Βαθιές ανάσες

Καιρός νεφελώδης. Βροχή, υγρασία, μερικά βαριά συννεφάκια και μια αίσθηση πλήρους διάλυσης να συνοδεύει το κλασικό βασανιστήριο.
Λες και δεν είναι δεδομένα με μαθηματική ακρίβεια τα βήματα…
Σαν ένα άσχημο σίκουελ με τον ίδιο πρωταγωνιστή και διαφορετικούς συμπρωταγωνιστές, το ίδιο ακριβώς σενάριο δοσμένο σε διάφορες παραλλαγές.
Καταντά βαρετό αλλά για κάποιο λόγο ο σκηνοθέτης επιμένει πως η επιτυχία της νέας έκδοσης θα είναι καλύτερη από των προηγούμενων και έτσι το έργο βγαίνει ξανά και ξανά στους κινηματογράφους.
Σύντομα σε μια αίθουσα κοντά σας.
Θ’ απολαύσετε γι’ ακόμα μια φορά την ίδια πνευματική, συναισθηματική και ψυχική ακολουθία που δημιουργεί το χιλιοπαιγμένο σενάριο. Περιμένοντας εναγωνίως ένα διαφορετικό τέλος. Κάτι που να δικαιώνει τη μανία του σκηνοθέτη να επαναλαμβάνει την ίδια ιδέα, σε μια απέλπιδα προσπάθεια επιτυχίας.
Εις μάτην ίσως. Τελικά καταντά βαρετό και κουραστικό. Μόνο που ο σκηνοθέτης επιμένει…
Βαθιές ανάσες μπας και φύγει η δυσφορία της βαριάς ατμόσφαιρας.

Ένας βοριάς θα μπορούσε να κάνει τη διαφορά…