Δυναμική…

…του νέου μήνα η είσοδος. Μπήκε ο Δεκέμβρης, αλλά δε μύρισε Δεκέμβρης. Δε μυρίζει καν χειμώνας, αν και κανονικά σήμερα θα ευχόμασταν «καλό χειμώνα», κι όμως, κοιτώντας γύρω κάτι περισσότερο σε αρχές άνοιξης ομοιάζει. Και πάνω που λες να μετράς τους μήνες μπας και διευκρινισθεί η μαύρη τρύπα που τρώει τη χρονική περίοδο μεταξύ Οκτώβρη και Μάη, ο καιρός σε αντιπαλεύεται και δυσκολεύει τη συνειδητοποίηση της παρόδου του χρόνου…
Δε πάει αυτό το ντύσιμο παιδί μου στην εποχή, είναι πολύ ανοιχτόχρωμο. Ποια εποχή; Αφού γύρω όλα ετοιμάζονται να… ανθίσουν! Και σε τελευταία ανάλυση, το ντύσιμο το διαλέγεις με βάση τη θερμοκρασία και τη διάθεση, όχι με βάση την ονομασία των εποχών!
Έναρξη ισχύος της συνθήκης της Λισαβόνας σήμερα, και αν η ευρωπαϊκή ένωση δεν είχε καταλήξει ένα σκέτο εταιρικό σχήμα, ίσως και να ήταν μια ενδιαφέρουσα αλλαγή. Τώρα όμως δεν είναι τίποτε άλλο παρά αλλαγή του καταστατικού μιας κερδοσκοπικής εταιρίας περιορισμένης κοινωνικής ευθύνης. Ο «εορτασμός» της έναρξης τουλάχιστον δε θα διακατέχεται από το διαφημιστικό οίστρο του εορτασμού της «πτώσης του τοίχους». Σε είκοσι χρόνια από σήμερα όμως μπορεί και η επέτειος να γιορτάζεται παρόμοια.
Η αξιωματική αντιπολίτευση της χώρας διαθέτει επιτέλους αρχηγό, και αν και η κάθετη διαφωνία με το σύνολο σχεδόν των θέσεών της είναι δεδομένη, μοναδική ευχαρίστηση αντλείται από το γεγονός πως η διαδικασία εκλογής ανέδειξε μια προτίμηση των πολιτών στην ιδεολογία, έναντι των διαχειριστικών σχημάτων. Και αυτό, από μόνο του, είναι κομμάτι ελπιδοφόρο. Αν λάβει δε κανείς υπ’ όψη του πως η χώρα απέφυγε, πρόσκαιρα τουλάχιστον, τον κίνδυνο να λάμψει επάνω της το «χτισμένο χαμόγελο», αντιλαμβάνεται πως η εκλογή αυτή έχει και τα θετικά της. Ο χτίστης πάντως θα πρέπει να αναρωτιέται πως γίνεται αυτό το εκπληκτικό και μόνιμο «χαμόγελο της τζοκόντα» να έσβησε, παροδικά ευτυχώς, από τα χείλη τη μοναδική ημέρα που η μεγαλοκοπέλα πετούσε από τη χαρά της, κάποιο λάθος θα πρέπει να έκανε στη στήριξη, δεν εξηγείται αλλιώς! Τώρα πάλι, αυτός ο «κοινωνικός φιλελευθερισμός» φιλοδοξεί να κοροϊδέψει τους «φιλ-ελεύθερους», ή την κοινωνία;
Οι ηνωμένες πολιτείες δήλωσαν για πρώτη φορά στην ιστορία πως σκέφτονται να προωθήσουν μείωση των εκπομπών κατά δεκαεπτά τοις εκατό, γεγονός που από μόνο του θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ελπιδοφόρο, αλλά από λόγια σίγουρα ο πλανήτης έχει μπουχτίσει και οι δηλώσεις στις μέρες μας δε σημαίνουν τίποτε, οι πράξεις πάλι δεν γίνονται, σε λίγο θα γίνει και η περίφημη συνάντηση της κοπεγχάγης για να αντιληφθεί ο κόσμος πως από το κιότο μέχρι σήμερα, η κατρακύλα συνεχίστηκε με αυξητικούς ρυθμούς. Γιατί άραγε ο άνθρωπος δυσκολεύεται τόσο πολύ να καταλάβει τις συνέπειες των ρυθμών; Ίσως γιατί σαγηνεύτηκε από «τη χούφτα δολάρια»…
Μία από τις τρεις φάσεις δεν τροφοδοτούνταν χτες και μέσα στο σκοτάδι ήταν σίγουρα δύσκολο να διευκρινισθεί ο λόγος. Πρωινή έλευση, μία ώρα νωρίτερα δηλαδή, για επίλυση του ζητήματος με τη βοήθεια της τεχνικής υπηρεσίας. Αλλά το ρεύμα μας είχε κάνει τη χάρη και είχε αποφασίσει να έρθει από μόνο του, οπότε στην τρίωρη μεσημεριανή βαρεμάρα προστέθηκε και άλλη μία πρωινή ώρα με σαφάρι μύγας. Είναι και πολλές οι άτιμες και συνεχώς αυγατίζουν.
Ο καιρός πάντως μάλλον αλλάζει σιγά-σιγά. Αυτός ο ανιχνευτής που είναι τοποθετημένος στη μέση, εκεί, λίγο πιο πάνω από τη βάση της ραχοκοκαλιάς, βαράει επικίνδυνα συναγερμό. Ας ελπίσουμε πως θα παραμείνει μόνο στα προειδοποιητικά σήματα…

Πρέπει επειγόντως να διαχειριστούμε τους διαχειριστές μας, αλλιώς οι απαιτούμενες υπογραφές θα βρεθούν διασκορπισμένες στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα…

Γρουμφ… Καλό μήνα… Γρουμφ…