Εγώ ειμί ο σωτήρας του κόσμου

Τελικά είμαι και πολύ μούρη. Πρέπει να αισθάνομαι πολύ περήφανος για τον εαυτό μου δηλαδή. Απτόητη από το χρηματοοικονομικό κραχ του αμερικανικού κολοσσού, μία από τις τράπεζες που συνεργάζομαι, αναγνώρισε την αξιοπιστία, την εγκυρότητα και τις ικανότητές μου και σήμερα, πρωί-πρωί, ο ίδιος ο διευθυντής της μου απέστειλε μια εντελώς προσωπική επιστολή με την οποία μου γνωστοποιεί πως δεκαοκτώ ολόκληρα χιλιάρικα βρίσκονται στη διάθεσή μου, προεγκεκριμένα και χωρίς να χρειάζεται καμία άλλη ενέργεια από μέρους μου, πέραν της αναλήψεώς τους, για να κάνω με άνεση τις αγορές μου.
Είναι ολοφάνερο ότι ο άνθρωπος γνωρίζει το συμφέρον της τράπεζάς του καθώς και του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού συστήματος. Θα βγει ο καμηλιέρης με τις καμήλες του παγανιά στην αγορά, θα πλερώνει απ’ εδώ κι απ’ εκεί αγοράζοντας όλα τα πανχρήσιμα γκάτζετς και τα πανέμορφα μπιχλιμπίδια, θα στηρίξει την ελληνική χρηματοοικονομία και θα βοηθήσει και εμάς να ανακάμψουμε από την διεθνή κρίση που μαστίζει τα ιδρύματά μας. Α ρε, αισθάνομαι τελικά πολύ περήφανος για τον εαυτό μου που οι τραπεζίτες εμπιστεύονται στα χέρια μου την περιουσία τους και όλες τους τις ελπίδες να μην πεινάσουν αύριο αυτοί και τα παιδιά τους.
Εκατομμύρια δολάρια χάθηκαν από το κραχ. Μα που πήγαν ρε παιδιά; Τα έφαγ’ η μαύρη τρύπα; Και το έλεγα εγώ στους Ελβετούς να μην ακούσουν αυτούς τους επιστήμονες και να μην στήσουν αυτό το τεράστιο πράμα που θα φέρει τη συντέλεια του κόσμου, κάτω απ’ τη Γενεύη, τίποτε αυτοί. Δεν με άκουσαν. Χαμένοι εντελώς ρε παιδί μου, αντί να έχουν την εξυπνάδα του διευθυντή της τράπεζάς μου! Βλάκες τελείως. Να τώρα τι τραβάμε. Μπήκε μπροστά το μηχανάκι, δημιούργησε τη μαύρη τρύπα, τα ρούφηξε τα καημένα τα δολαριάκια. Χάθηκαν, εξαϋλώθηκαν από προσώπου γης μέσα σε μια στιγμή. Θα μας φάει όλους η μαρμάγκα στο τέλος με τις ανοησίες τους. Αντί να βάλουν όλα αυτά τα δισεκατομμύρια ευρά στο σίγουρo και αναπτυξιακό χρηματιστήριο, κάθονται και παίζουν με πρωτόνια, νετρόνια, ποζιτρόνια, ηλεκτρόνια, μποζόνια, αδρόνια, ελπίζοντας να ανακαλύψουν το βλακειόνιο λέει, το φοβερικό εκείνο σωματίδιο που κάνει την ανθρωπότητα να κινείται. Αλλά δεν με ακούν, ούτε εμένα ούτε τους χρηματιστές, να ‘νάψω μια λαμπάδα παναϊαμ’ που υπάρχουν και οι πεφωτισμένοι χρηματιστές και πάει μπροστά ο πλανήτης, ακούν τους βλάκες τους επιστήμονες. Μόνο ο τραπεζίτης μου με εμπιστεύεται. Ε ρε πως τον πάω τον άνθρωπο, θα τον καλέσω για δείπνο καμιά μέρα. Αυτός δηλαδή πως μου στέλνει αυτοπροσώπως τις αυθυπόγραφες επιστολές αναγνώρισης και θαυμασμού προς το άτομό μου; Μια υποχρέωση του έχω όσο να ‘ναι, να τονε πάω για δείπνο με αστακομακαρονάδες και φουα γκρα γιατί μπορεί να πεινάει ο καημένος με την κρίση που διέρχεται ο τραπεζικός κόσμος σήμερα.
Άκουσα λέει παρεμπιπτόντως έναν αναλυτή, δε θυμάμαι ποιος ήταν αλλά πρέπει να ήταν και πολύ βλάκας ο δικός σου, να λέει πως ο πρωθυπουργός φάνηκε αλαζόνας στην ομιλία του στην έκθεση και αυτό πληρώνει. Ρεεεε, μεγάλεεε. Κάνεις λάθος. Ο έλληνας ψηφοφόρος τη γουστάρει την αλαζονεία. Δε θυμάσαι πέρση τέτοιο καιρό, κανά δυό σαββατοκύριακα πίσω θα ‘τανε, που ο Κωστάκης εντελώς αλαζονικά δήλωσε πως ή η λαϊκή ετυμηγορία θα είναι όπως τη γουστάρει αυτός, και θα του δίνει αυτοδυναμία, ή αυτός δεν κυβερνά, να τον ξεχάσουμε, να πα να βρούμε άλλον να βάλουμε στη θέση του, την θώκο αυτός δε την μοιράζεται. Ένα δίκιο τό ‘χε εδώ που τα λέμε ο άνθρωπος. Χωράει δεύτερος να κάτσει στη ίδια θέση μαζί του; Τον έχει έναν όγκο, άμα βάλεις και τον αέρα της νίκης μαζί, δύο-δύο τις θέλει τις θώκους ο τετραπέρατος. Έτσι είναι βρε δικέ μου, ψάξε αλλού να βρεις το πρόβλημα, η αλαζονεία είναι από τις αγαπημένες ιδιότητες του ανθρώπου. Δεν βλέπεις άλλωστε πόσο αλαζονικά και αφ’ υψηλού κοιτάμε όλοι γύρω μας. Αναλυτής της κακιάς ώρας είναι τελικά, τσάμπα τονε πληρώνει το κανάλι του. Δεν είναι σαν τον τραπεζίτη μου. Αυτός ούτε αλαζόνας, τα μοιράζεται τα λεφτά του απλόχερα μαζί μου να τα ξοδέψω χωρίς καν να ενδιαφερθεί αν μπορώ να τα καλύψω, έχω πρόσωπο εγώ, ούτε και βλάκας είναι. Ξέρει το συμφέρον του. Υποστηρίζει Καμηλιέρη!