Γρουμφ

Ανοίγοντας το παραθύρι για να μαζέψεις την πετσέτα, ένας καυτός λίβας «που καίει τα σπαρτά» μπαίνει στο δωμάτιο. Άμεση σφράγιση της *θύρας! Άρχισαν οι νοτιάδες, το επιθυμητό όμως ήταν τα μελτέμια και τα μαϊστράλια. Μπας και ξεσκουριάσει και λίγο η σανίδα… Κάποια στιγμή…
Να ξεσκουριάσει η σανίδα; Τεχνικώς αυτό δε γίνεται γιατί το πλαστικό δε σκουριάζει… Ακόμα και στις μπαλένες να γινόταν αναφορά, πάλι το αλουμίνιο δε σκουριάζει…
Το πρώτο έργο προς ολοκλήρωση. Γιατί όμως υπάρχει διάχυτη η αίσθηση πως ένα από τα σχόλια θα είναι το κλασικό: «Ολοκληρωμένο και πλήρες πλάνο, δεν θεωρείται υλοποιήσιμο»; Τελικά μήπως η τελειότητα είναι ελάττωμα; (Κρίση τέλος)
Βγάζοντας την κατσαρόλα απ’ το ψυγείο νοτίζει και εν τέλει βρέχεται άμεσα. Βρέχεται! Ο λίβας ήρθε μάλλον με πολύ υγρασία. Ευτυχώς, ακόμα άμμος δεν ήρθε…
Δύο οι βέλτιστες μέθοδοι αντιμετώπισης, θάλασσα (θάλαττα θάλαττα) ή… συγγραφή στο σκιερό και δροσερό σπίτι (μα τόση υγρασία;). Εντελώς ‘αυθόρμητη’ η επιλογή του… δεύτερου. Ναι, καλά…
Αλήθεια, γιατί «διδάσκονται αγγλικά» αφού χρησιμοποιείται η αμερικανική ορθογραφία; Διόρθωση, η ορθογραφία ηνωμένων πολιτειών. Αν πεις σε άγγλο πως οι αμερικάνοι «μιλάνε» αγγλικά, πιθανότατα θα ξεραθεί στα γέλια (αφυδατωθεί απ’ τον κλαυσίγελο;). Βέβαια το ίδιο γέλιο προκαλεί πλέον και η φράση «οι έλληνες μιλάνε ελληνικά»…
Πάντως αλήθεια, ακόμα και η διόρθωση «αγγλικών» κειμένων έχει αρχίσει να γίνεται κουραστική. Μα γιατί κανένας δε δίνει σημασία τί γράφει και πως το γράφει; Αδύνατο να φανταστείς πως μπορεί να καταλήξει ένα καλοσυνταγμένο κείμενο στα χέρια κάποιου τρίτου. Και επιτέλους… ξεκολλήστε απ’ το shall…
Τα λάθη πληρώνονται. Αυτό είναι σίγουρο. Όχι μόνο τα συντακτικά, ούτε στα ορθογραφικά η αναφορά, τα άλλα, τα πιο μεγάλα. Ιδιαίτερα αυτά κατά τα οποία αφήνεις να ξεγλιστρούν μέσ’ απ’ τα χέρια σου πράματα (και θάματα). Πόσες φορές μπορεί να επαναληφθεί; Πάμπολες… Και επαναλαμβανόμενα (εκ προθέσεως πλεονασμός). Μέχρι που πλέον αρχίζει να γίνεται ο κανόνας και να μην δημιουργεί και ιδιαίτερη αίσθηση. Κι όμως… δύο μέτρα… δύο μόνο μέτρα…
Αντιφατικές πληροφορίες. Διαρκώς. Τα νέα απ’ το μέτωπο του τουρισμού ενθαρρυντικά, αλλά δεκάδες χιλιάδες θέσεις εργασίας έχουν χαθεί και οι ιδιοκτήτες φοβούνται κατασχέσεις… Κάποια πιο ολοκληρωμένη και συνολική ανάλυση; Είναι κουραστική αυτή η συνεχής μονόπλευρη αντιμετώπιση «οπτικής γωνίας»… Για να μην μεταφράζεται και «κατά το δοκούν» δηλαδή, όχι γι' άλλο λόγο…
Αλήθεια, μετά την απαγόρευση του καπνίσματος θα… επιδοτηθούν τα καπνά;
Ολοκληρωμένα σχέδια!
Η ζέστη συνεχίζει να καίει αλύπητα τα… σπαρτά!

{Γιατί έχω την αίσθηση πως το «κέρδος» έχει πλέον αναχθεί
σε αξία ανώτερη της ζωής μας, όχι απλά της ζωής εν γένει…}