Δευτέρα 2 Οκτωβρίου 2006

Το κενό…

Γιατί όταν δεν υπάρχει εμπιστοσύνη, ακόμα και το φάρμακο του καρκίνου να ανακαλύψεις, κακό στην ανθρωπότητα θα κάνεις.
Γιατί όταν δεν εμπιστευόμαστε τους γύρω μας, πάντα κακό μας κάνουν, όσο καλές προθέσεις και αν έχουν.
Γιατί όταν δεν εμπιστευόμαστε τους φίλους μας δεν έχουμε φίλους γιατί κάτι κακό μας έκαναν.
Γιατί όταν δεν εμπιστευόμαστε αυτούς που μας αγαπούν, πώς και γιατί μας αγαπούν;
Γιατί όταν δεν εμπιστευόμαστε είμαστε πάντα μόνοι, ακόμα και αν όλοι θέλουν να είναι πλάι μας.
Γιατί όταν δεν εμπιστευόμαστε, πάντα κρίνουμε αρνητικά ακόμα και τις καλύτερες προθέσεις….

Το κενό υπάρχει εκεί που δεν υπάρχει εμπιστοσύνη.
Και είναι ένα τεράστιο και κατάμαυρο κενό…

22 σχόλια:

  1. Το κενό όντως υπάρχει εκεί που δεν υπάρχει εμπιστοσύνη κύριε μαύρο-ποστ-Δευτέρα-πρωΐ-πρωΐ.
    ΑΛΛΑ, you know better than this!!! Ξέρεις και που να έχεις εμπιστοσύνη και πως να την τιμάς και πόσοι σε τιμούν με αυτή (γιατί όντως είναι ό,τι πιο σημαντικό). Κοίτα αυτά, ξέχνα τα άλλα -πάντα θα υπάρχουν άνθρωποι με τους οποίους δεν τα καταφέραμε να έχουμε σχέση εμπιστοσύνης. Ό,τι σε πληγώνει όμως, δεν είναι απαραίτητα και το πιο σημαντικό.
    Άσε που όπως είπε μια ψυχή, Πάντα υπάρχει ελπίδα!!!
    Καλημέρες

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Γιατί όταν δεν εμπιστεύεσαι, έχεις χάσει μεγάλο μέρος της εσωτερικής επικοινωνίας ...
    Καλημέρα και καλή εβδομάδα με πλήρη κάλυψη των όποιων κενών.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. καμηλιερη, η εμπιστοσυνη ειναι επικτητη ή εκ γενετης ιδιοτητα του ανθρωπου;
    για πες μου;
    :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. πολυ ωραια η ερωτηση της Βασιλικης...Μπορεις να δωσεις απαντηση ?

    Καποιος μου χτυπησε την πορτα.Ειπε οτι κοιμαται στο λιμανι και ζητησε βοηθεια.Ειπα ενα ξερο οχι και εκλεισα την πορτα.Δεν περασαν 30 δευτερα και ενιωσα οτι τον αδικησα, στεναχωρηθηκα...αλλα... δεν εχω εμπιστοσυνη σε κανεναν...μα κανεναν...

    Θλιβερο ? Συμφωνω... αλλα συμβαινει ειναι γεγονος!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. H εμπιστοσύνη κερδίζεται, αλλά είναι αδύνατο να κερδιθεί αν δεν θες εκ των προτέρων να την δώσεις.

    Είναι δεδομένο ότι ο κάθε άνθρωπος είναι αυτό που είναι, ανεξάρτητα με το πως θα τον κρίνουμε και αν θέλουμε να τον κρίνουμε εκ των προτέρων είναι σίγουρο ότι θα τον κρίνουμε όπως θέλουμε αντί να τον κρίνουμε όπως του αρμόζει.

    nocebo/placebo

    Όλα αυτά όμως είναι θεωρίες (και μπορούμε να χαθούμε αναλύοντάς τες) που οδηγούν σε πράξη. Υπάρχει και η πράξη και η απάντηση που ζητάτε έχει δωθεί ήδη από την KV και έχει προσυπογραφεί και δικαιολογηθεί εύστοχα από τον Μάρκο...

    [Μας έχει σημαδέψει η ψυχή έτσι; Τί να πώ εγώ τώρα που όταν μου συστήθηκε δεν μου είπε ότι θέλει φαγητό αλλά ότι θέλει να κλέψει;]

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. [Ω, ναι!!! Να τσιμπήσω ή να περιμένω να το γράψουμε;;; κάτι μου λέει ότι δεν τα ξέρω όλα!]

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Ολα αυτά που γράφεις συμβαίνουν όταν Δεν εμπιστευόμαστε τους άλλους.
    Ομως πολύ συχνά συμβαίνουν και όταν εμπιστευόμαστε τους άλλους.

    Πρόβλημα. Ζητείται χρυσή τομή.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Καμηλιέρη, μου θύμισες τον ορισμό που έδωσε ένας κοινωνιολόγος στον ορισμό του σύγχρονου ανθρώπου που έχει αρχίσει να κυριαρχεί: Ο κενός άνθρωπος (αν το μεταφράζω σωστά...)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Δε βλέπω το λόγο να μην εμπιστευόμαστε. Ανθρωποι είμαστε.. και.. (νομίζω δλδ πως) ό,τι δίνουμε αυτό παίρνουμε. Λάθος..?

    ..πες με και εύπιστη, αλλά η θέση αυτή με γαληνεύει..

    :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Και εγώ με τη Ροδιά,
    είναι στη φύση μου να εμπιστεύομαι.
    Και εκεί που άλλοι θα λέγανε ότι η εμπιστοσύνη μου προδώθηκε, προτιμώ αφού δε μπορώ ουσιαστικά να κατανοήσω τι ωθεί το καθένα από μας στις πράξεις του, τουλάχιστον να αποδέχομαι. Άνθρωποι είμαστε, διάφορα συμβαίνουν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Ανώνυμος3/10/06 6:47 μ.μ.

    ΄"Το κενό υπάρχει εκεί που δεν υπάρχει εμπιστοσύνη.
    Και είναι ένα τεράστιο και κατάμαυρο κενό…"

    Όταν δέν υπάρχει εμπιστοσύνη, υπάρχει μοναξιά. Εκεί μαυρίζουν όλα. Δέν είμαι μόνος εμπιστεύομαι. Για πόσο ακόμα δε ξέρω :)

    Φιλικά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Εμπιστεύομαι...και αφήνω να μου αποδείξεις...ότι πάλι μλκ. έκανα!! Αν πάλι δεν έκανα...τότε χτύπησα χρυσό!! :)

    (Κρίση έχουμε;;)

    φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. πόσο δύσκολα εμπιστέυομαι, πόσο δύσκολα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Ανώνυμος3/10/06 8:40 μ.μ.

    Θα γίνω βαρετός. Καμηλιέρη, έχεις ακουστά το Δίλημμα του Φυλακισμένου; Το ηθικό του δίδαγμα είναι να εμπιστεύεσαι μέχρι να σου την κάνουν. Οταν σου την κάνουν να ανταποδόσεις. Εμπιστεύσου όταν σε εμπιστεύονται. Αλλά όταν είναι η πρώτη φορά και δεν ξέρεις, τα πράγματα είναι δύσκολα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. έχει δίκιο η Ροδιά. Αθεράπευτα επιπόλαιη δηλώνω και αδιόρθωτη!

    χαμογέλα.

    (να ξερες μόνο τι μού'κανες ρε Καμηλιέρη!)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Και εγώ Ροδιά ψηφίζω. Ως σταση ζωής η πρόταση "πες με και εύπιστη, αλλά η θέση αυτή με γαληνεύει.." όσες φορές και αν την έχω πατήσει και από μόνη της με γαληνεύει!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Θα σου πω, αν με αφήσεις να οδηγήσω στη γειτονιά σου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. μπα! πιο πολλά έχεις να κερδίσεις από ό,τι να χάσεις! :ΡΡΡ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Το κενό υπάρχει εκεί που δεν υπάρχει εμπιστοσύνη.
    Και είναι ένα τεράστιο και κατάμαυρο κενό.

    υπέροχη πρόταση

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Για πες...