Άρωμα χαμομήλι. Τα καλά του να περνάει ο δρόμος μέσα από τους κάμπους του Φυντανοχωρίου. Σπάει, ανακατεύεται και στο τέλος κυριεύεται από άρωμα κοτοπουλίλας. Τα κακά του να υπάρχουν ορνιθοτροφεία μέσα στον κάμπο. Τα έντονα αρώματα δεν αφήνουν πλέον αμφιβολία, η άνοιξη έχει προχωρήσει αρκετά και το καλοκαίρι είναι προ των πυλών. Επιτάσσει ανοιχτά παράθυρα και ελαφρότερα ρούχα. Επιτάσσει και ανθισμένα φυντάνια· όλη η φύση ανθίζει και ευωδιάζει. Πρωτίστως οι φυντανίτσες· ερωτικά καλέσματα; Είναι και οι φοιτητικές εκλογές βέβαια που ώθησαν σε «αυξημένη ανθοφορία». Ξέρουν άλλωστε οι φοιτητικές νεολαίες πως αν αναμίξουν τα καλέσματα θα έχουν μεγαλύτερη επιτυχία! Ελεύθερη βούληση και επιλογή σου λένε μετά· το μεν πνεύμα πρόθυμο, η σαρξ αδύνατη! Το οπτικό αποτέλεσμα πάντως ευχάριστο, αν και υπερβολικό ορισμένες φορές, όπως ακριβώς και η φύση, ευχάριστη οπτικά, αλλά υπερβολική ορισμένες φορές στις μυρωδιές της! Οι αλλεργίες πάντως περιορίζονται στην ανθοφορία της φύσης, εξ ου και ο δρόμος για το κυλικείο είναι λίγο μακρύτερος σήμερα· αιτιοκρατικά!Είναι και η χαλαρότητα που απέμεινε από τις προηγούμενες ημέρες βέβαια που εντείνει την καλοκαιρινή, χαλαρή διάθεση. Τέσσερεις μέρες στο Ιόνιο, η βάφτιση στην παγουρόπολη επέβαλλε το ταξίδι, χωρίς αυτή μάλλον δεν θα είχε γίνει. Αλλά ο καφές απέναντι από το νησάκι και οι βουτιές στο κρυονέρι έφεραν σίγουρα το καλοκαίρι πιο κοντά.
Στην τσιμεντούπολη βέβαια τα γεγονότα δυσάρεστα και τραγικά. Η αλυσίδα των αθώων θυμάτων της απώλειας της κοινωνικής συνοχής ολοένα και αυξάνει. Πάει χρόνος από τα πρώτα· αναμενόμενα εκείνα, αναμενόμενα και αυτά, πιθανότατα, δυστυχώς, θα έρθουν και άλλα. Ο χορός της εξουσίας βέβαια απαιτεί καρατομήσεις και σε ανώτερα κλιμάκια. Τέλος εποχής για την κεφαλή των δουνουτίων. Just politics.
Όλα αυτά όμως μοιάζουν λίγο μακρινά αυτή τη στιγμή. Η θερινή ραστώνη αρχίζει να κάνει την εμφάνισή της. Λίγο και η απογοήτευση γιατί η φύση τελικά όντως εκδικείται τον άνθρωπο στην προσπάθεια επιβολής του σε αυτή. Και τελικά κερδίζει. Και αυξάνει καθημερινά τις δυσκολίες του ανθρώπου. Όχι ότι φταίει κανένας άλλος πέραν του ίδιου του ανθρώπου και των επιλογών του. Κι εδώ, οι προσωπικές επιλογές τελικά δεν έχουν σημασία, μιας και οι επιλογές του συνόλου επιβάλλουν στο άτομο προβλήματα. Και τελικά, το μόνο που καταστρέφεται είναι ο ίδιος ο άνθρωπος…
Εν αναμονή της παύσης εργασιών…
Ο ίδιος άνθρωπος που ακόμα να βάλει μυαλό.
ΑπάντησηΔιαγραφήHumanum fuit errare, diabolicum est per animositatem in errore manere. Και η πάροδος των αιώνων από την ρήση του Αυγουστίνου, δηλώνει πολλά για το κριτήριο με το οποίο οι περισσότεροι διάγουνε τον βίο τους....
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι όπως λέει και ο Jim, "As a whole, people suck. But a person can be extraordinary." Αρκεί να μαζευτούνε πολλοί από τους τελευταίους.
Δεν λες πάλι καλά που δεν πρόλαβες και τα χοιροστάσια... έτρωγαν τις φιστικιές σε δευτερόλεπτα οι ποντίκαροι που κυκλοφορούσαν σε εκείνα τα μέρη, μέχρι πριν 15 χρόνια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌσο για την μπόχα... αξέχαστη!
To μυαλό κοστίζει ξωτικό μου, και σε χρήμα, αλλά και σε κόπο πρωτίστως…
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο θέμα Σοφία μου είναι πού κινείται το κέντρο της κανονικής κατανομής του πληθυσμού. Όσο για τους τελευταίους, όσοι και να μαζευτούν τίποτε δεν θα κάνουν αν δεν αποκτήσουν την πολιτική εξουσία και δεν διατηρήσουν την «υπεροχότητά» τους και μετά…
Πώς δεν τα πρόλαβα βρε ξηροκαρπήτα μου; Το φυντανοτροφείο δηλαδής τι είναι;;; :ppp
(Νταξ, να μην παραπονιέμαι, μας καθάρισαν… λίγο…)
Καλοκαίρι χωρίς κοτοπουλίλα δε λέει.
ΑπάντησηΔιαγραφή(ήθελα κάτι να πω με την κοτοπουλίλα οπωσδήποτε)
Εγώ πάλι είμαι σε δίλημμα... Να ψηφίσω ή όχι αύριο...
Μμμμ, δεν ξέρω, πως πάει η ανθοφορία εκεί;
ΑπάντησηΔιαγραφήΜόλις διάβασα το λινκ. Μα γιατί να είναι τόσο επίκαιρο;
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό καλοκαίρι και καλά ταξίδια.
Το αποφάσισα. Θα ψηφίσω.
ΑπάντησηΔιαγραφή