Ιστορική μνήμη

Στην Ελλάδα των «μεταρρυθμίσεων» του 2007, ένα από τα πιο σημαντικά θέματα που βρίσκονται υπό μεταρρύθμιση είναι η ιστορική μνήμη του λαού. Έτσι, μέσω των μεταρρυθμιστικών ενεργειών της υπουργού παιδείας Μ. Γιαννάκου Κουτσίκου (μεγάλη η χάρη της), αντικατεστάθησαν τα σχολικά βιβλία της ιστορίας με άλλα «πιο ήπιων φράσεων», για να μην εγείρουν αντιπαλότητες. Έτσι τα ανδραγαθήματα της σύγχρονης ιστορίας του ελληνικού έθνους, τα οποία κατά παγκόσμια ομολογία άλλαξαν το ρουν της ιστορίας του 20ού αιώνα μετατρέπονται σε απλές πράξεις της καθημερινότητας, ενώ υπάρχουν ακόμα εν ζωή αγωνιστές των περιόδων εκείνων.
Επιχείρημα: «Η ελάττωση της εχθρότητας και του εθνικού φανατισμού των Ελλήνων». Επιχείρημα που ουδόλως στέκει γιατί η συνειδητή ιστορική μνήμη της προηγούμενης και παρούσας γενεάς απέδειξε πως οι Έλληνες όχι μόνο δεν φανατίζονται έναντι λαών, σε αντίθεση με την διαχρονικά σθεναρή τους αντίσταση έναντι κάθε φασιστικού και απολυταρχικού κράτους - όπως η ιστορία αποδεικνύει, αλλά αντιθέτως συγχωρούν και βοηθούν τους λαούς, αδιαφορώντας για έχθρες και αντιπαλότητες. Απτά παραδείγματα των σημερινών χρόνων είναι η αμέριστη βοήθεια που παρείχαν οι ποτισμένοι με έχθρα έλληνες στους μεγάλους εχθρούς τους, τους Τούρκους, κατά την διάρκεια των μεγάλων σεισμών που συντάραξαν την γειτονική μας χώρα, καθώς και η αμέριστη βοήθεια των ελλήνων της Μακεδονίας προς τον γειτονικό λαό της Βουλγαρίας κατά την περίοδο που έπεσε το Βουλγαρικό καθεστώς και ο λαός της χώρας βρισκόταν στα πρόθυρα εξαθλίωσης, ενώ είναι νωπές ακόμα οι μνήμες των θηριωδιών του βουλγαρικού έθνους. Οι έλληνες έχουν αποδείξει πως βοηθούν στην ανάγκη όλους, ακόμα και αυτούς που στην ιστορία στάθηκαν εχθροί απέναντί τους. Η απώλεια ιστορικής μνήμης λοιπόν δεν είναι απαραίτητη για την συνύπαρξη των λαών, τουλάχιστον όσο αφορά τους έλληνες. Το επιχείρημα κρίνεται μέσω απτών αποδείξεων εντελώς αβάσιμο.
Η απώλεια ιστορικής μνήμης όχι μόνο δεν είναι απαραίτητη, αλλά τουναντίον βλάπτει αφάνταστα, αφού οι πολίτες δεν γνωρίζουν για να παραδειγματισθούν, αγνοούν τα λάθη (άλλωστε και η ελληνική ιστορία έχει να επιδείξει μελανά χρώματα) αλλά και τα σωστά του παρελθόντος και χάνουν την ικανότητα κρίσης των καταστάσεων. Οι βαθύτερες αιτίες του εγχειρήματος εντοπίζονται κατά την γνώμη μου στην συνεχή προσπάθεια δημιουργίας ανθρώπων «χωρίς ρίζες». Οι άνθρωποι αυτοί άγονται και φέρονται εύκολα από τα «συστήματα», ενώ αγνοώντας το παρελθόν μπορούν εύκολα να ξαναπέσουν θύματα χειραγώγησης δοκιμασμένων μεθόδων. Άλλωστε ιδιαίτερη έμφαση δίδεται στην «αποφυγή» χρήσης «ισχυρών λέξεων» όπως αγώνας, αντίσταση κτλ., ενώ η ανθρώπινη ιστορία δεν είναι τίποτε άλλο από ένας διαρκής αγώνας (προφανώς δεν θέλουμε και «ισχυρούς πολίτες»). Μόνο η συνειδητοποίηση των ιστορικών πράξεων και των συνεπειών τους μπορούν να αποτελέσουν διδαχή. Η άγνοιά τους δεν μπορεί να οδηγήσει ούτε σε βελτίωση ούτε και σε απόρριψη παρόμοιων μελλοντικών πράξεων. Χάνοντας την διαδρομή της εξελικτικής πορείας, ή θα ξανανακαλύψεις τον τροχό, ή, όταν στον προσφέρουν έτοιμο, θα είσαι ένα ανδρείκελο αυτών που καταλαβαίνουν πως κυλάει.
Επειδή λοιπόν οι έλληνες δεν «απώθησαν τους ιταλούς» απλά, καλό θα ήταν στα βιβλία της ιστορίας να συμπεριληφθούν τα ακόλουθα:

«Προς χάριν της ιστορικής αλήθειας πρέπει να τονίσω πως μόνο οι Έλληνες, απ’ όλους τους αντιπάλους που μας αντιτάχθηκαν, πολέμησαν με απαράμιλλο θάρρος περιφρονώντας τον θάνατο» - Αδόλφος Χίτλερ
«Ο παγκόσμιος ηρωισμός, φοβούμαι, δεν μπορεί να συγκριθεί με την μικρότερη από τις πράξεις αυτοθυσίας των Ελλήνων, που έπαιξαν καθοριστικό ρόλο για το νικηφόρο αποτέλεσμα της κοινής πάλης των εθνών του β’ παγκοσμίου πολέμου, για ανθρώπινη ελευθερία και αξιοπρέπεια. Αν δεν υπήρχε η ανδρεία και το θάρρος των Ελλήνων, το αποτέλεσμα του πολέμου θα ήταν αδιευκρίνιστο» - Ουίνστον Τσώρτσιλ
«Μέχρι τώρα λέγαμε ότι οι έλληνες πολεμάνε σαν ήρωες. Τώρα θα λέμε ότι οι ήρωες πολεμούν σαν έλληνες» - Ουίνστον Τσώρτσιλ
«Λυπούμαι που γερνάω και δεν θα ζήσω αρκετά ώστε να ευχαριστήσω τον ελληνικό λαό, που η αντίστασή του έκρινε το αποτέλεσμα του β’ παγκοσμίου πολέμου» - Ιωσήφ Στάλιν
«Αν ο Ρωσικός λαός κατάφερε να συντάξει δυνάμεις αντίστασης στην πόρτα της Μόσχας και να ‘αντιστρέψει τον Γερμανικό χείμαρρο’, το οφείλει στον Ελληνικό λαό, που καθυστέρησε τις Γερμανικές μεραρχίες τον καιρό που θα μπορούσαν να μας γονατίσουν» - Γεώργιος Ζούκοφ
«Ανεξάρτητα με το τι θα πουν οι μελλοντικοί ιστορικοί, μπορούμε να πιστοποιήσουμε πως η Ελλάδα έδωσε στον Μουσολίνι ένα αξέχαστο μάθημα, υπήρξε το κίνητρο της επανάστασης της Γιουγκοσλαβίας, κράτησε τους Γερμανούς στην ενδοχώρα της Κρήτης για έξι εβδομάδες, ανέτρεψε το χρονολογικό σχέδιο δράσης των Γερμανών και κατ’ επέκταση έφερε μια γενική ανατροπή στην συνολική πορεία του πολέμου, με αποτέλεσμα την νίκη μας» - Ρόμπερτ Άντονυ Έντεν
«Δεν θα ήταν υπερβολή να πούμε πως η Ελλάδα ανέτρεψε στο σύνολό τους τα σχέδια των Γερμανών, αναγκάζοντάς τους να αναβάλλουν την επίθεση στην Ρωσία για έξι εβδομάδες. Αναρωτιέμαι τι θα ήταν το ρωσικό έθνος χωρίς του Έλληνες» - Χάρολτν Λεόφρικ Γεώργιος Αλέξανδρος
«Αδυνατώ να αποδώσω τον βαθμό ευγνωμοσύνης που αισθάνομαι για την ηρωική αντίσταση του λαού και των ηγετών της Ελλάδας» - Τσαρλς ντε Γκωλ
«Η Ελλάδα είναι το σύμβολο της βασανισμένης, αιματοβαμμένης μα ζωντανής Ευρώπης. Ποτέ άλλοτε μια ήττα δεν ήταν τόσο τιμητική για αυτούς που την υπέστησαν» - Μαυρίκιος Σκούμαν
«Πολεμήσατε άοπλοι και κερδίσατε, μικροί έναντι μεγάλων. Σας οφείλουμε ευγνωμοσύνη γιατί μας δώσατε τον απαραίτητο χρόνο για να υπερασπιστούμε τους εαυτούς μας. Ως Ρώσοι και ως άνθρωποι σας ευχαριστούμε» - Εκφωνητής ραδιοφωνικού σταθμού Μόσχας
«Ο πόλεμος με την Ελλάδα απέδειξε πως τίποτε δεν είναι δεδομένο στον πόλεμο και πως οι εκπλήξεις πάντα μας περιμένουν» - Μπενίτο Μουσολίνι
«Την 28η Οκτωβρίου του 1940 δόθηκε στην Ελλάδα διορία 3 ωρών να αποφασίσουν για πόλεμο ή ειρήνη, αλλά ακόμα και 3 μέρες, 3 βδομάδες ή 3 χρόνια να τους είχαν δοθεί, η απόκριση θα ήταν η ίδια. Οι έλληνες διδάσκουν αξιοπρέπεια καθόλους τους αιώνες. Όταν όλος ο πλανήτης είχε χάσει την ελπίδα του, ο ελληνικός λαός τόλμησε να αμφισβητήσει το ακατανίκητο του Γερμανικού τέρατος, υψώνοντας απέναντί του το πνεύμα της ελευθερίας» - Φρανγκλίνος Ρούσβελτ
«Ο ηρωικός αγώνας του ελληνικού λαού κατά της Γερμανικής εισβολής, μετά την ‘εκκωφανική’ ήττα των ιταλών, στην απόπειρά τους να εισβάλλουν σε ελληνικό χώμα, γέμισε τις καρδιές του Αμερικανικού λαού με ενθουσιασμό και κίνησε την συμπόνια τους» - Φρανγκλίνος Ρούσβελτ
«Οι Έλληνες στρατιώτες, αντί να τρέχουν πανικόβλητοι στη θέα των γερμανικών στούκας, όπως έκαναν στην Γαλλία και την Πολωνία, παρέμεναν στις θέσεις τους και έβαλλαν εναντίων μας» - Γερμανός αξιωματικός
«Γιατί, σε αντίθεση με τους βαρβάρους, δεν μετρούμε τους εχθρούς σε μια μάχη» - Αισχύλος
Μενέλαος Παγουλάτος, «Ανθολόγιον Πατριδογνωσίας», Γ' έκδοση, Εκδόσεις Γεωργιάδης, Αθήνα 1996

Αναρωτιέμαι με ποιο θράσος η υπουργός παιδείας υψώνει ανάστημα απαιτώντας από τους «ιστορικούς του μέλλοντος» να χρησιμοποιούν πιο ήπιες λέξεις για την ιστορία ενός λαού που διδάσκει διαχρονικά και σε παγκόσμιο επίπεδο, και με πιο θράσος μειώνει την αλληλεγγύη που επιδεικνύουν οι έλληνες ακόμα και στους «εχθρούς» τους, ώστε να βασίσει τα σαθρά επιχειρήματά της. Η απώλεια μνήμης δεν ωφελεί κανέναν πέραν των χειραγωγών, η συνειδητή μνήμη και της παραμικρής πτυχής της ιστορίας ωφελεί αντιθέτως το σύνολο του πλανητικού χωριού.

Όταν ξεχνάς το παρελθόν,
καταδικάζεσαι να το ξαναζήσεις.