Θρίλερ…

… οι διαπραγματεύσεις και η εκταμίευση της επόμενης δόσης. Τουλάχιστον έτσι παρουσιάζεται, γιατί πέραν του ότι, όπως και να το κάνεις, έχει αρνητικές επιπτώσεις στην ψυχική και πνευματική υγεία των ελλήνων – πουλάει άλλωστε αυτό, μάλλον περί ιλαροτραγωδίας πρόκειται. Με πολύ χαμηλού επιπέδου συντελεστές και άχρωμους κομπάρσους.

Η ελληνική κυβέρνηση πάντως φέρει τεράστιες ευθύνες. Εντάξει, «οι ξένοι» την δουλεύουν ψιλό γαζί – έχουν βρει τον τρόπο να διασκεδάζουν την υπόλοιπη υφήλιο ταλαιπωρώντας «τους αδύναμους έλληνες», όλοι μας άλλωστε κάποτε, μικροί όντας, ταλαιπωρήσαμε κάποια αδύναμα έντομα προς τέρψιν μας, αυτή όμως γιατί δεν φροντίζει να έχει τα κότσια να τους κλείσει την πόρτα στα μούτρα;

Δύο χρόνια, και βάλε, κάθε σεζόν ανεβαίνει το ίδιο έργο στην πολιτικοοικονομική σκηνή, και δύο χρόνια αναλώνονται στις «διαπραγματεύσεις». Πόσο καλύτερα θα ήταν άραγε τα πράγματα αν δύο χρόνια προσπαθούσαν να βάλουν τάξη και να καθαρίσουν την κόπρο του Αυγεία; Τότε όμως δεν θα έπαιζαν ιλαροτραγωδία και μάλλον τα προσόντα τους δεν ανταποκρίνονται για υψηλότερου επιπέδου έργα.

Όταν η δημοκρατία ευτελίζεται σε απλή «καλποεναλλαγή» και οι πολιτικοί δεν είναι τίποτε άλλο από ανδρείκελα δεν έχεις να περιμένεις και τίποτε παραπάνω από το να γίνεσαι πειραματόζωο. Σε τέτοιες συνθήκες βρίσκουν εύκολα χώμα να αναπτυχθούν ανόητοι που θεωρούν τον καπιταλισμό ωφέλιμο για τη γιαγιά της διπλανής πόρτας και εγκληματίες που αναλαμβάνουν να αποφασίσουν για το καλό ολόκληρων εθνών. Σύγχρονοι πνευματικοί μαϊντανοί και οι δύο φατρίες, ανίκανοι να κατανοήσουν την ανθρώπινη κοινωνία και την έννοια της δημοκρατίας…

Στο αναμεταξύ, η οικονομική θεωρία προστάζει ως απόλυτος μονάρχης, δήθεν επιστημονικά τεκμηριωμένη ωσάν και τη βαρύτητα που τυραννά τη φύση, ενώ οι οικονομολόγοι ξεχνούν συστηματικά πως ανάπτυξη σημαίνει να ανακαλύπτεις το αεροπλάνο ή το διαστημόπλοιο για να υπερνικάς τη βαρύτητα. «Θεοκρατική» επιστημοσύνη θα μου πεις! Αυτό είναι το πραγματικό θρίλερ του σήμερα.