Χαλαρώνοντας

Επίσημο το πέρας της περιόδου. Οι τελευταίες υποχρεώσεις διεκπεραιώθηκαν στα γρήγορα για να ακολουθήσουν οι ευχές για καλές διακοπές. Τουλάχιστον στο γραφείο δεν αναμένονται αλλαγές και τον Σεπτέμβρη η ομάδα θα συνεχίσει τη δουλειά με την ίδια σύνθεση. Η «φυγή» θα ακολουθήσει μόλις κλείσουν και οι υπόλοιπες εκκρεμότητες – ο βασικότερος προβληματισμός είναι πως ο καρντάσης με περιμένει ήδη Ιόνιο, αλλά δυστυχώς δε θα φύγω άμεσα. Αν και θέλω και δε θέλω…
Σήμερα παραγγέλθηκε και το καινούργιο βρουμβρουμ. Παρά την σθεναρή μου αντίσταση για αγορά νέου, δυστυχώς άρχισα να αισθάνομαι πως το παλιό σκαρί γέρασε και δεν μου δίνει «την απαιτούμενη ισχύ» στα ταξίδια. Είναι και το θέμα ασφάλειας στη μέση… Με βαριά καρδιά πάντως η παραγγελία, ακόμα βαρύτερη γιατί αυτό ακριβώς που θα ήθελα δεν υπήρχε. Βλέπεις δε μ’ αρέσουν τα κοφτά αυτοκίνητα, όπως και να το κάνουμε τα οπίσθια δίνουν το στυλ :D, αλλά οι αθλητικές εκδόσεις κυκλοφορούν, πλέον :(, μόνο σε 5θυρα και 3θυρα. Είναι και 33 πόντους μικρότερο… Θα μου πεις, πότε δυσκολεύτηκα στο παρκάρισμα; Ποτέ, αλλά και πάλι τίποτε δεν είναι σίγουρο για το μέλλον… Οπότε το ένα μου βρωμούσε, το άλλο μου ξίνιζε, το παρήγγειλα σε πανακότα μπας και γλυκαθώ τουλάχιστον :p

Το γλυκό πάντως δε με ξετρελαίνει κι όλας, το χρώμα πάλι… :D
ΓΡΟΥΜΦ, τα νεύρα μου… Τρώγομαι με τα ρούχα μου ένα πράμα :@
Με χαλλλαρούς πλέον ρυθμούς προετοιμαζόμαστε για την μεγάλη απόδραση απ’ τα τσιμέντα (;;; συνήθως το ίδιο απόγευμα πετάς τα πάντα στο αμάξι και έχεις εξαφανιστεί… :s), αν και θα προτιμούσα μια απόδραση από πολλά περισσότερα...