Αποκρεών συνέχεια

Μπορεί οι απόκριες να τελείωσαν προψές, η μασκαράτα όμως συνεχίζει τη δυναμική παρουσία της. Μέρες τώρα το ψάχναν το ‘μύριο στη βουλή, σε επιχειρηματία το βρήκαν˙ λέει. Μάλιστα, λέει, όλα αυτά έγιναν για να σπιλωθεί το όνομα της αγίας Ντόρας. Έστω ότι τους πίστεψες, κάτι που το κάνεις συχνά τώρα τελευταία, να θεωρείς ότι τους πιστεύεις χάριν συντομίας… Το ότι ο άντρας της σπιλώνει το όνομά της, όταν κι αυτή μαζί με το υπόλοιπο πολιτικό σύστημα ζητάει από τον κόσμο να κρατάει τα χρήματά του εδώ, ή να τα επιστρέψει εδώ, της πέρασε από το μυαλό; Επιχειρηματική κίνηση θα μου πεις, και μπορεί και να σε πιστέψω πάλι, αλλά βρε καλή μου, άμα δεν μπορείς να πείσεις τον άντρα σου να επενδύει στην Ελλάδα και όχι στο εξωτερικό, πώς θα πείσεις τους υπόλοιπους έλληνες, πόσο μάλλον τους ξένους! Εκτός και αν είναι κίνηση τακτικής, επενδύει αυτός έξω, για να μην υπάρχουν εκεί επενδυτικές ευκαιρίες και να στραφούν οι ευρωπαίοι στην Ελλάδα!

Και φυσικά, με όλη την προηγούμενη συζήτηση, αλλά και με την καινούργια μασκαράτα, όλος ο κόσμος κοιτάει το δέντρο που του δείχνει ο δάκτυλος της «ενημέρωσης» και της ανεξάρτητης αρχής και χάνει το δάσος. Λες και δεν έχουν σχεδόν όλες οι οικογένειες όσων ασχολούνται με την εξουσία πολιτική ζωή της χώρας μας «επενδύσεις» και χρήματα στο εξωτερικό˙ τί, την τοπική ανάπτυξη θα κοιτάμε τώρα;

Κρυμμένοι πίσω από το δάκτυλο λοιπόν, το δικό τους, ενός «καταγγέλλοντος πολίτη», ένα τυχαίο δάκτυλο τέλος πάντων, έχουν μάθει την τέχνη να κρύβονται καλύτερα πίσω από δαύτα, απ’ ότι οι ελέφαντες μέσα στις παπαρούνες – έχετε δει ποτέ ελέφαντα μέσα σε παπαρούνες; Όχι ε; είδατε τι αποτελεσματικά κρύβονται; – συνεχίζουν τα παιγνίδια εξουσίας της έρμης της χώρας που της έλαχε να τους γεννήσει.

Κι όσο σκέφτεσαι ότι στο μέλλον, δεν φτάνει που εκπροσώπησε τη χώρα ως υπουργός, μπορεί να την εκπροσωπήσει και ως πρωθυπουργός ο Βαγγέλας, τόσο ντρέπεσαι όλο και περισσότερο που λέγεσαι έλληνας. Ναι, άνθρωποι σαν τον Βαγγέλα και σαν τον Θοδωρή είναι που με το διεθνές εκτόπισμά τους σε κάνουν πραγματικά να ντρέπεσαι να λες ότι εκπροσωπήσαι από δαύτους… Μήπως να γίνουμε όλοι μαζί φίλοι του «κινήματος» για να ψηφίσουμε τον όποιον άλλο, ακόμα και το Χριστάκη βρε αδερφέ, για να εξασφαλίσουμε ότι τουλάχιστον δεν θα μας λάχει να δούμε το εκτόπισμα του Βαγγέλα στον πρωθυπουργικό θώκο;

Αποκριών συνέχεια λοιπόν, και ακόμα και ο σοσιαλισμός μασκαρεύτηκε, έβαλε τα καπιταλιστικά του και προτείνει όλο και περισσότερους κεφαλικούς φόρους, για να επιστρέψει η φορολογική δικαιοσύνη που ευαγγελίζεται εδώ και καιρό. Και αν ήταν πρωταπριλιά αύριο μπορεί και να γελούσες από μέσα σου, επειδή έπιασες το ψέμα και δεν το ‘χαψες, αλλά απέχει μήνα ολόκληρο ο Απρίλης, τόσο καλοστημένο ψέμα από Έλληνα δεν περιμένεις, ποτέ δε φημιζόσασταν για την καλή σας οργάνωση!

Μ’ αυτά και μ’ αυτά, η απόλυτα νόμιμη, αλλά χωρίς ίχνος ηθικής «φιλελεύθερη» ανοησία, συνεχίζει απτόητη το έργο της διαλύοντας κάθε μορφή κοινωνικής συνοχής, χαράσσοντας σταθερή πορεία προς τη ζούγκλα. Αυτό κι αν θα είναι πετυχημένη μεταμφίεση: Ζούγκλα ενδεδυμένη ως κοινωνία!

Αλληλούια!

Επιτέλους, κουρευτήκαμε, πήραμε και το δάνειο. Αναθάρρησε ο Έλλην. Μας χάρισαν κάπου 108 ‘μύρια. Και μας δάνεισαν 130. Δηλαδή χρεωθήκαμε 22 ‘μύρια επιπλέον! Και όλα αυτά για να ελαφρύνουμε λέει τις επόμενες γενιές.

Αυτό το δάνειο λοιπόν συνοδεύεται και από το φιρμάνι του πολυχρονεμένου μας σουλτάνου, του Σόιμπλε, που ο Αλλάχ να μου παίρνει καμήλες και να του δίνει χρόνια. Βλέπεις, με το δάνειο αυτό οι εταίροι μας αγόρασαν την συμμόρφωση της ελλάδας στους νόμους και τη γερμανική ιδεοληψία της «φιλελεύθερης αγοράς». Την αγόρασαν φυσικά με χρήματα των ελλήνων, όχι δικά τους, αφού δόθηκαν ως δάνειο που θα πρέπει αποπληρώσει η Ελλάδα μέχρι κάπου το ‘40. Μάλιστα, το δάνειο αυτό, με το οποίοι αγοράστηκε η ελληνική συμμόρφωση, δεν θα είναι καν στη διάθεση της Ελλάδας για να το διαχειρίζεται.

Και μέσα σε όλα αυτά, θα πρέπει να κάνει και συνταγματική αναθεώρηση η Ελλάδα, γιατί βλέπεις ο χάρτης των δικαιωμάτων των πολιτών της χώρας πρέπει να περιλαμβάνει την απαίτηση αποπληρωμής των πιστωτών! Μπορεί τα παιδία των ελλήνων να έχουν δικαίωμα στην εκπαίδευση, αλλά αυτό έρχεται μετά από την απαίτηση για αποπληρωμή. Λογικότατο και απόλυτα σύμφωνο με τα ανθρώπινα δικαιώματα.

Όχι ότι ήσουν ποτέ υπέρμαχος του δανεισμού, αλλά μια στο τόσο μπορεί να χρειαστεί και αυτός για να κάνεις ανάπτυξη ας πούμε. Άλλωστε αυτός είναι και ο μόνος λόγος, για να δανειστείς κάτι, κι ας πιπίλιζαν οι τράπεζες το μυαλό του κόσμου με διαφημίσεις για τα διακοποδάνεια και τη θεμιτότητά τους και τώρα γκρινιάζουν πως δεν είναι θεμιτό να μην τους ξεχρεώσει ο κόσμος.

Όχι, ο δανεισμός είναι κάτι που πρέπει να γίνεται μετά φόβου γιατί θα κρέμεται σαν δαμόκλειος σπάθη στο μελλοντικό σου κεφάλι, και διαφωνείς κάθετα με την παγκόσμια τακτική των κρατών να δανείζονται και να αποπληρώνουν, προς όφελος του «οικονομικού προϊόντος» φυσικά, αντί να διαχειρίζονται τα οικονομικά τους χωρίς δανεισμό και να καταφεύγουν σε αυτόν μόνο στην ανάγκη. Αλλά να που καμιά φορά μπορεί να χρειαστείς και κάποια δανεικά για να αναπτύξεις τη νεολαία σου ας πούμε, και ας εγγράψεις για κάποια χρόνια παθητικό. Ο πολυχρονεμένος μας σουλτάνος όμως το απαγορεύει συνταγματικά!

Εν τέλει, ελαφρώσαμε δήθεν την επόμενη γενιά, δουλειά δεν προβλέπεις όμως να της έχουμε. Παλιότερα γκρίνιαζαν οι μεγάλοι, πως η νεολαία ξημεροβραδιάζεται στα καφενεία αντί να δουλεύει, οπότε σου λέει ο σουλτάνος, δεν τους ανεβάζω την ανεργία στα ύψη, να κάθονται και με δικαιολογία τώρα; Διότι ως γνωστόν, όλα για την ελάφρυνση των επόμενων γενεών γίνονται και όχι γιατί κυβερνούν ψυχικά άρρωστοι τεχνοκράτες με έμμονη ιδέα στην «οικονομική θεωρία και επιστήμη»…

Ψιλό γαζί

Ψάχνουνε λέει 10 δις, γιατί το ‘20 το έλλειμμα θα είναι 128 και όχι 120% του ΑΕΠ! Δηλαδή θα χρωστάμε 160 δις, αντί για 150! Και όλα αυτά φυσικά υπολογίστηκαν από μοντέλα προεκβολής σε βάθος 10ετίας. Το ότι οι οικονομολόγοι ζουν στον κόσμο τους και έχουν την εντύπωση ότι τα μοντέλα τους είναι προφητικά και όχι μαθηματικά στηριζόμενα σε παραδοχές είναι γνωστό, το ότι οι «πολιτικοί» όμως είναι τόσο εξαρτημένοι από τους μοντέρνους αστρολόγους και δεν βλέπουν πως τα μοντέλα αυτά πιθανότατα θα αστοχήσουν στο εξάμηνο και όχι στη δεκαετία και πως οι παραδοχές πιθανότατα θα ακυρωθούν σε λιγότερο από έτος μέσα στο ρευστό περιβάλλον που επικρατεί, είναι έξω από κάθε λογική. Η κατάσταση γίνεται όλο και πιο απελπιστική.

Το πρόβλημα δεν είναι πως δεν κυβερνάται ο κόσμος από τεχνοκράτες, αλλά αντιθέτως πως ο κόσμος κυβερνάται από κοντόφθαλμους και ψωνισμένους τεχνοκράτες. Αν όμως όντως έχουν δίκιο, κι επειδή με τις πολιτικές που επιβάλλει η τρόικα δεν προβλέπεται το ΑΕΠ του ’20 να είναι πάνω από ένα με δύο ευρώ, γιατί δεν τους δίνει η ελληνική πολιτεία ένα πεντακοσάρικο από το μισθό που χάρισε ο πρόεδρος της δημοκρατίας, να το τοκίσουν, να αποπληρωθούν με το παραπάνω το ‘20 και να αφήσουν τη χώρα στην ησυχία της σήμερα;

Η όλη αυτή συζήτηση στα υψηλά κλιμάκια της ΕΕ το μόνο που φανερώνει είναι την απόλυτη ισχύ μιας παλιάς ελληνικής παροιμίας: «Όποιος δε θέλει να ζυμώσει, δέκα μέρες κοσκινάει». Προφανώς βέβαια, οι τεχνοκράτες της ευρώπης δεν έχουν πάρει ούτε σε μάθημα επιλογής την «ελληνική λαϊκή σοφία», οπότε λείπει το κατάλληλο υπόβαθρο για να θέσουν τα πράγματα στη σωστή τους βάση.

Στο εσωτερικό οι λακέδες συνεχίζουν τις επικύψεις...

«Δημοκρατία»

Ο σκοπός δεν αγιάζει τα μέσα, αντιθέτως τα μέσα δικαιολογούν το σκοπό. Η χθεσινή κοινοβουλευτική συνεδρίαση, ανεξαρτήτως θετικής ή αρνητικής «πολιτικής» τοποθέτησης, το μόνο που αποδεικνύει είναι την αποδοχή από το ελληνικό κοινοβούλιο της εγκαθίδρυση ενός τύπου οικονομικού φασισμού.

Μετά από την μαζική προπαγάνδα πρωθυπουργού, υπουργών και μέσων αποχαύνωσης, πως θα πουληθεί η Ελλάδα, το νέο μνημόνιο πέρασε από τη βουλή. Για να πουληθεί όμως κάτι δεν αρκεί να υπάρχει αγοραστής με πολλά λεφτά και επιθυμία να αγοράσει, απαραίτητο είναι να υπάρχει και πωλητής. Κάτι που δεν πωλείται δεν γίνεται να αγοραστεί. Αυτό λοιπόν που πουλήθηκε χτες ήταν τα τελευταία ψήγματα υπερηφάνειας ενός λαού από ένα επί χρήμασι εκδιδόμενο πολιτικό σύστημα. Ένα πολιτικό σύστημα που, σύμφωνα με το ίδιο το μνημόνιο που ψήφισε, θα εισάγει νέους φόρους ζητώντας από τους έλληνες να πουλήσουν για να μπορέσουν να τους αποπληρώσουν, αφού η ανεργία σπάει καθημερινά το ένα ρεκόρ μετά το άλλο.

Τη χτεσινή νύχτα κάηκε η Αθήνα. Ποιος δεν το περίμενε; Βόλευε αφάνταστα το «πολιτικό σύστημα». Η προγραμματισμένη διαδήλωση στην πράξη δεν έγινε ποτέ. Ο κόσμος που ήθελε να διαμαρτυρηθεί, δικαίως ή αδίκως, δεν προβλήθηκε, ούτε καν κατάφερε να μαζευτεί. Με κροκοδείλια δάκρυα ο πολιτικός κόσμος καταδίκασε τους βανδαλισμούς που θίγουν τη δημοκρατία, χωρίς να σκεφτεί δεύτερη φορά το πλήγμα που ο ίδιος επέφερε σε αυτή, με την «κομματική πειθαρχεία» που τον διακρίνει.

Οι ασιατικές χρηματαγορές υποδέχθηκαν ήδη θετικά τα χτεσινά αποτελέσματα, δοξολογώντας το χρήμα με την άνοδο του ευρώ, μια άνοδο που σίγουρα δεν βοηθά στην «αποκατάστασης της χαμένης ελληνικής ανταγωνιστικότητας», αφού ακυρώνει ένα μέρος της αποτελεσματικότητας των μέτρων μείωσης μισθών που υποτίθεται ότι θα την ωθούσαν σε άνοδο.

Με αισιοδοξία ο πρωθυπουργός αναμένει την ανάκαμψη της πόρνης της Ευρώπης ακόμα και μέσα στο 2013. Αλήθεια, ποιες είναι άραγε οι πιθανότητες τον Ιούνιο να συζητείται ένα ακόμα μεσοπρόθεσμο και του χρόνου να ψηφίζεται «δημοκρατικά» το μνημόνιο νούμερο τρία;

Ανορθόδοξος ορθολογισμός

Μη σου χαλάσει βρύση σήμερα, την έκατσες τη βάρκα (καλά αν σου χαλάσει βάρκα τότε την έκατσες γενικότερα). Ας μην είσαι όμως υπερβολικός, η κεφαλή της βρύσης σου χάλασε μόνο. Ογδόντα κόστιζε. Ευρά. Βέβαια, όταν το άκουσες, δεν μπόρεσες ν’ αντισταθείς στον πειρασμό να ρίξεις και μια ματιά στην τιμή της όλης βρύσης. Τετρακόσια και βάλε. Ένας κατώτατος μισθός από τους νέους που θα νομοθετηθούν.

Πώς θα μπορέσει αλήθεια να τα βγάλει πέρα ο οποιοσδήποτε δεν έχει πέντε μπικικίνια στην άκρη κανείς δεν ενδιαφέρεται. Πέραν των πολιτών βέβαια. Οι τροϊκανοί έρχονται και προτείνουν μέτρα, οι μερκοζοί, σύμφωνα με την νέα ορολογία που προέκυψε στις διπλωματικές σχέσεις Ελλάδος - ΕΕ, απαιτούν την εσωτερική υποτίμηση γιατί μόνο έτσι γίνεται να μπει η χώρα σε τροχιά ανάπτυξης, και πάει λέγοντας. Ο καθένας βλέπεις έχει πάρει τον ορθολογισμό, που κατά τ’ άλλα είναι και ο απόλυτος μοναδικός και μονοσήμαντος κριτής του σήμερα, και τον κοιτάει από τη δική του σκοπιά. Έτσι, απόλυτα!

Πού είναι όμως ο ορθολογισμός όταν η εσωτερική υποτίμηση γίνεται μόνο στο κόστος εργασίας; Έστω ότι αυτή είναι η μόνη ορθολογική διέξοδος της χώρας, πού ακριβώς σταματάει ο ορθολογισμός, όταν απαιτείται η μείωση του κόστους εργασίας, αλλά το κόστος αγαθών αφήνεται ελεύθερο να αυτορυθμιστεί; Και πού κρύβεται ακριβώς ο ορθολογισμός όσων πιστεύουν πως η αγορά πρέπει να αυτορυθμίζεται ελεύθερα; Γιατί η αυτορρύθμιση βέβαια ουδεμία σχέση έχει με τον ορθολογισμό, είναι απλά το σημείο ισορροπίας πολλών αντικρουόμενων ελεύθερων δυνάμεων. Με την προϋπόθεση πως τις αφήνεις όντως να αντικρούονται ελεύθερα.

Εδώ γελάς, γιατί το «ελεύθερα» σημαίνει πως δεν υπόκεινται καν σε στρατηγικές και συμφέροντα, διότι αυτά από μόνα τους υπονομεύουν την ελευθερία βούλησης! Και όλοι γνωρίζουν πως η αγορά δεν είναι τίποτε παραπάνω από στρατηγικές και συμφέροντα, άρα δεν είναι ποτέ ελεύθερη, το μόνο πραγματικό πρόβλημα είναι ποιος την εξουσιάζει!

Το μόνο ορθολογικό λοιπόν θα ήταν να νομοθετηθεί η μείωση των πάντων κατά 20%, όχι μόνο των μισθών συντάξεων και συναφών. Αλλά βλέπεις ο ορθολογισμός σταματάει όπου θέλει ο καθένας… Έτσι και ο ορθολογισμός των τροϊκανών σταματάει εκεί που αρχίζουν τα ανορθολογικά αξιώματά τους… Οι μισθοί πρέπει να ρυθμίζονται, ενώ οι τιμές να αυτορυθμίζονται. Ή μάλλον, στην πράξη και οι μισθοί αλλά και οι τιμές να ρυθμίζονται από τους ίδιους ανθρώπους. Αντίρροπες δυνάμεις κατά τα άλλα…

Η παγωνιά καλά κρατεί. Μάλλον ο καιρός αποφάσισε να πάει με τα νερά της συναισθηματικής κατάστασης των πολιτών της χώρας. Παγωμένη κι αυτή˙ πιο παγωμένη κι από την υπόγεια λίμνη της ανταρκτικής (μη μείνει κανένα οικοσύστημα αμόλυντο από την παρουσία του ιού που λέγεται άνθρωπος). Μ’ αυτή την υπεραισιόδοξη διάθεση μπαίνει η χώρα στην τροχιά των απόκρεων. Ας μπει και σε κάποια τροχιά δηλαδή, γιατί σε αυτή της ανάπτυξης δε φαίνεται να μπαίνει, ούτε με αστρονομικό τηλεσκόπιο δεν τη βλέπεις!

Πολιτικό θρίλερ

Τελικά ο Χρυσοχοϊδης τους χάλασε τη σούπα. Ούτε που διανοούνται να φανεί πως ίσως και να μην έχουν διαβάσει κάθε κόμμα του νέου «μνημονίου». Ο Καρατζαφέρης πάλι τις τελευταίες μέρες ακούγεται όλο και περισσότερο σαν διαφήμιση της γουίντ. Θέλει τα μαλλιά της κεφαλής του για να υπογράψει το νέο μνημόνιο! Πάντως είναι σίγουρα πολύ γερός στην ανάγνωση. Μέσα σε δύο ώρες σκοπεύει να διαβάσει το πενηντασέλιδο κείμενο για να πάει στη συνάντηση των πολιτικών αρχηγών.

Εντάξει, πενήντα σελίδες όντως μπορούν να διαβαστούν σε δύο ώρες… έχει ενημερώσει όμως κανένας τους πολιτικούς αρχηγούς πως πρόβλημα δεν είναι η απλή ανάγνωση, αλλά η κατανόηση του κειμένου; Οι τροϊκανοί βέβαια ποσώς ενδιαφέρονται. Χασκογελάνε και αναρωτούνται αν οι έλληνες πολιτικοί βάζουν το πουλί τους όπου να ‘ναι, με την ίδια ευκολία που βάζουν και την υπογραφή τους...