Σάββατο 5 Ιουλίου 2008

Κλείσιμο έτους

Η τελευταία μέρα στο φυντανοτροφείο σημαδεύτηκε από εξαντλητική ζέστη. Αυτή, μαζί με τα χιλιόμετρα που διανύθηκαν μέσα σε έξι ώρες, εντός αίθουσας, δημιούργησαν μια κατάσταση εξάντλησης. Ορισμένες διαμαρτυρίες (μα; κλιματιστικά «γαϊδούρια» σε αίθουσες με καλωδιάκια για λαμπατέρ;;;) ανέσυραν εικόνες από εξέταση μηχανολογικού σχεδίου με καύσωνα. Όρθιος πάνω στην πινακίδα, μην αγγίξει η παλάμη το χαρτί και το υγράνει, διάλειμμα ανά δίλεπτο να σκουπιστεί ο ιδρώτας από μέτωπο και μπράτσα, μη και στάξει και διαλύσει τη μελάνη… (σύγχρονος μημουαπτισμός;)
Οι ευχές για καλό καλοκαίρι πρόσχαρες, απ’ όλα τα μέρη. Συνάδελφοι που δε θα ξαναβρεθούν στο χώρο αυτό (και πολύ καλά θα κάνουν). Δόσεις απελπισίας ή αναπτέρωσης; (Έξω απ’ το χορό και συμβουλή δε δίνω, μόνο ευχές και κατανόηση…)
Το μόνο σίγουρο είναι πως η επόμενη χρονιά θα είναι διαφορετική και πως οι άνθρωποι με τους οποίους οικοδομήθηκε μια μορφή εμπιστοσύνης θα λείψουν. Η επόμενη φουρνιά δεν γνωρίζω αν θα περιέχει την ίδια μορφή επικοινωνίας. Μόνο σταθερό σημείο τα φυντάνια. Και το «ραντεβού το Σεπτέμβρη».
Μπαίνοντας σε γνωστή «σουβλασερί», μια μικρούλα με κατάξανθο μαλλί και γαλανό μάτι τριγυρνά σαν κομήτης το χώρο. Βρίσκεται στην άλλη άκρη του διαδρόμου και κοιτά προς τα δω. Τρέχει, ανοίγει τα χέρια της σε μια τεράστια αγκαλιά και κρύβει το πρόσωπό της πάνω μου, σε ένα ξέσπασμα από γέλια. Χαμόγελο, χάδι στα μαλλιά και μετά από την γλυκύτατη πράξη τρυφερότητας ο κομήτης συνεχίζει ευτυχισμένος το ταξίδι του. Η μητέρα αποσβολωμένη προσπαθεί να ζητήσει συγνώμη (μα γιατί;;; :ο).
Οι πρωινές υποχρεώσεις στο κέντρο έκλεισαν ταχύτερα απ’ το αναμενόμενο (η ιδέα επιστροφής στο γραφείο απομακρύνθηκε πάραυτα από το συνειδητό) δίνοντας τη δυνατότητα αγοράς των δώρων. Παιγνίδι (γιατί το έχω φλομώσει στα βιβλία - lego φυσικά) και βιβλία (γιατί δε νοείται να πάω χωρίς τέτοια) για τον αναδεχτό. Ο ανάδοχος λιμπίσθηκε είν’ η αλήθεια τη συλλεκτική έκδοση του «χιλιετούς γερακιού» αλλά συγκρατήθηκε, όχι λόγω ηλικίας (18+ έλεγε, αλλά; 900 ευρά;;; ήμαρτον!).
Μα η κούραση της Πέμπτης τώρα αρχίζει και καταλαγιάζει, αν και τα βλέφαρα βαριά εδώ και μέρες. Όχι όμως και οι σκέψεις για τις επόμενες κινήσεις. Έπονται ημέρες προβληματισμού.

14 σχόλια:

  1. Να εκμεταλλευτείτε την ζέστη με μια μηχανή Stirling βρε! Όσο για τα lego, αν είναι τίποτα mindstorms (το nxt) θέλω κι εγώ ένα, να το προγραμματίσω να βάζει μπρος την καινούρια κουζίνα και το πλυντήριο!!!
    ;-D

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. τςςς!!1
    Τυχερούλη, πάλι!!!
    ;)

    Lego και playmobil και τα δικά μας αγαπημένα -παιδιού και βαφτιστηριού -τι βιβλίο του πήρες, πάλι;


    Καλό καλοκαίρι, τώρα -άντε, θα ηρεμήσουν και τα φυντάνια λίγο :p

    (να προσέχεις, λέει η μανούλα)
    (σμακ)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Δε βλέπω νύξεις για Ιορδανία, Συρία! Μη χάσεις τη Πέτρα... Είναι εμπειρία!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. να σου ευχηθω καλη ξεκουραση
    επειδη θεωρω την ολη εκπαιδευτικη διαδικασια ακρως εξαντλητικη _και για τις δυο πλευρες, απλα η μια, λογω ηλικιας, το ξεπερνα ευκολοτερα), την ξεκουραση με την εννοια της συναισθηματικης απομακρυνσης απο την ολη σχεση της χρονια που περασε, δεδομενων και των στοχων του διδασκοντος και της ανταποκρισης των ...δειγματων (ρατσιστικο αυτο, ε; ), την θεωρω ιερη (κατι ειπα τωρα)

    αυτες οι σχεσεις εμπιστοσυνης, που οικοδομουνται και δε ξερεις αν θα συνεχισουν να υπαρχουν την επμενη χρονια, αλλο μεγαλο θεμα για την καλη λειτουργια των Ιδρυματων αλλά και αποδοσης των Διδασκοντων

    και.. πσιιτ! παρε του παιδιου και κανα σπαθι να παιξει τον Αρθουρο..!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Χμμμ, δε νομίζω ότι τα lego προγραμματίζονται Σοφάκι, διαθέτουν ΑΙ ;)

    Ναι μανούλα, αυτά είν’ τα ωραία… (…)
    Αυτή τη φορά του πήρα τις 20000 λεύγες και το γύρο του κόσμου :)
    (και προσπαθώ να θυμηθώ τι του πήρα την προηγούμενη, μαζί με το μάγκα, για να μην επαναλάβω… γρουμφ… ένα μυαλό χειμώνα καλοκαίρι….)

    Δεν υπάρχουν νύξεις περί ανατολής γιατί το Ινστιτούτο δεν είχε απαντήσει, μέχρι σήμερα βιολιστή μου, τώρα ξεκινάμε τον αγώνα :)

    Ευχαριστώ και ανταποδίδω Ορέλια μου (ε ναι, να προσέχεις τι λες, δε ξέρει ποιος διαβάζει :ppp).
    (Στη συγκεκριμένη περίπτωση ξέρω ότι δε θα συνεχιστούν γιατί το «ίδρυμα» απέτυχε να ανταποδώσει τα αρμόζοντα)
    Παλιότερα έπαιζε με σπαθιά υποδυόμενος το Θησέα, με τον οποίο είχε «έρωτα». Ε μετά ξέρεις πως είναι… «αναγκάστηκε» να ακολουθήσει το «ρεύμα» των συνομήλικών του…

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. XAXA, ναι, ναι!!! Όσο για το ένα μυαλό χειμώνα καλοκαίρι, φτιάξε ένα ωραίο excelάκι με το τι βιβλία έχει ήδη το καμάρι (έχω το ανάλογο για ανίψια και βαφτιστήρι) και σημείωνε εκεί τι βιβλία έχει για να μην αγοράζεις τα ίδια!!! Τι το έχουμε το pda?
    ;-D

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Καλό καλοκαίρι καμηλιέρη!:)))))
    ..ελπίζω να μη σε έχασα πάλι..
    (πάρε και κανα ομαδικό επιτραπέζιο μαζί)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Φύλλο εξέλ σε πιντιέι;;;
    ΟΥΑΟΥ!!!
    Εσύ Σοφάκι μου μιλάς για πολύ υψηλά επίπεδα οργάνωσης, που φυσικά δεν ανταποκρίνονται σε έναν μη-επιμελή οσαν την αφεντομουτσουνάρα μου…

    Καλό καλοκαίρι Ροδιά
    (εκδρομές μέχρι το τέλος του μηνού, μετά εξαφανιζόμαστε από τα μπετά)!
    Όχι, αυτή τη φορά ήσουν πεντακάθαρη, σαν το γάργαρο, κελαρυστό νερό βουνήσιας πηγής (ατςςς), αλλά τα επιτραπέζια τα αφήνω για τις κρύες νύχτες του χειμώνα (εκτός και αν αναφέρεσαι σε τάβλι :p)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. μπααααααααα φευγουμεεεεεεεεεεε???

    κοιτα στα ρηχα να πηγαινεις ..

    καλο σπλατς

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Μπαααα...
    Απλά, φευγάτοι είμαστε ;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. να πάνε και να μην έρθουνε.
    Πετσετούλα απλωμένη με τάξη από τον αγκώνα και κάτω ,όπου ακουμπάει το χέρι στην πινακίδα.
    και νάναι καλά τα παιδιά ,οι τεννίστες μας ντε, που έχουνε αυτο το κορδελάκι το χνουδωτό γιά να μη κατρακυλάει ο ιδρώτας απ το μαλλι, στο μάτι,και από κει,πλίτσ απάνω στο γραμμικό..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Με φαντάζεσαι εμένα έτσι να δίνω σχέδιο;
    Έχεις πολύυυυ μεγάλη φαντασία δημητρούλα μ'....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. "Έπονται ημέρες προβληματισμού."
    you cant teach an old dog new tricks!

    :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Για πες...