Καλή αρχή!

Στο φθινόπωρο, με τα πρωτοβρόχια που μαζί έγιναν δευτεροβρόχια και τριτοβρόχια και πάει λέγοντας. Μουλιάσαμε!

Στη σχολική χρονιά και στα παιδιά που πάνε σχολείο «να μαθαίνουν γράμματα σπουδάγματα». Άρχισαν, αλλά από πέρσι δεν φαίνεται να θυμούνται τίποτε!

Στις καταλήψεις που ξεκίνησαν από νωρίς, μιας και τα σχολεία απ’ ότι φαίνεται δεν προορίζονται για αναπτύσσουν και να δομούν τον αυριανό πολίτη. Άλλωστε ο θεσμός της εκπαίδευσης έχει ατροφήσει πρώτ’ απ’ όλα μέσα στην οικογένεια, η πολιτεία ακολούθησε και αυτή τη θέληση των «πολιτών» της. Στην τελική μπορεί να μην έχουμε τα σχολεία που μας αξίζουν αλλά έχουμε τα σχολεία που θέλει η κοινωνία μας, ακριβώς όπως τα θέλει μέσα από τις πράξεις της, ανεξάρτητα από το αν στα λόγια λέει πως θα τα ήθελε διαφορετικά.

Στις απεργίες, που έχουν ξεφτιλιστεί τόσο πολύ ως θεσμός που δεν ξέρεις αν αξίζει πλέον να απεργήσει κανείς. Άμα θες να κάνεις απεργία, κάν’ τη σοβαρά, και κάν’ τη σωστά. Θέσε τους όρους σου και ξεκίνα. Τα επικοινωνιακά τερτίπια των μονοήμερων επαναλαμβανόμενων απεργιών δεν ωφελούν κανένα. Αν έχεις σοβαρούς λόγους και πιστεύεις σε αυτούς, κάνε μια σοβαρή απεργία μέχρι να υπάρξει μια κάποια λύση – δε νικάς και πάντα. Αν δεν έχεις λόγους, ή δεν πιστεύεις σε αυτούς, αλλά απλά θέλεις να λες ότι κάνεις κάτι, μην κάνεις τίποτε.

Στον επικοινωνιακό τακτικισμό των «πολιτικών αρχηγών» που συνεδριάζουν κάθε τρεις και λίγο για το θεαθήναι, μέχρι να καταλήξουν εκεί που ήταν προδιαγεγραμμένο αλλά κανένας δεν ήθελε, ύστερα από μεγάλη δόση υποκριτικής και υποκρισίας.

Στην ανοργανωσιά του ελληνικού δημοσίου που έχει πάρει στα σοβαρά το «να μη γνωρίζει η δεξιά τι ποιεί η αριστερά του» και δύο γραφεία, στο ίδιο κτίριο, με πόρτες σχεδόν αντικριστές, δεν γνωρίζουν το μεν, τι διαδραματίζεται μέσα στο δε. Αυτό βέβαια βολεύει απόλυτα τη διάθεση να «είσαι ότι δηλώνεις». Έχεις τη δυνατότητα να δηλώνεις τρελός στο ένα και λογικός στο άλλο!

Στον αγώνα κατά της φοροδιαφυγής. Άντε και του χρόνου!

Στα νέα «τελευταία» μέτρα λιτότητας.

Στο κλιμάκιο της στατιστική υπηρεσία που μετρά την ανεργία.

Σε μια χρονιά που θα είναι σίγουρα πιο δύσκολη από την περσινή και θα διαψεύσει όλα όσα είχε ελπίσει ο κόσμος.

Στο αναμεταξύ, ας δώσει κάποιος έναν επίδεσμο στη Μέρκελ, γιατί έτσι όπως ματώνει για τους έλληνες, ρανίδα αίματος δε θα της μείνει!

Από μεθαύριο, λέει το ημερολόγιο, φθηναίνουν τα φρούτα;