Ουφ

Ακόμα δεν μπήκε ο χρόνος, άρχισαν τα όργανα. Αφήστε τον λίγο καλέ να μας δει, να μας γνωρίσει, να μας συνηθίσει, θα τρομάξει και θα φύγει και μετά τι θα κάνουμε εμείς χωρίς χρόνο μέχρι να έρθει ο επόμενος;
Πως έλεγε δηλαδή ο μεγάλος; «Τώρα τι θα κάνουμε χωρίς βαρβάρους;»
Έτσι οι βάρβαροι είπαν να μην μας αφήσουν στην ησυχία μας έστω και για λίγο να χαλαρώσουμε δηλαδής. Το καλό, παράταση διακοπών για μια βδομάδα. Το κακό; Για μια ακόμα φορά η παιδεία της χώρας μας θα υποφέρει. Το άσχημο; Επειδή όλα έχουν το τίμημά τους, οι δημαγωγοί και σοφιστές έχουν ήδη αποφασίσει την καταστροφή της παιδείας. Το καταστροφικό; Πολλοί «ιδιώτες» θα πλουτίσουν τρώγοντας τα χρήματα του δημοσίου, τα οποία η ελληνική πολιτεία «δεν είχε» να δώσει στην παιδεία, αλλά μπορεί κάλλιστα να τα δώσει στους μιζαδόρους που «θρέφουν» τους εκπροσώπους της. Το απαράδεκτο; Η fast food – multiple choise αμερικανικού τύπου παιδεία θα εξαπλωθεί ακόμα περισσότερο καταστρέφοντας μυαλά, εξαφανίζοντας σκέψη, κρίση και πράξη και αλλοτριώνοντας συνειδήσεις. Τα φθηνά εργατικά χέρια θα πληθύνουν (χαρά ο σκρούτζ μακ ντακ - σ' αυτό σκοπεύουν όλα άλλωστε), η εξάρτηση από τους λίγους θα αυξηθεί και στο τέλος δεν θα μπορούμε ν’ αλλάξουμε ούτε μια λάμπα μόνοι μας (εδώ και το να κατουρήσουμε θα θέλει manual). Το ελπιδοφόρο; Όσο λίγοι και αν είναι, υπάρχουν άνθρωποι που ακόμα πιστεύουν πως δεν έχουν όλα το τίμημά τους. Όταν εκλείψουν και αυτοί, τότε θα μπορούμε επισήμως να πούμε πως «η κοινωνία μας τελείωσε, καλωσορίσατε στην ζούγκλα».

Κατά τα άλλα ηλιοφάνεια επικρατεί στο βασίλειο, σε αντίθεση με τις προβλέψεις της ΕΜΥ που οδήγησαν τους γονείς μου σε ακύρωση του ταξιδίου τους (καλά κάναν, θα ξεπάγιαζαν, αλλά σίγουρα άλλα περίμεναν και το ακύρωσαν), πράγμα που σημαίνει πως πρέπει να σκέφτομαι εγώ να το κάνω… Ύστερα από τις κρεπάλες του Σαββατοκύριακου περνάω ένα μακρύ «χάααανγκ-όβαααα», προετοιμαζόμενος για το επόμενο ΣΚ… Α και στο είπα; Δεν στο είπα, βαριέμαι… Μέχρι και το που βαριέμαι, βαριέμαι ένα πράμα δηλαδή… Μήπως να έριχνες λίγο χιονάκι ν’ αποκλειστούμε ένα πράμα δηλαδή να μην μπορούμε να κάνουμε τίποτε άλλο από το να βγούμε στον κήπο να παίξουμε χιονοπόλεμο; Α κατάλαβα, βαριέσαι κι εσύ να χιονίσεις ε; Άντε καλά… Όποτε μπορέσεις;

[Τηλεόραση σφραγισμένη.
Αν ξανακούσω τον γλοιώδη
χαρτογιακά-εκπρόσωπο να δημαγωγεί,
θα ξεράσω…]