Μεγάλη κουβέντα ξανάνοιξε πάλι. Άσυλο και ασυλία. Και πώς να μην ανοίξει, αφού το άσυλο από τη μία καταστρατηγείται καθημερινά, από την άλλη δεν υπηρετεί την σήμερα εννοούμενη «ομαλή λειτουργία». Κανένας όμως λόγος για το τί εξυπηρετεί πραγματικά, για την «ιδέα». Λογικό και αυτό, το σήμερα δεν έχει χώρο για ιδέες.Σε έναν κόσμο που δεν λέει να ξεφύγει από την μάστιγα των «οπτικών γωνιών» και ταυτόχρονα υπόκειται στη «διαφθορά της ισχύος», η ύπαρξη του ασύλου θεσμοθετήθηκε για να προστατέψει τον κατατρεγμό από τις «αντίθετες θεωρήσεις». Δημιουργήθηκε για να προστατεύονται άνθρωποι όπως ο Γαλιλαίος ή ο Μαντέλα από τους διώκτες τους. Κάτι που δεν πρέπει να διαφύγει της προσοχής βέβαια είναι πως αν και σήμερα είναι αποδεκτό από την κοινωνία πως άνθρωποι σαν τους προηγούμενους πρέπει να προστατευτούν, στην εποχή και στην κοινωνία στην οποία αυτοί έζησαν το δίκιο τους ήταν αμφιλεγόμενο. Το άσυλο λοιπόν προστατεύει τον ικέτη χωρίς να τον κρίνει.
Το πραγματικό πρόβλημα του ασύλου δεν βρίσκεται στην «απουσία όρων ασυλίας». Η ασυλία δίδεται χωρίς τέτοιους. Οφείλεται στο ότι το άσυλο σήμερα ως ιδέα δεν γίνεται σεβαστό. Καταστρατηγείται και από τους «κοινωνικούς εταίρους», κάθε φορά που συζητούν τους όρους που το διέπουν, αλλά πρωτίστως από τους «ικέτες». Διότι όσοι βρίσκουν καταφύγιο σε αυτό, αντί να σεβαστούν τη λειτουργία του θεσμού που τους το παρέχει, προβαίνουν σε ενέργειες εις βάρος του. Απουσία ιδεολογικού υπόβαθρου, οι ιδέες καταρρέουν, και η σημερινή κοινωνία πάσχει από έλλειμμα αμφοτέρων, πώς να κατανοήσει λοιπόν το «άσυλο ιδεών» και να το προστατέψει;
Έτσι, «εξαναγκαστικά», τίθεται θέμα «αναδιαπραγμάτευσης» του ασύλου. Αυτό βέβαια ίσως έχει και τα θετικά του, μιας και με το πέρασμα των χρόνων αναπτύσσονται νέοι κίνδυνοι για τις ιδέες. Σήμερα, η κυριότερη δύναμη που καταρρακώνει κάθε ιδέα, που κλείνει στόματα και «διαμορφώνει συνειδήσεις», που κατευθύνει και χειραγωγεί τους πάντες, είτε βρίσκονται εκτός, είτε εντός του πανεπιστημιακού ασύλου, είναι το χρήμα. Καιρός λοιπόν η κοινωνία όντως να επαναδιαπραγματευθεί την έννοια του ασύλου και να δει, πέρα απ’ όλα όσα την απασχολούν, πως θα κατορθώσει να δώσει ασυλία στις ιδέες, εντός των πανεπιστημιακών χώρων από τον χειρότερο εχθρό τους, τα οικονομικά συμφέροντα που καθορίζουν την πορεία της πανεπιστημιακής δραστηριότητας. Αλλιώς το άσυλο, ως θεσμός, είναι πέρα για πέρα άχρηστος.
ενδιαφερον...ηθελα να δω πως το βλεπει και καποιος απο μεσα....
ΑπάντησηΔιαγραφήτο ασυλο θα πρεπει να μεινει αλλα με καινουριους ορους οσο και να ακουγεται παραδοξο γιατι οπως πολυ σωστα εγραψες θα πρεπει ο ικετης να το σεβεται αν δεν...χανει ο νοημά του.
αλλο με προβληματιζει ομως , ολα αυτα που ακουγονται σχετικα με προβοκατσια, μηπως ολα ηλαδη γινονται γι'αυτο ακριβως το λογο? για να αγανακτησει ο κοσμος και να ζητησει την καταργηση του ?
...και ποιος αραγε μπορει να δωσει απαντηση?
ποιος υπουργος θα παρει ποτε την βαρυτητα της αποφασης?
ΑπάντησηΔιαγραφήειτε αυτο σημαινει αναπροσαρμογη στον ορο ασυλο ή αυτο σημαινει καταργηση αυτου..?
διοτι μιλαμε για ιστορικη αποφαση
Έτσι όπως το θέτεις, τότε πρόκειται για άσυλο ανιάτων... όπως είμαστε όλοι τελικά, λίγο πολύ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑύρα μου δεν είμαι επιρρεπής σε σενάρια συνομωσίας. Υπό την έννοια πως μπορεί να υπάρχουν άνθρωποι που προτιμούν την κατάργησή του και την μεθοδεύουν, αλλά αυτό δεν το κάνουν υπό τις ευλογίες ενός μεγάλου «μασονικού» τύπου οργανισμού. Μπορεί και να έχω άδικο βέβαια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΈτσι λοιπόν, βάλε ένα ποσοστό προβοκάτσιας, που πάντα υπάρχει, και πολλές φορές μπορεί ταυτόχρονα δύο αντιδιαμετρικά αντίθετοι «ιδεολογικοί» χώροι να προβοκάρουν την ίδια ακριβώς εκδήλωση/ιδέα, με στόχο να τα ρίξουν στον αντίπαλο, ακόμα και αν η «ιδέα» συμφωνεί με την «ιδεολογία» τους. Αν μπλέξεις με αυτή, δεν ξεμπλέκεις. Βάλε ένα ποσοστό συμφεροντολόγων που ενδιαφέρονται μόνο για το άτομό τους, βάλε και ένα ποσοστό βανδάλων που βρίσκουν ευκαιρία εκτόνωσης, βάλε και άλλο ένα ποσοστό απογοητευμένων που προσπαθούν να βρουν ελπίδα και μέσα από αυτό καλύπτουν τους πρώτους και τους τρίτους και έφτιαξες ένα εκρηκτικό μείγμα, πιο ισχυρό απ’ το «υγρό πυρ».
Σκώληξ μου, να ξεκαθαρίσουμε πως είμαι εναντίων της κατάργησης, οπότε όντως μιλάμε για μια ιστορική απόφαση, την οποία η ιστορία πρέπει να καταδικάσει. Αναγνωρίζω όμως πως έχουμε πρόβλημα, και όταν έχουμε ένα πρόβλημα (στην συγκεκριμένη περίπτωση πρόβλημα πολιτισμού) λύνουμε το πρόβλημα, δεν απεμπολούμε ιδέες και κατακτήσεις του παρελθόντος για να κρύψουμε την ανικανότητά μας να αντιμετωπίσουμε το πρόβλημα. Η «παραφιλολογία» του «άσκοπου του ασύλου» και της «ανικανότητας του υπόλοιπου κόσμου να κατανοήσει το άσυλο» που αναπτύσσεται, με αφήνει παγερά αδιάφορο. Η «σταθερότητα» που «απαιτείται» σήμερα για την «ανάπτυξη», αναφέρεται μόνο στην οικονομική ανάπτυξη, η ανάπτυξη της κοινωνίας γίνεται μόνο μέσα από συγκρούσεις. Αν καταργηθεί το άσυλο, ποια θα είναι η επόμενη ελευθερία που θα καταργηθεί; «Ιστορική» θα είναι η κυβέρνηση που θα καταφέρει να λύσει το πρόβλημα, όχι αυτή που θα καταργήσει ή θα αναδιατυπώσει το άσυλο, εκτός και αν η αναδιατύπωση αφορά μόνο στους «νέους εχθρούς της ελευθερίας».
«Ανίατη» η σύγχρονη ασθένεια ξηροκαρπήτα μου, πιστεύω έχεις δίκιο…
Αλλά δε θα ζητήσω ποτέ «γύψο» επειδή η κοινωνία ασθενεί.
Το άσυλο αποτελεί την κορωνίδα της ελευθερίας έκφρασης και ανεμπόδιστης, απατρονάριστης, δημιουργικής αναζήτησης. Οι φοιτητικοί σύλλογοι και οι ακαδημαϊκές αρχές είναι υποχρεωμένοι να το προασπίσουν από κάθε στοιχέιο που το συκοφαντεί (δημοσιογράφους, πολιτικούς, εμπρηστές, αστυνόμους), από κάθε έναν που το απειλεί...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι η πολιτεία δείμο μου, και η πολιτεία, της οποίας είναι θεσμός, έχει υποχρέωση να το προασπίσει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΈχω την υποψία ότι η μεγαλύτερη καταστρατήγηση του ασύλου είναι ο τρόπος που εφαρμόζεται...
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν υπάρχει «τρόπος εφαρμογής» κιτσομήτσε μου. Αν το άσυλο δοθεί υπό όρους, τότε δεν προστατεύει τον «διαφωνούντα με τους πολλούς». Το πρόβλημα είναι στο έλλειμμα σεβασμού που υπάρχει στην κοινωνία μας και στο έλλειμμα ιδεολογίας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑναφέρθηκε το εξής: "Το άσυλο αποτελεί την κορωνίδα της ελευθερίας έκφρασης και ανεμπόδιστης, απατρονάριστης, δημιουργικής αναζήτησης"
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι ρωτάω: Τι μας εμποδίζει να εκφραστούμε ελεύθερα, εκτός των πανεπιστημίων; Ζούμε σε κάποιο χουντικό καθεστώς και δεν το έχω καταλάβει;
Ας αρχίσουμε να αφήνουμε σιγά σιγά τις καραμέλες του παρελθόντος και να αρχίσουμε να κοιτάμε μπροστά...
Για την ακρίβεια Στράτο μου, σήμερα μπορείς όντως να εκφραστείς εντελώς ελεύθερα, είτε λες κάτι σοβαρό, είτε μπουρδολογώντας και δημαγωγώντας ασύστολα. Δυστυχώς, απήχηση έχουν μόνο οι δεύτεροι, ενώ οι πρώτοι έχουν σίγουρα το δικαίωμα να βοούν ελεύθερα εν τη ερήμω!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑλλά ο θεσμός υπάρχει γιατί «τα πάντα ρεί», γιατί η ύπαρξη «διδάσκει» και γιατί συνήθως όλα κάνουν κύκλους. Και γιατί ποτέ δεν ξέρεις…
Επιπλέον, δεν ξέρω τι εμπιστοσύνη τρέφεις για τους κυβερνητικούς μηχανισμούς, εγώ δεν τους εμπιστεύομαι ιδιαίτερα (άσε που δεν συμφωνώ με την πολιτική τους) και φυλάω τα ρούχα μου να έχω τα μισά :)
Τις καραμέλες (παρελθοντικές,παροντικές, μελλοντικές) γενικότερα καλό θα ήταν να τις αφήσουμε το παρελθόν όμως όχι, είναι το μόνο που έχουμε για να χρησιμοποιήσουμε ως βάση για να κρίνουμε.
Και επαναλαμβάνω αυτό που είπα πριν. Ας αφήσουμε τις καραμέλες του παρελθόντος, αρκετά τις έχουμε πιπιλήσει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν αποφασίσει το Ευρωπαϊκό κοινοβούλιο να κινηθεί με τρόπο που "προσβάλλει" το άσυλο (γιατί οι δικοί μας είναι κότες, δεν θα τολμήσει ποτέ να κάνει κάποιος το παραμικρό), πιστεύεις ότι θα κολλήσουν στο "άσυλο"; Είναι σαν να το βλέπω να διαδραματίζεται μπροστά μου:
ΔΙΚΟΙ ΜΑΣ:
"Ωπ! Ως εδώ! Δεν μπορείτε να προχωρήσετε παρακάτω, γιατί εμείς εδώ στην Ελλάδα, έχουμε άσυλο στα πανεπιστήμια. Ναι, τα καταστρέφουν. Ναι, τα καίνε. Ναι, εσείς κι εμείς πληρώνουμε τα σπασμένα, αλλά είναι άσυλο. Ναι, από την εποχή της χούντας, ναι αυτό."
ΕΥΡ. ΚΟΙΝΟΒ.:
"Ωωωωω!!! Ζητούμε ταπεινά συγνώμη, ω, άριστοι της Δημοκρατίας, ό,τι πείτε!"
Επιτέλους, ας σοβαρευτούμε λίγο. Αν δεν σπάσουμε αυγά, ομελέττα δεν γίνεται.
Αλήθεια, ποιας χώρας είναι αυτή η παροιμία;
Αντί να αρχίσω να επαναλαμβάνομαι κι εγώ στρατούλη, άντε καμάρι μου από πάνω ως κάτω μια ξανά το κείμενο μπας και σταματήσουμε να χανόμαστε στη μετάφραση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌσο για την ΕΕ, ούτε τέτοιο δικαίωμα έχει (ανεξάρτητα με το πως μας παρουσιάζεται στα εγχώρια, μια από τις αρχές της ΕΕ είναι πως δεν επιβάλλει σε καμία χώρα κάτι που αντιτίθεται στο σύνταγμά της!), ούτε πιστεύω ότι θα έπρεπε κανείς να της το δίνει :)
Επίσης καραμέλες εδώ δεν πουλάμε, άρα κάτι έχεις χάσει :)))
Κατ'αρχήν, θέλω να ζητήσω συγνώμη για το ειρωνικό μου ύφος. Απλά, έχω κουραστεί να πληρώνω από την τσέπη μου το θράσος και την ψευτομαγκιά των επονομαζόμενων "αναρχικών", "αντιεξουσιαστών" και λοιπών παραμυθατζήδων, όπου σπάνε μόνο εκεί που ξέρουν ότι δεν μπορεί να τους ακουμπήσει κανείς.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕξ'ου και η καραμέλα.
Όλα αυτά λοιπόν δεκτά και όπως είδες πειράζουν εξ ίσου και τους υποστηρικτές του ασύλου, γιατί ακριβώς αποτελούν καταστρατήγησή του!
ΑπάντησηΔιαγραφή(λόγος πολύ ανώτερος για έναν ιδεολόγο, από τα χρήματα μου, σου, του)
Οπότε το ζήτημα είναι να λυθεί το πρόβλημα, όχι να απεμποληθεί τμήμα του πολιτισμού.
Διότι όπως και να το κάνουμε, η ύπαρξη περιοχών ασύλου υποδηλώνει πολιτικό πολιτισμό, ανεξάρτητα από το αν πιστεύουμε ότι αυτό χρειάζεται ή όχι. Και αυτό λόγω ακριβώς των οπτικών γωνιών από τις οποίες μαστιζόμαστε ακόμα ως είδος...
Το πρόβλημα είναι η έλλειψη σεβασμού προς τους θεσμούς (και όχι μόνο). Και η ακόμα μεγαλύτερη ελάττωση θεσμών και πολιτισμού δεν αποτελεί σίγουρα λύση του προβλήματος αυτού.
Αν απλά θέλουμε τώρα να «συνεχίσουμε ομαλά» με όποιο τίμημα, τότε μάλλον δεν μας αξίζει καν να συνεχίσουμε ως είδος Στράτο μου.