Διεθνείς νουθεσίες

Η κυρία Λαγκάρντ μετανόησε πολλάκις την τελευταία εβδομάδα που δήλωσε πως νοιάζεται περισσότερο για τα παιδιά του Νίγηρα, απ’ ότι για τα παιδιά των Ελλήνων. Μετανόησε δημόσια, μιας και κατάλαβε πως κανείς δεν την πίστεψε, αφού, όπως όλοι γνωρίζουν, στο Νίγηρα πεθαίνουν καθημερινά παιδιά και δεν υπάρχει αντίκτυπος στην παγκόσμια οικονομία, η οποία αποτελεί άλλωστε και το μέγιστο μέλημα της κυρίας Λαγκάρντ, ενώ αν μερικά παιδιά πεθάνουν στην Αθήνα, πιθανότατα ο αντίκτυπος των αντιδράσεων στην παγκόσμια οικονομία θα είναι από σημαντικός έως και ανυπολόγιστος.

Ύστερα λοιπόν από το παραστράτημά της, σαν καλή μητέρα αποφάσισε να νουθετήσει τους έλληνες να πληρώνουν τους φόρους τους. Η κυρία Λαγκάρντ όμως απέτυχε και στο ρόλο της μάνας. Άλλωστε κανένας γονιός δεν μπορεί να νουθετήσει το παιδί του να κάνει κάτι που και ο ίδιος δεν κάνει. Φαίνεται να ξεχνάει συστηματικά ότι, όπως και η ίδια, οι άνθρωποι της συνομοταξίας της είναι που και εδώ στην Ελλάδα αποφεύγουν συστηματικά να πληρώνουν φόρους. Τρανταχτό πρόσφατο παράδειγμα ο φίλος και συνάδελφός της, κύριος Παπαδήμος. Όταν έχεις τέτοιους «γονείς», πώς να μάθεις να πληρώνεις φόρους; Όχι ότι δεν υπάρχει μεγάλη φοροδιαφυγή στην Ελλάδα, αλλά το μεγαλύτερο ποσοστό των απλήρωτων φόρων και εισφορών είναι από τους ανθρώπους που η ίδια προσπαθεί να προστατεύει. Εξ ου και ούτε τους έτριξε τα δόντια, ούτε πρόκειται να τους τα τρίξει. Αρκείται να κουνάει το δάκτυλο δεικτικά στο μέσο έλληνα, για να τον κάνει να νοιώθει υπεύθυνος για προβλήματα που η ίδια η κυρία Λαγκάρντ και οι όμοιοί της δημιουργούν.

Άλλωστε, η κυρία Λαγκάρντ είναι επικεφαλής του πιο αποτυχημένου οργανισμού που έφτιαξε ποτέ η ανθρωπότητα. Απ’ όπου έχει περάσει έχει αφήσει φτώχια, διαλυμένους παραγωγικούς ιστούς και χώρες στις οποίες οι άνθρωποι δεν έχουν πλέον καν το δικαίωμα να εκμεταλλευτούν τους πόρους τους για να επιζήσουν. Είναι απορίας άξιο γιατί η παγκόσμια κοινότητα δαπανά «δημόσιο» χρήμα για να διατηρεί στη ζωή οργανισμούς σαν το διεθνές νομισματικό ταμείο, ενώ κόπτεται για τους αναποτελεσματικούς δημόσιους οργανισμούς της Ελλάδας ή άλλων χωρών.

Ένα από τα μεγαλύτερα σφάλματα της Ελλάδας είναι πως άνοιξε τις πύλες της στον οργανισμό αυτό και επέτρεψε σε ανθρώπους σαν την κυρία Λαγκάρντ να έχουν λόγο στα εσωτερικά της. Η γειτονική Τουρκία στάθηκε πιο σώφρον και πέταξε έξω τους αντιπροσώπους του στα τρία χρόνια. Έζησε φτωχά, αλλά ορθοπόδησε, δεν πουλήθηκε ολόκληρη. Η Ελλάδα θα κάνει καλά να βρει τρόπο να τους ξαποστείλει κι αυτή όσο το δυνατόν νωρίτερα, γιατί στο τέλος θα καταλήξει μια χώρα χωρίς πόρους, χωρίς γη, ακόμα και χωρίς ήλιο ή αέρα.