Κλείσιμο έτους

Η τελευταία μέρα στο φυντανοτροφείο σημαδεύτηκε από εξαντλητική ζέστη. Αυτή, μαζί με τα χιλιόμετρα που διανύθηκαν μέσα σε έξι ώρες, εντός αίθουσας, δημιούργησαν μια κατάσταση εξάντλησης. Ορισμένες διαμαρτυρίες (μα; κλιματιστικά «γαϊδούρια» σε αίθουσες με καλωδιάκια για λαμπατέρ;;;) ανέσυραν εικόνες από εξέταση μηχανολογικού σχεδίου με καύσωνα. Όρθιος πάνω στην πινακίδα, μην αγγίξει η παλάμη το χαρτί και το υγράνει, διάλειμμα ανά δίλεπτο να σκουπιστεί ο ιδρώτας από μέτωπο και μπράτσα, μη και στάξει και διαλύσει τη μελάνη… (σύγχρονος μημουαπτισμός;)
Οι ευχές για καλό καλοκαίρι πρόσχαρες, απ’ όλα τα μέρη. Συνάδελφοι που δε θα ξαναβρεθούν στο χώρο αυτό (και πολύ καλά θα κάνουν). Δόσεις απελπισίας ή αναπτέρωσης; (Έξω απ’ το χορό και συμβουλή δε δίνω, μόνο ευχές και κατανόηση…)
Το μόνο σίγουρο είναι πως η επόμενη χρονιά θα είναι διαφορετική και πως οι άνθρωποι με τους οποίους οικοδομήθηκε μια μορφή εμπιστοσύνης θα λείψουν. Η επόμενη φουρνιά δεν γνωρίζω αν θα περιέχει την ίδια μορφή επικοινωνίας. Μόνο σταθερό σημείο τα φυντάνια. Και το «ραντεβού το Σεπτέμβρη».
Μπαίνοντας σε γνωστή «σουβλασερί», μια μικρούλα με κατάξανθο μαλλί και γαλανό μάτι τριγυρνά σαν κομήτης το χώρο. Βρίσκεται στην άλλη άκρη του διαδρόμου και κοιτά προς τα δω. Τρέχει, ανοίγει τα χέρια της σε μια τεράστια αγκαλιά και κρύβει το πρόσωπό της πάνω μου, σε ένα ξέσπασμα από γέλια. Χαμόγελο, χάδι στα μαλλιά και μετά από την γλυκύτατη πράξη τρυφερότητας ο κομήτης συνεχίζει ευτυχισμένος το ταξίδι του. Η μητέρα αποσβολωμένη προσπαθεί να ζητήσει συγνώμη (μα γιατί;;; :ο).
Οι πρωινές υποχρεώσεις στο κέντρο έκλεισαν ταχύτερα απ’ το αναμενόμενο (η ιδέα επιστροφής στο γραφείο απομακρύνθηκε πάραυτα από το συνειδητό) δίνοντας τη δυνατότητα αγοράς των δώρων. Παιγνίδι (γιατί το έχω φλομώσει στα βιβλία - lego φυσικά) και βιβλία (γιατί δε νοείται να πάω χωρίς τέτοια) για τον αναδεχτό. Ο ανάδοχος λιμπίσθηκε είν’ η αλήθεια τη συλλεκτική έκδοση του «χιλιετούς γερακιού» αλλά συγκρατήθηκε, όχι λόγω ηλικίας (18+ έλεγε, αλλά; 900 ευρά;;; ήμαρτον!).
Μα η κούραση της Πέμπτης τώρα αρχίζει και καταλαγιάζει, αν και τα βλέφαρα βαριά εδώ και μέρες. Όχι όμως και οι σκέψεις για τις επόμενες κινήσεις. Έπονται ημέρες προβληματισμού.