Ταξίδι χαμηλών ταχυτήτων

Πώς ορίζονται αλήθεια οι «χαμηλές ταχύτητες»; Ογδόντα, έως εκατόν δέκα. Ναι. Όχι. Πάντως το ταξίδι διήρκησε τουλάχιστον μία ώρα επιπλέον σε σχέση με το σύνηθες. Έτσι ναι, ορίζεται ως «χαμηλών ταχυτήτων». Με δεδομένο ότι η κίνηση στους δρόμους ήταν μικρή. Η έξοδος συνεπώς μικρότερη της αναμενόμενης. Φταίει η οικονομική κρίση, ή η κρίση έλλειψης βενζίνης; Πάντως, χωρίς κανένα μα κανένα συναίσθημα περιορισμού, και όλες οι επιθυμητές μετακινήσεις έγιναν, όπως εκείνο το βραδινό ποτό πλάι στη θάλασσα, μακριά από τα τσιμέντα, αλλά και τα χιλιόμετρα. Εντάξει, η διαφορά από το μέσο όρο είναι γνωστή. Η «κρίση» είναι «στοχαστικό μέγεθος». Με λίγη «οικονομία στο γκάζι» πάντως το μισό ντεπόζιτο παρέμεινε γεμάτο! Ασκόπως ίσως, μιας και σε λίγο το πρόβλημα θα έχει λυθεί. Ασκόπως; Τίποτε ποτέ δεν είναι «άσκοπο». «Κατάσταση έκτακτης ανάγκης» η αγορά και οι διακοπές. Οι έννοιες έχουν χάσει την υφή τους πλέον. Και όταν οι θεσμοί χρησιμοποιούν τ’ άδικο για να διορθώσουν οποιοδήποτε πιθανό «άδικο», τότε παύουν να αξίζουν ως θεσμοί. Ο σκοπός δεν αγιάζει τα μέσα, τα μέσα είναι αυτά που τον «εξιδανικεύουν». Αυτά όμως είναι «ψηλά γράμματα» σήμερα…
Ταξίδι χαμηλών ταχυτήτων, με το μυαλό να τρέχει και να χάνεται μέσα στους δαίδαλους της σκέψης. Πόσο διαφορετικό από το προγραμματισμένο. Όχι φυσικά λόγω της όποιας κρίσης. Εξωτερικής τουλάχιστον. Αλλάζει άραγε ο νους; Όχι, ποτέ. Κι όμως, αλλάζει τραγικά, χωρίς όμως να έχει αλλάξει καθόλου. Πόσο οξύμωρο; Βοηθάει και η «περιρρέουσα ατμόσφαιρα»; Ή ίσως η «σοφία»; Η ποιά; Ναι καλά, αν υπήρχε έστω και δράμι «σοφίας» στο νου, τα πράγματα σήμερα θα ήταν πολύ διαφορετικά. Αλλά δεν είναι, και ο νους συνέχισε το ταξίδι του στους δαίδαλους. Ένα ταξίδι χαμηλών ταχυτήτων. Με εικόνες παρελθοντικές αλλά και μελλοντικές. Απλές. Απλές και ήρεμες μελλοντικές; Να κάτι που είχε να εμφανιστεί πολύ καιρό. Είχε εμφανιστεί άραγε κάποτε; Η πολλή ηρεμία πάντως δεν υπήρξε ποτέ χαρακτηριστικό γνώρισμα. Να κάτι διαφορετικό. Απόλυτη δεν είναι, αλλά είναι λίγο μεγαλύτερη απ’ το σύνηθες. Κατά μέρος επιβεβλημένη, αλλά και η επιβολή αυτού του είδους δεν υπήρξε επίσης ποτέ χαρακτηριστικό γνώρισμα. Νηνεμία πριν από κάποια καταιγίδα;
Και όλα αυτά ενώ αναβλήθηκε κάθε πρόγραμμα, κυριολεκτικά την τελευταία στιγμή, ένα ταξίδι δεν έγινε ποτέ, ενώ ένα άλλο ατενίζει τον εαυτό του σε εντελώς διαφορετικά χρώματα απ’ αυτά που ντύνεται συνήθως.
Εν αναμονή πολλών εκλεκτών φίλων, ο μήνας προβλέπεται συνεχώς «θορυβώδης». Άλλοι απ’ τα βόρεια, άλλοι απ’ τα νότια, άλλοι με μωρά, άλλοι χωρίς, το μόνο σίγουρο είναι πως η μαργαρίτα θα ρέει άφθονη στο γαλάζιο και λευκό. Αλλά ένα μέρος του νου συνεχώς θα ταξιδεύει. Και τα σχέδια για ολοκλήρωση του έπους πιθανών θα διαψευσθούν. Όπως και τόσα άλλα τον τελευταία καιρό…