Λίγο αργά αν σκεφτείς πως έχει ήδη μπει ο Οκτώβρης. Η αλήθεια είναι πως δεν είσαι σίγουρος κι όλας αν είναι πρωτοβρόχια γιατί δεν θυμάσαι αν έπεσε καμιά βροχή τον Σεπτέμβρη. Αν τώρα πάλι έβρεξε όσο ήσουν στο Ιόνιο δεν μετράει μιας και για ‘σένα παραμένουν πρωτοβρόχια!Ιόνιο ε; Να τώρα που η αλήθεια είναι πως καμία μα καμία διάθεση δεν έχεις να βρεθεί πετρελαιοφόρο κοίτασμα εκεί. Έναν φόβο η αλήθεια είναι πως τον έχεις, αλλά τι να γίνει, μπορείς εσύ ν’ αλλάξεις «το ρου των γεγονότων»; Ούτε τον αιματοβαμμένο δρόμο του πετρελαίου μπορείς, αν μπορούσες…
Πώς το είπε η επισκέπτρια προχτές, πάνω από εκείνες τις μπουκίτσες κοτόπουλου μπύρας που σερβίρατε; Εμένα μου αρέσει να βλέπω αυτά τα τούρκικα σήριαλ, βέβαια κακό είναι κι’ όλας γιατί έτσι χάνουν δουλειά οι έλληνες ηθοποιοί, αλλά τι να κάνεις; Σωστά, λες και αν κάνεις εσύ, θα κάνουν και οι υπόλοιποι… πολιτική είναι ο κόσμος, και δυστυχώς χείριστου είδους τον τελευταίο καιρό.
Μεγάλος πάντως ο προβληματισμός για την τηλεόραση. Η αλήθεια είναι πως η τηλεόραση αποτελεί την κερκόπορτα του κάθε σπιτικού· ίσως, στην τελική εκεί οφείλεται ένα μεγάλο μέρος των βασάνων μας σήμερα. Και το χειρότερο απ’ όλα, η διαφήμιση. Πώς μπορείς άραγε να αποδεσμεύεις ας πούμε τα παιδιά από την τραγική επήρεια της; Η πλύση εγκεφάλου που τους γίνεται είναι ίσως η χειρότερη χειραγώγηση και προπαγάνδα που έχει γίνει απ’ την απαρχή αυτού του κόσμου! Άσε που δεν στοχεύει μόνο στα παιδιά, αλλά ειδικά σε αυτά η κατάσταση είναι πέρα από κάθε όριο και έλεγχο. Άντε άλλαξέ ‘το. Στο τέλος θα πετάξεις την χαζοπλακέτα (χαζοκούτι παλαιά…) από το σπίτι και θα ησυχάσεις… Και θα γίνεις και το γραφικό τέρας της γειτονιάς.
Φθινοπώριασε λοιπόν και φέτος· χειμώνας από Δεκέμβρη, να λείπουν οι κακεντρεχείς και άκαιρες ευχές που συνήθως ξεκινούν από 20 Αυγούστου! Σήμερα δεν είχε μπάνιο, ο καιρός δεν το επέτρεπε, αλλά ελπίζεις πως τουλάχιστον για πάνω από μήνα το κολύμπι θα συνεχιστεί, έστω και σε μια μη-καθημερινή βάση.
Ήλιο μόνο μη βγάλει άμεσα και κατά τα άλλα μπορεί και να γλυτώσεις από τα κουνούπια που σου έχουν πιεί κυριολεκτικά το αίμα τους τελευταίους μήνες. Ν’ αφήσουν και κάτι να πιεί κι ο Βαγγέλας δηλαδή!
Πάντως, μετά την απόλυτη επιτυχία του «Κουρέα της Σεβίλλης» τα ταμεία τώρα αναμένεται να σπάσουν με την νέα υπερπαραγωγή: «Η κομμώτρια του Βερολίνου»!
Κοίταξε να δεις, η τηλεόραση έχει εκείνο το μαγικό κουμπάκι on/off, που το ορίζει, το δικό μας δάχτυλο. Παρόλο που η σαβούρα επικρατεί, είναι δική μας επιλογή το ποσοστό που θα την αφήσουμε να μπαίνει και κυρίως να επηρρεάζει, την ζωή μας. Τα παιδιά, σίγουρα θα δούνε και σαβούρες. Όπως και όταν θα βρεθούνε οπουδήποτε, θα εκτεθούνε σε ένα σωρό επιρροές και αλληλεπιδράσεις. Το πώς θα τα κρίνουνε όλα και το πώς θα τα φιλτράρουνε, και τί από αυτά τελικά θα αφομειώσουν, είναι δική μας υπόθεση. Δεν με νοιάζει αν τα παιδιά μου δούνε Πάττυ, όσο και να ξερνάω, από την στιγμή που ξέρω ότι θα διαβάσουνε όποιο εξωσχολικό βιβλίο πέσει στα χέρια τους, από τη στιγμή που δεν χάνουνε ντοκυμαντέρ στην τηλεόραση, από τη στιγμή που θα έχουνε απορίες για το πώς λειτουργούνε τα πράγματα και από τη στιγμή που το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου τους το αφιερώνουνε σε ποιοτικές δραστηριότητες και κυρίως, από την στιγμή που συζητάμε για όλα και μαθαίνουνε να σκέφτονται.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπίσης, τα παιδιά μιμούνται. Αν οι γονείς βλέπουνε σαβούρες, τότε θα βλέπουν και τα παιδιά. Αν οι γονείς δεν έχουν κριτήρια, δεν έχουν ενδιαφέροντα, τότε δύσκολα θα αποκτήσουν και τα παιδιά. Αν το κατά πόσο θα γίνουν καταναλωτικά και άκριτα όντα το αφήσει κανείς στην τύχη, ή σε αυτούς που προσπαθούνε να διαμορφώσουνε την ιδεολογία σου/τους σύμφωνα με τα συμφέροντά τους, τότε και σαφώς, δεν μπορεί να παραπονιέται για την κατάντια των νεωτέρων.
Και για να μη μιλήσω, ότι από τη στιγμή που υπάρχει σύνδεση στο διαδίκτυο, το να βασίζεσαι στους περιορισμούς της τηλεόρασης είναι απόλυτα περιττό. Έχεις τόσα να διαλέξεις από την ποιότητα και την σοφία της ανθρωπότητας, που το να αφήνεσαι στα μικροσυμφέροντα των ντόπιων καναλαρχών και των ποταπών παπαγάλων τους, είναι κακή χρήση πόρων. Έχω βγάλει το καλώδιο της κεραίας εδώ και δύο μήνες από την τηλεόραση και την θέση του πήρε το καλώδιο δικτύου, και πίστεψέ με, δεν ένιωσα καθόλου την έλλειψή του. Στο μεταξύ, πολυποίκιλα και άκρως γοητευτικά pixels, κεντάνε από την μια άκρη της ως την άλλη, ένα σεβαστό διάστημα της ημέρας. My gain.
Εχ, τις διαφημίσεις είναι που φοβάμαι πάνω απ' όλα, όχι την πάτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια παράδειγμα, ένας πολύ σημαντικός παράγοντας παχυσαρκίας είναι ο συνεχής βομβαρδισμός των παιδιών με τα φαγητά-σκουπίδια (ελληνιστί τζανκ φούντ) αλλά και η διάθεση που δημιουργεί η τιβί για τέτοια εν ώρα θέασης.
Όσο για το πόσο μπορείς να επηρεάσεις περισσότερο από την τιβί ένα παιδί... μην βάζεις το χέρι σου στη φωτιά.
Άμα στο σπίτι δεν τρώει υγιεινά η οικογένεια και άμα το σνακ του παιδιού στο σχολείο είναι το αγοραστό κρουασάν και τα πατατάκια, και τα ντουλάπια είναι γεμάτα με αηδίες, ενώ κάθε τρεις και λίγο το φαγητό της οικογένειας είναι τα σουβλάκια και οι πίτσες, δεν είναι η διαφήμιση που θα σου το χαλάσει το παιδί. Κι εμείς μεγαλώσαμε βλέποντας νυχθημερόν διαφημίσεις και τηλεόραση, και μεγαλώσαμε ανάμεσα στα γαριδοπατατάκια, και παραδόξως, δεν γίναμε παχύσαρκοι γιατί μας μάθανε πότε είναι η ώρα για να καταναλώνεται το κάθε τί και τί κάνει καλό και τί δεν κάνει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο παιδί, πρέπει να το μάθεις να σκέφτεται και να μην γίνεται καταναλωτικό θύμα. Και μετά, να το αφήσεις να πάρει το δρόμο του. Όπως τον πήραμε κι εμείς. Και πολύ βασικό, να βλέπεις τηλεόραση μαζί του όσο αυτό είναι δυνατόν και να συζητάς. Αυτό είναι το μεγάλο κουμπί που κάνει τη διαφορά.
Το ήξερα ότι κάποιο λάθος θα κάνουν αυτοί οι ερευνητές του Χαροκόπειου! Μάλλον δεν είχαν λάβει υπ’ όψη τους τις υποδείξεις σου! Να τους το πούμε!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣοβαρέψου λίγο, δεν είναι τόσο εύκολο να αναλύσεις ένα πολυπαραγοντικό σύστημα, λαμβάνοντας υπ’ όψη μόνο τις διαθέσεις του γονιού.
Ναι, όλα αυτά που λες οφείλεις να τα κάνεις, αλλά δεν σημαίνει ότι μπορείς να πετύχεις πάντα αυτό που θέλεις έτσι απλά. Σήμερα, το πιθανότερα είναι να αποτύχεις, εμείς δεν ζούσαμε ακριβώς στο ίδιο περιβάλλον, για θυμήσου λίγο...
Κοίτα να δεις, το τί μπορείς να πετύχεις και τί όχι, εξαρτάται από πολλά πράγματα και το βλέπεις σε βάθος χρόνου. Αλλά δίνεις συγκριτικό αβαντάζ στο παιδί σου όμως, ώστε να είναι λιγότερο επιρρεπές σε ο,τιδήποτε του σερβίρουνε. Προφανώς και δεν ζούσαμε στο ίδιο περιβάλλον και επίσης αυτό στο οποίο θα ζήσουν τα παιδιά μας αργότερα, ούτε το φανταζόμαστε ακόμα τώρα. Αυτό όμως δεν σημαίνει, ότι δεν μπορείς κάποια πράγματα να τα αποφύγεις, προφανώς ίσως όχι καθόλου, αλλά τουλάχιστον στον βαθμό που να γίνονται καταστροφικά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣχεδόν σε κανένα στάδιο της ζωής μας δεν μπορούμε να πετύχουμε ίσως αυτό που ακριβώς θέλουμε. Μπορούμε όμως να δημιουργήσουμε καλύτερες προϋποθέσεις και να θέσουμε θεμέλια για την πραγμάτωσή του στο βαθμό που είναι δυνατόν. Και πολλές φορές, μπορεί και να εκπλαγούμε με τον βαθμό επιτυχίας, μου έχει συμβεί αρκετές φορές και ευτυχώς, το βλέπω και γύρω μου.
Σε μικρό στατιστικό δείγμα, ομολογουμένως, αλλά δεν με πτοεί αυτό.