Έχουμε και λέμε

Κάποιος πολύ κακεντρεχής τύπος (ονόματα δε λέμε, υπολήψεις δε θίγουμε), αποφάσισε να μας καταραστεί. Διότι τόση ψύχρα, έτσι απότομα, μόνο και μόνο από κακία μπορεί να εξηγηθεί. Όποιος λοιπόν είναι αυτός ο κακεντρεχής, να κάνει ένα βηματάκι μπροστά, για να τον κατατάξουμε μαζί με τους υπόλοιπους απεχθείς τύπους του καλοκαιριού. Διότι εμείς στις καμηλοκαβαλαρίες, πιστεύουμε ακράδαντα πως τον Σεπτέμβρη μπαίνει το φθινόπωρο και όχι ο χειμώνας και συνεπώς κατσικοευχές του τύπου «καλό χειμώνα» δίνουμε μόνο από πρώτη Δεκεμβρίου κι έπειτα.
Εναλλακτικές ευχές για την περίοδο που διανύουμε: Καλό φθινόπωρο, καλή χρονιά (σχολική/εργασιακή), καλώς ορίσατε/ήρθατε, καλή συνέχεια (γιατί μερικοί συνεχίζουν τη χαλαρότητα – και πολύ καλά κάνουν, πολύ καλύτερα από τους υπόλοιπους δηλαδής…). Υπάρχουν τόσες μα τόσες πολλές ευχές που αρμόζουν περισσότερο στην περίσταση που δεν ξέρω γιατί κάποιος κατσικοπόδαρος πρέπει ντεμέκ και καλά να επιμένει στα περί χειμώνα και να γκαντεμιάζει την εποχή. Φήμες λένε βέβαια πως η αρχή έγινε από τον Μητσοτάκη που την πρώτη Σεπτέμβρη (δώδεκα και ένα βασικά, τη νύχτα τριάντα μία Αυγούστου προς μία του τρέχοντος) πήρε περιχαρής τον Καραμανλή να του ευχηθεί καλό χειμώνα. Από εκεί ξεκίνησε η μεγάλη κατρακύλα…
Εξ ου και για φέτος ειδικά το ευχολόγιο της εποχής εμπλουτίζεται και με την ευχή «καλό βόλι», η οποία μπορεί να ερμηνευθεί με πολλαπλούς τρόπους, αλλά στην παρούσα κατάσταση στενοχωρεί τα μάλα τον έλληνα πρωθυπουργό, ενώ αν τα πράγματα ήταν διαφορετικά, μπορεί και να ενθουσίαζε το Νατασσό που τον έχει χάσει απ’ το κρεβάτι της έτσι προσηλωμένος που είναι στα προβλήματα του λαού. Ο οποίος μεγάλος πολιτικός (σε όγκο πάντα μιλώντας) μάταια προσπαθεί να κατατάξει τον επίτιμο, καθώς και την υπόλοιπη οικογένεια (και άδικο δεν έχει δηλαδής, τι να την κάνεις μια νυφίτσα και μια σταρ της διαφημιστικής καμπάνιας της κολγκέιτ;), στους απεχθείς του καλοκαιριού. Όχι τίποτε άλλο, αλλά τον έκανε να χάσει κανονάκι στο στρίτ φάιτερ την ώρα που τον πήρε (είπαμε, τριανταμία προς μία το βράδυ) και δεν μπόρεσε έτσι να καθαρίσει τον τόπο από τις συμμορίες, τις μαφίες και τους λοιπούς «κακούς» τσι καινωνίας (και- από το καινοτόμα).
Α οι απεχθείς… ναι…
Είμαι πλέον πεπεισμένος πως το μεγαλύτερο μέρος των τουριστών που μας επισκέπτονται είναι ανεγκέφαλοι. Διότι καλέ μου (καλή μου κυρίως, αλλά λέμε τώρα) τουρίστα, όταν βλέπεις κάποιον να περιμένει σαν χαζός στην ουρά στο ντους για να ξεπλυθεί, δεν αναρωτιέσαι γιατί το κάνει ενώ υπάρχουν τρία διαφορετικά ντους, έστω, πάει καλά μέχρι εδώ. Όταν όμως εσύ ως έξυπνος πας στο δεύτερο και το ανοίγεις και διαπιστώνεις ότι πλέον και τα δύο ντους στάζουν, πόσο δύσκολο είναι βρε βούρλο να καταλάβεις ότι η πίεση δεν φτάνει για να ικανοποιήσει δύο παροχές; Και μου κάθεσαι και ανοιγοκλείνεις την στρόφιγγα μπας και κατέβει το νερό; Βάνα ονομάζεται αυτό το πράγμα, όχι αντλία αναρρόφησης για να το ανεβοκατεβάζεις, περιμένοντας να αντληθεί το νερό όπως τα παλιά καλά χρόνια, και μετά να αποκατασταθεί η παροχή λόγω εξόδου σε χαμηλότερη στάθμη… Το γεγονός δε ότι το ντους «δε δουλεύει» αλλά δουλεύει η βρυσούλα που είναι τοποθετημένη χαμηλότερα, στον ίδιο σωλήνα, σε χαροποιεί και ξαφνικά χάνεις κάθε επαφή με την πραγματικότητα και δεν παρατηρείς ότι πλέον κανένα ντους δεν τρέχει αλλά μόνο εσύ μπορείς να πλύνεις τα χεράκια σου…
Η σουηδέζα που αμέριμνη καθόταν κι έπαιζε με το νελάκι συγχωρείται…
Μα ήταν γυμνόστηθη αφού!
Μόνο ένας σκωτσεζούλης εστάθη σοβαρός. Σκωτσεζούλης… θα ‘ταν εβδομήντα και ο άνθρωπος. Με χαμόγελο κοιτάει και ζητάει συγνώμη περιμένοντας. Ε νταξ, δεν ήταν μόνο ο σκωτσεζούλης, ήταν και μερικές μαμάδες με τα μικρά τους, αλλά λέμε τώρα, ο τύπος εντυπώθηκε στο μυαλό γιατί ήταν υπερήλιξ, βαμβακοκαλυμμένος και σχολίασε πως είμαστε πολύ τυχεροί που ζούμε σε τέτοιο τόπο. Φιλάρα έλα ξαναπέστο αυτό το χειμώνα να σε δούμε! Έλα ντε να δεις γλύκα και ηρεμία τα κύματα! (Τότε δεν είχαν προκηρυχθεί ακόμα εκλογές...) Μια χαρά είναι και τα χάιλαντς! Ναι, το τελευταίο σχόλιο έγινε, εννοείται, και όχι φυσικά ως φιλοφρόνηση αλλά γιατί είναι πεποίθηση μας εδώ στις καμηλοκαβαλαρίες ότι τα χάιλαντς είναι το μοναδικό σημείο που αξίζει από το νησί!
Οι γερμανοί παρακαλούνται την επόμενη φορά να κυκλοφορούν με τζιπιες. Εδώ είναι ο κήπος μου και όχι δρόμος που οδηγεί στον πάνω μαχαλά… Έχεις δει εσύ πολλές φορές δρόμο που πρέπει ν' ανοίξεις την καγκελόπορτα για να συνεχίσεις; (Κάτι πρέπει να τους ποτίζουν πρωί πρωί… δεν εξηγείτε αλλιώς). Επίσης παρακαλούνται να μάθουν πως παίρνεις τις στροφές τύπου «πέταλο», ειδάλλως να μη νοικιάζουν αυτοκίνητα. Ευχαριστώ…
Αυτή τη μόδα του κολυμβείν εις πισίνα, δέκα μέτρα από τη θάλασσα, πάλι δεν την πιάνω. Άντε να καταλάβω στην κορυφή του βουνού, αλλά δίπλα στο απέραντο γαλάζιο να χαίρεσαι την… γαλανή πισίνα είναι… πώς να το κάνουμε ρε παιδί μου… βλακώδες εντελώς…
Σειρά έχουν οι επαγγελματίες… Ποιος σου είπε βρε ουρακοτάγκε πως επειδή εσύ «δουλεύεις», έχεις προτεραιότητα και πρέπει όλοι να σου κάνουν τεμενάδες; Δε μας φτάνουν οι επαγγελματίες οδηγοί που έχουν την αίσθηση ότι οι δρόμοι τους ανήκουν και πως κάνουν χάρη σε εμάς τους υπόλοιπους που μας αφήνουν να τους χρησιμοποιούμε, τώρα και οι οδηγοί σκαφών αναψυχής έχουν τη θάλασσα ιδιωτική. Διότι σου λέει: «Εγώ δουλεύω εδώ, μην περνάς μέσα απ’ τον κόλπο μου». Τον θαλάσσιο εννοεί, να μην παρεξηγούμαστε έτσι; Ουδεπόποτε μου πέρασε η ιδέα απ’ το μυαλό να διασχίσω κάποιον άλλον εκ των κόλπων του… Και σαν να μην έφτανε αυτό, να ‘σου και κάνει «παρενοχλήσεις» στους λουόμενους που απομακρύνονται από την ακτή και στα παιδιά του ναυτικού ομίλου που μαθαίνουν το ιστιοσανιδείν (ατςςς)…
Αμ οι πλανόδιοι πακιστανοί με τους φωτοδείκτες τους (ελληνιστί λέιζερ πόιντερ); Που έχουν γεμίσει με «φωτορυθμικές τελιτσουλίτσες» την παραλία, το κάστρο και το νησάκι απέναντι; Λες και βρίσκεσαι σε αίθουσα πολλαπλών παρουσιάσεων… Άσε που κάθε τρεις και λίγο έπρεπε να ψάχνεις να βλέπεις ποιος έχει στραμμένο όπλο πάνω σου.
Το συμπέρασμα πάντως είναι πως εβουλιάξαμεν από τον τουρισμό, όχι από την κρίση. Βέβαια αρκετοί παραπονιούνται. Έρχεται λέει ο κόσμος αλλά δεν αφήνει χρήματα! Όχι, όχι, τα φαγάδικα δεν είναι παραπονεμένα, όχι πολύ τουλάχιστον, αλλά τα υπόλοιπα εμπορικά μαγαζιά… Μα είναι φυσιολογικό βρε καμάρια μου, ο κόσμος έρχεται να ξεσκάσει και να κάνει τα μπάνια του, όχι να ψωνίσει τα διακόσια χαζοπράματα που αποτελούν δήθεν «παραδοσιακά» είδη. Είναι να παραπονιέσαι επειδή δεν πουλιούνται τα άχρηστα που προσπαθείς να φορτώσεις ως χρήσιμα; Αν δε η κρίση αυτή καταφέρει να συμμορφώσει τους πάντες ώστε να κόψουν τα άχρηστα, πολύ θα χαρώ που μας χτύπησε! Ξέρω… είμαι ρομαντικός…
Ο άλλος πάλι σου παραπονιέται γιατί δεν τρώνε πολύ και γιατί φτιάχνουν σαντουιτσάκια και παίρνουν φρουτάκια στην παραλία, αντί να πάνε στα εστιατόρια για τα μπυρόνια τους… Ρε ‘σεις, για συνέλθετε λίγο, αυτό είναι το φυσιολογικό! Για μπάνιο πάμε, όχι για να ζούμε σε ένα διαρκές κλάμπινγκ μετά λουκούλλειων γευμάτων και άλλων δημοσίων (ιδιωτικού χαρακτήρα πάντα για να πέφτει παραδάκι) θεαμάτων!
Τέλος πάντων, όλα αυτά ανήκουν στο παρελθόν. Τώρα πλέον ξεκινά η νέα σχολική και εργασιακή χρονιά. Αλλά παρόλ’ αυτά αν πιάσω στα χέρια μου τον κατσικοπόδαρο που γκαντέμιασε τον καιρό θα του σπρεχάρω δυο φωνήεντα που θα ‘ναι όλα δικά του. Ούτε ο νείλος μαζί με τον αμαζόνιο δε θα φτάσουν για να τον ξεπλύνουν. Ο γάγγης εξαιρείται γιατί ξεπλένει γελάδια και δεν είμαστε τώρα να τα βάζουμε και με τα ιερά τα ζά. Οπότε ελπίδα καμία για του λόγου του.

Άντε καλό φθινόπωρο,
καλή χρονιά και…
καλό βόλι!
(Περισσή συλλογή απαιτεί τούτος ο μήνας…)
{Όσοι δε γνωρίζουν σκοποβολή, να μάθουν πάραυτα}