:)

Την τελευταία βδομάδα ανέπτυξα μια νέα ασχολία. Πηγαίνω και παίζω με τις ώρες με το καινούργιο μωρό. Έτσι και χτες, πήγα να του «ευχηθώ χρόνια πολλά» με την ευκαιρία συμπληρώσεως των 29 ημερών ζωής!!!

Ο μικρός είναι φοβερός. Ξαπλώνει ανάσκελα στο τεντωμένο χέρι μου (εντάξει, δεν είναι ακριβώς τεντωμένο, ο αγκώνας κάνει καθισματάκι), κρεμάει τα χέρια και τα πόδια δεξιά και αριστερά και κοιτάει, μία εμένα που του μιλάω, μία τα χρώματα γύρω του. Χτες το κρατούσα καμιά ώρα και του μιλούσα, κάτι χαμόγελα… μα κάτι χαμόγελα, άλλο πράμα. Μετά «είπαμε να κάνουμε λίγη γυμναστική». Και δώσ’ του να σφίγγει το δάχτυλό μου με τα χεράκια του και να ακολουθεί τις κινήσεις. Μία, δύο, τρεις και μετά προσπαθούσε να κρατηθεί καθώς τραβούσα πιο ψηλά το χέρι, και να σηκωθεί έτσι λίγο πιο ψηλά! Τι ωραία αίσθηση να νοιώθεις το χεράκι να σε κρατάει και να μην θέλει να ξεκολήσει από πάνω σου και να σε αφήσει! Βέβαια δεν μπορούσε ο καημένος, αλλά κρατούσα λίγο κι εγώ τα χεράκια καθώς τραβούσα και έτσι αισθανόταν ότι σηκωνόταν! Και κάθε φορά να ‘σου τα χαμόγελα! Μετά περάσαμε σε τεχνολογικά αναβαθμισμένες ασχολίες και κάναμε… το αεροπλάνο! Άλλα γέλια! Η μόνη σπαστικιά της υπόθεσης είναι η μαμά του που μας χαλούσε το παιγνίδι για να το θηλάσει το παιδί. Τελικά αυτές οι μαμάδες πάντα θέλουν να σου χαλάνε την διασκέδαση. Αλλά εμείς απτόητοι συνεχίσαμε μετά το φαγητό και του δώσαμε να καταλάβει… Χτες παίζαμε μέχρι τις 12 το βράδυ! Ε μετά το μωρό είπε να κοιμηθεί γιατί δεν είχε κλείσει και μάτι όλη μέρα απ’ ότι επληροφορήθειν (ένα μισαωράκι μόνο το απόγευμα λέει). Το ‘χουμε σε καλό δρόμο… Άντε να απογαλακτιστεί να πηγαίνουμε στα μπαράκια για γκόμενες :p. Θ’ αργήσει βέβαια λίγο γιατί η μαμά σκέφτεται να το θηλάζει τουλάχιστον 8μηνο αλλά ας είναι, για το καλό του είναι… το πολύ 1 χρόνο ακόμα και μετά τρέμετε πιπινάκια, έρχεται ο νέος της οικογένειας! Και είναι και ωραίος ;)

Σήμερα πάλι να πάω να του ευχηθώ για τις 30

ή να το αφήσω να περάσω αύριο στις 31;

Συνομωσίας συνέχεια

Σε ασθενείς που έπασχαν από άσθμα δόθηκε ως φαρμακευτική αγωγή ένα σκεύασμα που θεωρήθηκε βροχοδιασταλτικό. Το 50% αυτών παρουσίασε βελτίωση. Η πραγματικότητα ήταν μία και δεδομένη: Τους δόθηκε βροχοσυσταλτικό.
Σε δείγμα 34 ατόμων τοποθετήθηκαν ηλεκτρόδια στο κρανίο και τους προειδοποίησαν πως θα διέλθει ρεύμα το οποίο μπορεί να τους δημιουργήσει πονοκέφαλο. Τα 2/3 αυτών εμφάνισαν πονοκέφαλο μέσα στο επόμενο μισάωρο. Η πραγματικότητα ήταν μία και δεδομένη: Ουδέποτε διήλθε ηλεκτρικό ρεύμα από τα ηλεκτρόδια.
Η λάμπα εκπέμπει ακτινοβολία μήκους κύματος 730nm. Όπως και να το ορίσει ο παρατηρητής, κόκκινο ή πορφυρό, η πραγματικότητα είναι μία, δεδομένη και είναι η ακτινοβολία εκπομπής: 730nm ούτε 731,ούτε 729.

Δεν υπάρχει «αντικειμενικά ορισμένη πραγματικότητα». Υπάρχει «αντικειμενική πραγματικότητα» (μία και μοναδική) και προσπάθεια «αντικειμενικοποίησης» των ορισμών της πραγματικότητας ώστε να την προσεγγίσουμε. Ο δρόμος προς την αντικειμενικοποίηση των ορισμών περνάει μέσα από ανάλυση και μηχανισμούς που οδηγούν στον μονοσήμαντο ορισμό της πραγματικότητας. Όσο πιο βαθιά και προσεκτική είναι η ανάλυση, τόσο πιο «αντικειμενικός» είναι ο ορισμός μας και τόσο πιο πολύ προσεγγίζουμε το μονοσήμαντο ορισμό, ο οποίος πάντα υπάρχει, αν βρεθούν τα κατάλληλα εργαλεία.

Η πραγματικότητα είναι αντικειμενική. Η αντίληψη της πραγματικότητας είναι υποκειμενική γιατί υφίσταται στους μεταφραστικούς μηχανισμούς του εγκεφάλου. Οι μεταφραστικοί μηχανισμοί καθορίζονται από τις εμπειρίες και τα πιστεύω του κάθε ανθρώπου, αλλά και τον βασικό ρόλο του εγκεφάλου, ο οποίος είναι η αναγνώριση όσων θα βλάψουν τον οργανισμό (εξ ου και υπάρχουν πάντα τελικά μόνο δύο πλευρές: η καλή και η κακή). Η προσέγγιση της αντικειμενικότητας απαιτεί την «κατάργηση» των πιστεύω του ανθρώπου και την προσπάθεια «σφαιρικής» αντιμετώπισης ώστε να ελαττωθούν οι επιδράσεις των πρότερων εμπειριών. Και φυσικά πάντα αναφερόμαστε σε «προσέγγιση», διότι η πλήρης απουσία των «πιστεύω» και των εμπειριών από τον μεταφραστικό μηχανισμό είναι αδύνατη. Κάθε μετάφραση υπόκειται αναγκαστικά στο «ιστορικό» του μεταφραστή. Δεν παύει όμως να είναι μετάφραση και όχι η ίδια η πραγματικότητα. Η πραγματικότητα είναι μονοσήμαντη και αμείλικτη.

Εγκεφαλική συνομωσία

Από μια γλωσσική σύμπτωση, οι λέξεις «τέσσερα» και «θάνατος» στην ιαπωνική γλώσσα και στις διαλέκτους των καντονέζων και των μανδαρίνων προφέρονται σχεδόν το ίδιο. Έτσι, στην Ιαπωνία και την Κίνα, ο αριθμός 4 περιστοιχίζεται από κάθε είδους προκαταλήψεις. Μεγάλη έκπληξη προκάλεσαν τα αποτελέσματα ιατρικής έρευνας (British Medical Journal, 2001) για τη συσχέτιση των στρεσογόνων παραγόντων της καθημερινότητας στην χρονική συγκυρία του θανάτου, κατά τα έτη 1973-1998. Συγκεκριμένα, οι περισσότεροι θάνατοι Ασιατών που διέμεναν στην Καλιφόρνια και έπασχαν από χρόνια καρδιακά νοσήματα συνέβησαν στις 4 του μήνα! Μάλιστα, το γεγονός πως η συχνότητα θανάτων κάθε 4 του μηνός ήταν κατά 27% μεγαλύτερη από κάθε άλλη μέρα του μήνα υποδηλώνει την σημαντική επίδραση της ημερομηνίας στο φαινόμενο του θανάτου! Η ίδια έρευνα, για το ίδιο χρονικό διάστημα, στην ίδια περιοχή, υπέδειξε ότι όσο αφορά στην καυκάσια φυλή, δεν υπάρχει παρόμοιος συσχετισμός μεταξύ θανάτου και ημερομηνίας. Η μελέτη καταδεικνύει πως η προκατάληψη μπορεί να δράσει σαν στρεσογόνος παράγοντας επηρεάζοντας μέχρι και την ίδια την επιβίωση του ανθρώπου.

Στην ιατρική ονομάζεται φαινόμενο nocebo/placebo, οι ασιάτες το ονόμασαν ομοιοπαθητική, οι φιλόσοφοι το εξέφρασαν ως «την συνομωσία του σύμπαντος για να συμβούν αυτά στα οποία πιστεύουμε πολύ», οι τσιγγάνοι το ονόμασαν μοίρα, οι αφρικανοί το ονόμασαν voodoo, ο απλός κόσμος το ονομάζει πρόληψη, αλλά δεν είναι τίποτε άλλο από μια πανίσχυρη (και αναγκαία για την επιβίωση) δύναμη του μυαλού που ονομάζεται «δύναμη της αυθυποβολής» και κυβερνά τον άνθρωπο και την ανθρωπότητα ολόκληρη. Η επιστήμη διαθέτει ατράνταχτες αποδείξεις για την ύπαρξή της και την ισχύ της επάνω στον άνθρωπο. Στην ουσία, οι εξωγενείς παράγοντες δημιουργούν ερεθίσματα στον ανθρώπινο εγκέφαλο, τα οποία δεν είναι τίποτε άλλο από ηλεκτρικές διαταραχές της ιοντικής ισορροπίας Κ-Να. Αλλά και οι αποκρίσεις του εγκεφάλου πάλι τέτοιου τύπου ηλεκτρικές διαταραχές είναι. Είναι πολύ εύκολο για τον εγκέφαλο, όταν πιστεύει κάτι, να δημιουργήσει από μόνος του, εντελώς ακούσια, τις κατάλληλες διαταραχές, «προκαλώντας» αισθήσεις, συναισθήματα, αλλά και πράξεις που οδηγούν στην ενίσχυση, ακόμα και την επίτευξη του «πιστεύω». Στην ουσία, ακόμα και απουσία ερεθίσματος, ο εγκέφαλος μπορεί να δημιουργεί την αντίστοιχη «ιοντική διαταραχή» που περιμένει/πιστεύει ότι ανταποκρίνεται στο «αναμενόμενο» ερέθισμα. Η δύναμη αυτή, όπως αποδείχθηκε, έχει τρομακτική ισχύ ακόμα και πάνω στην ζωή και τον θάνατο.

Όσο η δύναμη αυτή χρησιμοποιείται για να υποβοηθήσει, έχει αποδειχθεί πως ωφελεί τον άνθρωπο στις αντιδράσεις του και τις επιδιώξεις του. Όσο ευεργετική αποδεικνύεται όμως η επίδραση του placebo, τόσο εγκληματική είναι η επίδραση του nocebo. Μάλιστα εκτός των αρνητικών συνεπειών του nocebo στην ψυχολογία, τις σχέσεις και την ζωή μας, η ίδια ακριβώς δύναμη είναι αυτή που χρησιμοποιείται επιτυχώς για την χειραγώγηση μας. Αποδεχόμενοι το γεγονός της αδυναμίας (και ίσως και του καταστροφικού αποτελέσματος που μπορεί να επιφέρει) κατάργησης της δύναμης της αυθυποβολής, αξίζει τουλάχιστον να προσπαθούμε να αφουγκρασθούμε καλύτερα τον εαυτό μας και το περιβάλλον μας, λαμβάνοντας υπ’ όψη πάντα το σύνολο κάθε φαινόμενου και όχι τα επιμέρους στοιχεία του, σε μια προσπάθεια αποδυνάμωσης του nobeco και «αντικειμενικοποίσης» της κρίσης μας. Να μάθουμε δηλαδή να καταλαβαίνουμε και να κρίνουμε, όχι απλά να ακούμε/βλέπουμε και να πιστεύουμε.

Τέσσερα ή θάνατος;

Όλα στο μυαλό είναι...

[εμένα αυτό το 27% μου έκανε

τρομερή εντύπωση]

Αλήθεια..

Με ποιόν τρόπο ακριβώς θα επιμηκυνθεί ο χρόνος ζωής του «φρέσκου γάλακτος»;
Θα του πούμε να «μπαγιατεύει» με βραδύτερους ρυθμούς;

Κοινωνική εντροπία

Τα συστήματα υψηλής ενθαλπίας - χαμηλής εντροπίας, οδεύουν αυθόρμητα προς καταστάσεις χαμηλής ενθαλπίας, υψηλής εντροπίας. Είναι δε αδύνατο να οδηγηθούμε από συστήματα υψηλής εντροπίας, σε συστήματα χαμηλής εντροπίας, χωρίς την κατανάλωση έργου μεγαλύτερης ποσότητας από την ενέργεια που θα κερδίσουμε. Απειρισμός της εντροπίας οδηγεί στον θάνατο του σύμπαντος.

Οι άνθρωποι έχουν μεγάλο δυναμικό για να παράγουν, αλλά αυθορμήτως τείνουν στην χαοτική συμπεριφορά. Είναι αδύνατη η επαναφορά και διατήρηση της τάξης (ατομικής κυρίως, και κατ' επέκταση κοινωνικής) χωρίς την κατανάλωση προσπάθειας μεγαλύτερης από το αναμενόμενο κέρδος. Ακόμα περισσότερο δε, αν η κοινωνία δεν καταναλώσει αυτό το επιπλέον έργο, θα επικρατήσει πλήρες χάος, οδηγώντας την στον θάνατο της.

Ο τοξικός κόσμος μας

Σύμφωνα με μελέτες έχουν ανιχνευθεί υψηλές τιμές λιπαντικών, επιβραδυντικών φωτιάς (αντίστοιχα κλοφέν) και άλλων αλλεργιογόνων ουσιών (προερχόμενων από καλυντικά!!!) στο ψάρι, το κρέας και το κοτόπουλο. Θα μπορούσε κανείς να πει ότι αποτελεί τυχαίο γεγονός, αλλά η ανίχνευση αυτών των ουσιών και στις πολικές αρκούδες υποδηλώνει πως τα επίπεδα δηλητηρίασης του πλανήτη είναι υψηλά (εκτός και αν κάποιος από εσάς έχει δει πολικές αρκούδες να ψωνίζουν στην τοπική αγορά).

Τον επόμενο μήνα η ευρωπαϊκή ένωση ψηφίζει μια οδηγία αρκετά «σκληρή» όσον αφορά σε όλα αυτά τα πρόσθετα. Παρακαλείται ο υπουργός ανάπτυξης να εναρμονίσει την ελληνική νομοθεσία, δημιουργώντας ισχυρούς νόμους, αντί για ασθενή και τρύπια ανδρείκελα της οδηγίας, υπό την πίεση των χημικών βιομηχανιών που ήδη έχει ξεκινήσει. Παρακαλούνται επίσης οι κατά τόπους νομαρχίες που διενεργούν τους ελέγχους να μην χαρίζονται στις βιομηχανίες που παραβαίνουν τις διατάξεις.

Μπουμπουνητά

Ακόμα μια μπόρα προ των πυλών. Αναρωτιέμαι γιατί όντως ο καιρός πάντα ακολουθεί την διάθεσή μου.

Ποιές οι στατιστικές πιθανότητες μια αίθουσα 18 ατόμων να ξέρει ολόκληρη με ποιόν τρόπο λύνουμε μία άσκηση και να την λύνουν όλοι λάθος, ενώ μια αίθουσα 24 ατόμων δεν έχει ιδέα και δεν την ακουμπάει καν;

Τί πρέπει να πεις σε έναν φοιτητή που σου λέει πως, όταν τα ελάχιστα από το νόμο επιτρεπτά ml ενός κουτιού γάλακτος των 500ml είναι 490ml, αποδεκτά κουτιά είναι αυτά που έχουν λιγότερα από 490ml (!) και λύνει την άσκηση με σωστό τρόπο, αλλά καταλήγει να αποδέχεται όλα τα κουτιά γάλακτος που έχουν ποσότητα μικρότερη (!!!) από την υπολογιζόμενη μέση τιμή παρτίδας; Ειδικά όταν ξέρεις ότι το λάθος το έκανε γιατί το παράδειγμα του βιβλίου αντιμετωπίζει ακριβώς την αντίστροφη περίπτωση και εξ’ ου και η ανάποδη φορά της ανισότητας; Τι πρέπει να πεις στην περίπτωση που δεν είναι ένας ο φοιτητής αλλά 18 φοιτητές από τους 18 της πρώτης αίθουσας;

Τι πρέπει να πεις στον συνάδελφο επιτηρητή της πρώτης αίθουσας;

Γιατί πρέπει ο οποιοσδήποτε να υποβιβάσει τόσο πολύ τον εαυτό του, είτε είναι καθηγητής είτε είναι φοιτητής ή μαθητής;

Πόσο ονειρευόμαστε;

Η βροχή ξεκίνησε, τα ερωτηματικά παραμένουν. Και όσα ειπώθηκαν και άλλα που έμειναν ανείπωτα. Άλλωστε βρέχει εδώ και μέρες…

Ελπίζω εκεί στην μέση του Αιγαίου να έχει ηλιοφάνεια...

Σήμερα απαιτούσα μόνο ησυχία στην αίθουσα…

... Τα θέματα άλλωστε ήταν ακριβώς τα ίδια με τα προηγούμενα (είπα να κάνω ένα τεστάκι). Και οι φοιτητές επίσης...
Ώρες ώρες όμως ορισμένα πράγματα σε βγάζουν από τα ρούχα σου. Πάνω που τελείωσε η εξέταση και ήμουν έτοιμος να φύγω, να ’σου οι τρομοκράτες ξεπετιούνται από την γωνία (πρέπει να αναπτύξω τακτικές ελιγμών).

Δάσκαλε βοήθα λίγο. (θες να γράψω εγώ για σένα;)
Σε τι να βοηθήσω; Βοήθησε εσύ λίγο τον εαυτό σου, διάβασε και σκέψου!
Μα δάσκαλε δείξτε κι εσείς λίγο επιείκεια! (εσείς δείχνετε με αυτά που γράφετε;;;;)
Δηλαδή;
Ε τα τεσσάρια πρέπει να περνάνε το μάθημα με έξι! (μόνο; γιατί όχι με 8;)
Γιατί;
Γιατί κάποτε πρέπει να φύγουμε από εδώ! (οι πόρτες ανοιχτές είναι… σας τ' ορκίζομαι, δεν τις κλείδωσα...)
Θα φύγετε. Διαβάστε να μάθετε, για να φύγετε όσο πιο γρήγορα γίνεται.
Μα δάσκαλε έχουμε και άλλες υποχρεώσεις, δεν μπορούμε να διαβάσουμε περισσότερο! (δηλαδή διαβάσατε έστω και λίγο;)
Ναι αλλά αν δεν ξέρετε κάποια πράγματα δεν μπορείτε να περάσετε το μάθημα. Το πτυχίο αυτό που θέλετε σημαίνει ότι γνωρίζετε κάποια βασικά πράγματα πάνω σε ορισμένα επιστημονικά πεδία που είναι χρήσιμα στην ειδικότητά σας, και μέσω αυτών είστε ικανοί να αντιμετωπίσετε τα προβλήματά της. Αν δεν ξέρετε να χρησιμοποιείτε όλα τα «εργαλεία» σας τότε τι σόι πτυχιούχοι είστε; (αναρωτιέμαι γιατί έκατσα και το είπα όλο αυτό αντί να τους αγνοήσω)
Μα δάσκαλε δεν μπορούμε να ξέρουμε όλα τα μαθήματα, κάποια ξέρουμε, σε κάποια θα βοηθήσετε κι εσείς! Είναι δυνατόν να τα ξέρουμε όλα;
… (επικοινωνούμε βλέπω…)

Εδώ κάπου αποφάσισα ότι είναι εντελώς ανούσιο να συνεχίσω την οποιαδήποτε συζήτηση. Πλέον όχι μόνο έχουν την απαίτηση να περνάνε όλοι ανεξαιρέτως σε μια ανώτατη σχολή (δεν ξέρω από πότε η ανώτατη σχολή έγινε άκριτο «δικαίωμα») χωρίς να έχουν καν αποκτήσει τη ικανότητα να την παρακολουθήσουν (να επικοινωνούν θα έλεγα), θέλουν να πάρουν και πτυχίο χωρίς καν να έχουν τις γνώσεις και τις ικανότητες που αυτό υποδηλώνει! Η αλήθεια είναι ότι αρχίζω να αναρωτιέμαι γιατί στα 18 δεν κάνουν απλά μια αίτηση στο υπουργείο, ζητώντας το πτυχίο της αρεσκείας τους και να τους το αποστέλλει το υπουργείο ταχυδρομικώς 4-5 χρόνια μετά. Να μην κουράζονται κι όλας με το πήγαιν’ έλα και αποσπώνται από τις υποχρεώσεις τους!

Ένα πτυχίο σημαίνει ότι γνωρίζετε ορισμένα πράγματα. Αν δεν τα γνωρίζετε δεν το παίρνετε. Συνεπώς για να πάρετε πτυχίο ή θα διαβάσετε, θα καταλάβετε και θα μάθετε, ή θα περιμένετε να φύγω από το τμήμα. Τα πράγματα είναι απλά. Αλλιώς τραβάτε να πληρώσετε κανένα (πουλάνε και μέσω διαδυκτίου, δεν σας ήρθε το mail;), μου είναι αδιάφορο που, αρκεί να είναι πολύ μακριά από εμένα. Σε άλλη ήπειρο αν είναι δυνατόν… (άλλον πλανήτη;;;) και χωρίς εισιτήριο επιστροφής. Όχι τίποτε άλλο δηλαδή αλλά θα πέσει κανένας νεος πονοκέφαλος στην KV αργότερα και θα με ρωτάει κι εμένα πώς τον πέρασα :p

Στην ζωή δεν μας περιμένουν όλοι με ανοιχτές πόρτες,

μας περιμένουν πάντα μόνο πόρτες που πρέπει να μάθουμε να ανοίγουμε.

Φωνή απ’ τον μενιροτάφο…

Ντριν ντριν.... (πότε θα μάθω να μην σηκώνω το τηλέφωνο;;;)

ΝΚ: Γειά!
D: Γειά..... (φτου φτου φτου φτου φτου...)
ΝΚ: Να σου πώ, σ’ εκείνο το πρόγραμμα που είχαμε πάρει, θυμάσαι;
D: Ναι, τι;
ΝΚ: Εεεε να, μας είχαν κόψει έναν φοιτητή.
D: Ναι, αφού οι δύο είχαν αλληλεπικαλυπτόμενα πεδία έρευνας. (Ποιός σκεφτόταν όταν καταθέτατε;;; Ή καλύτερα ποιός σκεφτόταν όταν τους έδινε τα θέματά τους;)
ΝΚ: Μπορούμε να τους πούμε τότε ότι η ΧΧΧ δεν δίνει τα χρήματα γιατί αυτός θα έκανε την εφαρμογή που τους ενδιέφερε.
D: Μα και εσύ, και η ΧΧΧ υπογράψατε το συμβόλαιο ως έχει σήμερα. (Δεν ξέρατε, δεν διαβάζετε;)
ΝΚ: Δεν στέκει λες, ε;
D: … Τι να σου πω, αν θες δοκίμασέ το. Το κεφάλι δεν θα στο πάρουν πάντως... (τα λεφτά πάλι μάλλον θα στα πάρουν…)

Τώρα που το ξανασκέφτομαι, ο ανθρώπινος εγκέφαλος έχει ήδη ξεκινήσει να ατροφεί...

Κύριε πρωθυπουργέ,

Επειδή διέρρευσε στα ΜΜΕ πως το βράδυ θα στηρίξετε την «αναπτυξιακή πολιτική» σας σε δύο πυλώνες, εις εκ των οποίων είναι ο αγωγός φυσικού αερίου τον οποίο με τόσο μεράκι κατασκευάζετε, και θα υποστηρίξετε πως μέσω αυτού ωθείτε την χώρα σε «πράσινη ενέργεια» ενώ ταυτόχρονα την ανεξαρτητοποιείτε από άλλες χώρες, θα ήθελα να θέσω υπ’ όψη σας τα εξής:

- Πράσινη πηγή ενέργειας θεωρείται η πηγή που δεν απελευθερώνει ουσίες που βλάπτουν το περιβάλλον και ταυτόχρονα σέβεται τους κύκλους των στοιχείων. Η καύση φυσικού αερίου ναι μεν παρουσιάζει ελαττωμένα κατάλοιπα αλλά απελευθερώνει πάλι διοξείδιο του άνθρακα το οποίο δεσμεύθηκε από την ατμόσφαιρα πριν από εκατομμύρια χρόνια. Όσον αφορά το μεγάλο περιβαλλοντικό πρόβλημα του πλανήτη μας λοιπόν, το φυσικό αέριο δεν διαφέρει σε τίποτε από το πετρέλαιο αλλά εντείνει εξίσου και επακριβώς το φαινόμενο του θερμοκηπίου.
- Ανεξαρτητοποίηση της χώρας σημαίνει παραγωγή της ενέργειας στο εσωτερικό της. Η κατασκευή του αγωγού δεν ανεξαρτητοποιεί την χώρα από τρίτες χώρες, την ανεξαρτητοποιεί μερικώς μόνο από τις πετρελαιοπαραγωγές χώρες της Μ. Ανατολής, αλλά την καθιστά όμηρο στην Σοβιετική ένωση. Πάλι άλλοι θα κάνουν παιγνίδι με τις τσέπες μας και μάλλιστα περισσότεροι αυτή τη φορά. Τουλάχιστον ας είστε ακριβείς και να αναφέρετε ότι οδεύετε προς μερική απεξάρτηση από την Μ. Ανατολή και όχι προς ενεργειακή απεξάρτηση.
- Η κατασκευή ενός αγωγού καθώς και η μεταβολή της οικιακής τεχνολογίας σε τεχνολογία καύσης αερίου, αντί πετρελαίου, δεν συνιστά καμία ανάπτυξη. Ανάπτυξη συνιστά η εξεύρεση πρωτοπόρων λύσεων για τα προβλήματά μας. Σε αντίθεση, ο αγωγός του φυσικού αερίου δεν λύνει κανένα από τα υπάρχοντα προβλήματά μας. Επιτυγχάνει φυσικά να αποδώσει κάποια χρήματα από τον έλληνα φορολογούμενο σε νέους «επενδυτές» και προμηθευτές και να ικανοποιήσει κάποιες μερίδες του επιχειρηματικού κόσμου.
- Φυσικά, όταν με το καλό κατασκευασθεί ο αγωγός μπορείτε άνετα να τον παραδώσετε πλήρως, όπως και τον ΟΤΕ (η πώληση του οποίου είναι ο άλλος πυλώνας της οικονομικο-αναπτυξιακής πολιτικής σας), στους ιδιώτες, επωφελούμενος των προνομίων που θα σας προσφέρουν για όσα τους δίδετε τσάμπα σε σχέση τα χρήματα του ελληνικού λαού που ξοδέψατε για να τα δημιουργήσετε.

Για ποια καταπολέμηση της διαφθοράς μιλάτε κύριε πρωθυπουργέ όταν στηρίζετε όλη την ομιλία σας σε κατάφορα ψεύδη και δημαγωγίες; Από ποιους εκλεχθήκατε αλήθεια κύριε πρωθυπουργέ; Από τους Έλληνες ή από τους μεγαλοκαρχαρίες ιδιώτες; Ελπίζω να διαψευσθώ εγώ αντί για εσάς, και να μην ακουστούν αυτά ως πυλώνες ανάπτυξης της Ελλάδος.

Εξελικτικές θεωρίες…

- Δάσκαλε, αν δεν φτάσαμε σε αριθμητικό αποτέλεσμα είναι εντάξει;
- Ε όχι εντελώς, αλλά δεν θα σου πάρω και το κεφάλι. Όμως σίγουρα αν δεν έφτασες σε αριθμητικό αποτέλεσμα δεν μπόρεσες να απαντήσεις και στην τελευταία ερώτηση (κρίσεως) που είναι «όλα τα λεφτά».
- Α έπρεπε να απαντήσουμε και σε αυτή;
- Πιστεύεις ότι την έβαλα για πλάκα;
- Μα γιατί δάσκαλε; Αφού το πρόβλημα το έχουμε λύσει.
- Με την διαφορά ότι ακόμα και να λύσεις ένα πρόβλημα, αν δεν εφαρμόσεις την λύση στην πράξη δεν κάνεις τίποτε. Προβλήματα έμαθες να λύνεις στο λύκειο. Εδώ πρέπει να μάθεις να κρίνεις καταστάσεις, να κρίνεις την ορθότητα των ιδεών και των λύσεων που βρήκες και να τις εφαρμόζεις. Πρέπει δηλαδή να παίρνεις αποφάσεις και να διορθώνεις αποτελεσματικά τα προβλήματά σου.
- Ναι αλλά θα μπορούσα να προτείνω δυο τρία πράματα και δεν ξέρω ποιο είναι το πιο σωστό.
- Πάμε από την αρχή: Αν αποδείχθηκε ότι έχεις ένα σφάλμα τι πρέπει να κάνεις;
- Το διορθώνω.
- Έτσι απλά; Χωρίς να ξέρεις τι είδους σφάλμα είναι;
- Α… ελέγχω αν είναι τυχαίο ή συστηματικό.
- Και στην δεύτερη περίπτωση;
- Ελέγχω τις διαδικασίες μου, βρίσκω το πρόβλημα και το επιδιορθώνω.
- Γιατί δεν διορθώνεις το ελαττωματικό;
- Γιατί είναι ανόητο να προσπαθώ να επιδιορθώσω κάθε ελαττωματικό κομμάτι, αφού ξέρω ότι θα προκύψουν κι άλλα.
- Αφού τα ξέρεις λοιπόν; Γιατί δεν απαντάς;
- Δίκιο έχετε, αλλά δεν το σκέφτηκα.
- ............. Ακριβώς αυτό είναι το πρόβλημα. Εδώ δεν ήρθες μόνο να πάρεις γνώσεις, εδώ ήρθες να μάθεις να σκέφτεσαι και να εφαρμόζεις αποτελεσματικά την βέλτιστη λύση.
--------------------------------------------
- Δάσκαλε θα με περάσετε;
- Έγραψες;
- Όχι…
- …………
--------------------------------------------
Best of:
- Η μέση τιμή είναι 10 και το 90% διάστημα εμπιστοσύνης της είναι (100,200)….
- Ελάχιστη νόμιμη ποσότητα τα 490ml. Αποδεκτά τα x≤490...
- Ορίζω τυχαία μια στάθμη ελέγχου…

Τελικά πιστεύω ότι το επόμενο όργανο του ανθρώπινου σώματος που θα ατροφήσει είναι ο εγκέφαλος…

Θαλασσινή αύρα

34 μέρες, 3.500 χιλιόμετρα μετά (πάνω από 100 ανά μέρα.. ΟΥΑΟΥ), και πολλά ναυτικά μίλια μετά (όχι δεν έχω το PPC μαζί μου στο windsurf να μετράω τα μίλια με GPS) γύρισα κι εγώ στο τσιμέντο. Χάλια, χάλια… εντελώς χάλια δηλαδή το τσιμέντο (όχι οι διακοπές). Η αλήθεια είναι ότι μετά την παραλία και το blogging πλάι στο κύμα, μου έρχεται άχρωμο να εκφραστώ με θέα 4 τοίχους. Γι’ αυτό λοιπόν, και λαμβάνοντας υπ’ όψη της υπόσχεση που έδωσα στην KVούλα για πολλές θαλασσινές εικόνες, ας αφήσουμε τα χρώματα να μιλήσουν μόνα τους.

Το σίγουρο είναι ότι μου έπεσε πολύ βαρύ το τσιμέντο μετά από αυτά. Άσε που μου έπεσε βαρύ και το χθεσινοβραδινό φαγοπότι… Ήρθα; Γιατί ήρθα; Πότε φεύγω; Για την ώρα πάντως πάω να δω πόσο διαβάσανε τα φυντάνια μου το καλοκαίρι… Τι ποσοστά επιτυχίας λέτε να έχουμε;