Πρωινό

Μετά τη δεκάτη πρωινή η κίνηση στους δρόμους πέφτει. Η πόλη γίνεται ευχάριστη και εύκολη πλέον, μπορείς να διαβείς τους δρόμους της, ακόμα και να μετακινηθείς με αυτοκίνητο χωρίς να δυσανασχετείς ανά δίλεπτο. Το Σάββατο το πρωί δε, πέρασες τον περιφερειακό και είδες μόνο δύο αυτοκίνητα να κινούνται· ευχάριστη ηρεμία…

Η ηρεμία αυτή την περίοδο είναι το βασικό συστατικό, εκ διαμέτρου αντίθετο από τον πανζουρλισμό για την επικείμενη, αυτοεκπληρούμενη κατάρρευση των πάντων. Άλλωστε δεν έχεις και πολλά να κάνεις πέρα απ’ το να προσφέρεις λίγη φροντίδα. Παρατηρείς απλά με απάθεια τα όρνεα του παγκόσμιου γίγνεσθαι να τρώνε τις σάρκες τους, βαράς έντιτορς χτίζεις πόλεις και κάνεις ταξίδια με τραίνα. Και είναι σίγουρα πολύ πιο ωραίο απ’ όσο ακούγεται!

Μιλώντας για έντιτορς, εκείνο το αρθράκι για τα χρωμικά βρίσκεται υπό δημοσίευση εδώ και χρόνο και βάλε! Μάλλον φιλοδοξούν να το αφήσουν προίκα στην επόμενη γενιά, να είναι και φρέσκο όταν θα τρέχουν και δεν θα φτάνουν για να απορρυπάνουν το περιβάλλον τους. Αλλά τι να πεις, η «φιλικότητα προς το περιβάλλον» είναι μόδα σήμερα· το όμορφο περιτύλιγμα με το οποίο πλασάρονται στον κόσμο τα ίδια όσα το κατέστρεφαν μέχρι τώρα. Για το περιβάλλον το ίδιο κανείς δεν νοιάζεται πραγματικά… Σε τούτον τον πλανήτη πήραμε την παιδεία λάθος, ακριβώς πάνω που είχαμε την δυνατότητα να κάνουμε το άλμα και να γυρίσουμε σε μια κοινωνία γνώσης. Και τώρα, την τελευταία εικοσαετία, κάνουμε τα αδύνατα δυνατά για να αποδομήσουμε αυτήν ακριβώς τη δυνατότητα.

Έξυπνο ον ο άνθρωπος… άμα κάτσει να σκεφτεί! Αλλά πού, η σκέψη θέλει χρόνο και ο χρόνος είναι χρήμα και εμείς δεν είμαστε για έξοδα! Ειδικά σε περιόδους κρίσης!!!

Μ’ αυτά και μ’ αυτά βρήκες κάτι να προσθέσεις στον ιστοτόπο αυτό. Κάτι διαφορετικά απ’ όσα τριβελίζουν το μυαλό και προσπαθείς ν’ αδιαφορείς για δαύτα. Τελειώνει κι ο καφές στο φλυτζάνι… ες αύριον τα σπουδαία!