Θαλασσινές Ιστορίες

Άλλος ένας βράχος στην άκρη του κόλπου. Μια ακόμα ιστορία. Μια βουτιά, μερικές απλωτές και φτάνεις. Από την κορφή του ατενίζεις το απέραντο γαλάζιο του Αιγαίου. Μόνος, με τα λευκά άτια της θάλασσας να τρέχουν γύρω σου, ενώ ο αλμυρός αέρας φυσά απολαυστικά στο πρόσωπό σου, αυξάνοντας την αίσθηση ελευθερίας που νιώθεις μεσοπέλαγα. Μόνος, κύριος της φύσης γύρω σου, κύριος του εαυτού σου.

Τα πάντα είναι ρευστά γύρω σου. Το αεικίνητο νερό το φωνάζει. Είμαι εδώ τώρα, μόνο τώρα. Ποτέ δεν θα ξαναβρεθώ στην ίδια θέση. Απόλαυσέ με, πιάσε με, άδραξε την στιγμή. Μην προσπαθείς να προβλέψεις. Αύριο θα βρίσκομαι σε ένα άλλο πέλαγος, ούτε κι εγώ ξέρω ποιο! Πάντα θα είμαι το νερό, έτοιμο να σ' αγκαλιάσω, αλλά ποτέ το ίδιο όπως είμαι τώρα. Μπορείς να δεις προς τα που θα πάω, ναι, αδύνατο όμως να προβλέψεις ακριβώς που θα βρεθώ. Μόνο αν κινηθείς μαζί μου θα με βρεις, μόνο τότε θα γίνεις κύριός μου. Αεικίνητα, σαν εμένα. Ζήσε τώρα, χτίσε πάνω σε αυτό που ζεις και θα προχωρήσεις.

Είμαι ελεύθερο και αδάμαστο. Προχωρώ και εξερευνώ όλο τον κόσμο. Βλέπω όλα τα μέρη της γης και παίρνω από αυτά όλα τα καλά που μπορούν να μου δώσουν.

«Εκτιμώ την ελευθερία περισσότερο απ' ο,τιδήποτε άλλο στον κόσμο. Αυτό βέβαια με έχει αναγκάσει να πιω κρασιά που δεν μου άρεσαν, να κάνω πράγματα που δεν έπρεπε να κάνω και που δεν θα ξανάκανα ποτέ, ν' αποκτήσω πολλές πληγές στο σώμα και την ψυχή μου, να πληγώσω κάποιους ανθρώπους, που τους ζήτησα τελικά να με συγχωρέσουν όταν κατάλαβα ότι μπορούσα να κάνω τα πάντα εκτός από το να υποχρεώσω τους άλλους να με ακολουθήσουν στην τρέλα μου, στη δίψα μου για ζωή. Δεν μετανιώνω για τις στιγμές που υπέφερα, φέρω τις ουλές μου σαν μετάλλια, ξέρω ότι το τίμημα της ελευθερίας είναι τόσο υψηλό όσο και το τίμημα της σκλαβιάς, η μόνη διαφορά είναι ότι το πρώτο πληρώνεται ευχάριστα και με χαμόγελο, ακόμα και όταν το χαμόγελο αυτό σπιλώνεται από δάκρυα.»

Πάντα θαύμαζα την ελευθερία της θάλασσας. Πρεσβεύει τόσο όμορφα την φανερή αεικινησία του κόσμου μας. Χτίζουμε τον κόσμο μας στο σήμερα, προσπαθώντας να εκτιμήσουμε το αύριο. Δεν το ξέρουμε, δεν το γνωρίζουμε. Γι' αυτό και δεν εκμυστηρευόμαστε τα βαθιά σχέδιά μας. Γιατί γνωρίζουμε ότι η πλάση γελά με αυτά.

Άπλωσα την χούφτα μου και σ' έπιασα. Το νερό κύλησε στα δάχτυλά μου δροσίζοντάς τα. Όπου και να πας, ότι και να κάνεις, τώρα είσαι δική μου. Αυτό σημαίνει κάτι.