Μουντάδες

Μετά μυρίων σκαμπανεβασμάτων η τελική ετυμηγορία. Μένουμε τσιμέντα. Όχι όμως λόγω προβλημάτων, αλλά ένεκα εργασίας. Τί να κάνεις, κάποιος πρέπει να κάνει βάρδια πασχαλιάτικα. Και μ’ αυτά και μ’ αυτά, έμεινε τελικά και όλη η οικογένεια στην πόλη, ενώ οι μισοί απεφάνθησαν πως θα πάνε στο ιόνιο αμέσως μετά το Πάσχα· κάπου με το που θα βγει το αρνί δηλαδής και θα τσιμπολογηθεί η πρώτη πετσούλα…

Όχι, εκεί δυστυχώς θα αναχωρήσει η έχουσα εργασία αφήνοντας τους υπόλοιπους να αποτελειώσουν τον οβελία και το κρασί.

Δεύτερη χρονιά στα τσιμέντα. Έτσι όπως πάει το παράξενο θα είναι δηλαδή να εκδράμουμε, αλλά έχει ο Θεός (ο Αλλάχ, ο Βούδας, η Κάλλη, κάποιος τέλος πάντων από το πάνθεο ας μας λυπηθεί!).

Ο καιρός φέτος μας τα χάλασε, για αρχή τουλάχιστον. Καλύτερα βέβαια απ’ το να άρχιζαν από τώρα η ζέστες, αυτό είναι το μόνο σίγουρο, αλλά να, μετά την ευεξία των προηγούμενων ανοιξιάτικων ημερών με τις γλυκές βραδιές, κατάλληλες για βόλτες στην πόλη και στο βουνό, σού ‘ρχεται κάπως να πρέπει να βάλεις πάλι μπουφάν ή ν’ ανάψεις καλοριφέρ το βράδυ. Οκτώ έδειχνε το θερμόμετρο και η πρώτη σκέψη ήταν πως χάλασε, δεν γίνεται την μία μέρα είκοσι δύο, την άλλη οκτώ! Κάπως έτσι βέβαια ήταν και τον Δεκέμβριο περίπου, τότε που χάλασε απότομα και χειμώνιασε, ενώ τις προηγούμενες ήταν χαρά θεού…

Λέγεται βέβαια πως ο οβελίας θα ψηθεί υπό το φως του λαμπρού ήλιου, κατάλληλου για τη λαμπρή, αλλά ποιος ξέρει, εδώ τελικά κανείς δεν ξέρει μέχρι τελευταία στιγμή αν θα μείνει ή θα φύγει… Γρουμφφφφφ….

Στο αναμεταξύ, ο πολιτικός κόσμος της χώρας, αλλά και της οικουμένης ολόκληρης, τσακώνεται για το αν θα μας αναδιαρθρώσει ή όχι. Το βασικό πρόβλημα μάλλον προέκυψε γιατί ο μαυρογιαλούρος, παρότι το είχε υποσχεθεί προεκλογικά, δεν μας εξαφάνισε τελικά όταν βγήκε στην κυβέρνηση, αλλά αυτός είχε τουλάχιστον την ευθιξία να παραιτηθεί. Στα έργα όμως όλα γίνονται! Στην καθημερινότητα που δεν έχουμε πολιτικούς αλλά διαχειριστές, ελληνιστί μανατζαρέους, είμαστε υποχρεωμένοι να τους ανεχόμαστε…

Όπως ακριβώς υποχρεωνόμαστε να μένουμε πασχαλιάτικα (και όχι μόνο) στο (δήθεν) κλεινόν άστυ…

:@