Πρωινό κούρεμα

Είχε παραγίνει το κακό, μ’ αυτά και μ’ αυτά κόντευε δίμηνο από το προηγούμενο. Είχε μακρύνει το μαλλί και χρειαζόταν την τρόικά του! Έφαγε λοιπόν ένα κούρεμα πάνω από 60%, κοντά στο 80 ένα πράμα, και ελάφρυνε το κεφάλι! Και με συνοπτικές διαδικασίες, όχι σαν κάτι άλλους μπαρμπέρηδες και κομμώτριες που κυκλοφορούν στην πιάτσα και δεν μπορούν ν’ αποφασίσουν πόσο να σε κουρέψουν! Κάθονται και το υπεραναλύουν το θέμα και μακραίνει το μαλλί. Μετά σε κουρεύουν γουλί, σαν ερίφιο ένα πράμα, και πλέκουν και κανά πουλοβεράκι για τις κρύες νύχτες του χειμώνα εκεί στα βόρεια της Ευρώπης.

Αναζήτηση βενζίνης μετά τις πρωινές δουλειές. Εις μάτην. Και να σκεφτείς ότι όταν έμαθες περί απεργίας και ενημέρωσες την ομήγυρη, ο περισσότερος κόσμος «κοιμόταν». Με το που μαθεύτηκε ευρέως, ρανίδα καυσίμου (απλού) δεν έμεινε. Τα ενισχυμένα υπήρχαν, αλλά συνοδευόταν από ενισχυμένες ουρές στα πρατήρια. Η πανακότα άδεια σχεδόν, μετά την επιστροφή από το Ιόνιο δεν είχε κινηθεί. Δε βαριέσαι, για δυο-τρεις μικρές αναγκαίες μετακινήσεις θα φτάσει, ούτως ή άλλως η οδήγηση στην πόλη ποτέ δεν ήταν το φόρτε σου, ένας από τους βασικούς λόγους που θα ήθελες να μετοικήσεις σε μικρότερα μέρη με μέγιστη απόσταση μισάωρο-ποδαράτο ας πούμε;

Οι συζητήσεις περί του 2004 έχουν ανάψει. Μόνο που αυτή τη φορά δεν αφορούν στην ολυμπιάδα. Αυτή πέρασε, έφυγε, κατά τον βαγγέλα όμως το 2004 ξανάρχεται! Όπως και οι γερμανοί ένα πράμα, αν και αυτοί μάλλον ποτέ δεν έφυγαν, αλλά λέμε τώρα! Πάντως, τότες, αν ενθυμείσαι καλά, ο περισσότερος κόσμος είχε δουλειές, όλοι ζούσαν σε μια ευδαιμονία για το μεγάλο γεγονός της αναβίωσης των ολυμπιακών και το χρήμα έρρεε άφθονο παντού! Μέχρι και σε μίζες στο εξωτερικό πήγαινε! Οπότε αν είναι να γυρίσει ο χρόνος εκεί, κανείς δεν θα έχει πρόβλημα, γιατί όμως δεν διαφαίνεται τίποτε τέτοιο στον ορίζοντα; Μπαρούφες αραδιάζει πάλι ο βαγγέλας, μπαρούφες. Και εμ’ πας περιπτώσει, αν είναι να κάνει «ρισέτ» ο χρόνος, γιατί να μην γυρίσει στο ’98 ας πούμε; Να μην έχουμε δώκει και τις μίζενς τις μεγάλες, να μην έχουμε υπερχρεωθεί και τόσο, και να κάνουμε καμιά σοβαρή δουλειά ως χώρα αντί να δανειζόμαστε για να κάνουμε φιέστες; Αν βάζαμε δε και τα πόδια σε ένα παπούτσι στους επιχειρηματίες που μόνο επιδοτήσεις μίζα και εκβιασμούς ξέρουν, και κάναμε και καμιά ανάπτυξη της προκοπής και όχι γιαλαντζί δανειοχρηματοοικονομική, τζάμι θα τα περνάγαμε!

Η αλήθεια όμως ρε βαγγέλα είναι πως ούτε στο ’04, ούτε στο ’98, ούτε πουθενά αλλού θα πάμε. Στο 2012 οδεύουμε ταχέως, και πιθανότατα γουλί για να μην μας φάνε και οι ψείρες. Και το γουλί δεν είναι το κακό της υπόθεσης, το κακό είναι πως δεν έχουμε ούτε βιβλία για να διαβάσουμε, ούτε υλικά για να πειραματιστούμε, ούτε υποδομές για να αναπτυχθούμε ως άνθρωποι. Και όχι μόνο δεν έχουμε αυτά, αλλά και καμιά πολιτική ανάπτυξης (πραγματικής, μην μπερδευόμαστε, όχι γιαλατζί) δεν φαίνεται στον ορίζοντα, μόνο ξεπουλήματα και δήθεν ξερόλες εθνοσωτήρες που νομίζουν πως το κράτος και η κοινωνία είναι επιχειρήσεις. Αλλά δυστυχώς έτσι τους δίδαξαν και αυτές τις πολιτικές χάραξαν οι ισχυροί του πλανήτη…

Ευτυχώς πάντως, ο δικός σου κουρέας είναι ευχάριστος και έχει ελαφρύ χέρι!