός πως προσπαθήσαμε να πάμε στην Άγκυρα μας κόστισε. Όλα αυτά δεν σημαίνουν πως θα σβύσουμε το σύνολο της αλήθειας λοιπόν. Καθόλου δεν με στενοχώρησες. Η αλήθεια πονάει τους πάντες, δεν κλείνω τα μάτια μου όταν πονάει εμένα, αντιθέτως κατακρίνω και τις δικές μας ενέργειες :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτά παθαίνει κάποιος όταν στηρίζεται σε ξένες πλάτες ( και δη στην μαμά Ρωσία ) και πάει να το παίξει " ο καλύτερος και ο πιο μάχιμος στρατός στην Ευρώπη".
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι μετά ξυπνήσαμε....όταν μας πέταξαν στην θάλασσα.
Ιστορίες γι' αγρίους... Εμάς :(
ΑπάντησηΔιαγραφήΒλέπεις λοιπόν ότι μια ορθή και συνολική ιστορική ανασκόπηση θα μας βοηθούσε εκτός των άλλων να ξεφύγουμε από την εθνική τύφλωση της θεοποίησης των μεγάλων δυνάμεων και την ξενολατρία μας και να κοιτάξουμε και λίγο εμάς αντί να κοιτάμε συνέχεια τους άλλους; :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν φτάινε μόνον οι ξένες πλάτες παιδιά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι σίγουρα όχι η ρωσία που εκείνη την εποχή είχε άλλα πιο σημαντικά και εσωτερικά θέματα να λύσει.
Ο Α Παγκόσμιος Πόλεμος τελειωσε το 18 για όλη την Ευρώπη εκτός από την περιοχή μας. Με τηνν συνθήκη των Σεβρών, μοιράζονται τα απομεινάρια της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας στις 3 δυνάμεις της Entente. Ο Βενιζέλος -με την σαφως έξυπνη φιλοβρετανική πολιτική του- πετυχαίνει να περιέλθει στον ΕΛΕΓΧΟ και όχι ΚΑΤΟΧΗ της Ελλάδας η ζώνη της Σμύρνης. Τόσο επι Βενιζέλου, αλλά κυρίως μετά από τις εκλογές του 20, επί Κωνσταντίνου, ο έλεγχος μετατρέπεται αυθαίρετα σε επί της ουσίας κατοχή και η ζώνη της Σμύρνης επεκτείνεται με ΕΠΕΚΤΑΤΙΚΟ ΠΟΛΕΜΟ (άρα νεκρούς, βιασμούς, πλιάτσικο κλπ) μέχρι το Σαγγάριο.
Παράλληλα, στην τπυρκία ήδη από μια δεκαετία έχει ξεκινήσει το κίνημα του κεμάλ που έχει αφυπνίσει την τουρκική εθνική συνείδηση (μέχρι εθνικισμό). Η κατοχή από Αγγλους, Γάλλους, Ελληνες κλπ θυμώνει (ΔΙΚΑΙΩΣ) τους Τούρκους. Μόλις λοιπόν πήραν κεφάλι, τα έκαναν όλα στάχτη και μπούρμπερη. Και οι σύμμαχοί μας δεν μας βοήθησαν διότι πολύ απλά είχαμε ΑΘΕΤΗΣΕΙ την συνθήκη των Σεβρών.
Παίξαμε και χασαμε, τόσο απλά. Δλδ, αν στη θέση της Σμύρνης ήταη η Θεσσαλονίκη και οι όροι ήταν αντεστραμμένοι, τι διαφορετικό από τους Τσέτες θα είχαν κάνει οι Ελληνες? Τίποτα.
Γιατί ξεχνάμε πάντα να μιλήσουμε για τα λάθη μας? Γιατί κανείς δεν μαθαίνει στο σχολείο για τον πόλεμο του 1897, παιρνάμε τους Βλακανικούς στα γρήγορα και όταν φτάνουμε στο 22 μιλάμε μόνο για την καταστροφή? Τις μαλακίες που κάναμε πριν από την καταστροφή ποιος θα τις πλήρωνε? οι άλλοι?
και άσχετο, αλλά σχετικό: τι δουλειά είχαμε το 1919 στην Ουκρανία?
Εμ είδες πάλι που έρχεσαι στην αναγκαιότητα σφαιρικότητας της ιστορίας και την γνώση της, όπως υπέδειξα, και όχι στον στραγγαλισμό της; Όλη αυτή η ιστορία όταν ειπωθεί (απ' όποια πλευρά κι αν ειπωθεί) «υποδεικνύει ξεκάθαρα τα αποτελέσματα και τις θηριωδίες του ιμπεριαλισμού, ανεξαρτήτως κράτους ή λαού» καθώς και ότι πρέπει «να κοιτάμε εμείς τι κάνουμε ή μπορούμε να κάνουμε – την δική μας δυναμική – και όχι που μας σπρώχνουν οι άλλοι». Γι' αυτό πρέπει να λέγεται και όχι να φιμώνεται :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαμηλιέρη, είναι μια από τις λίγες φορές που δεν διαφωνώ καθόλου μαζί σου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι δη σχετικά με την γνώση της Ιστορίας. Για τη σφαιρικότητα έχω κάποιες ενστάσεις, γιατί την θεωρώ αδύνατη.
Παρεμπιπτόντως και ενισχυτικά προς αυτά που λες, αναφέρω πως έτυχε να δω πώς περιγράφονται τα ίδια γεγονότα στα σχολικά εγχειρίδια της γείτονος. Μόνο τα τοπωνύμια αναγνώριζα και τις χρονολογίες. Τίποτε άλλο!