Επιστροφή

Κίνηση στη βόρεια πύλη της τσιμεντούπολης υποτονική· δρόμος για το φυντανοτροφείο «χαλλλαρός». Λιγότερη απ’ ότι συνήθως, όσο λιγότερη κίνηση αυτοκινήτων τόσο καλύτερα, αλλά έλα που στο τέλος αρχίζεις ν’ αναρωτιέσαι: «τελικά θα ελαττωθεί ή όχι η κίνηση;»

Διότι ναι μεν στην αρχή των αυξήσεων στα καύσιμα όλοι έλεγαν πως θα ελαττωθεί, πράγμα απόλυτα υγειές, λιγότερα καύσιμα, λιγότερες φθορές, νοοτροπία σεβασμού, κι ας ελαττώνονται έτσι οι δουλειές, για να έχουν όλοι δουλειά πρέπει να τη μοιράζονται άλλωστε, όχι να την αυξάνουν και να τη συσσωρεύουν. Αλλά πού; Νοοτροπία σεβασμού στο παρόν; Ούτε περιβάλλον, ούτε ανθρώπους! Παραμύθια να λέμε τώρα; Έτσι λοιπόν, μετά τις πρώτες μέρες του έτους άρχισε να αυξάνεται πάλι σταδιακά η κίνηση…

Ε σήμερα που ήταν μειωμένη, τα πράγματα ήταν καλύτερα, απ’ όλες τις απόψεις, αρκεί να μείνει έτσι… Όνειρα θερινής νυκτός;

Η άλλη πλευρά του ατλαντικού παραληρεί σήμερα. Αλαλάζει για μία δολοφονία. Ενός δολοφόνου υποτίθεται, αλλά κανένα δικαστήριο δεν στηθικέ για να κρίνει τα αδιάψευστα στοιχεία και να καταδικάσει σε θάνατο. Παγερή «αντίδραση» στην είδηση, και της δολοφονίας, και του αλαλαγμού, όπως και η άλλη, τότε, αυτή των δίδυμων πύργων. Οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος είναι άλλωστε. «Αποδόθηκε δικαιοσύνη» δήλωσε ο πρώην πλανητάρχης, που αιματοκύλισε την ανθρωπότητα για να την αποδώσει. Ποιο το κόστος άραγε της δικαιοσύνης αυτής; Ούτε ο ιστορικός του μέλλοντος ίσως δεν θα μπορεί να το αποδώσει. Γύρω γύρω γυρνά το νόμισμα…

Και οι συζητήσεις συνεχίζουν για τα οικονομικά και τις επιχειρήσεις. Για τον άνθρωπο τίποτε. Βλέπουμε το δέντρο και χάνουμε το δάσος πάλι; Επικεντρώθηκε όλη η ανθρωπότητα στις επιχειρήσεις και ξέχασε τον άνθρωπο. Τον συνθλίβει, εκούσια ή ακούσια άραγε;

Διάλειμμα και καφές. Ξέχασες όμως τη ζαχαρίτσα και στο γραφείο, αν και πάντα κυκλοφορούσαν μια-δυο ζαχαρίτσες, σήμερα δεν υπάρχει τίποτε. Το κυλικείο μακριά, που χρόνος; Τα επόμενα φυντάνια είναι ήδη στην πόρτα. Κι έτσι ο καφές πικρός, σιγά μην δεν τον πιείς, το πολύ πολύ να σου προκαλέσει έναν μικρό στομαχόπονο, αλλά η νύστα το προστάζει. Άλλωστε, τόσες μέρες συνήθισες να ξυπνάς λίγο αργότερα και σήμερα, ειδικά μετά τη χτεσινή, γεμάτη μέρα, η κούραση κυριεύει, δεν έφτασαν οι επτά ώρες ύπνου, που δεν ήταν κι επτά δηλαδή…

Καλό μήνα!