Ντυμένη με πέπλα μυστηρίου ακολουθεί, την ασημένια κυρά στη διαδρομή της στο στερέωμα. Τούλια μεταξένια πετάει χορεύοντας, επτάπεπλο χορό το δίχως άλλο, γύρω απ’ τ’ ολόφωτο πρόσωπό Της, καθώς αυτή τον κόσμ’ ολούθε, κάτωθε, φωτίζει με τη θελκτική, γαλακτερή της αύρα. Λάμπουνε τα πέλαγα στο πέρασμά της…
Ah, la luna la luna!
ΑπάντησηΔιαγραφή;-)
μια χαρα....που ειναι ειπαμε, γιατι απο την κουραση κεφαλι δε σηκωνω στον ουρανο....
ΑπάντησηΔιαγραφήΠρος τα πάνω...
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλά την είδα εγώ την Πάργα, αλλά λέω πότε έφτασε κιόλας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλά να περνάς με τα μοχίτα, και σε περιμενω παρακάτω γιά τα ούζα.
άν και όπως πάω εγώ φέτος, εσύ θα με περιμένεις στο σεϊτάν παζάρ.
:)
Εδώ δεν έχει μοχίτα, αλλά μαργαρίτες στο γαλάζιο και λευκό, ή αβάνες στη γαία ;)
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι να κάν’ς κι εσύ έρμο εκεί στην ξενιτιά που έπλεξες και σε ζορίζουν… μαύρη ζωή :p
ωραίooo...
ΑπάντησηΔιαγραφήMε ποια μουσική χορεύει τον επτάπεπλο χορό...?
Πες μου αν μπορείς… τα αφτιά ζηλεύουν τα μάτια.
(καλές διακοπές)
ααααααααααα μαργαρίτες;
ΑπάντησηΔιαγραφήτι λέτε;
εδώ εμείς πίνουμε μοχίτα στο γαλάζιο και στο λευκό !
ΑΧ!! Τη λατρεύω την ξενητειά, αλλά θα την ήθελα λίγο πιό κοντά στο Μονολίθι.
Γίνεται γιατρέ μου;
Θέλω πολλά;
...........
Κοίτα άν είναι γιά γράψιμο, να βάλουμε όλοι ένα χεράκι, να τα τελειώσουμε .
Γιά την έμπνευση δεν μπορώ να την εξασφαλίσω, αλλά θα κάνουμε το καλύτερο δυνατό συν Αθηνά, εσύ κίνει μόνο το σαρκίο σου.
δ
Διάφοροι σκοποί μπορούν να την πλαισιώσουν, λίνα μου, ο συγκεκριμένος ονομάζεται at the gates of the citadel.
ΑπάντησηΔιαγραφή(προσπαθώ…)
Ναι βρε δημητρούλα μ’, αλλά το ‘πες αργά, έπρεπε να το πεις τσ’ αφρούλας πριν βγει στον αφρό, να διάλεγε κάτι πιο κοντά. Τώρα είν’ αργά πια, ξες πόσα δελφίνια χρειάζεσαι για να τη σούρεις μέχρις εδώ;
(Βάλτε, βάλτε βρε κορίτσα, χεράκι, ποδαράκι, ότι σας βρίσκεται, να το σπρώξουμε το θέμα μπας και δούμε καμιά άσπρη μέρα…)
ε, τι να κάνω, τώρα μόρθε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα βάλουμε , μη σκανιάζεις εσύ.
Θα τα φκιάσομε όλα.
:))