Η μεγάλη διαφωνία της πανεπιστημιακής κοινότητας είναι ο «νόμος πλαίσιο». Το ακούμε συνεχώς. Μετάφραση: Όχι στα ιδιωτικά πανεπιστήμια. Φωνάζουν όλοι και αναρωτιούνται. Σε ποιόν προέκυψε να ψάξει να ενημερωθεί για τον νόμο πλαίσιο; Σε ποιόν προέκυψε να ρωτήσει: «Μα τι είναι αυτό που μας αναφέρετε συνεχώς από τα κανάλια; Τι κρύβεται πίσω από αυτές τις λέξεις;»
Η ακαδημαϊκή κοινότητα αποτελούσε και θα αποτελεί πάντα ανεξάρτητη και ανεξέλεγκτη αρχή. Δεν έδωσε και ούτε πρόκειται να δώσει ποτέ αναφορά σε καμία πολιτεία γιατί ο ρόλος της είναι η αναβάθμιση της κοινωνίας και όχι το κέρδος των επιχειρηματιών. Στην Ελλάδα που γέννησε την ακαδημία αυτό θα έπρεπε να είναι πιο σεβαστό από οποιαδήποτε άλλη χώρα. Ο νόμος πλαίσιο αίρει την ανεξαρτησία της ακαδημαϊκής κοινότητας. Είναι ο πρόδρομος της άρσης του ασύλου ιδεών που αποτελούν οι πανεπιστημιακοί χώροι. Σε πιο πρακτικά επίπεδα, πέραν της ανωτέρω άρσης στην οποία θα αντιτίθενται οι ακαδημαϊκοί ανεξαρτήτως των ιδιωτικών πανεπιστημίων, ο νόμος πλαίσιο επιδιώκει την πλήρη ένταξη των ανώτατων ιδρυμάτων σε «ιδιωτικό καθεστώς». Αυτό γιατί έτσι ξέρουμε να μεταφράζουμε στην Ελλάδα του σήμερα που επιδιώκει μόνο το κέρδος των ολίγων που κινούν νήματα και αδιαφορεί πλήρως για την κοινωνική αναβάθμιση. Προέκυψε σε κανέναν να δει αν ακόμα και τα ιδιωτικά πανεπιστήμια της Αμερικής, της χώρας που προωθεί πέρα από κάθε άλλη την ιδιωτική πρωτοβουλία, λειτουργούν σε τέτοιο καθεστώς; Φυσικά και όχι. Ούτε έλεγχος γίνεται στην ακαδημαϊκή κοινότητα (μάλιστα εκεί δεν γίνεται καθόλου, ενώ στην Ελλάδα του σήμερα υπάρχει ένας σημαντικός έλεγχος μιας και τους θεωρεί όλους κλέφτες μέχρι αποδείξεως του εναντίου) ούτε και απέχει το κράτος από την χρηματοδότηση των ιδρυμάτων. Το γεγονός ότι τα ιδρύματα είναι αυτοχρηματοδοτούμενα, κυνηγώντας projects και λαμβάνοντας χρηματοδότηση από ιδιωτικούς φορείς (που απουσιάζουν πλήρως από την Ελλάδα) και με αυτόν τον τρόπο διευρύνουν τις ικανότητές τους δεν σημαίνει ότι αν κάποιος σε ένα τέτοιο ίδρυμα θέλει απλά να κάνει την δουλειά του, χωρίς να κυνηγήσει projects δεν έχει χρήματα. Η βασική εργασία των ιδρυμάτων χρηματοδοτείται από το δημόσιο σε όλα τα «ιδιωτικού δικαίου αυτοχρηματοδοτούμενα ιδρύματα» του εξωτερικού. Σε αυτό κανείς δεν έχει αντίρρηση. Όμως ιδιωτικό πανεπιστήμιο με την έννοια που έχουμε εμείς εδώ υπ’ όψη μας δεν υπάρχει. Εκπαιδευτήρια μη ισότιμα υπάρχουν. Εμείς βέβαια πρέπει να είμαστε πρωτοπόροι…
Χτες έγιναν επεισόδια στην Αθήνα. Όλοι μας παρακολουθήσαμε τα γεγονότα, τους ξυλοδαρμούς και όλα όσα ακολούθησαν. Κανείς μας δεν παρακολούθησε την αρχή. Μια υπόσχεση της υπουργού ότι θα δεχθεί το προεδρείο των φοιτητών, η οποία ουδέποτε αναιρέθηκε, αλλά και ουδέποτε τους δέχθηκε αφού τα ΜΑΤ δεν τους επέτρεψαν να περάσουν στο υπουργείο. Αντιθέτως τους κυνήγησαν. Και έπεσαν οι μολότοφ. Μήπως τις είχαν οι φοιτητές; Ή μήπως τις είχαν οι κατά κόσμο γνωστοί: «γνωστοί άγνωστοι»; Οι δεύτεροι. Άλλωστε κανείς δεν κατηγόρησε τις ομάδες των φοιτητών αλλά τα αναρχικά στοιχεία. Στη συνέχεια ακούσαμε όλους τους καταστηματάρχες να φωνάζουν για τις περιουσίες τους. Δίκιο έχουν. Εξαιρώντας βέβαια το γεγονός ότι υπάρχει θεσπισμένος και σε εφαρμογή νόμος (και εκτελείτε πλήρως) ο οποίος επιβάλλει την αποζημίωση των καταστηματαρχών από την αστυνομία σε τέτοιες περιπτώσεις. Όμως εμάς μας αρέσει να ακούμε και η τηλεόραση και το κράτος το γνωρίζει, οπότε ας αποσιωπήσει το γεγονός ότι οι έμποροι σήμερα έχουν ήδη αποζημιωθεί στο ακέραιο, ας αποσιωπήσει το γεγονός ότι προφανώς για να επιβάλλει την αποζημίωσή τους από την αστυνομία, θεωρεί υπεύθυνη την αστυνομία για τις ταραχές αυτές, ας αποσιωπήσει το γεγονός ότι οι 10 άνθρωποι που κάθε φορά συλλαμβάνονται από τις κάμερες είναι αδύνατο να συλληφθούν από την αστυνομία (!!!) και ας μας δώσει τροφή. Άρτος και θέαμα. Άλλωστε όλοι οι αυτοκράτορες χτίζουν το κολοσσιαίο τους για να δαμάσουν την γνώμη του λαού μέσα στην αρένα του.
Την επόμενη Πέμπτη υπάρχει νέα πορεία. Υπάρχει αρκετός καιρός για την αστυνομία να οργανώσει τους «γνωστούς αγνώστους» ώστε να αποπροσανατολίσουν την κοινή γνώμη. Υπάρχει επίσης και αρκετός καιρός να προετοιμαστούν κατάλληλα ώστε να κάνουν σωστά την δουλειά τους, η οποία όπως δηλώνεται είναι η προστασία του δημόσιου συμφέροντος. Γιατί χτες η αστυνομία ό,τι και αν έκανε, σίγουρα δεν προστάτευσε το δημόσιο συμφέρον. Υπάρχει αρκετός καιρός για την υπουργό να κάνει σαφές και στους συνεργάτες της ότι υποσχέθηκε στους φοιτητές να τους δεχτεί και συνεπώς θα τους δεχθεί, δεν χρειάζεται να μην τους επιτρέψουν οι «φύλακες» να περάσουν. Το αποτέλεσμα όλων αυτών των προετοιμασιών θα φανεί την Πέμπτη. Το μόνο σίγουρο είναι ότι οι φοιτητές μας δεν προετοιμάζουν μολότοφ. Αν πέσουν, άλλοι τις προετοίμαζαν 7 ημέρες.
Μέχρι τότε πάντως, αλλά και αργότερα, η ακαδημαϊκή κοινότητα θα δρα και ανεξάρτητη, μόνο υπό τις προσταγές των δημοκρατικά εκλεγμένων Σοφών ή «Σοφών», με όποιον τρόπο και αν το θέλετε, και με γνώμονα μόνο την αναβάθμιση της κοινωνίας και όχι την αναβάθμιση του ποσοστού κάποιου κόμματος ή του λογαριασμού κάποιου ιδιώτη. Και μέσα στην αναβάθμιση της κοινωνίας εμπεριέχεται η ηθική και σωστή αντιμετώπιση των πολιτών. Η παιδεία είναι αγαθό που δίδεται απλόχερα χωρίς ανταλλάγματα. Στην αυτοχρηματοδότηση κανείς δεν ήταν αντίθετος. Αντιθέτως πολλάκις έχει ζητηθεί η ενίσχυση των μέτρων που θα βελτιώσουν και θα αυξήσουν τις ικανότητες αυτοχρηματοδότησης. Το πρόβλημα όμως είναι οι ίδιοι οι ιδιώτες του ελλαδικού χώρου που την μποϊκοτάρουν. Ο έλεγχος όμως της ακαδημαϊκής κοινότητας προς όφελος μονάδων θα την βρίσκει πάντα αντίθετη μέχρι τελευταίας ρανίδως. Από τον ανώτερο Σοφό ως τον τελευταίο φοιτητή της. Η παροχή δε πτυχίων θα κρίνεται πάντα με επιστημονικά κριτήρια και όχι με χρηματικά. Πτυχία χρηματικών κριτηρίων δεν μπορούν ποτέ να θεωρηθούν ισότιμα με αυτά των επιστημονικών.
Αγαπητέ μου συμφωνώ σε ό,τι γράφεις μέχρι κεραίας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι αντιεξουσιαστές και οι αναρχικοί που συχνάζουν πέριξ της τριγωνικής πλατείας πάντα βρίσκουν τον τρόπο και παρεισφρύουν στις διαδηλώσεις κάνοντας λίμπα ότο βρουν στο πέρασμά τους και έτσι υποβαθμίζουν τον σκληρό ιδεολογικό πυρήνα (όπως θα έλεγε και ο Lakatos) των συγκεντρώσεων.
Τώρα για την αυτοχρηματοδότηση. Το ελληνικό δημόσιο πανεπιστήμιο δεν έχει προμοταριστεί έτσι ώστε να αποσπάσει και ιδιωτικά κονδύλια για την έρευνα. Άσε που και η δημόσια δαπάνη για την επιστημονική έρευνα στη χώρα μας είναι από τις χαμηλότερες στην Ευρώπη των 25. Πως θέλουμε λοιπόν ανταγωνιστικά πανεπιστήμια όταν την τριτιβάθμια εκπαίδευση την πολεμούν και εκ των έξω και εκ των έσω;
Ιδιωτικά πανεπιστήμια; Θα πω ναι; Αλλά όχι να ανωτατοποιήσουμε τα υπάρχοντα παραρτήματα αλλοδαπών "πρώην ανώτερων" ιδρυμάτων.
Και βεβαίως ένας γόνος πλούσιας οικογενείας που του εξασφάλισε η οικονομική του ευμάρεια μια θέση σε ένα ιδιωτικό κολλέγιο δεν μπορεί να είναι ισότιμος με έναν νεο που έφαγε τα νιάτα του στα θρανία για να σπουδάσει.
Την Πέμπτη όλοι διαδηλώνουμε, όλοι φωνάζουμε, όλοι διαμαρτυρόμαστε
όποιος είδε πορέια φοιτητών στην τιβι να σφυρίξει κλέφτικα παρακαλώ....
ΑπάντησηΔιαγραφήμόνο τις ζημιές των άσχετων δειχνουν, υποτίθεται για να "γνωρίζει ο λαός", σιχτιρ δλδ, ό,τι θέλουνε μας δείχνουνε
Μαριλίνα, αυτό που λες γίνεται μια ζωή και είναι πολύ καλά οργανωμένο. Στα ρουφιανάκια των Μ.Μ.Ε. και στην προβολή των (ενίοτε υποκινούμενων) επεισοδίων ποντάρει πάντα η κυβέρνηση για να κερδίσει την εύνοια της κοινής γνώμη και να αποπροσανατολίσει από τη συζήτηση για τους σκοπούς κάθε διαδήλωσης,πορείας,κινήματος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυμφωνώ με το ποστ. Ξεκινάω από μια αρχή: Η παιδεία είναι βασικό αγαθό στο οποίο έχουν πρόσβαση όλοι με ίσες ευκαιρίες.
Από κει και πέρα ας γίνει συζήτηση για ο,τιδήποτε.
Συμφωνώ και διαφωνώ...
ΑπάντησηΔιαγραφήένα σχόλιο στον not the boy next door...
εγώ τελείωσα ιδιωτικό πανεπιστήμιο και σε ενημερώνω ότι θεωρώ τον εαυτό μου ισότιμο με κάποιον άλλο που τελείωσε δημόσιο.
το ότι πήγα σε ιδιωτικό πανεπιστήμιο δεν σημαίνει ότι "πλήρωσα" το πτυχίο και τους βαθμούς που πήρα...για την ακρίβεια έφαγα τα νιάτα μου και "έστρωσα τον κώλο μου" για να πάρω το πτυχίο.
επίσης ενώ είχα περάσει σε ΤΕΙ επαρχίας, δεν είχα τόσα λεφτά να πάω εκεί (ούτε με ενδιέφερε ιδιαίτερα ο κλάδος που μπήκα). μου ήρθε πιο φθηνά να πάω σε ιδιωτικό πανεπιστήμιο και να δουλεύω παράλληλα...
(άσε που σπούδασα κάτι πιο ενδιαφέρον). Οι σπουδές δεν ήταν καθόλου ξεκούραστες.
Όχι πανεπιστήμιο, κολλέγιο.
ΑπάντησηΔιαγραφήτί εξυπνάκιας! νομίοζεις ότι ήταν λιγότερα τα μαθήματα, ή λιγότερο το διάβασμα; είσαι γελασμένος!
ΑπάντησηΔιαγραφήΡΕ ΟΥΣΤ!!!
Γραφω λιγο πικραμενος. Θυμαμαι τον εαυτο μου να διαδηλωνει το 1978 κατα του "νομου πλαισιο" ;-(
ΑπάντησηΔιαγραφήΥποθετω οτι ο νομος ειναι σημερα αλλος. Αλλα το ονομα του νομου και οι διαδηλωσεις και οι μολοτωφ και οι προβοκατσιες και η αστυνομια και τα ΜΜΕ παραμενουν ιδια. Ειναι να μην μελαγχολει κανεις;
Στο περιεχομενο δεν εχω να πω πολλα - ειμαι ασχετος με το θεμα. Θελω να αφησω μια συντομη περιγραφη των γερμανικων παν/μιων, ελπιζοντας οτι μπορει να γινει μια δημιουργικη συγκριση.
Τα παν/μια στην Γερμανια ειναι κατα 95% δημοσια. Το 5% των ιδιωτικων παν/μιων δεν ειναι καθολου ευκολο. Τα ιδιωτικα ειναι πανακριβα, εχουν ομως και υποτροφιες. Ετσι αν εισαι (ΠΟΛΥ) καλός, μπορεις να επισκεφτεις και ιδιωτικο παν/μιο χωρις να πληρωσεις. Τα πτυχια των ιδιωτικων ειναι ισοτιμα με των δημοσιων. Η δουλεια ειναι πολυ σκληρη κ' στους 2 τυπους παν/μιων.
Τα δημοσια τωρα, ειναι πολυ ελευθερα. Παιρνουν ενα συμβολικο ποσο απο τους φοιτητες (60 ευρω/εξαμηνο) [*], παιρνουν και επιδοτησεις απο ιδιωτικες εταιρειες [**], αλλα τα περισσοτερα τα πληρωνει το κρατος.
Η ερευνα ειναι ελευθερη, η διδακτεα υλη επισης. Η αξιολογηση αναμεσα στα παν/μια γινεται με βαση τους καθηγητες. Οσο περισσοτερους καθηγητες με κυρος εχει ενα παν/μιο, τοσο πιο αξιολογο θεωρειται. Ο ορος "καθηγητης με κυρος" οριζεται απο την ιδια την παν/μιακη κοινοτητα με βαση το ερευνητικο εργο και τις δημοσιευσεις του καθε καθηγητη.
[*] το κρατος επιδοτει οσους φτωχους φοιτητες θελουν να σπουδασουν. Η επιδοτηση διαρκει καθ' ολη την διαρκεια των σπουδων και αρκει για να καλυψει ολες τις βασικες αναγκες του φοιτητη (στεγη, τροφη, συγκοινωνια, φοιτηση). Οι φοιτητες συνηθως συμπληρωνουν το εισοδημα τους ειτε απο την οικογενεια ειτε απο ψιλοδουλειες στις διακοπες (δουλευουν σαν skipper για παραδειγμα ;-) )
[**] το κρατος δινει γερα κινητρα στις εταιρειες και στους διδασκοντες (ολο το διδ. προσωπικο) για να υπαρχει και ιδιωτικη χρηματοδοτηση.
Το σημαντικο ειναι, οτι η ιδιωτικη εταιρεια ΔΕΝ επηρρεαζει το παν/μιο. Η εταιρεια δινει λεφτα για να ερευνηθει καποιο θεμα και επωφελειται απο τα αποτελεσματα της ερευνας. Ειναι σημαντικο, οτι το διδακτικο προσωπικο παιρνει τοσα πολλα απο το κρατος, ωστε μπορει καλλιστα να αρνηθει προσφορες απο ιδιωτες ανα πασα στιγμη. Καμμια εταιρεια δεν μπορει να εκβιασει ενα παν/μιο.
Ελπιζω το μακρυ σχολιο να προσεφερε καποια εναυσματα για συγκρισεις και σκεψη. Μη γνωριζοντας τα πραγματα στην Ελλαδα, δεν ξερω τι να προτεινω.
Ευχες για καλο τριημερο
@vasvoe Όσοι έχετε πάει στα κολλέγια έχετε πάρει πολύ ψηλά τον αμανέ. Συγκρίνετε το προσωπικό και τις υποδομές και μετά να μιλάτε
ΑπάντησηΔιαγραφήτί να συγκρίνω;
ΑπάντησηΔιαγραφήστο ελβετικό πανεπιστήμιο πληρώνεις 600 φράγκα (400 ευρώ) το εξάμηνο και πάλι θεωρείται δωρεάν παιδεία
ΑπάντησηΔιαγραφήυπάρχει και σχολείο απογευματινό τριετές για ενήλικες που δουλεύουν και αποφάσισαν παράλληλα πως θέλουν να πάρουν απολυτήριο γενικού λυκείου που τους εξασφαλίζει εισαγωγή στο πανεπιστήμιο (τέλειωσαν δλδ κάποιο τεχνικό λύκειο). έτσι μπορεί στα 16 να αποφάσισες να γίνεις π.χ. ηλεκτρολόγος αλλά στα 30 λες δεν πάω να πάρω κι ένα πτυχίο ψυχολογίας; (γνωστή μου περίπωση)
vasvoe ελπίζω να καταλαβαίνεις πως 400 ευρώ το εξάμηνο δεν είναι δωρεάν παιδεία έτσι; ο μορφωμένος πολίτης είναι πολύτιμος και πρέπει να το προωθεί αυτό η πολιτέια προσφέροντας δωρεάν παιδεία.
ΑπάντησηΔιαγραφήακόμα και το γεγονός ότι δεν δικαιούμαστε όλοι οι φοιτητές δωρεάν σίτιση και δωρεάν στέγαση, είναι λάθος. έπρεπε να τα δικαιούμαστε όλοι, και ας μας έβαζαν και ένα όριο μαθημάτων που πρέπει να περάσουμε ανα εξάμηνο. όχι τσουβάλιασμα σε όλες τις σχολές όμως... άλλο να περάσω στη σχολή μου 6 μαθήματα το εξάμηνο και άλλο να περάσει ένας μαθηματικός 6 μαθήματα το εξάμηνο.
Τελικά τι είναι το Πανεπιστήμιο; Ανώτατη Επαγγελματική σχολή;
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν ναι, υπάρχουν τόσες θέσεις εργασίας επιπέδου αποφοίτων Ανώτατης Σχολής ώστε να καλύψουν όλους τους απόφοιτους από τα δημόσια πανεπιστήμια που χρειάζονται και τα απόφοιτοι από τα ιδιωτικά;
Αν όχι, αν δεν είναι επαγγελματικές σχολές, το γνωρίζουν όσοι επιδιώκουν να σπουδάσουν σε αυτά;
Και τι ακριβώς θα είναι τα ιδιωτικά πανεπιστήμια;
Επιχειρήσεις κερδοσκοπικές;
Έχω δηλαδή ένα κάποιο κεφάλαιο και αντί να το επενδύσω σε κατάστημα υποδημάτων, θα μπορώ να το επενδύσω στην επιχείρηση Πανεπιστήμιο;
Στο ιδιωτικό πανεπιστήμιο που σκέπτομαι να ιδρύσω, πώς θα γίνεται άραγε η επιλογή των φοιτητών;
Νόμος προσφοράς και ζήτησης; Όποιος μου δίνει περισσότερα θα γράφεται; Θα υπάρχει διατίμηση στα δίδακτρα; Θα οργανωθούν και γι αυτά εισαγωγικές εξετάσεις; (Να σας θυμίσω ή να σας γνωρίσω για τους νεότερους, πως όταν υπήρχαν ανώτερες ιδιωτικές σχολές είχαν θεσπισθεί εισαγωγικές εξετάσεις..)
Ναι, ξέρω αφελείς και ολίγον ανόητες οι ερωτήσεις, αλλά θα μπορούσε παρακαλώ να υπάρξουν κάποιες απαντήσεις;
Και αφελείς απαντήσεις δεκτές.
Κατ’ αρχάς κανείς δεν αμφισβήτησε το μορφωτικό επίπεδο κανενός εδώ πέρα, και σίγουρα όχι εγώ, αφού θεωρώ τους ανθρώπους «ισοδύναμους», δηλαδή ανθρώπους που αν προσπαθήσουν και εργασθούν έχουν όλοι την δυνατότητα να πετύχουν αυτό που στοχεύουν, όσο ψηλά και αν βρίσκεται αυτό. Το να κατατάξεις κάποιον σε μια βαθμίδα «κολεγιακή» αντί για «πανεπιστημιακή» δεν σημαίνει ότι αμφισβητείς την προσπάθειά του για μόρφωση και την μόρφωση που πήρε. Στην αντίπερα όχθη, δεν είσαι επίσης υποχρεωμένος να κατατάσσεις τον καθένα στους επιστήμονες επειδή μορφώθηκε ως έναν οποιοδήποτε βαθμό, όσο υψηλός και αν είναι αυτός. Δεν νομίζω άλλωστε ότι η αλεπουδίτσα λογαριάζει τον εαυτό της μέλος της επιστημονικής κοινότητας της Ελλάδος, ή κάποιου άλλου κράτους. Το ίδιο ισχύει και για ένα μεγάλο ποσοστό της ανθρωπότητας, το ίδιο ισχύει και για πολλούς απ’ όσους κατέχουν «πανεπιστημιακά» διπλώματα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑς πάμε ένα βήμα πιο πίσω (ακολουθήστε όλον τον συλλογισμό και μην κολλήσετε σε μία φράση ανεξάρτητα από τις υπόλοιπες).
Επιστήμονας δεν είναι ο εξειδικευμένος άνθρωπος που γνωρίζει τα τερτίπια μιας επιστήμης και εργάζεται με βάση την επιστήμη αυτή. Επιστήμονας είναι ο άνθρωπος που εμβάθυνε στους μηχανισμούς μίας συγκεκριμένης επιστήμης αλλά γνωρίζει και τους μηχανισμούς αλληλεπίδρασης της επιστήμης του με τις υπόλοιπες. Με τον τρόπο αυτό είναι ικανός να αντιμετωπίζει τα προβλήματα που θα προκύψουν είτε στην ζωή του, είτε στον εργασιακό του χώρο σφαιρικά, μέσα από την δική του επιστήμη, γνωρίζοντας και αποτιμώντας σφαιρικά τα δεδομένα του προβλήματος, ώστε να αντιληφθεί και με ποιους άλλους επιστήμονες πρέπει να έρθει σε συνεργασία και να μπορέσει και να συνεννοηθεί μαζί τους, αλλά μπορεί εκ των προτέρων να αποτιμήσει σφαιρικά και τα αποτελέσματα την λύσης του σε όλα τα επίπεδα και όχι μόνο σε ότι αφορά την δική του επιστήμη.
Πανεπιστήμιο είναι το λίκνο όλων των επιστημών. Είναι ένας χώρος όπου όλες οι επιστήμες αντιμετωπίζονται και διερευνώνται ταυτόχρονα, από διαφορετικούς ανθρώπους η κάθε μία, οι οποίοι όμως έρχονται σε συνεχή επαφή μεταξύ τους, συνεργάζονται όπου μπορούν και ανταλλάσουν απόψεις και ιδέες παρά την διαφορετικότητα των επιστημών τους. Με τον τρόπο αυτό καλλιεργείται η σφαιρικότητα, η αντίληψη του αλληλένδετου των επιστημών, η γνώση του ότι καμία επιστήμη δεν μπορεί να εξελίχθη και να εφαρμοσθεί ανεξάρτητα από τις άλλες, ακόμα και αν είναι διαμετρικά αντίθετες επιστήμες. Οι καθηγητές που διδάσκουν σε τέτοια ιδρύματα έχουν την ικανότητα να έρθουν σε επαφή με επιστήμονες αντιδιαμετρικών πεδίων και να αναπτύξουν την επιστήμη τους αλλά και την διδασκαλία τους σφαιρικά, ώστε να αντιμετωπίζει τα προβλήματα όλων των πεδίων και όχι μόνο αυτά που προκύπτουν στην επιστήμη τους. Χαρακτηριστικό παράδειγμα; Οι καθηγητές της νομικής επιστήμης διδάσκουν πέραν των δικηγόρων και τους μηχανικούς του πολυτεχνείου. Με τον τρόπο αυτό μαθαίνουν και αντιλαμβάνονται και οι ίδιοι τα προβλήματα εφαρμογής των νόμων σε βιομηχανικό και πρακτικό επίπεδο. Ταυτόχρονα οι φοιτητές των πολυτεχνικών σχολών αντιλαμβάνονται και την φιλοσοφία των θεωρητικών επιστημών. Με τον ίδιο τρόπο οι καθηγητές του πολυτεχνείου που αλληλεπιδρούν και διδάσκουν φοιτητές άλλων σχολών αντιλαμβάνονται τα προβλήματα της επιστήμης τους όταν αυτή έρχεται σε συνδυασμό ή σε αντιπαράθεση με άλλες επιστήμες. Έτσι γίνεται αντιληπτή η συνέχεια και η σφαιρικότητα της επιστήμης από όλους τους μετέχοντες. Γίνεται δηλαδή αντιληπτό ότι οι άκρως επιστημονικές ανακαλύψεις έχουν κοινωνικό αντίκτυπο το οποίο μπορεί να διερευνηθεί εκ των προτέρων και ότι οι κοινωνικές μεταβολές έχουν επιστημονικό αντίκτυπο που μπορεί επίσης να ορισθεί εκ των προτέρων. Γίνεται αντιληπτό ότι δεν είσαι μόνος σου και δεν δρας μόνος σου αλλά αλληλεπιδράς, επηρεάζεις και επηρεάζεσαι από τα πάντα. Γίνεται αντιληπτό ότι μόνο η συνεργασία και η σφαιρική αντιμετώπιση μπορεί να επιφέρει εξέλιξη και ότι η μεμονωμένη αντιμετώπιση από μία και μόνο οπτική γωνία δεν μπορεί να βοηθήσει την εξέλιξη αλλά αντιθέτως επιφέρει ανεξέλεγκτες και απρόσμενες καταστάσεις. Καλλιεργείται το πνεύμα του αλληλένδετου των προβλημάτων και η βάση επικοινωνίας για την επίλυσή τους.
Εκπαιδευτικά ιδρύματα τα οποία δεν δρουν σε αυτή την βάση ούτε μπορούν να θεωρηθούν πανεπιστήμια, ούτε τα πτυχία τους μπορούν να θεωρηθούν ισότιμα των πανεπιστημιακών. Μπορούν κάλλιστα να αναγνωρισθούν ως μορφωτικά ιδρύματα και να αναγνωρισθεί το πτυχίο ή δίπλωμα που δίδουν με βάση το πρόγραμμα διδασκαλίας τους αλλά ουδέποτε μπορεί να τεθεί ζήτημα εξίσωσης των πτυχίων αυτών των ιδρυμάτων με τα πανεπιστημιακά. Οι φοιτητές/μαθητές τέτοιων ιδρυμάτων δεν μειώνονται στο ελάχιστο ως προς την προσπάθεια που κατέβαλαν ούτε ως προς το μορφωτικό τους επίπεδο. Αυτό δεν σημαίνει ότι θα θωρηθούν ισότιμα μέλη της επιστημονικής κοινότητας. Επικέντρωσαν τις σπουδές τους σε άλλους στόχους και μορφώθηκαν, απέκτησαν παιδεία και ικανότητες αλλά δεν έγιναν επιστήμονες. Ο όρος κολέγιο λοιπόν δεν είναι υποτιμητικός αλλά δεν είναι όμοιος με τον όρο πανεπιστήμιο. Είναι απλά διαφορετικός. Μη συγκρίσιμος.
Μια κοινωνία η οποία στους τύπους θα «εξισώσει» όλα τα πτυχία της είναι μια τελματική κοινωνία. Αμέσως-αμέσως, αυτό που κάνει είναι να αίρει το κίνητρο ανάπτυξης και επιδίωξης ανώτερων στόχων από τους νέους της. Μετατρέπει τα μέλη της σε απρόσωπη μάζα χωρίς διαφορετικότητα και χωρίς κίνητρο για ανάπτυξη. Μπορεί αυτό να βολεύει το κεφάλαιο αλλά επιφέρει μαρασμό στο κοινωνικό σύνολο. Η ποικιλομορφία ήταν είναι και θα είναι παράγων εξέλιξης. Η ακαδημαϊκή κοινότητα θα είναι πάντα αντίθετη σε αυτήν την «εξίσωση».
Το στήσιμο ενός ιδιωτικού πανεπιστημίου από την αρχή του, με βάση την πανεπιστημιακή φιλοσοφία, είναι πολύ δύσκολο και δαπανηρό. Είναι δεδομένο ότι υπάρχουν σχολές οι οποίες, αν όχι καθ’ όλη την διάρκεια ζωής τους, τουλάχιστον τα 10 πρώτα χρόνια της ζωής τους θα είναι ζημιογόνες για τον ιδιώτη. Είναι επίσης φανερό ότι οι ιδιώτες θα επιδιώξουν είτε να αμελήσουν αυτά τα τμήματα, είτε να μην δώσουν στην πράξη την σωστή εκπαίδευση στους φοιτητές τους. Αυτό είναι από μόνο του απαράδεκτο.
Στην Ελλάδα του σήμερα ο κόσμος είναι υπέρ των ιδιωτικών πανεπιστημίων όχι για να γίνει επιστήμονας, αλλά για να έχει μεγαλύτερη πρόσβαση στην απόκτηση «χαρτιών». Στην κοινωνία του σήμερα, με την φιλοσοφία του «να γίνουν όλοι επιστήμονες» δημιουργήσαμε την ανεργία των επιστημόνων. Μέτρο της απόκτησης εργασίας έπαψε να αποτελεί η ικανότητα του κάθε ανθρώπου αλλά το πλήθος των χαρτιών που κατέχει. Έτσι καταλήξαμε να έχουμε ανθρώπους με πτυχία που χρησιμοποιούν φωτοτυπίες τους για να τυλίγουν σουβλάκια. Κάθε άνθρωπος στοχεύει να φτάσει σε ένα μορφωτικό επίπεδο και μετά να εργασθεί. Ή διαλέγει να ασχολείται μόνιμα με την επιστήμη και να εργαστεί επάνω σε αυτή. Η επιδίωξη «τίτλων» με σκοπό την αποκατάσταση είναι εσφαλμένη και οι τίτλοι είναι πλέον χωρίς αντίκρισμα. Και αυτό οδηγεί σε τελματική κοινωνία. Και σε αυτό η ακαδημαϊκή κοινότητα θα είναι πάντα αντίθετη. Η ίδρυση εκπαιδευτηρίων για παροχή ομότιμων τίτλων σε ανθρώπους με σκοπό μόνο την εξεύρεση εργασίας είναι απαράδεκτη. Σε μια σωστά δομημένη κοινωνία όπου αναγνωρίζεται η προσφορά του καθενός, είναι αδιάφορος ο τίτλος του για την αναγνώριση αυτή. Όπως σε όλες τις εκφάνσεις της, έτσι και στα πτυχία η κοινωνία χρειάζεται μια πυραμίδα. Όσοι δεν έχουν διάθεση να φτάσουν στο επίπεδο του επιστήμονα δεν πρέπει να χρειάζονται πτυχίο επιστήμονα για να αποκατασταθούν. Αρκεί να φτάσει ο καθένας στο επίπεδο που στοχεύει και μετά να εργασθεί αντίστοιχα στην εργασία στην οποία στόχευσε. Είναι απαράδεκτο να χρειάζεται επιστημονικό πτυχίο για να εργασθεί ως απλός αναλυτής. Η αθρόα χορήγηση πτυχίων δημιουργεί ακριβώς αυτή την απαίτηση και γι’ αυτό είναι κατακριτέα.
Στην Ελλάδα του σήμερα επιζητείται η ελεύθερη προσέλευση στις ανώτατες σχολές. Κανείς δεν ενδιαφέρεται για το γεγονός ότι με τον τρόπο αυτό υποβαθμίζεται η ποιότητα των παρεχόμενων γνώσεων, είτε επειδή οι φοιτητές είναι πάρα πολλοί με αποτέλεσμα να είναι τρομερά δαπανηρή η μόρφωσή τους (προσωπικό, αναλώσιμα, συγγράμματα), είτε γιατί οι ίδιοι οι φοιτητές δεν μπορούν να παρακολουθήσουν την διδασκαλία διότι δεν διαθέτουν τις βάσεις και την διάθεση να την παρακολουθήσουν. Ο εκπαιδευτικός όμως δεν είναι ένα ρομπότ που αδιαφορεί για όσους δεν έχουν την βάση. Είναι ένας άνθρωπος που προσπαθεί να διδάξει. Έτσι καταναλώνει χρόνο για να δώσει τις βάσεις σε όσους δεν τις έχουν, ελαττώνοντας την παροχή μόρφωσης σε αυτούς που τις έχουν. Έτσι υποβαθμίσθηκαν τα σχολεία μας με την κατάργηση του θεσμού των μη προβιβασθέων μαθητών, έτσι υποβαθμίζονται τα πανεπιστήμια με την αθρόα προσέλευση φοιτητών. Αιρουμένων των κινήτρων υποβαθμίζεται η ποιότητα της εκπαίδευσης. Η ακαδημαϊκή κοινότητα ήταν και θα είναι αντίθετη σε τέτοια μέτρα.
Η παιδεία πρέπει να παρέχεται σε όλους ανεξαρτήτως οικονομικής ευρωστίας, με τον ίδιο τρόπο, ελεύθερα και σε ίσες ευκαιρίες. Οι άνθρωποι οι οποίοι χάνουν τις ευκαιρίες που τους δόθηκαν συνεχίζουν να έχουν μέσα από το πνεύμα ευγενούς συναγωνισμού και όχι αθέμιτου ανταγωνισμού, όπως προωθείται σήμερα, νέες ευκαιρίες μόρφωσης, αλλά δεν μπορούν να θεωρούν τους εαυτούς τους «ριγμένους» σε σχέση με όσους αποφάσισαν να αδράξουν τις ευκαιρίες που τους δοθήκαν. Τα ανώτατα ιδρύματα της χώρας ουδέποτε έκλεισαν τα μάτια σε ανθρώπους που για σοβαρούς λόγους επέλεξαν να αφήσουν μια ευκαιρία που τους δόθηκε και θέλησαν να την αξιοποιήσουν αργότερα. Είναι και αυτό ένα πλεονέκτημα του ανεξέλεγκτου της ακαδημαϊκής κοινότητας και του ηθικού προσώπου που δείχνει στην κοινωνία κρίνοντας τον κάθε φοιτητή ξεχωριστά και ανθρώπινα. Τρανταχτό παράδειγμα γνωστού μου προσώπου που για σοβαρούς λόγους υγείας αποφάσισε ότι δεν μπορεί να παρακολουθήσει μια σχολή, και αρκετά χρόνια μετά την διαγραφή του από την σχολή του δίδεται η ευκαιρία να ξαναεγγραφεί σε αυτή και να σπουδάσει εκ νέου. Η ακαδημαϊκή κοινότητα κρίνει κάθε άνθρωπο με βάση τις ικανότητές του και τις καταστάσεις που ζει, όχι με βάση τα χαρτιά και την ισοπέδωση που προωθείται, ώστε να δημιουργούνται καλολαδωμένα γρανάζια που απλά κάνουν την δουλειά τους χωρίς νόημα και χωρίς κρίση.
Το «ιδιωτικά πανεπιστήμια» δεν είναι καθόλου ιδιωτικά αν θέλουν να ονομάζονται πανεπιστήμια. Μπορούν να γίνουν κατά μεγάλο ποσοστό, αλλά όχι εξ’ ολοκλήρου, αυτοχρηματοδοτούμενες επιχειρήσεις αλλά δεν μπορούν να ανήκουν σε ιδιώτη γιατί αίρεται αμέσως η ιδιότητα του ακαδημαϊκού πανεπιστημιακού ιδρύματος και του ανθρώπινου προσώπου. Η παιδεία δίδεται ισότιμα μετά από αξιολόγηση δυνατοτήτων και υπόβαθρου και όχι λόγω χρηματικής ευρωστίας. Η δεύτερη περίπτωση οδηγεί σε υποβάθμιση της παιδείας. Η επαγγελματική αποκατάσταση συσχετίζεται και έπεται της μορφώσεως αλλά δεν είναι η επιδίωξη των μορφωτικών ιδρυμάτων. Σε μια κοινωνία είναι ανούσιο και ανήθικο να τρέφεις φρούδες ελπίδες στους νέους, μεταθέτοντας και οξύνοντας το πρόβλημα της ανεργίας τους για αργότερα μόνο και μόνο για ψηφοθηρικούς λόγους. Σε μια κοινωνία είναι ανήθικο να ονοματίζεις επιστήμονες ανθρώπους που ουδέποτε το θέλησαν και να αφαιρείς την δυνατότητα εργασίας των επιστημόνων λόγω ελλείψεως θέσεων, ενώ βαφτίζεις «επιστημονικές» τις άκρως επαγγελματικές θέσεις για να καλύψεις τα κενά που δημιούργησες, υποσκάπτοντας τα θεμέλιά σου.
Η ακαδημαϊκή κοινότητα ήταν είναι και θα είναι αντίθετη σε οτιδήποτε θα οδηγήσει σε τελμάτωση της κοινωνίας, όσο και αν μικροσκοπικά δημιουργείται η αντίληψη για το αντίθετο.
Συμφωνώ απόλυτα
ΑπάντησηΔιαγραφή+- απόλυτα ομως!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝτάρθ, όταν μιλάω υπέρ των ιδιωτικών πανεπιστημίων κάτι τέτοιο "Το στήσιμο ενός ιδιωτικού πανεπιστημίου από την αρχή του, με βάση την πανεπιστημιακή φιλοσοφία.." που ανέφερες έχω στο νού μου. Πρός θεού δεν συμφωνώ με ιδιωτικές επιχειρησούλες όπου η επιλογή των υποψηφίων θα γίνεται όχι βάσει βαθμών αλλά ποσών που κατατέθησαν στον λογαριασμό της σχολής.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠρός τον not the boy next door, γιατί να μην είναι ισότιμος ο νέος που έβγαλε ιδιωτικό πανεπιστήμιο με εκείνος που έβγαλε κρατικό? Με τι κρίτήριο είναι κάποιος ισότιμος για σένα, σύμφωνα με το πορτοφόλι του πατέρα του ή τις επιδόσεις του στα μαθήματα? Και εγώ ιδιωτικό πανεπιστήμιο έβγαλα στην Ελλάδα. Γιατί δεν πέρασα στη σχολή που ήθελα και επειδή η μητέρα μου ήταν χρόνια άρρωστη δεν μπορούσα να φύγω για το εξωτερικό. Μπορώ να σε διαβεβαιώσω ότι δεν αγόρασα το πτυχίο μου, το πήρα αφού έγραφα του κόσμου τις εργασίες, συνεχώς εξετάσεις καθώς και ανοιχτές-εξετάσεις με ακροατήριο. Το λάδι μου βγήκε για να εξασφαλίσω καλό βαθμό.
Το πτυχίο μου θεωρήθηκε ισότιμο του κρατικού ελληνικού πανεπιστημίου τόσο στην Αγγλία όσο και στην Αμερική. Μόνο στην Ελλάδα δεν θεωρείται ισότιμο. Για μένα αυτό είναι αδικία.
Μαρίνα: Όσο αδικία και αν σου φαίνεται είναι ολοφάνερο το γιατί. Σου έχει ήδη απαντήσει στις ερωτήσεις σου και τον ξαναρωτάς.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι δεδομένο ότι όταν ένας άνθρωπος κινείται από το συμφέρον του δύσκολα βλέπει και ακολουθεί, ή αν θέλετε «θέλει να ακολουθήσει» συλλογισμούς οι οποίοι κατά κάποιο τρόπο το πλήττουν. Παρόλ’ αυτά θα προτιμούσα να διατηρηθούμε σε χαμηλούς τόνους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν χρειάζεται να αναμασάω όσα ήδη είπα και είναι γεγονός ότι στις ερωτήσεις σου απάντησα Μαρίνα και είναι άσκοπο να το ξανακάνω. Συνοπτικά όμως για να μην θεωρηθεί ότι αγνοώ καταστάσεις, κανείς δεν θίγει μορφωτικό επίπεδο και κόπους. Όμως ισότιμα πτυχία δεν νοούνται. Όπως και χρηματικά δεν είναι ίδιες οι απολαβές των ανθρώπων έτσι και πτυχιακά δεν μπορούν να είναι ίδιες. Ευκαιρίες σου δόθηκαν, ισότιμες με όλους τους άλλους. Καθένας μας κάνει τις επιλογές του. Δεδομένο είναι ότι πρέπει να δίδονται ίσες ευκαιρίες (κάτι που αναιρεί η ιδιωτική εκπαίδευση) και όχι ίσα πτυχία. Στις ευκαιρίες δεν αδικήθηκες. Αν αισθάνεσαι αδικημένη, εσύ αδίκησες τον εαυτό σου με τις επιλογές σου. Όχι η κοινωνία εσένα.
Όσο για το ιδιωτικό πανεπιστήμιο που ζητάς, ούτε γίνεται να στηθεί, ούτε είναι εφικτό γιατί απλά αυτοαναιρείται από την φύση του. Η ελευθερία μιας σωστής ακαδημαϊκής κοινότητας δεν μπορεί να περιορισθεί στα πλαίσια ενός ιδιωτικού φορέα.
Δεν θα απαντήσω στις επιθέσεις εναντίον των απόψεων μου. Τα όσα έγραψε ο φίλος Darthiir με καλύπτουν απόλυτα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΩραίο μουσικό χαλί
Αφελής ερώτηση.
ΑπάντησηΔιαγραφή(Μου τις συγχωράτε, αλλά μέχρι εκεί φτάνει το μυαλό μου. Τι να κάνω;)
Και ποιος ποια κατεύθυνση θέλουμε φίλε george να αλλάξουν να τα πράγματα;
Ποιο είναι το περιεχόμενο της έκφρασης "σωστή παιδεία";
Και ξέρεις το τελευταίο ερώτημα δεν είναι καθόλου στον αέρα.
Είναι σχετικά εύκολο να αντιληφθεί ο καθένας, αν γνωρίζει τις εκπαιδευτικές δομές, ότι η εκπαίδευση η οποία παρέχεται στην Ελλάδα, είναι σε πλήρη αρμονία με αυτά που θέλουμε σαν κοινωνία για τους πολίτες αυτού του τόπου!!!
Άρα έχουμε ένα ΚΑΛΟ εκπαιδευτικό σύστημα, αν το αξιολογήσουμε με κριτήριο, το προσδοκώμενο προφίλ του πολίτη αυτού του τόπου !!!
Εδώ που τα λέμε, δεν γίνεται και διαφορετικά.
Αν δεν ήταν ΚΑΛΟ θα το είχαμε αλλάξει !!!
μην σας ταραξω...
ΑπάντησηΔιαγραφήαπλα καλησπερα περασα να πω...
φιλια...
ΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧχμμμμμμμμμμμμφφφφφφφφφφφφττττττττττττ
ΑπάντησηΔιαγραφήΆσε το θέμα ανοικτό Darth ....
Πω πω, βρε Νταρθ, ούτε που μπορείς να φανταστείς πόσο πολύ διαφωνώ μαζί σου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν νομίζω όμως πως θα περίμενες κάτι διαφορετικό!
Ω μα φυσικά τί λέτε...
ΑπάντησηΔιαγραφήΆλλωστε για να είμαστε και ειλικρινείς με τον εαυτό μας η ιδεολογία, η φιλοσοφία και προπάντων η αλλοτρίωση του κάθε ανθρώπου είναι φανερή από πολλά μικρά πραματάκια... :)
Καλά βρε θηρίο βρήκες τον χρόνο να διαβάσεις όοολα αυτά τα σχόλια;;;
Μια χαρά τον βρήκα, 5 λεπτάκια πήρε, τζάμπα μ’έκανε ο καλός Χριστιανός Ορθόδοξος Θεούλης έξυπνη; Άλλωστε πολλά ξαναματαεπαναλαμβανόντουσαν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕνώ πάλι ο ρατσισμός, η εθνική αλλοφροσύνη και η έλλειψη ρεαλισμού, όχι από μικρά πράγματα δεν φανερώνονται απλά, δεν κρύβονται ούτε καταπιέζονται καθόλου- κάνουν καραμπάμ στον άνθρωπο βρε παιδί μου! :-)))
Μάκια και αγάπες!!
Kαλό ε! Αν και παλιό ανέκδοτο αμερικανοτραφών.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο άλλο με τον Τοτό το ξέρεις;
Τς τς τς! Με απογοητεύεις!
ΑπάντησηΔιαγραφήCome on, you can do better than this!