Αν οι ειδήσεις ξεκινούσαν με την φράση «Παγκόσμιος εφιάλτης ο Μπους», ίσως η τιμή του πετρελαίου να μην αποτελούσε «παγκόσμιο εφιάλτη», όπως αυτές ανέφεραν.
Ας αναλογιστούμε λίγο ποιος είναι ο πραγματικός εφιάλτης…
Μα αυτό ακριβώς είναι το πρόβλημα. Ακόμα και να πάρω τις καμήλες μου και τις στήσω 30 μέρες μπροστά από την αμερικανική πρεσβεία, ακόμα και να στρώσω όλη την λεωφόρο με κιλίμια και να κάτσω πάνω τους σε καθιστική διαμαρτυρία, τίποτε δεν θα κάνω. Γιατί; Γιατί πολύ απλά όλοι θα με θεωρούν γραφικό. Παρόλ’ αυτά, το 80% (για να μην πω το 100% των ελλήνων) διαφωνεί με την χρήση πυρηνικών. Διαφωνεί με τον ίδιο τον πόλεμο. Και παρόλ’ αυτά θα με θεωρεί γραφικό γιατί εκφράζω αυτό που θέλει!
Αν όμως το 80% των ελλήνων που συμφωνεί μαζί μου, στηθεί στην Αμερικανική πρεσβεία, στο αμερικανικό προξενείο, στις κατά τόπους νομαρχίες, και πει ότι εμείς δεν το κουνάμε από εδώ αν δεν πείτε στους αμερικανούς να κρατήσουν τις μπόμπες τους για τον εαυτό τους. Αν οι πολίτες κάθε χώρας κάνουν το ίδιο, Αν για 10-15 ή 30 μέρες όλοι μας βάλουμε στην άκρη τον εαυτό μας και δείξουμε πυγμή, δηλώσουμε ότι θα μείνουμε μέχρι οι κυβερνήσεις μας να δηλώσουν στον ουρακοτάγκο ότι δεν είναι μαζί του, αν όλα τα κράτη της Ευρώπης, αφού τουλάχιστον το 80% των ευρωπαίων (για να μην πω παραπάνω) διαφωνεί με αυτόν πόλεμο, δηλώσουν στον ουρακοτάγκο και το τσιράκι του να πάνε να κόψουν το λαιμό τους, τότε ο ουρακοτάγκος θα το βουλώσει. Τί, φοβόμαστε όλη η γη ένα κράτος;;; Ας μας αφανίσει αν νομίζει ότι μπορεί να ζήσει μόνος του χωρίς άλλα κράτη γύρω του να αγοράζουν τα προϊόντα του. Ξέρει ότι δεν μπορεί να το κάνει.
Αλλά το νόημα αυτό ήταν πάντα. Όσο και να συμφωνείτε στην βάση μαζί μου, αν δεν κατανοήσετε ότι πρέπει να αντιδράσετε και να σηκωθείτε από τον καναπέ σας KVούλα, oldskipper, αλεπουδίτσα και τόσοι άλλοι έλληνες, ευρωπαίοι, γήινοι πολίτες, αν παρόλο που συμφωνείτε με βρίσκετε γραφικό και ψάχνετε να βρείτε μια άλλη λύση, τίποτε δεν θα λύνεται και εσείς θα συνεχίσετε να κοιμάστε.
Οι βόμβες θα πέφτουν βροχή, τα παιδάκια θα σκοτώνονται, τα κράτη το ένα μετά το άλλο θα υποκύπτουν στην στρατιωτική κυριαρχία, ο μισθός σας μέρα με την μέρα θα χάνει την αγοραστική του αξία, οι γέροι μας θα πεινάνε και τα παιδιά μας θα μαθαίνουν το νέο single που έγραψε ο Φοίβος, τα κλωτσίδια που έδωσε ο Ροναλτίνιο και 100 τρόπους για να είναι στην μόδα, αλλά ποτέ δεν θα μάθουν να σκέφτονται και να υποστηρίζουν την άποψή τους και εσείς απλά θα αλλάζετε πλευρό και όνειρο. Ποτέ κανείς δεν θα μάθει να δείχνει πυγμή.
Αν όμως αποφασίσετε να κουραστείτε και να πεινάσετε λίγο, ΟΛΟΙ μαζί, (όπως έγινε στην Γαλλία για 30 μέρες) και δείξετε πυγμή και απαιτήσετε το δίκιο σας, τότε μετά από 2-3 φορές επανάληψης «κάποιοι» θα καταλάβουν ότι δεν κοιμάστε πλέον. Ότι ξέρετε ότι την δύναμη την έχετε εσείς. Ότι ξυπνήσατε από τον λίθαργο. Γιατί καμιά άμαξα δεν κινείται από τον αμαξά της, αν δεν ακολουθούν και δεν γυρνάνε οι τροχοί της. Και οι τροχοί που κινούν την κοινωνία είναι η μάζα.
Καληνύχτα, καλή τύχη. Ας ευχηθούμε γρήγορα να έρθει η Aνάσταση.
Εκμμμ, εκμμμ... Με εθιξες λιγο με το τελευταιο σου σχολιο καλε μου Darthiir. Δεν εχω προσωπικο προβλημα, καταλαβαινω τι λες και γιατι. Καταλαβαινω την αγωνια σου γι' αυτην την χωρα και δεν σου θυμωνω καθολου. Απο την αλλη μερια, δεν μπρορω να αφησω ανακριβειες να λεγονται γυρω απο το ατομο μου ("καναπες", "κοιμαμαι", "αλλαζω πλευρο"). Κατ' αρχην _ποτε_ (!) δεν σε θεωρησα γραφικο, αιθεροβαμονα η οτιδηποτε παρομοιο.
Στα υπολοιπα: τα χρονια 1975-1980 (εφηβος τοτε) τα περασα διαδηλωνοντας. Ουτε ξερω σε ποσες διαδηλωσεις πηρα μερος - τοτε καιγοταν κυριολεκτικα η Αθηνα. Τα δακρυγονα τα τρωγαμε για πρωινο. Το ξυλο που παιζαμε με τα ΜΑΤ (τα λενε ακομα ετσι;) ηταν ο απογευματινος καφες μας. Αν διαβασεις εφημεριδες της εποχης, θα δεις, οτι μια ολοκληρη γενια ηταν στους δρομους. Το αποτελεσμα το βλεπεις σημερα στους συνομιληκους μου (οσοι ειναι απο 40+ μεχρι 50+). Το 1/3 ειναι στελεχη σε επιχειρησεις, αλλο 1/3 ειναι στελεχη σε κομματα και το τελευταιο 1/3 ειναι στελεχη στα media. Περιμενεις σοβαρα αγαπητε, να ξαναβγω εγω στους δρομους για να αποκτησουν οι σημερινοι νεολαιοι θεση παραγωγου στην ΕΡΤ; Δεν σφαξανε καλε μου.
Συνεχιζω, για να μην νομιζεις οτι κοιμηθηκα μετα το 1980. Το 1980 λοιπον τα βροντηξα, και την εκανα τρεχοντας προς τοπους χλοερους - και βορειους. Αποφασισα να ασχοληθω με την προστασια των ζωων. Ξανα διαδηλωσεις, ξανα μαζεμα υπογραφων, ξανα συμπλοκες. Εχω δει παραλιες (!) να γεμιζουν αιμα ζωων - πιο πολυ αιμα απο θαλασσα. Απο αυτο και μονο εχω εφιαλτες καθε δευτερη νυχτα. Μου εχουν κολλησει δικαννο στο στηθος, μαχαιρι στο λαιμο (δεν ειναι σχημα λογου αυτο). Ειδα δελφινι πιασμενο σε διχτυ να αργοπεθαινει. Βουτηξα με το μαχαιρι μου να το σωσω και εφαγα δυναμιτη. Ο ιδιοκτητης του διχτυου ("αγνος και βασανισμενος ψαρας του Αιγαιου" - κατα την λαικη μας παραδοση) ρισκαρισε μια ανθρωποκτονια (ημουν κατω απ' το νερο) για 5 μετρα διχτυ. Τι καταφερα με ολα αυτα; Σχεδον τιποτα (εσωσα μερικα ζωα - η μονη μου παρηγορια)! Για ποιο λογο να ξανακανω οτιδηποτε;
Φτανουν αυτα, η να γραψω αλλα τοσα; Εξακολουθεις να με θεωρεις κοιμισμενο στον καναπε μου; Δεν γραφω για να αυτοπροβληθω. Δεν με ενδιαφερει το κλαπ-κλαπ. Γραφω για να δειξω, οτι το να βγουμε στους δρομους δεν ειναι γενικα και αναγκαστικα σωστο. Ειναι μερικες φορες σωστο, μερικες φορες ανωφελο και μερικες φορες βλαβερο. Στην προκειμενη περιπτωση του ηλιθιου "πλανηταρχη" με τα πυρηνικα του, το θεωρω ανωφελο (γνωμη μου παντα).
Δες γυρω σου τους ανθρωπους της ηλικιας μου - πολλοι εχουν και μπλογκ. ΟΛΟΙ αυτοι διαδηλωναν διπλα μου κατα των αμερικανων το 1978. ΟΛΟΙ. Και τι εγινε; Που ημαστε σημερα; Καντε λοιπον την επανασταση χωρις εμενα. Εγω...been there, done that, got the t-shirt. Ευχομαι σε εσενα και στην γενια σου ολοψυχα καλη τυχη. Την χρειαζεστε.
Όπως κατάλαβες ήδη, κατ΄αρχάς αναφέροντας 2-3 άτομα, δεν εξαπέλησα ευθεία κατηγορία, αλλά στην ουσία κατηγόρησα την νοοτροπία. Μήπως ο λόγος που αποτύχατε ήταν η έλειψη ομοψυχίας ή το γεγονός ότι δεν φτάσατε μέχρι το τέρμα; (από εδώ και πέρα βρισκόμαστε στην περιοχή της εικασίας όμως αλλά συνεχίζω να πιστεύω ότι αυτό φταίει, εδώ όμως δεν υπάρχουν αποδείξεις)
Αλλά η ευθεία ερώτηση είναι αυτή: Αν δεν είχατε κάνει όλα αυτά λοιπόν, θα είμασταν ή δεν θα είμασταν χειρότερα τώρα;
Καλησπερα, μετα απο τις εξηγησεις των προηγουμενων ημερων, εχουμε φτασει και οι 2 στο σημειο να γνωριζουμε, οτι δεν υπαρχει κατι προσωπικο αναμεσα μας. Ξερω λοιπον οτι δεν με κατηγορησες, και το εγραψα ηδη. Φυσικα ουτε εγω γραφω κατι εναντιον σου. Δεν θελω ομως για το προσωπο μου να μεινει η εντυπωση, οτι κοιμαμαι τον υπνο του ασυνειδητου καλοπερασακια. Γι' αυτο εγραψα το παραπανω σχολιο. Πιστευω οτι τετοια εντυπωση δεν την αξιζω.
Η αναλυση της μεταχουντικης γενιας δεν εχει γινει ακομα. Δεν ξερω τι εγινε τοτε, ουτε γιατι αποτυχαμε. Παντως στα πραγματικα σημαντικα θεματα, η ομοψυχια που αναζητας υπηρχε. Το "ΕΟΚ και ΝΑΤΟ, το ιδιο συνδικατο" και το "εξω οι βασεις του θανατου" τα φωναζε συμπασα η νεολαια. Στα δευτερευοντα θεματα δεν υπηρχε ομοψυχια αλλα (πιστευω) οτι δεν ειναι δυνατον να υπαρξει ποτε. Ουτε η δικια σου γενια θα συμφωνησει ποτε σε ολα. Αλλο να αγωνιζομαστε εναντια στον πολεμο και τα πυρηνικα (εκει συμφωνουμε ολοι) και αλλο να αγωνιζομαστε για το αν οι δημοσιοι υπαλληλοι παρουν αυξηση η οχι.
Αυτο που γραφεις "φτασαμε στο τερμα" ειναι λιγο ασαφες. Ποιο ειναι το "τερμα"; Παντως αν εννοεις βια, ξυλοδαρμους, φωτιες, μολοτωφ κλπ. αυτα υπηρχαν και μαλιστα αρκετα εντονα.
Στην ευθεια σου ερωτηση μπορω να απαντησω μονο με την προσωπικη μου - καθολου εγκυρη - γνωμη: πιστευω οτι η σημερινη κατασταση θα ηταν ιδια. Ειτε διαδηλωσαμε ειτε οχι, ενα και το αυτο. Το οτι δεν αλλαξαμε εμεις τον κοσμο ειναι το μονο σιγουρο. Γι' αυτο και δινω μονο μικρες προσωπικες μαχες. Το να βοηθησω ενα ζωο δινει στην ζωη μου μεγαλυτερο νοημα απο το να (ξανα-)χτυπηθω στους δρομους για τον Μπους. Τουλαχιστον βλεπω ενα χειροπιαστο αποτελεσμα. Οχι οτι δεν θεωρω αυτον ηλιθιο εναν επικινδυνο φανατικο κατα τα αλλα.
Μιας και το εφερε η κουβεντα: σε παρακαλω παρα πολυ, να μην αποκαλεις τον προεδρο Μπους "ουρακοταγκο" η "πιθηκο". Οι ουρακοταγκοι εχουν πολυ μεγαλυτερη αξιοπρεπεια και ηθος απο αυτον τον #$%@@#%!$. Και οπωσδηποτε μεγαλυτερη νοημοσυνη. Παραπεμπω στο παλιο μου ποστ περι πιθηκων εδω. Ειχες κανει τοτε ενα σχολιο - απο τοτε σπαω το κεφαλι μου να καταλαβω τι σημαινουν τα λογια σου ;-) Καλο απογευμα.
Εδώ ακριβώς είναι το σημείο στο οποίο διαφωνώ μαζί σου λοιπόν oldskipper. Πιστεύω ότι αν δεν είχατε κάνει αυτό που κάνατε, με ομοψυχία σε ορισμένα ζητήματα, στα οποία και σήμερα θα έπρεπε να υπάρχει αλλά δεν υπάρχει, και με μερική συμμετοχή σε άλλα ζητήματα, ο κόσμος μας θα ήταν πολύ χειρότερος. Το να φτάσετε στα άκρα δεν σημαίνει απαραίτητα βία και ξυλοδαρμούς. Όχι, η βία ΕΙΝΑΙ το τελευταίο καταφύγιο του ανίκανου. Σημαίνει το απλό «δεν υποχωρώ». Μπορεί να μην σηκώσω χέρι πάνω σου/του ή οποιουδήποτε άλλου, αλλά εγώ θέλω να γίνουν έτσι τα πράγματα. Και αφού, δεν με ακούς, μαζί με όλους όσους συμφωνούν μαζί μου, ακόμα και αν δεν έχουν συμφέρον από τον αγώνα μου, θα μείνω εδώ να στο θυμίζω. Όποτε έγινε κάτι τέτοιο, τελικά άλλαξε η ροή της ιστορίας. Αυτό είναι το νόημα του «τέλους». Θες ακραίο παράδειγμα; Πιστεύεις ότι η ιστορία θα ήταν η ίδια αν οι φοιτητές του πολυτεχνείου είχαν αποχωρίσει από το κτίριο πριν την επέμβαση του στρατού την νύχτα της 17ης Νοεμβρίου; Πιστεύεις ότι η ιστορία θα ήταν η ίδια αν ο κόσμος που ακολούθησε την πομπή της κηδείας του Γ. Παπανδρέου ήταν λιγότερος; Ίδια δεν θα ήταν. Ούτε θα ήταν ίδια αν δεν είχαν γίνει όλα τα υπόλοιπα, από τα οποία απογοητεύτηκες. Λιθαράκι έβαλες. Καθένας άλλαξε λίγο την πορεία της ιστορίας. Καθένας την αλλάζει με τις πράξεις του ή με τα λόγια του λίγο. Μπορεί ασήμαντα, μπορεί σημαντικά, όμως την αλλάζει. Με την απραξία όμως δεν την αλλάζει ούτε το ελάχιστο. [Ας μην εμπλακούμε στην σημασία των ανωτέρω γεγονότων. Το θέμα είναι ότι απλά επηρέασαν την ιστορία.] Ακόμα και σήμερα, η ιστορία των τελευταίων 30 ημερών θα ήταν εντελώς διαφορετική αν οι Γάλλοι δεν είχαν παραλύσει για 30 μέρες την χώρα τους. Συνεπώς επηρεάζουν και μάλιστα ορισμένες φορές πολύ. Απλά δεν είναι τόσο όσο θέλουμε, τσαντίζουν κάποιους βολεμένους και μας κουράζουν. Το σίγουρο είναι ότι αν δεν είχες, ούτε εσύ ούτε κάποιοι άλλοι, απογοητευτεί η ιστορία θα είχε αλλάξει περισσότερο. Γιατί θα συμπαρατασσόσουνα με τους σημερινούς και η «μαζική αδράνεια» θα ήταν ακόμα μεγαλύτερη. Και το σημαντικό επίτευγμα γίνεται όταν η «μαζική αδράνεια» γίνει τόσο μεγάλη που, εντελώς ειρηνικά, παρασύρει στο διάβα της τον κάθε μεμονωμένο «ισχυρό» που δρα προς όφελός του και εναντίων του οφέλους των πολλών.
Είπες ότι είσαι μαζί μου στις πέτρες εναντίων του Μπους (ουρακοτάγκος λόγω εμφάνισης… όχι μυαλού… σε μυαλό ακόμα και αμοιβάδα περισσότερο έχει). Πώς είσαι μαζί μου αν δεν έρθεις να πετάξεις και εσύ πέτρες πάνω του; Με τα λόγια; Αν είσαι μόνο με τα λόγια, τότε εσύ συνεχίζεις να είσαι αδρανής (τώρα) και εγώ συνεχίζω να είμαι απλά γραφικός (οπότε χάνω την διάθεση να το κάνω και απογοητεύομαι όπως κι εσύ). Αλληλένδετα γεγονότα λοιπόν.
Όσο για το θέμα του «να βοηθάτε ένα ζώο», δεν θα είχα ποτέ κανένα πρόβλημα στο να βοηθάτε(-με) ένα ζώο, ούτε έχω πρόβλημα με όποιον θέλει να βοηθήσει ένα ζώο. Όμως αυτό δεν σημαίνει ότι θα βγείτε από την κοινωνία στην οποία ενταχθήκατε μόνοι σας, για να κάνετε την ζωή σας καλύτερη. Αν όμως αδιαφορείτε για τα προβλήματα της κοινωνίας και ενδιαφέρεστε μόνο γι’ αυτά των ζώων, τότε επιτρέψτε στην κοινωνία να αδιαφορεί και για εσάς. Ή ανήκετε σε αυτήν και φροντίζετε για τα προβλήματά της, όπως θέλετε να σας φροντίσει αυτή στα δικά σας, ή δεν ανήκετε σε αυτήν. Αν υιοθετήσετε την ακραία άποψη του να αδιαφορείτε για το πρόβλημα κάποιου, δεν μπορείτε να απαιτείτε από αυτόν να ενδιαφέρεται για το πρόβλημα το δικό σας και να σας μεταφέρει στο νησί με τον άρρωστο πατέρα σας. Εσείς δεν ενδιαφέρεστε καν για το άρρωστο παιδί του και για το γεγονός ότι μόνιμα αυτός δεν μπορεί να του πάρει φάρμακα. Ακραίες καταστάσεις οι οποίες υπάρχουν επειδή υπάρχουν και τα δύο άκρα. Αν θέλετε να μην υπάρχει η πρώτη, απαιτείστε να μην υπάρχει και η δεύτερη. Θέλετε να περάσουμε στα ζώα και μόνο; Μπορείτε λοιπόν να σώσετε 1-2 σκυλάκια γατάκια ή οτιδήποτε άλλο, αν όμως αντί να κάνετε αυτού του είδους τον αγώνα morgana μου, αντί να ταΐζετε μόνο τα αδέσποτα, αν δράσετε με τον τρόπο που εγώ προτείνω, θα δημιουργήσετε τον Αρκτούρο, θα κάνετε διαμαρτυρίες, θα μοιράσετε φυλλάδια και στο τέλος, μετά από 20 χρόνια, θα σώσετε πολλές αρκούδες, θα αποκτήσετε καταφύγιο, θα αρχίσετε να ευαισθητοποιείτε και να διδάσκετε τον κόσμο, θα αλλάξετε (χωρίς να ακυρώσετε) την χάραξη της Εγνατίας οδού και θα δώσετε ελπίδα επιβίωσης σε ένα ολόκληρο είδος. Όλα αυτά όμως δεν γίνονται από τον καναπέ που κάθεσαι και με το να βάζεις τροφή στα γατάκια που βρίσκεις στο δρόμο. Η συνεχής κινητοποίηση είναι αυτή που αλλάζει την ιστορία.
Όσο τώρα για το θέμα του συγκεκριμένου πολέμου, όταν το μεγαλύτερο μέρος του ελληνικού πληθυσμού είναι αντίθετο με το να γίνει πόλεμος στο Ιράν, όπως ήταν και στο Ιράκ, δεν μπορώ να δεχθώ το γεγονός να βοηθηθούν οι αμερικάνοι στον πόλεμο. Δεν θέλω να τους βοηθήσει το ελληνικό κράτος. Αν ήμουν μειοψηφία θα έλεγα «έστω, οι πολλοί θέλουν αυτό, είτε έχω, είτε δεν έχω δίκιο, δεν μπορώ να κάνω αλλιώς, θα φωνάξω, αλλά θα υποταχθώ». Το σίγουρο είναι όμως ότι δεν θέλουμε τον πόλεμο. Αν η κυβέρνηση δώσει την ζητούμενη βοήθεια, πώς θα την αποτρέψει ο λαός; Πως θα τους δώσει το μήνυμα ότι δεν θέλει να βοηθήσει σε έναν πόλεμο; Πώς θα τους πει ότι δεν τους εξέλεξε για να βοηθήσουν έναν πόλεμο που σε τελευταία ανάλυση δεν είναι καν δικός μας; Μόνο με το να διαδηλώσει. Δεν έχει άλλο μέσο. Μόνο με το να δημιουργήσει «κώλυμα» σήμερα. Πριν την λήψη της απόφασης. Το να τιμωρήσει μετά δεν έχει νόημα. Το κακό θα έχει γίνει. Χιλιάδες αθώα παιδάκια και πολίτες θα σκοτωθούν στο βωμό του χρήματος και μόνο. Αν αυτό δεν είναι λόγος διαδήλωσης, αν αυτό δεν είναι λόγος ανώτερος από τα αδέσποτα, τότε όντως οι κατσαρίδες αξίζει περισσότερο από εμάς να επιβιώσουν σε αυτή τη γη.
Και αν μη τι άλλο, άλλοθι για να μην δοθεί υποστήριξη, δόθηκε. Αν δεν γινόταν διαμαρτυρίες τότε ούτε η κυβέρνηση θα είχε άλλοθι να μην δώσει υποστήριξη στους αμερικάνους.
Συστήνω ανεπιφύλακτα καθημερινή χορήγηση ντοκυμαντέρ με παιδάκια υποσιτισμένα, παιδάκια παραμορφωμένα από την ραδιενέργεια, παιδάκια νεκρά και αιματοκυλισμένα, μπας και καταλάβουμε κάποτε τι έχει αξία σε αυτόν τον κόσμο. Μισάωρες δόσεις, πρωί-μεσημέρι-βράδυ πριν το φαγητό, θα μας έκαναν πολύ καλό. Θα μας γλύτωναν και από την αμάθεια αλλά και από την παχυσαρκία.
Μέχρι τότε καληνύχτα και καλή ανάσταση (γιατί δυστυχώς ούτε αυτή ήρθε ακόμα).
Ακόμη μια φορά η Αμερική έχει προβλήματα εσωτερικά και προσπαθεί να βρει αποδιοπομπαίο τράγο...
Θυμάμαι που μας είχε πει ο Πατς Ανταμς πως οι τηλεοράσεις στις ΗΠΑ δειχνουν συνεχώς ένα ίδιο γεγοινός όταν θέλουν να κρύψουν τα άλλα. Κάπως έτσι και τώρα. Προσπαθούν να αποπροσανατολίσουν τους Αμερικάνους απο τα ίδια τους τα προβληματα και πάνε να βρουν προβλήματα αλλού!
Και γιατί δεν τα είπαμε ακόμη: Χριστός Ανέστη και χρόνια πολλα!!! :)
Κατ' αρχην να κατεβασω λιγο τους τονους για μενα. Ξαναδιαβαζω οσα εγραψα για το ατομο μου και μου φαινονται πολυ ξιπασμενα. Αληθεια ειναι ολα μεν, αλλα μην ξεχναμε, οτι ΠΑΡΑ πολλοι ανθρωποι εχουν κανει ΠΑΡΑ πολλα περισσοτερα απο εμενα. Τα λογια μου ηταν κυριως μια αντιδραση στον χαρακτηρισμο του Darthiir, οτι "κοιμαμαι". Σαν αντιδραση ειχε εναν εντονο τονο και ισως δημιουργησει παρεξηγησεις - δεν θελω κατι τετοιο. Ουτε θεωρω οτι ειμαι τιποτα σπουδαιο γι' αυτα που εκανα.
Αγαπητε Darthiir, εχουμε περιπου 15 χρονια διαφορα στην ηλικια. Αυτο δεν κανει τις αποψεις μου ουτε κατα κεραια σωστοτερες η υπερτερες. Αλλα: απο τα 45+ ερχεται ενα συναισθημα, οτι ο χρονος μας πανω στην γη ειναι πολυυυυυ λιγος. Εχουμε διαφορετικη νοοτροπια, γιατι εσυ "ανηφοριζεις" ακομα την ζωη σου, ενω εγω "κατηφοριζω". Πρεπει λοιπον να κανω οικονομια δυναμεων. Δεν μπορω να ασχοληθω με ολα τα στραβα του πλανητη - συγνωμη. Δωσε μου 300 χρονια ζωης και σου υποσχομαι οτι τα 299.5 θα τα περασω διπλα σου πετωντας πετρες (και οχι μονον) στον Μπους και τους διαδοχους του.
Δεν μου αρεσει καθολου αλλα πολυ συντομα εγω θα βλεπω τα ραπανακια απο την κατω πλευρα τους ενω την ιδια στιγμη, παιδακια θα πεθαινουν απανθρωπα καπου στον πλανητη. Για καποια (τα περισσοτερα) απο τα σημαντικα προβληματα θα πρεπει λοιπον να "κοιμαμαι". Για καποια αλλα - οσα μπορω τελος παντων - θα ειμαι δραστηριος. Το οτι δεν μπορω να ασχοληθω με ολα τα προβληματα της ανθρωποτητας δεν με κανει εναν αδιαφορο καλοπερασακια.
Εγω το μετεριζι μου το διαλεξα - και ειπα σε συντομια και τους λογους. Εγω απο κει πυροβολαω. Αν εσυ διαλεξεις ενα αλλο, τιμη σου και μπραβο σου. Εγω σε εκτιμω γιατι - αν και απο διαφορετικο μετεριζι - βαραμε και οι δυο προς την ιδια κατευθυνση.
Η συμπαράταξη με τον αγώνα κάποιων oldskipper δεν είναι απαραιτήτως η διαδήλωση μαζί τους. Συμπαράταξη με έναν αγώνα κάνεις και όταν λες ανοιχτά ότι συμφωνείς μαζί τους και ότι δεν σε πειράζει που ταλαιπωρείσαι μέχρι να λυθούν τα προβλήματά τους. Να υποθέσω λοιπόν, αφού στην ουσία στοχεύουμε στο ίδιο πράγμα, την επόμενη φορά που κάποιος που θέλει να αγωνισθεί για το δίκιο του (είτε αυτό είναι ο πόλεμος, είτε ήταν το θέμα των βαρέων και ανθυγιεινών σκουπιδιών, που θεωρώ όπως και όλοι μας πιστεύω, ότι είναι απόλυτα δίκαιο, είτε είναι ένας νόμος ο οποίος δεν είναι αρεστός στην συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών) δεν θα τον κατακρίνεις; Γιατί είναι εντελώς διαφορετικό πράγμα να μην λαμβάνεις απλά μέρος σε μια «αντίδραση», από το να την κατακρίνεις γιατί σε πλήττει και ακόμα περισσότερο από το να την εγκρίνεις και να συμπαρατάσσεσαι με την ιδέα του αγώνα επικροτώντας την. Μπορείς λοιπόν να μην αγωνισθείς εσύ αφού απογοητεύτηκες, δεν πρέπει όμως να αφαιρείς τελικά το δικαίωμα και από όσους δεν έχουν απογοητευτεί. Σωστά υποθέτω;
Orlando νομίζω πως το γεγονός ότι το Ιράν δεν έχει λόγο να χρησιμοποιήσει πυρηνικά, όπως κι εμείς και πολλοί άλλοι, είναι ολοφάνερο. Δεν φοβάμαι τον άνθρωπο που θέλει να έχει πυρηνικές βόμβες. Φοβάμαι τον άνθρωπο που θέλει να έχει μόνο μία βόμβα. Είναι ο μόνος που θέλει και έχει πραγματικά σκοπό να την χρησιμοποιήσει. Όσο για τα υπόλοιπα, αλήθεια σκέφτηκες ποτέ αν όλα αυτά είναι αίτια ή είναι αιτιατά; Γιατί αν είναι αιτιατά, δεν μπορείς να τα διορθώσεις παρα μόνο αφαιρώντας την αιτία τους.
Συμφωνος με το τελευταιο σου σχολιο. Στο θεμα των πυρηνικων επαυξανω. Στην ουσια προκειται για ενα κλειστο κλαμπ κρατων που προσπαθουν με λυσσα να μην χασουν το μονοπωλιο της βομβας. Με ποια λογικη το κρατος με τα περισσοτερα και τα πιο επικινδυνα οπλα (πυρηνικα, βιολογικα και χημικα) απαιτει να μην ελεγχεται απο κανεναν και απαιτει παραλληλα να ελεγχονται ολοι οι αλλοι;
Βρε Νταρθ μου, βαριέμαι τόσο πολύ να ασχοληθώ με πολιτικά, και καίγομαι απ'τη πολύ δουλειά, που δεν έχω και χρόνο να διαφωνήσω και μαζί σου, άσε που δεν θέλω να σε στενοχωρήσω, γιορτινές μέρες κιόλας… Ωχ. Ωχ ωχ ωχ ωχ.
Πότε με πιάσαν οι ευαισθησίες μου; Ωχ, δεν είμαι καλά. Κάτι θα είχε το ούζο και θα με πείραξε. Γιατρεεεεεεεεεεεεε μουυυυυυυυυ!!!!! :-)))
Η αμοιδρή πιθανότητα να συμφωνίσεις σε ένα μέρος τουλάχιστον από αυτά αν καθίσεις και διαβάσεις (όχι απλά αναγνώσεις) όλα τα κείμενα σου διαφεύγει εντελώς εεε; Τουλάχιστον ενισχύεις τα επιχειρήματά μου!
[Τελικά αυτή η σφραγίδα Darthiir κάνει δουλειά!]
Εγώ ακόμα "Καλή ανάσταση" εύχομαι... το αυτό επιθυμώ και δι εσάς καλή μου Δέσποινα!
[....Είδες; Εγώ μακράν από ευαισθησίες... σαν τον άλλον πώς τονε λένε να δείς... α ναι Μπους νομίζω >:-)....]
Παρόλλο που ήρθα κάπως αργά στην κουβέντα να πώ και εγώ κάτι? Δεν έχει νόημα τη σήμερον ημέραν να πετάμε πέτρες εναντίον μιάς Πρεσβείας. Δεν αλλάζει τίποτα. Μόνο τα τζάμια σπάνε και αντικαθίστανται. Η Ελλάδα δεν έχει δύναμη σαν κράτος να αντιμετωπίσει μία υπερδύναμη γιατί δεν διαθέτει κάτι που να κάνει την υπερδύναμη να την λογαριάσει. Δεν έχουμε πυρηνικά, δεν έχουμε πετρέλαιο, δεν έχουμε χρυσό, διαμάντια κλπ. Σαν χώρα έχουμε περισσότερες εισαγωγές απο εξαγωγές. Τι εξάγουμε πραγματικά, καθαρά-καθαρά δικό μας? Για την Αμερική, δεν υπάρχουμε ούτε στο χάρτη. Δεν λέω να κάνουμε μώκο, λέω να δουλέψουμε. Ο καθένας μας έχει βρεί μιά πολυθρόνα και βολεύτηκε. Ναί πρίν 100 χρόνια κάποιος ανήκε στους οργισμένους νεολαίους, μέχρι που πήρε το πτυχίο. Μετά τακτοποιήθηκε και το βούλωσε. Με ενοχλεί που βλέπω στο σούπερ μάρκετ ότι εισάγουμε στάρι απο τον Καναδά, φέτα απο τη Δανία και ελιές από την Ιταλία. Δεν έχει λάδι η Ελλάδα, δεν έχει στάρι, καλαμπόκι, μπαμπάκι? Για όνομα του θεού. Με ενοχλεί που ο μέσος Ελληνας προτιμάει το ξένο απο το ντόπιο. Με ενοχλεί που όλο φωνάζουμε αλλά πετάμε τη στάχτη έξω απο το παράθυρο.
Μαρίνα μου, η προτροπή για πετροβόλημα δεν ήταν για πετροβόλημα της πρεσβείας αλλά του ίδιου του Μπους. Έτσι, παραδειγματικά, στην κεντρική πλατεία και χωρίς σάκο στο κεφάλι. Το να πετροβολήσεις μια πρεσβεία δεν κάνει τίποτε. Εξ' ού και δεν την πετροβολώ. Άν βέβαια μπορούσα να την καταστρέψω συθέμελα θα ήταν άλλο καπέλο. Τα σύμβολα μόνο με ολοκληρωτική καταστροφή δίνουν μήνυμα. Μερική καταστροφή τους έχει πάντα αντίθετα αποτελέσματα.
Αλλά μην υποτιμάς την δύναμη της Ελλάδας ή οποιουδήποτε κράτους. Η Ελλάδα θεωρείται και μέλος του δυτικού κόσμου αλλά και σύμβολο πολιτισμού. Κανένας δεν θα διακινδύνευε ανοιχτά να την καταστρέψει ή να την κατηγορήσει για τριτοκοσμική. Μπορεί να την υπέθαλπτε, αλλά κανείς δεν θα ήθελε πραγματικά να έχει το "αίμα" της στα χέρια του.
Δεν έχουμε πυρηνικά γιατί δεν τα χρειαζόμαστε. Από πυρινικούς αντιδραστήρες δόξα το θεό διαθέτουμε δύο και ξέρουμε να στήσουμε και εργοστάσια. Πετρέλαιο έχουμε δόξα το θεό. Χρυσό... τον εξαντλήσαμε αλλά τί να τον κάνεις; Άλλα είναι πιό πολύτιμα από αυτόν.
Όσο για το τί εξάγουμε... έχουμε ένα σύστημα σάπιο που αφήνει τον καθένα να μας εκμεταλλεύεται. Και φυσικά κανένας δεν θα ήθελε η Ελλάδα να εξάγει κάτι. Να πάρει και άλλη χώρα την πίτα; Άσε, θα παίρνει πίτα από τον τουρισμό. Και οι κυβερνήσεις μας στηθήκανε καλά στους γύρω "φίλους" και λεφτάδες. Εξάγουμε πάντως πολλά και όσα εξάγουμε έχουν πολύ καλή φήμη στο εξωτερικό. Αλλά η ξενομανία μας απαγορεύει να το παραδεχτούμε. Μάλιστα φροντίζουμε να προτιμάμε το "ελληνικότατο" ιταλικό πλακάκι μόνο και μόνο για να δίνουμε λεφτά στις φίρμες της ιταλίας. Και τα "ελληνικότατα" αμερικανικά τσιγάρα βέβαια....
Τουλάχιστον έχουμε την φήμη ότι σώσαμε την Ευρασία από τον Χίτλερ, και ότι οι ήρωες πολεμούν σαν Έλληνες, αν και φυσικά στα πλαίσια της "σεμνότητας" βολεύει να το ξεχάσουμε και αυτό. Γιατί αν το θυμόμαστε γινόμαστε εθνικιστές, παρόλο που δεν διώξαμε ποτέ κανέναν. Αν μόνο ξέραμε τί μας γινόταν....
"Ο George Bush πέφτει » Στο άπειρο και ακόμα παραπέρα"
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ πιο απίθανη καταχώρηση σήμερα στο monitor! Τίτλος ποστ και τίτλος μπλογκ σε πλήρη αρμονία:-)
http://www.stoapeiro.gr/archives/202
..στο μπλογκ χάνει κάπως..
μήπως έιμαστε εφιάλτης και όσοι τον ανεχόμαστε τελικά;;; η κότα ΄εκανε το αυγό ΄η το αυγό την κότα;
ΑπάντησηΔιαγραφήMήπως;;;;;;;;;;
ΑπάντησηΔιαγραφήΜήπως λοιπόν να μην τον ανεχτούμε και να αντιδράσουμε;
ΑπάντησηΔιαγραφήΜήπως;
Πώς να αντιδράσεις καλέ μου καμηλιέρη;
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα πάρεις την καμήλα σου και να βαδίσεις στην έρημο;
Να πάρεις τα κιλίμια σου και να στρωθείς πάνω τους σε στάση διαμαρτυρίας;
Να ξαπλώσεις στον ίσκιο της φοινικιάς σου και να πεις ότι δεν υπάρχει ο "κακός";
Άστα να πάνε!
Πώς να αντιδράσω λοιπόν;
ΑπάντησηΔιαγραφήΠώς;
Μα αυτό ακριβώς είναι το πρόβλημα. Ακόμα και να πάρω τις καμήλες μου και τις στήσω 30 μέρες μπροστά από την αμερικανική πρεσβεία, ακόμα και να στρώσω όλη την λεωφόρο με κιλίμια και να κάτσω πάνω τους σε καθιστική διαμαρτυρία, τίποτε δεν θα κάνω. Γιατί; Γιατί πολύ απλά όλοι θα με θεωρούν γραφικό. Παρόλ’ αυτά, το 80% (για να μην πω το 100% των ελλήνων) διαφωνεί με την χρήση πυρηνικών. Διαφωνεί με τον ίδιο τον πόλεμο. Και παρόλ’ αυτά θα με θεωρεί γραφικό γιατί εκφράζω αυτό που θέλει!
Αν όμως το 80% των ελλήνων που συμφωνεί μαζί μου, στηθεί στην Αμερικανική πρεσβεία, στο αμερικανικό προξενείο, στις κατά τόπους νομαρχίες, και πει ότι εμείς δεν το κουνάμε από εδώ αν δεν πείτε στους αμερικανούς να κρατήσουν τις μπόμπες τους για τον εαυτό τους. Αν οι πολίτες κάθε χώρας κάνουν το ίδιο, Αν για 10-15 ή 30 μέρες όλοι μας βάλουμε στην άκρη τον εαυτό μας και δείξουμε πυγμή, δηλώσουμε ότι θα μείνουμε μέχρι οι κυβερνήσεις μας να δηλώσουν στον ουρακοτάγκο ότι δεν είναι μαζί του, αν όλα τα κράτη της Ευρώπης, αφού τουλάχιστον το 80% των ευρωπαίων (για να μην πω παραπάνω) διαφωνεί με αυτόν πόλεμο, δηλώσουν στον ουρακοτάγκο και το τσιράκι του να πάνε να κόψουν το λαιμό τους, τότε ο ουρακοτάγκος θα το βουλώσει. Τί, φοβόμαστε όλη η γη ένα κράτος;;; Ας μας αφανίσει αν νομίζει ότι μπορεί να ζήσει μόνος του χωρίς άλλα κράτη γύρω του να αγοράζουν τα προϊόντα του. Ξέρει ότι δεν μπορεί να το κάνει.
Αλλά το νόημα αυτό ήταν πάντα. Όσο και να συμφωνείτε στην βάση μαζί μου, αν δεν κατανοήσετε ότι πρέπει να αντιδράσετε και να σηκωθείτε από τον καναπέ σας KVούλα, oldskipper, αλεπουδίτσα και τόσοι άλλοι έλληνες, ευρωπαίοι, γήινοι πολίτες, αν παρόλο που συμφωνείτε με βρίσκετε γραφικό και ψάχνετε να βρείτε μια άλλη λύση, τίποτε δεν θα λύνεται και εσείς θα συνεχίσετε να κοιμάστε.
Οι βόμβες θα πέφτουν βροχή, τα παιδάκια θα σκοτώνονται, τα κράτη το ένα μετά το άλλο θα υποκύπτουν στην στρατιωτική κυριαρχία, ο μισθός σας μέρα με την μέρα θα χάνει την αγοραστική του αξία, οι γέροι μας θα πεινάνε και τα παιδιά μας θα μαθαίνουν το νέο single που έγραψε ο Φοίβος, τα κλωτσίδια που έδωσε ο Ροναλτίνιο και 100 τρόπους για να είναι στην μόδα, αλλά ποτέ δεν θα μάθουν να σκέφτονται και να υποστηρίζουν την άποψή τους και εσείς απλά θα αλλάζετε πλευρό και όνειρο. Ποτέ κανείς δεν θα μάθει να δείχνει πυγμή.
Αν όμως αποφασίσετε να κουραστείτε και να πεινάσετε λίγο, ΟΛΟΙ μαζί, (όπως έγινε στην Γαλλία για 30 μέρες) και δείξετε πυγμή και απαιτήσετε το δίκιο σας, τότε μετά από 2-3 φορές επανάληψης «κάποιοι» θα καταλάβουν ότι δεν κοιμάστε πλέον. Ότι ξέρετε ότι την δύναμη την έχετε εσείς. Ότι ξυπνήσατε από τον λίθαργο. Γιατί καμιά άμαξα δεν κινείται από τον αμαξά της, αν δεν ακολουθούν και δεν γυρνάνε οι τροχοί της. Και οι τροχοί που κινούν την κοινωνία είναι η μάζα.
Καληνύχτα, καλή τύχη.
Ας ευχηθούμε γρήγορα να έρθει η Aνάσταση.
...δεν εχεις και αδικο..
ΑπάντησηΔιαγραφήΛΕγε! που να τη στησω???
...τη διαμαρτυρια ντε!
Εκμμμ, εκμμμ... Με εθιξες λιγο με το τελευταιο σου σχολιο καλε μου Darthiir. Δεν εχω προσωπικο προβλημα, καταλαβαινω τι λες και γιατι. Καταλαβαινω την αγωνια σου γι' αυτην την χωρα και δεν σου θυμωνω καθολου. Απο την αλλη μερια, δεν μπρορω να αφησω ανακριβειες να λεγονται γυρω απο το ατομο μου ("καναπες", "κοιμαμαι", "αλλαζω πλευρο").
ΑπάντησηΔιαγραφήΚατ' αρχην _ποτε_ (!) δεν σε θεωρησα γραφικο, αιθεροβαμονα η οτιδηποτε παρομοιο.
Στα υπολοιπα: τα χρονια 1975-1980 (εφηβος τοτε) τα περασα διαδηλωνοντας. Ουτε ξερω σε ποσες διαδηλωσεις πηρα μερος - τοτε καιγοταν κυριολεκτικα η Αθηνα. Τα δακρυγονα τα τρωγαμε για πρωινο. Το ξυλο που παιζαμε με τα ΜΑΤ (τα λενε ακομα ετσι;) ηταν ο απογευματινος καφες μας. Αν διαβασεις εφημεριδες της εποχης, θα δεις, οτι μια ολοκληρη γενια ηταν στους δρομους. Το αποτελεσμα το βλεπεις σημερα στους συνομιληκους μου (οσοι ειναι απο 40+ μεχρι 50+). Το 1/3 ειναι στελεχη σε επιχειρησεις, αλλο 1/3 ειναι στελεχη σε κομματα και το τελευταιο 1/3 ειναι στελεχη στα media. Περιμενεις σοβαρα αγαπητε, να ξαναβγω εγω στους δρομους για να αποκτησουν οι σημερινοι νεολαιοι θεση παραγωγου στην ΕΡΤ; Δεν σφαξανε καλε μου.
Συνεχιζω, για να μην νομιζεις οτι κοιμηθηκα μετα το 1980. Το 1980 λοιπον τα βροντηξα, και την εκανα τρεχοντας προς τοπους χλοερους - και βορειους. Αποφασισα να ασχοληθω με την προστασια των ζωων. Ξανα διαδηλωσεις, ξανα μαζεμα υπογραφων, ξανα συμπλοκες. Εχω δει παραλιες (!) να γεμιζουν αιμα ζωων - πιο πολυ αιμα απο θαλασσα. Απο αυτο και μονο εχω εφιαλτες καθε δευτερη νυχτα. Μου εχουν κολλησει δικαννο στο στηθος, μαχαιρι στο λαιμο (δεν ειναι σχημα λογου αυτο). Ειδα δελφινι πιασμενο σε διχτυ να αργοπεθαινει. Βουτηξα με το μαχαιρι μου να το σωσω και εφαγα δυναμιτη. Ο ιδιοκτητης του διχτυου ("αγνος και βασανισμενος ψαρας του Αιγαιου" - κατα την λαικη μας παραδοση) ρισκαρισε μια ανθρωποκτονια (ημουν κατω απ' το νερο) για 5 μετρα διχτυ.
Τι καταφερα με ολα αυτα; Σχεδον τιποτα (εσωσα μερικα ζωα - η μονη μου παρηγορια)! Για ποιο λογο να ξανακανω οτιδηποτε;
Φτανουν αυτα, η να γραψω αλλα τοσα; Εξακολουθεις να με θεωρεις κοιμισμενο στον καναπε μου;
Δεν γραφω για να αυτοπροβληθω. Δεν με ενδιαφερει το κλαπ-κλαπ. Γραφω για να δειξω, οτι το να βγουμε στους δρομους δεν ειναι γενικα και αναγκαστικα σωστο. Ειναι μερικες φορες σωστο, μερικες φορες ανωφελο και μερικες φορες βλαβερο. Στην προκειμενη περιπτωση του ηλιθιου "πλανηταρχη" με τα πυρηνικα του, το θεωρω ανωφελο (γνωμη μου παντα).
Δες γυρω σου τους ανθρωπους της ηλικιας μου - πολλοι εχουν και μπλογκ. ΟΛΟΙ αυτοι διαδηλωναν διπλα μου κατα των αμερικανων το 1978. ΟΛΟΙ. Και τι εγινε; Που ημαστε σημερα;
Καντε λοιπον την επανασταση χωρις εμενα. Εγω...been there, done that, got the t-shirt.
Ευχομαι σε εσενα και στην γενια σου ολοψυχα καλη τυχη. Την χρειαζεστε.
Θερμες ευχες για ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ (το ξαναειπα)
Όπως κατάλαβες ήδη, κατ΄αρχάς αναφέροντας 2-3 άτομα, δεν εξαπέλησα ευθεία κατηγορία, αλλά στην ουσία κατηγόρησα την νοοτροπία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜήπως ο λόγος που αποτύχατε ήταν η έλειψη ομοψυχίας ή το γεγονός ότι δεν φτάσατε μέχρι το τέρμα; (από εδώ και πέρα βρισκόμαστε στην περιοχή της εικασίας όμως αλλά συνεχίζω να πιστεύω ότι αυτό φταίει, εδώ όμως δεν υπάρχουν αποδείξεις)
Αλλά η ευθεία ερώτηση είναι αυτή: Αν δεν είχατε κάνει όλα αυτά λοιπόν, θα είμασταν ή δεν θα είμασταν χειρότερα τώρα;
Καλησπερα,
ΑπάντησηΔιαγραφήμετα απο τις εξηγησεις των προηγουμενων ημερων, εχουμε φτασει και οι 2 στο σημειο να γνωριζουμε, οτι δεν υπαρχει κατι προσωπικο αναμεσα μας. Ξερω λοιπον οτι δεν με κατηγορησες, και το εγραψα ηδη. Φυσικα ουτε εγω γραφω κατι εναντιον σου. Δεν θελω ομως για το προσωπο μου να μεινει η εντυπωση, οτι κοιμαμαι τον υπνο του ασυνειδητου καλοπερασακια. Γι' αυτο εγραψα το παραπανω σχολιο. Πιστευω οτι τετοια εντυπωση δεν την αξιζω.
Η αναλυση της μεταχουντικης γενιας δεν εχει γινει ακομα. Δεν ξερω τι εγινε τοτε, ουτε γιατι αποτυχαμε. Παντως στα πραγματικα σημαντικα θεματα, η ομοψυχια που αναζητας υπηρχε. Το "ΕΟΚ και ΝΑΤΟ, το ιδιο συνδικατο" και το "εξω οι βασεις του θανατου" τα φωναζε συμπασα η νεολαια.
Στα δευτερευοντα θεματα δεν υπηρχε ομοψυχια αλλα (πιστευω) οτι δεν ειναι δυνατον να υπαρξει ποτε. Ουτε η δικια σου γενια θα συμφωνησει ποτε σε ολα. Αλλο να αγωνιζομαστε εναντια στον πολεμο και τα πυρηνικα (εκει συμφωνουμε ολοι) και αλλο να αγωνιζομαστε για το αν οι δημοσιοι υπαλληλοι παρουν αυξηση η οχι.
Αυτο που γραφεις "φτασαμε στο τερμα" ειναι λιγο ασαφες. Ποιο ειναι το "τερμα"; Παντως αν εννοεις βια, ξυλοδαρμους, φωτιες, μολοτωφ κλπ. αυτα υπηρχαν και μαλιστα αρκετα εντονα.
Στην ευθεια σου ερωτηση μπορω να απαντησω μονο με την προσωπικη μου - καθολου εγκυρη - γνωμη: πιστευω οτι η σημερινη κατασταση θα ηταν ιδια. Ειτε διαδηλωσαμε ειτε οχι, ενα και το αυτο. Το οτι δεν αλλαξαμε εμεις τον κοσμο ειναι το μονο σιγουρο.
Γι' αυτο και δινω μονο μικρες προσωπικες μαχες. Το να βοηθησω ενα ζωο δινει στην ζωη μου μεγαλυτερο νοημα απο το να (ξανα-)χτυπηθω στους δρομους για τον Μπους. Τουλαχιστον βλεπω ενα χειροπιαστο αποτελεσμα.
Οχι οτι δεν θεωρω αυτον ηλιθιο εναν επικινδυνο φανατικο κατα τα αλλα.
Μιας και το εφερε η κουβεντα: σε παρακαλω παρα πολυ, να μην αποκαλεις τον προεδρο Μπους "ουρακοταγκο" η "πιθηκο". Οι ουρακοταγκοι εχουν πολυ μεγαλυτερη αξιοπρεπεια και ηθος απο αυτον τον #$%@@#%!$. Και οπωσδηποτε μεγαλυτερη νοημοσυνη.
Παραπεμπω στο παλιο μου ποστ περι πιθηκων εδω.
Ειχες κανει τοτε ενα σχολιο - απο τοτε σπαω το κεφαλι μου να καταλαβω τι σημαινουν τα λογια σου ;-)
Καλο απογευμα.
να με συμπαθατε...
ΑπάντησηΔιαγραφήαλλα ο πραγματικος εφιαλτης ειναι....
ΟΤΙ ΕΠΕΣΤΡΕΨΑΑΑΑΑΑΑΑΑ..........
χιχιιιχιιχ
;pppppp
χαχαχαχαχαχαχαχα
ΑπάντησηΔιαγραφήα ρε Βαιλική....
Τώρα τι σώψυχα να βγάλω...
Αλλη φορά.
Πέρασα να αφήσω ευχές.
Ακόμα σόδες πίνεις Darth?????
καλημερα και χρονια πολλα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυμφωνω με oldskipper.
''..Το να βοηθησω ενα ζωο δινει στην ζωη μου μεγαλυτερο νοημα απο το να (ξανα-)χτυπηθω στους δρομους για τον Μπους. ''..
Αυτη η φραση δυστυχως ειναι για μενα περα για περα αληθινη.
Ειναι ισως καθηκον μας να κατεβαινουμε στους δρομους και να διαδηλωνουμε, διεκδικοντας συλλογικα αιτηματα.
Στην Ελλαδα του 2006, βλεπεις να εχουν αλλαξει πολλα?
Στη Γαλλια του 2006, αντιληφθηκες τι μοχλευση κοινωνικων δυναμεων χρειαστηκε για να επιβληθει η κοινη γνωμη (η αυτονοητα ως δημοκρατικη!)???
Αν πιστευα οτι μπορει να αλλαξει κατι, θα κατεβαινα αυριο στους δρομους και θα ζητουσα μια λιστα πραγματα.
Το ελληνικο κρατος σε πληρη εναρμονηση με τα λοιπα, εχει φροντισει να κανει τη συλλογικη κινητοποιηση δακτυλοδεικτουμενη και δυσκολη.
Σε ατομικο επιπεδο τα πραγματα πλεον τα δεχομαστε παθητικα.
Μονοι μας ομως μπορουμε να προσφερουμε κατι με δικα μας παντα κοστη (υλικα, χρηματικα, ψυχικα, ηθικα).
Ας συζυτησουμε λοιπον για το ποια θα ειναι η αντιδραση μας...
ΥΓ. Να χαιρεσαι την Κοντολιζα βρε!
Χρόνια Πολλά στα μούτρα σας!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠές τα Χρυσόστομε!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑ και για να μη ξεχάσω...
Χρόνια Πολλά στα μούτρα σας!
Χρόνια πολλά, άντε πότε θα μαζευτούμαι έξω από την πρεσβεία, ε;;; ας μη μείνουμε μόνο στα λόγια...
ΑπάντησηΔιαγραφήαλοχα μουτσατσοςςςςςς!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι καλα κρασιααα!!!!
καλημερουδουλινιααααα!!!!
;ppppp
Εδώ ακριβώς είναι το σημείο στο οποίο διαφωνώ μαζί σου λοιπόν oldskipper. Πιστεύω ότι αν δεν είχατε κάνει αυτό που κάνατε, με ομοψυχία σε ορισμένα ζητήματα, στα οποία και σήμερα θα έπρεπε να υπάρχει αλλά δεν υπάρχει, και με μερική συμμετοχή σε άλλα ζητήματα, ο κόσμος μας θα ήταν πολύ χειρότερος. Το να φτάσετε στα άκρα δεν σημαίνει απαραίτητα βία και ξυλοδαρμούς. Όχι, η βία ΕΙΝΑΙ το τελευταίο καταφύγιο του ανίκανου. Σημαίνει το απλό «δεν υποχωρώ». Μπορεί να μην σηκώσω χέρι πάνω σου/του ή οποιουδήποτε άλλου, αλλά εγώ θέλω να γίνουν έτσι τα πράγματα. Και αφού, δεν με ακούς, μαζί με όλους όσους συμφωνούν μαζί μου, ακόμα και αν δεν έχουν συμφέρον από τον αγώνα μου, θα μείνω εδώ να στο θυμίζω. Όποτε έγινε κάτι τέτοιο, τελικά άλλαξε η ροή της ιστορίας. Αυτό είναι το νόημα του «τέλους». Θες ακραίο παράδειγμα; Πιστεύεις ότι η ιστορία θα ήταν η ίδια αν οι φοιτητές του πολυτεχνείου είχαν αποχωρίσει από το κτίριο πριν την επέμβαση του στρατού την νύχτα της 17ης Νοεμβρίου; Πιστεύεις ότι η ιστορία θα ήταν η ίδια αν ο κόσμος που ακολούθησε την πομπή της κηδείας του Γ. Παπανδρέου ήταν λιγότερος; Ίδια δεν θα ήταν. Ούτε θα ήταν ίδια αν δεν είχαν γίνει όλα τα υπόλοιπα, από τα οποία απογοητεύτηκες. Λιθαράκι έβαλες. Καθένας άλλαξε λίγο την πορεία της ιστορίας. Καθένας την αλλάζει με τις πράξεις του ή με τα λόγια του λίγο. Μπορεί ασήμαντα, μπορεί σημαντικά, όμως την αλλάζει. Με την απραξία όμως δεν την αλλάζει ούτε το ελάχιστο. [Ας μην εμπλακούμε στην σημασία των ανωτέρω γεγονότων. Το θέμα είναι ότι απλά επηρέασαν την ιστορία.] Ακόμα και σήμερα, η ιστορία των τελευταίων 30 ημερών θα ήταν εντελώς διαφορετική αν οι Γάλλοι δεν είχαν παραλύσει για 30 μέρες την χώρα τους. Συνεπώς επηρεάζουν και μάλιστα ορισμένες φορές πολύ. Απλά δεν είναι τόσο όσο θέλουμε, τσαντίζουν κάποιους βολεμένους και μας κουράζουν. Το σίγουρο είναι ότι αν δεν είχες, ούτε εσύ ούτε κάποιοι άλλοι, απογοητευτεί η ιστορία θα είχε αλλάξει περισσότερο. Γιατί θα συμπαρατασσόσουνα με τους σημερινούς και η «μαζική αδράνεια» θα ήταν ακόμα μεγαλύτερη. Και το σημαντικό επίτευγμα γίνεται όταν η «μαζική αδράνεια» γίνει τόσο μεγάλη που, εντελώς ειρηνικά, παρασύρει στο διάβα της τον κάθε μεμονωμένο «ισχυρό» που δρα προς όφελός του και εναντίων του οφέλους των πολλών.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίπες ότι είσαι μαζί μου στις πέτρες εναντίων του Μπους (ουρακοτάγκος λόγω εμφάνισης… όχι μυαλού… σε μυαλό ακόμα και αμοιβάδα περισσότερο έχει). Πώς είσαι μαζί μου αν δεν έρθεις να πετάξεις και εσύ πέτρες πάνω του; Με τα λόγια; Αν είσαι μόνο με τα λόγια, τότε εσύ συνεχίζεις να είσαι αδρανής (τώρα) και εγώ συνεχίζω να είμαι απλά γραφικός (οπότε χάνω την διάθεση να το κάνω και απογοητεύομαι όπως κι εσύ). Αλληλένδετα γεγονότα λοιπόν.
Όσο για το θέμα του «να βοηθάτε ένα ζώο», δεν θα είχα ποτέ κανένα πρόβλημα στο να βοηθάτε(-με) ένα ζώο, ούτε έχω πρόβλημα με όποιον θέλει να βοηθήσει ένα ζώο. Όμως αυτό δεν σημαίνει ότι θα βγείτε από την κοινωνία στην οποία ενταχθήκατε μόνοι σας, για να κάνετε την ζωή σας καλύτερη. Αν όμως αδιαφορείτε για τα προβλήματα της κοινωνίας και ενδιαφέρεστε μόνο γι’ αυτά των ζώων, τότε επιτρέψτε στην κοινωνία να αδιαφορεί και για εσάς. Ή ανήκετε σε αυτήν και φροντίζετε για τα προβλήματά της, όπως θέλετε να σας φροντίσει αυτή στα δικά σας, ή δεν ανήκετε σε αυτήν. Αν υιοθετήσετε την ακραία άποψη του να αδιαφορείτε για το πρόβλημα κάποιου, δεν μπορείτε να απαιτείτε από αυτόν να ενδιαφέρεται για το πρόβλημα το δικό σας και να σας μεταφέρει στο νησί με τον άρρωστο πατέρα σας. Εσείς δεν ενδιαφέρεστε καν για το άρρωστο παιδί του και για το γεγονός ότι μόνιμα αυτός δεν μπορεί να του πάρει φάρμακα. Ακραίες καταστάσεις οι οποίες υπάρχουν επειδή υπάρχουν και τα δύο άκρα. Αν θέλετε να μην υπάρχει η πρώτη, απαιτείστε να μην υπάρχει και η δεύτερη. Θέλετε να περάσουμε στα ζώα και μόνο; Μπορείτε λοιπόν να σώσετε 1-2 σκυλάκια γατάκια ή οτιδήποτε άλλο, αν όμως αντί να κάνετε αυτού του είδους τον αγώνα morgana μου, αντί να ταΐζετε μόνο τα αδέσποτα, αν δράσετε με τον τρόπο που εγώ προτείνω, θα δημιουργήσετε τον Αρκτούρο, θα κάνετε διαμαρτυρίες, θα μοιράσετε φυλλάδια και στο τέλος, μετά από 20 χρόνια, θα σώσετε πολλές αρκούδες, θα αποκτήσετε καταφύγιο, θα αρχίσετε να ευαισθητοποιείτε και να διδάσκετε τον κόσμο, θα αλλάξετε (χωρίς να ακυρώσετε) την χάραξη της Εγνατίας οδού και θα δώσετε ελπίδα επιβίωσης σε ένα ολόκληρο είδος. Όλα αυτά όμως δεν γίνονται από τον καναπέ που κάθεσαι και με το να βάζεις τροφή στα γατάκια που βρίσκεις στο δρόμο. Η συνεχής κινητοποίηση είναι αυτή που αλλάζει την ιστορία.
Όσο τώρα για το θέμα του συγκεκριμένου πολέμου, όταν το μεγαλύτερο μέρος του ελληνικού πληθυσμού είναι αντίθετο με το να γίνει πόλεμος στο Ιράν, όπως ήταν και στο Ιράκ, δεν μπορώ να δεχθώ το γεγονός να βοηθηθούν οι αμερικάνοι στον πόλεμο. Δεν θέλω να τους βοηθήσει το ελληνικό κράτος. Αν ήμουν μειοψηφία θα έλεγα «έστω, οι πολλοί θέλουν αυτό, είτε έχω, είτε δεν έχω δίκιο, δεν μπορώ να κάνω αλλιώς, θα φωνάξω, αλλά θα υποταχθώ». Το σίγουρο είναι όμως ότι δεν θέλουμε τον πόλεμο. Αν η κυβέρνηση δώσει την ζητούμενη βοήθεια, πώς θα την αποτρέψει ο λαός; Πως θα τους δώσει το μήνυμα ότι δεν θέλει να βοηθήσει σε έναν πόλεμο; Πώς θα τους πει ότι δεν τους εξέλεξε για να βοηθήσουν έναν πόλεμο που σε τελευταία ανάλυση δεν είναι καν δικός μας; Μόνο με το να διαδηλώσει. Δεν έχει άλλο μέσο. Μόνο με το να δημιουργήσει «κώλυμα» σήμερα. Πριν την λήψη της απόφασης. Το να τιμωρήσει μετά δεν έχει νόημα. Το κακό θα έχει γίνει. Χιλιάδες αθώα παιδάκια και πολίτες θα σκοτωθούν στο βωμό του χρήματος και μόνο. Αν αυτό δεν είναι λόγος διαδήλωσης, αν αυτό δεν είναι λόγος ανώτερος από τα αδέσποτα, τότε όντως οι κατσαρίδες αξίζει περισσότερο από εμάς να επιβιώσουν σε αυτή τη γη.
Και αν μη τι άλλο, άλλοθι για να μην δοθεί υποστήριξη, δόθηκε. Αν δεν γινόταν διαμαρτυρίες τότε ούτε η κυβέρνηση θα είχε άλλοθι να μην δώσει υποστήριξη στους αμερικάνους.
Συστήνω ανεπιφύλακτα καθημερινή χορήγηση ντοκυμαντέρ με παιδάκια υποσιτισμένα, παιδάκια παραμορφωμένα από την ραδιενέργεια, παιδάκια νεκρά και αιματοκυλισμένα, μπας και καταλάβουμε κάποτε τι έχει αξία σε αυτόν τον κόσμο. Μισάωρες δόσεις, πρωί-μεσημέρι-βράδυ πριν το φαγητό, θα μας έκαναν πολύ καλό. Θα μας γλύτωναν και από την αμάθεια αλλά και από την παχυσαρκία.
Μέχρι τότε καληνύχτα και καλή ανάσταση (γιατί δυστυχώς ούτε αυτή ήρθε ακόμα).
Ακόμη μια φορά η Αμερική έχει προβλήματα εσωτερικά και προσπαθεί να βρει αποδιοπομπαίο τράγο...
ΑπάντησηΔιαγραφήΘυμάμαι που μας είχε πει ο Πατς Ανταμς πως οι τηλεοράσεις στις ΗΠΑ δειχνουν συνεχώς ένα ίδιο γεγοινός όταν θέλουν να κρύψουν τα άλλα. Κάπως έτσι και τώρα. Προσπαθούν να αποπροσανατολίσουν τους Αμερικάνους απο τα ίδια τους τα προβληματα και πάνε να βρουν προβλήματα αλλού!
Και γιατί δεν τα είπαμε ακόμη: Χριστός Ανέστη και χρόνια πολλα!!! :)
εγω συστηνω ανεπιφυλακτα παγωτο χωνακι να πανε τα φαρμακια κατω και οι θερμιδες πανω....
ΑπάντησηΔιαγραφήΚατ' αρχην να κατεβασω λιγο τους τονους για μενα. Ξαναδιαβαζω οσα εγραψα για το ατομο μου και μου φαινονται πολυ ξιπασμενα. Αληθεια ειναι ολα μεν, αλλα μην ξεχναμε, οτι ΠΑΡΑ πολλοι ανθρωποι εχουν κανει ΠΑΡΑ πολλα περισσοτερα απο εμενα. Τα λογια μου ηταν κυριως μια αντιδραση στον χαρακτηρισμο του Darthiir, οτι "κοιμαμαι". Σαν αντιδραση ειχε εναν εντονο τονο και ισως δημιουργησει παρεξηγησεις - δεν θελω κατι τετοιο. Ουτε θεωρω οτι ειμαι τιποτα σπουδαιο γι' αυτα που εκανα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγαπητε Darthiir, εχουμε περιπου 15 χρονια διαφορα στην ηλικια. Αυτο δεν κανει τις αποψεις μου ουτε κατα κεραια σωστοτερες η υπερτερες. Αλλα: απο τα 45+ ερχεται ενα συναισθημα, οτι ο χρονος μας πανω στην γη ειναι πολυυυυυ λιγος.
Εχουμε διαφορετικη νοοτροπια, γιατι εσυ "ανηφοριζεις" ακομα την ζωη σου, ενω εγω "κατηφοριζω". Πρεπει λοιπον να κανω οικονομια δυναμεων. Δεν μπορω να ασχοληθω με ολα τα στραβα του πλανητη - συγνωμη. Δωσε μου 300 χρονια ζωης και σου υποσχομαι οτι τα 299.5 θα τα περασω διπλα σου πετωντας πετρες (και οχι μονον) στον Μπους και τους διαδοχους του.
Δεν μου αρεσει καθολου αλλα πολυ συντομα εγω θα βλεπω τα ραπανακια απο την κατω πλευρα τους ενω την ιδια στιγμη, παιδακια θα πεθαινουν απανθρωπα καπου στον πλανητη.
Για καποια (τα περισσοτερα) απο τα σημαντικα προβληματα θα πρεπει λοιπον να "κοιμαμαι". Για καποια αλλα - οσα μπορω τελος παντων - θα ειμαι δραστηριος. Το οτι δεν μπορω να ασχοληθω με ολα τα προβληματα της ανθρωποτητας δεν με κανει εναν αδιαφορο καλοπερασακια.
Εγω το μετεριζι μου το διαλεξα - και ειπα σε συντομια και τους λογους. Εγω απο κει πυροβολαω. Αν εσυ διαλεξεις ενα αλλο, τιμη σου και μπραβο σου. Εγω σε εκτιμω γιατι - αν και απο διαφορετικο μετεριζι - βαραμε και οι δυο προς την ιδια κατευθυνση.
Μοργκανα μαζι γραφαμε. Παγωτο χωνακι - σιγουρα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣοκολατα παρακαλω και με σιροπι.
Η συμπαράταξη με τον αγώνα κάποιων oldskipper δεν είναι απαραιτήτως η διαδήλωση μαζί τους. Συμπαράταξη με έναν αγώνα κάνεις και όταν λες ανοιχτά ότι συμφωνείς μαζί τους και ότι δεν σε πειράζει που ταλαιπωρείσαι μέχρι να λυθούν τα προβλήματά τους. Να υποθέσω λοιπόν, αφού στην ουσία στοχεύουμε στο ίδιο πράγμα, την επόμενη φορά που κάποιος που θέλει να αγωνισθεί για το δίκιο του (είτε αυτό είναι ο πόλεμος, είτε ήταν το θέμα των βαρέων και ανθυγιεινών σκουπιδιών, που θεωρώ όπως και όλοι μας πιστεύω, ότι είναι απόλυτα δίκαιο, είτε είναι ένας νόμος ο οποίος δεν είναι αρεστός στην συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών) δεν θα τον κατακρίνεις; Γιατί είναι εντελώς διαφορετικό πράγμα να μην λαμβάνεις απλά μέρος σε μια «αντίδραση», από το να την κατακρίνεις γιατί σε πλήττει και ακόμα περισσότερο από το να την εγκρίνεις και να συμπαρατάσσεσαι με την ιδέα του αγώνα επικροτώντας την. Μπορείς λοιπόν να μην αγωνισθείς εσύ αφού απογοητεύτηκες, δεν πρέπει όμως να αφαιρείς τελικά το δικαίωμα και από όσους δεν έχουν απογοητευτεί. Σωστά υποθέτω;
ΑπάντησηΔιαγραφήOrlando νομίζω πως το γεγονός ότι το Ιράν δεν έχει λόγο να χρησιμοποιήσει πυρηνικά, όπως κι εμείς και πολλοί άλλοι, είναι ολοφάνερο. Δεν φοβάμαι τον άνθρωπο που θέλει να έχει πυρηνικές βόμβες. Φοβάμαι τον άνθρωπο που θέλει να έχει μόνο μία βόμβα. Είναι ο μόνος που θέλει και έχει πραγματικά σκοπό να την χρησιμοποιήσει. Όσο για τα υπόλοιπα, αλήθεια σκέφτηκες ποτέ αν όλα αυτά είναι αίτια ή είναι αιτιατά; Γιατί αν είναι αιτιατά, δεν μπορείς να τα διορθώσεις παρα μόνο αφαιρώντας την αιτία τους.
βρε abban, μηπως να ερχοσουν κα ισυ για κανενα παγωτακι?
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολυ στη διαδηλωση το εχεις ριξει ματια μου και θα παθεις καμια υπερκοπωση.
Αλεπουδιτσααααααααααααααααααα...
για ελα να μαζεψεις το νεανια...
Δεν λύνεις κανένα από τα δικά σου προβλήματα λέω 'γω και να αφήσεις τα παγωτά γιατί παχαίνουν; Άειτε... σοβαρέψου κάποτε....
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυμφωνος με το τελευταιο σου σχολιο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτο θεμα των πυρηνικων επαυξανω. Στην ουσια προκειται για ενα κλειστο κλαμπ κρατων που προσπαθουν με λυσσα να μην χασουν το μονοπωλιο της βομβας.
Με ποια λογικη το κρατος με τα περισσοτερα και τα πιο επικινδυνα οπλα (πυρηνικα, βιολογικα και χημικα) απαιτει να μην ελεγχεται απο κανεναν και απαιτει παραλληλα να ελεγχονται ολοι οι αλλοι;
χρόνια πολλά σε όλη την μπλογκοπαρέα!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήεγώ πάντως δηλώνω ότι από τη στιγμή που πάτησα το πόδι μου στην Αθήνα, έχω πονοκέφαλο!
ουφ...σήμερα είναι η πρώτη ημέρα στο γραφείο...αλλά ευτυχώς έχει ησυχία...
...για παγωτό είμαι μέσα!
....και για εκείνη την ηλιόλουστη αυλή είμαι μέσα...(πώς το είχε πει ο skip;;)
οσο για το κυρίως θέμα, αδυνατώ αυτή τη στιγμή να διαβάσω τα σεντόνια...
Καλημερούδια και φιλάκια σε όλους!! :-)))))
Μας πήρε λίγο oldskipper μου, αλλά τελικά συμφωνίσαμε :ppp
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαρδιά μου, τα σεντόνια πρέπει να τα "σιδερώνεις" ένα-ένα όπως βγαίνουν... άμα τ' αφήσεις να μαζευτούν....... βράστα...
λοιπον τωρα που τελειωσαμε... με τα matrix....
ΑπάντησηΔιαγραφήπαμε για κανα καφεεεεεε???
;ppppp
αϊντε μπραβ αγορακια μου (Darth & Oldskipper)...
ΑπάντησηΔιαγραφήτωρα που τα λυσατε ολα (τρομαρα σας!!!), δεν παμε για καν χωνακι????
Χρόνια πολλά Darth και Αλεπουδίτσα!!! Χριστός Ανέστη!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΒρε Νταρθ μου, βαριέμαι τόσο πολύ να ασχοληθώ με πολιτικά, και καίγομαι απ'τη πολύ δουλειά, που δεν έχω και χρόνο να διαφωνήσω και μαζί σου, άσε που δεν θέλω να σε στενοχωρήσω, γιορτινές μέρες κιόλας…
ΑπάντησηΔιαγραφήΩχ.
Ωχ ωχ ωχ ωχ.
Πότε με πιάσαν οι ευαισθησίες μου;
Ωχ, δεν είμαι καλά. Κάτι θα είχε το ούζο και θα με πείραξε.
Γιατρεεεεεεεεεεεεε μουυυυυυυυυ!!!!!
:-)))
Χρόνια Πολλά καλέ μου, και στην Αλεπουδίτσα σου!
Άρρωστη θα είσαι δεν εξηγείται... :p
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ αμοιδρή πιθανότητα να συμφωνίσεις σε ένα μέρος τουλάχιστον από αυτά αν καθίσεις και διαβάσεις (όχι απλά αναγνώσεις) όλα τα κείμενα σου διαφεύγει εντελώς εεε;
Τουλάχιστον ενισχύεις τα επιχειρήματά μου!
[Τελικά αυτή η σφραγίδα Darthiir κάνει δουλειά!]
Εγώ ακόμα "Καλή ανάσταση" εύχομαι... το αυτό επιθυμώ και δι εσάς καλή μου Δέσποινα!
[....Είδες; Εγώ μακράν από ευαισθησίες... σαν τον άλλον πώς τονε λένε να δείς... α ναι Μπους νομίζω >:-)....]
Παρόλλο που ήρθα κάπως αργά στην κουβέντα να πώ και εγώ κάτι?
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν έχει νόημα τη σήμερον ημέραν να πετάμε πέτρες εναντίον μιάς Πρεσβείας. Δεν αλλάζει τίποτα. Μόνο τα τζάμια σπάνε και αντικαθίστανται.
Η Ελλάδα δεν έχει δύναμη σαν κράτος να αντιμετωπίσει μία υπερδύναμη γιατί δεν διαθέτει κάτι που να κάνει την υπερδύναμη να την λογαριάσει. Δεν έχουμε πυρηνικά, δεν έχουμε πετρέλαιο, δεν έχουμε χρυσό, διαμάντια κλπ. Σαν χώρα έχουμε περισσότερες εισαγωγές απο εξαγωγές. Τι εξάγουμε πραγματικά, καθαρά-καθαρά δικό μας? Για την Αμερική, δεν υπάρχουμε ούτε στο χάρτη.
Δεν λέω να κάνουμε μώκο, λέω να δουλέψουμε. Ο καθένας μας έχει βρεί μιά πολυθρόνα και βολεύτηκε. Ναί πρίν 100 χρόνια κάποιος ανήκε στους οργισμένους νεολαίους, μέχρι που πήρε το πτυχίο. Μετά τακτοποιήθηκε και το βούλωσε.
Με ενοχλεί που βλέπω στο σούπερ μάρκετ ότι εισάγουμε στάρι απο τον Καναδά, φέτα απο τη Δανία και ελιές από την Ιταλία. Δεν έχει λάδι η Ελλάδα, δεν έχει στάρι, καλαμπόκι, μπαμπάκι? Για όνομα του θεού. Με ενοχλεί που ο μέσος Ελληνας προτιμάει το ξένο απο το ντόπιο. Με ενοχλεί που όλο φωνάζουμε αλλά πετάμε τη στάχτη έξω απο το παράθυρο.
Χαχα
ΑπάντησηΔιαγραφήΜαρίνα μου, η προτροπή για πετροβόλημα δεν ήταν για πετροβόλημα της πρεσβείας αλλά του ίδιου του Μπους. Έτσι, παραδειγματικά, στην κεντρική πλατεία και χωρίς σάκο στο κεφάλι. Το να πετροβολήσεις μια πρεσβεία δεν κάνει τίποτε. Εξ' ού και δεν την πετροβολώ. Άν βέβαια μπορούσα να την καταστρέψω συθέμελα θα ήταν άλλο καπέλο. Τα σύμβολα μόνο με ολοκληρωτική καταστροφή δίνουν μήνυμα. Μερική καταστροφή τους έχει πάντα αντίθετα αποτελέσματα.
Αλλά μην υποτιμάς την δύναμη της Ελλάδας ή οποιουδήποτε κράτους. Η Ελλάδα θεωρείται και μέλος του δυτικού κόσμου αλλά και σύμβολο πολιτισμού. Κανένας δεν θα διακινδύνευε ανοιχτά να την καταστρέψει ή να την κατηγορήσει για τριτοκοσμική. Μπορεί να την υπέθαλπτε, αλλά κανείς δεν θα ήθελε πραγματικά να έχει το "αίμα" της στα χέρια του.
Δεν έχουμε πυρηνικά γιατί δεν τα χρειαζόμαστε. Από πυρινικούς αντιδραστήρες δόξα το θεό διαθέτουμε δύο και ξέρουμε να στήσουμε και εργοστάσια. Πετρέλαιο έχουμε δόξα το θεό. Χρυσό... τον εξαντλήσαμε αλλά τί να τον κάνεις; Άλλα είναι πιό πολύτιμα από αυτόν.
Όσο για το τί εξάγουμε... έχουμε ένα σύστημα σάπιο που αφήνει τον καθένα να μας εκμεταλλεύεται. Και φυσικά κανένας δεν θα ήθελε η Ελλάδα να εξάγει κάτι. Να πάρει και άλλη χώρα την πίτα; Άσε, θα παίρνει πίτα από τον τουρισμό. Και οι κυβερνήσεις μας στηθήκανε καλά στους γύρω "φίλους" και λεφτάδες. Εξάγουμε πάντως πολλά και όσα εξάγουμε έχουν πολύ καλή φήμη στο εξωτερικό. Αλλά η ξενομανία μας απαγορεύει να το παραδεχτούμε. Μάλιστα φροντίζουμε να προτιμάμε το "ελληνικότατο" ιταλικό πλακάκι μόνο και μόνο για να δίνουμε λεφτά στις φίρμες της ιταλίας. Και τα "ελληνικότατα" αμερικανικά τσιγάρα βέβαια....
Τουλάχιστον έχουμε την φήμη ότι σώσαμε την Ευρασία από τον Χίτλερ, και ότι οι ήρωες πολεμούν σαν Έλληνες, αν και φυσικά στα πλαίσια της "σεμνότητας" βολεύει να το ξεχάσουμε και αυτό. Γιατί αν το θυμόμαστε γινόμαστε εθνικιστές, παρόλο που δεν διώξαμε ποτέ κανέναν. Αν μόνο ξέραμε τί μας γινόταν....