Η θάλασσα λαμπυρίζει κάτω από τον ήλιο
Ο φλοίσβος χαϊδεύει τ’ αυτιά
Το μάτι παραδίδεται στο αεικίνητο παιγνίδισμα του νερού
Το αλμυρό αγέρι νοτίζει το στόμα
Το πάντρεμα του πράσινου με το γαλάζιο ηρεμεί
Οι αισθήσεις αγαλλιάζουν
Γιατί η στιγμή να μη διαρκεί αιώνια;
ΕΛΑ ΜΟΥ ΝΤΕ!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή(Pssst.... άμα πηγαίνεις πολλές στιγμές συνέχεια, εις το διηνεκές, πιάνεται?)
Ωωωωω! δεν πάμε καλά! σε πιάσανε κι εσένα τα ποιητικά σου... παρατηρώ εδώ και κάποιες ημέρες.. και δεν είναι κανάς ανάδρομος, μήτε και έρωτας.. σα να μην αντέχεται η κοινωνικη πραγματικότητα ένα πράμα...!
ΑπάντησηΔιαγραφήβρε! μην αναρωτιέσαι για πράγματα που εμείς οι ίδιοι ορίσαμε έτσι προκειμένου να αισθητοποιήσουμε, αντιληφθούμε, καταττάξουμε και μετρήσουμε τα συμβαίνοντα
εμπρός για μια παρέμβαση στα μετρικά συστήματα, ανάλογα με τις ανάγκες μας...!
πάω τώρα να απλώσω μια ποίηση στον αέρα να στεγνώνει
αντε! καλά να είμαστε και καλημέρα!
Διαρκεί!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν την καταγράψεις στον σκληρό...
Του μυαλού.
Χμμμμ καλά το ξεκίνησες. Σιγά σιγά θα ολοκληρώσεις αυτή την νουβέλα που ζήτησα :P
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα και καλή εβδομάδα :))
Άσε άσε, δεν πιάνεται βρε Σοφάκι… :(
ΑπάντησηΔιαγραφήΕ δεν είν’η πρώτη φορά Ωρέλια μου.
Άσε που το κολπάκι που προτείνεις δεν πιάνει, γιατί δεν αναφέρομαι στο μέτρο, αλλά στο μετρούμενο σύστημα, οπότε αν αλλάξεις το σύστημα αναφοράς, θα μεταβληθούν και οι συντεταγμένες ανάλογα (εντροπία ε;)
{Πολλά όσα δεν αντέχονται… Αλλά αυτό ακριβώς. Δεν αντέχονται}
Τότε βιολιστή μου θα είναι αναπαραγωγή, όχι διάρκεια στο διηνεκές.
Ξεκίνα με το fantasy section του καταστήματος και μετά τα συζητάμε θαλασσομπερδεμένη μου!
Καλημέρες
Τα κείμενά σου "ακούγονται" διαφορετικά. Τί να συμβαίνει;
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολλά: τίποτε...
ΑπάντησηΔιαγραφή